Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.371.2017.3.BG
z 13 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 27 października 2017 r. (data wpływu 31 października 2017 r.), uzupełnionym 5 grudnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych wygaszenia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2017 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in w zakresie skutków podatkowych wygaszenia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 listopada 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.371.2017.1.BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 5 grudnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej dnia 11 października 2005 r. Zezwolenie jest ważne do upływu okresu, na który została powołana Specjalna Strefa Ekonomiczna, to jest obecnie do dnia 31 grudnia 2026 co wynika z decyzji Ministra Gospodarki z dnia 25 sierpnia 2015 r.

Na podstawie opisanego wyżej zezwolenia Spółka zrealizowała projekt inwestycyjny, który został pozytywnie oceniony przez zarządzającego Specjalną Strefą Ekonomiczną. Spółka spełniła wszystkie warunki określone w zezwoleniu zarówno co do wielkości inwestycji, jak też co do zatrudnienia oraz utrzymania inwestycji i zatrudnienia przez okres wskazany w zezwoleniu.

Wobec spełnienia warunków zezwolenia spółka korzystała z przewidzianego w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm., dalej: „updop”), zwolnienia w podatku dochodowym dotyczącego dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej na terenie SSE zgodnie z treścią zezwolenia. Dochody z działalności innej niż objęta zezwoleniem podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W chwili obecnej Spółka planuje podjęcie działań związanych z restrukturyzacją działalności i przewiduje, że przedsiębiorstwo spółki lub jego zorganizowana część zostaną wniesione aportem do innej spółki. Sama działalność w przyszłości miałaby być prowadzona w nowej spółce przede wszystkim poza strefą ekonomiczną. Z uwagi na planowane zmiany organizacyjne dalsze korzystanie ze zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE, skutkowałoby koniecznością ścisłego rozdzielenia strumieni przychodów na objęte zezwoleniem i nieobjęte zezwoleniem, co w ocenie Spółki byłoby nadmiernie uciążliwe z uwagi na przewidywaną trudność w praktycznym rozdzieleniu strumieni przychodów i związanych z nimi kosztów uzyskania przychodów. Przeciwko Spółce nie toczy się postępowanie o cofnięcie zezwolenia.

Wobec powyższego Spółka planuje wystąpić