Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.656.2017.2.ASZ
z 15 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 14 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z 30 listopada 2017 r. (data wpływu 4 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2017 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 4 grudnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

–Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Pana A. Z.,

–Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Panią M. K.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy dwóch wnioskodawców, którzy będą stronami umowy sprzedaży majątku składającego się na Elektrownię Wodną „X”. W planowanej transakcji wnioskodawcy wystąpią w charakterze:

Sprzedawcy – pan A. Z.,

Nabywcy – pani M. K.

Pan A. Z. prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą pod firmą: Elektrownia Wodna „X” A. Z., zwaną dalej „Elektrownią Wodną” i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem działalności jest produkcja i sprzedaż energii elektrycznej. Podatek dochodowy ustalany w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów, rozliczany jest według stawki liniowej. W związku z planowanym zakończeniem prowadzenia działalności gospodarczej Pan A. zamierza sprzedać składniki majątku związane z Elektrownią. Sprzedaż ta ma być zrealizowana przed likwidacją działalności.

Pani M. K. na dzień sporządzania przedmiotowego wniosku jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności, która zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej jednoosobowo ze statusem czynnego podatnika podatku VAT. Przedmiotem działalności ma być produkcja i sprzedaż energii elektrycznej z wykorzystaniem majątku zakupionego od pana A. Z.

Na okoliczność powyższą strony umowy zawarły w formie aktu notarialnego przedwstępną umowę sprzedaży. W umowie tej pan A. Z. zobowiązał się sprzedać prawo własności działki wraz z zespołem składników materialnych i niematerialnych stanowiących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹Kodeksu cywilnego, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej – Elektrowni Wodnej. Pani M. K. zobowiązała się kupić to przedsiębiorstwo w celu prowadzenia – kontynuowania działalności Elektrowni Wodnej.

W umowie określono, że w skład sprzedawanego przedsiębiorstwa „Elektrownia Wodna” mają wchodzić:

• prawo własności działki wraz z usytuowanymi na niej budynkami dostosowanymi do prowadzenia działalności w zakresie obsługi elektrowni wodnej oraz urządzeniami infrastruktury technicznej służącymi do wytwarzania, przesyłania, magazynowania i dystrybucji energii elektrycznej,
• ruchomości stanowiące wyposażenie elektrowni wodnej,
• nazwa przedsiębiorstwa,
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
• prawa i obowiązki wynikające z umowy o pracę i umowy zlecenia,
• tajemnice przedsiębiorstwa,
• koncesja na wytwarzanie energii elektrycznej,
• dokumentacja modernizacyjna,
• pozwolenie wodnoprawne,
• umowa dzierżawy jazu,
• umowa o przyłączenie do sieci energetycznej,
• umowa związana ze sprzedażą produkowanej energii,
• umowa o świadczenie usług brokerskich w obrocie prawami majątkowymi do świadectw pochodzenia,
• dokumentacja dotycząca rozbudowy elektrowni wodnej,
• dokumentacja techniczno-ruchowa obiektów,
• instrukcja i księgi kontroli obiektu,
• wierzytelności.
  
  

Przedmiot sprzedaży stanowi w pełni sprawną i funkcjonującą Elektrownię Wodną zlokalizowaną na rzece, zbudowaną z własnych środków, z rozpoczętą i niezakończoną jej modernizacją.

W umowie przedwstępnej Nabywca oświadczył, że nabywa zorganizowane przedsiębiorstwo w celu kontynuacji przedsiębiorstwa „Elektrownia Wodna” i dalszego jego rozwoju.

Według treści umowy Nabywca zobowiązany został do:

• wystąpienia do URE o promesę koncesji na sprzedaż energii elektrycznej,
• wystąpienia o wydanie decyzji - pozwolenia wodnoprawnego,
• wystąpienia o decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę przepławki,
• wystąpienia o uzyskanie zgody na cesję umowy dzierżawy jazu.
  
  

Przed zawarciem umowy właściwej przenoszącej własność ww. składników przedsiębiorstwa Nabywca zarejestruje działalność gospodarczą, by następnie w umowie przyrzeczonej wystąpić w charakterze podmiotu gospodarczego będącego czynnym podatnikiem podatku VAT. Oznacza to, że planowana sprzedaż nastąpi na rzecz pani M. K. prowadzącej jednoosobowo działalność gospodarczą i rozliczającą się z podatku VAT. Składniki majątku po zakupie zostaną wprowadzone do odpowiednich ewidencji prowadzonej działalności.

Obecnie z działalności zostały wycofane składniki majątku, które nie są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji i sprzedaży energii elektrycznej.

Dotyczy to:

• prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego,
• dwóch samochodów osobowych,
• notebooka.
  
  

Prawo wieczystego użytkowania gruntu zostało zakupione w miesiącu lutym 2017 r. i nie jest ono wykorzystywane w prowadzonej działalności. Po wycofaniu ww. składników, działalność Elektrowni w zakresie produkcji i sprzedaży energii jest nadal prowadzona.

Przedmiotem sprzedaży zostaną objęte również wierzytelności (należności i zobowiązania), które będą wymagalne na dzień zawarcia umowy właściwej przenoszącej własność ww. składników majątku. Przy czym przeniesienie zobowiązań, zależne będzie od uzyskania zgody wierzycieli. Środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych zostaną wyłączone spod sprzedaży.

Obecnie Elektrownia zatrudnia dwie osoby na umowę o pracę i jedną na umowę-zlecenie. Jeden pracownik zamierza przed sprzedażą rozwiązać umowę o pracę, natomiast drugi zostanie przejęty przez Nabywcę na mocy art. 231 Kodeksu Pracy. Nabywca stanie się stroną umowy o pracę tj. pracodawcą oraz umowy – zlecenia tj. zleceniodawcą.

Nabywca zamierza kontynuować działalność Sprzedawcy, na co wskazuje charakter zbywanych składników wymienionych w umowie przedwstępnej, jak również podjęte przez Nabywcę działania w zakresie cesji praw do umów cywilnoprawnych. Kontynuowanie działalności przez Nabywcę będzie możliwe zarówno z punktu widzenia organizacyjnego, technicznego jak i funkcjonalnego. Po stronie Sprzedawcy nie zostaną żadne składniki majątku, działalność gospodarcza zostanie zlikwidowana i wyrejestrowana.

W związku z powyższym, w zakresie podatku od towarów i usług opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana wyżej transakcja sprzedaży składników majątku będzie wyłączona spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług (dalej: podatek VAT)?

Zdaniem Zainteresowanych, planowana transakcja sprzedaży nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jej przedmiotem będzie przedsiębiorstwo, które zostało wyłączone spod opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2017r, poz. 1221) – zwana dalej ustawą o VAT.

Sprzedaż przedsiębiorstwa na rzecz podmiotu będącego czynnym podatnikiem podatku VAT nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Transakcja taka została wyłączona spod opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, wg którego cyt. – „Przepisów ustawy nie stosuje się do ... transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Pod pojęciem zbycia rozumie się wszelkie czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, co oznacza, że sprzedaż zorganizowanych składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności gospodarczej mieści się w tym pojęciu.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „przedsiębiorstwa”, stąd należy odwołać się do definicji wskazanej w ustawie z dnia 23 kwietnia .04.1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017, poz. 459 ze zm.) – zwana dalej KC.

Przepis art. 55¹ KC wskazuje, że cyt. – „Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.”
   
   
   
   

Katalog składników przedsiębiorstwa, ujęty w ww. art. 55¹ KC nie ma charakteru zamkniętego. Stosownie natomiast do art. 552 KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Za przedsiębiorstwo należy uznać te składniki, które pozostają ze sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że można je traktować jako powiązany funkcjonalnie zespół składników służących prowadzeniu określonej działalności gospodarczej. Definicja doktrynalna określa że przedsiębiorstwo stanowi zbiór rzeczy i praw, pomiędzy którymi istnieje więź funkcjonalna o charakterze celowym w postaci wykorzystywania do prowadzenia działalności gospodarczej. A więc żeby określić czy mamy do czynienia z przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 55¹ KC, należy ocenić czy sprzedawany majątek stanowi zorganizowany zespół praw, obowiązków i rzeczy, przy pomocy których możliwe jest realizowanie określonych zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przy czym z punktu widzenia ustawy o VAT istotne jest, aby nabywca mógł kontynuować prowadzenie przypisanej przedsiębiorstwu działalności z wykorzystaniem nabytych od zbywcy składników majątku powiązanych ze sobą funkcjonalnie.

Na gruncie ustawy o VAT istotne znaczenie ma zachowanie Nabywcy przedsiębiorstwa, gdyż świetle art. 91 ust. 9 ustawy o VAT jest on następcą prawnym podatnika – sprzedawcy – zbywającego przedsiębiorstwo. Regulacja ta zakłada, że nabywca będzie kontynuował korektę naliczonego podatku VAT w zakresie w jakim korekta ta była dokonywana przez zbywcę Jeżeli na zbywcy nie ciążył obowiązek korekty, to obowiązek taki nie powstanie w stosunku do nabywcy.

Jest to sukcesja prawno-podatkowa, która oznacza, że wyłączenie spod działania ustawy o podatku VAT transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa występuje w sytuacji gdy Nabywca kontynuuje działalność gospodarczą prowadzoną wcześniej przez Sprzedawcę.

W przedstawionym wyżej stanie faktycznym Nabywca ma zamiar kontynuować działalność gospodarczą przy wykorzystaniu zakupionego przedsiębiorstwa, o czym świadczą m.in. działania związane z przeniesieniem praw z umów, koncesji, zamiar założenia działalności i rejestracji dla celów podatku VAT. Art. 6 pkt 1 ustawy o VAT oraz odpowiadający mu art. 19 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28.11.2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347 ze zm. ) wskazują na wyłączenie transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa spod działania ustawy o VAT w sytuacji gdy nabywca jest traktowany jako następca prawny podmiotu dokonującego sprzedaży. Taką intencję ustawodawcy potwierdza dodatkowo ww. art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w myśl którego na nabywcę przedsiębiorstwa przechodzi prawo do korekty naliczonego podatku VAT.

Sytuację tę jasno przedstawia stanowisko sądu wyrażone w wyroku NSA o sygn. I FSK 113/14 z dnia 04.03.15r., cyt. – „Trybunał Sprawiedliwości prezentuje stanowisko, że przedmiotowe wyłączenie „ma za zadanie umożliwić państwom członkowskim ułatwienie przekazywania przedsiębiorstw lub części przedsiębiorstw, poprzez uproszczenie tych transakcji i unikanie naruszenia płynności finansowej nabywcy nadmiernym obciążeniem podatkowym, które i tak odzyskałby on następnie poprzez odliczenie naliczonego VAT”. W związku z tym zastosowanie tegoż wyłączenia „wymaga, by nabywca miał zamiar prowadzić przekazane przedsiębiorstwo lub jego część, a nie natychmiast zlikwidować działalność i ewentualnie sprzedać zapasy” intencją prawodawcy było, aby całość przekazanych składników służyła i pozwalała na prowadzenie działalności gospodarczej przez nabywcę”.

Podsumowując, należy stwierdzić, że strony umowy sprzedaży dysponują pewną swobodą w ustalaniu, jakie składniki majątkowe zostaną przeniesione ze zbywcy na nabywcę w ramach transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa, przy czym na Nabywcę muszą przejść te składniki, które pozwolą prowadzić przedsiębiorstwo w takim zakresie, w jakim prowadzone było ono przez Sprzedawcę. Zdaniem Wnioskodawców, wycofanie po stronie Sprzedawcy niektórych składników aktywów nie ma wpływu na ocenę, czy mamy do czynienia z przedsiębiorstwem. Po ich wycofaniu, Sprzedawca dalej prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży energii przy wykorzystaniu obecnego majątku, który w obecnym składzie zostanie sprzedany Nabywcy. Przy dokonywaniu oceny istotne jest, że sprzedawane przedsiębiorstwo obejmuje zespół składników spójnych, wydzielonych finansowo i organizacyjnie, które może samodzielnie wykonywać działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży energii jako niezależne przedsiębiorstwo. Nabywca nabędzie ww. składniki materialne i niematerialne w oparciu o które Sprzedawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą.

Zasadność powyższego stanowiska potwierdza m in. interpretacja Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji IBPP3/4512-144/15/EJ z dnia 8 maja 2015 r. wg której organ podatkowy stwierdził cyt. – „W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.”

Pogląd powyższy podziela również Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. o sygn. C-444/10 w sprawie Christel Schriever. Trybunał wskazał na cel regulacji wyłączających z opodatkowania VAT transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i idący za tym funkcjonalny a nie tylko literalny charakter tego wyłączenia. Jak wskazał tu Trybunał regulacja ta cyt. – „ma za zadanie umożliwić państwom członkowskim ułatwienie przekazywania przedsiębiorstw lub części przedsiębiorstw, poprzez uproszczenie tych transakcji i unikanie naruszenia płynności finansowej nabywcy nadmiernym obciążeniem podatkowym, które i tak odzyskałby on następnie poprzez odliczenie naliczonego podatku VAT”. ... „jak z tego wynika, stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej”. Przy czym co istotne „kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

W dniu zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży zarówno Sprzedawca jak i Nabywca będą występowali w charakterze podmiotów gospodarczych, zarejestrowanych jako czynny podatnik podatku VAT. Nabywca będzie kontynuował działalność prowadzoną obecnie przez Sprzedawcę, zaś Sprzedawca nie będzie w stanie tej działalności prowadzić. Nabywca stanie się również stroną umowy o pracę i zlecenia. Działalność prowadzona przez pana Adolfa Ziembę po dokonaniu sprzedaży zostanie zlikwidowana i wyrejestrowana.

W ocenie stron planowanej umowy sprzedaży, przedmiotem sprzedaży będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC, które na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – co wynika z art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy – przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje więc te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   
   
   

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego – czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jak wcześniej wskazano, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Aby zatem, w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej – musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Transakcja mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wówczas, gdy wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), zostaną przekazane nabywcy. Należy podkreślić, że na gruncie przytaczanego przepisu, istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Jak już wskazano, art. 6 pkt 1 ustawy ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy, który stanowi, że zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca majątku składającego się na Elektrownię Wodną „X”. Pan A. Z. zobowiązał się sprzedać prawo własności działki wraz z zespołem składników materialnych i niematerialnych stanowiących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej – Elektrowni Wodnej. Pani M. K. zobowiązała się kupić to przedsiębiorstwo w celu prowadzenia – kontynuowania działalności Elektrowni Wodnej.

W umowie określono, że w skład sprzedawanego przedsiębiorstwa „Elektrownia Wodna” mają wchodzić:

• prawo własności działki wraz z usytuowanymi na niej budynkami dostosowanymi do prowadzenia działalności w zakresie obsługi elektrowni wodnej oraz urządzeniami infrastruktury technicznej służącymi do wytwarzania, przesyłania, magazynowania i dystrybucji energii elektrycznej,
• ruchomości stanowiące wyposażenie elektrowni wodnej,
• nazwa przedsiębiorstwa,
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
• prawa i obowiązki wynikające z umowy o pracę i umowy zlecenia,
• tajemnice przedsiębiorstwa,
• koncesja na wytwarzanie energii elektrycznej,
• dokumentacja modernizacyjna,
• pozwolenie wodnoprawne,
• umowa dzierżawy jazu,
• umowa o przyłączenie do sieci energetycznej,
• umowa związana ze sprzedażą produkowanej energii,
• umowa o świadczenie usług brokerskich w obrocie prawami majątkowymi do świadectw pochodzenia,
• dokumentacja dotycząca rozbudowy elektrowni wodnej,
• dokumentacja techniczno-ruchowa obiektów,
• instrukcja i księgi kontroli obiektu,
• wierzytelności.
  
  

Przedmiot sprzedaży stanowi w pełni sprawną i funkcjonującą Elektrownię Wodną zlokalizowaną na rzece, zbudowaną z własnych środków, z rozpoczętą i niezakończoną jej modernizacją.

W umowie przedwstępnej Nabywca oświadczył, że nabywa zorganizowane przedsiębiorstwo w celu kontynuacji przedsiębiorstwa „Elektrownia Wodna” i dalszego jego rozwoju.

Obecnie z działalności zostały wycofane składniki majątku, które nie są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji i sprzedaży energii elektrycznej.

Dotyczy to:

• prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego,
• dwóch samochodów osobowych,
• notebooka.
  
  

Prawo wieczystego użytkowania gruntu nie jest wykorzystywane w prowadzonej działalności. Po wycofaniu ww. składników, działalność Elektrowni w zakresie produkcji i sprzedaży energii jest nadal prowadzona. Przedmiotem sprzedaży zostaną objęte również wierzytelności (należności i zobowiązania), które będą wymagalne na dzień zawarcia umowy właściwej przenoszącej własność ww. składników majątku. Przy czym przeniesienie zobowiązań, zależne będzie od uzyskania zgody wierzycieli. Środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych zostaną wyłączone spod sprzedaży. Obecnie Elektrownia zatrudnia dwie osoby na umowę o pracę i jedną na umowę-zlecenie. Jeden pracownik zamierza przed sprzedażą rozwiązać umowę o pracę, natomiast drugi zostanie przejęty przez Nabywcę na mocy art. 231 Kodeksu Pracy. Nabywca stanie się stroną umowy o pracę tj. pracodawcą oraz umowy – zlecenia tj. zleceniodawcą. Kontynuowanie działalności przez Nabywcę będzie możliwe zarówno z punktu widzenia organizacyjnego, technicznego jak i funkcjonalnego. Po stronie Sprzedawcy nie zostaną żadne składniki majątku, działalność

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy planowana transakcja sprzedaży składników majątku będzie wyłączona spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym majątku zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności.

Zaznaczyć jednak należy, że jak wynika z powołanego wyżej art. 55² Kodeksu cywilnego, strony (poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych) mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55¹ Kodeksu cywilnego). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której jak wskazał Wnioskodawca, z czynności zbycia majątku przedsiębiorstwa wyłączone zostały składniki, które nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa Elektrowni Wodnej.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku mający być przedmiotem sprzedaży majątek Wnioskodawcy będzie stanowił przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Z opisu sprawy wynika bowiem, że przedmiotem sprzedaży będzie zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

W świetle przywołanych wyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że planowana sprzedaż będzie czynnością wyłączoną spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanych jest prawidłowe.

Końcowo informuje się, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.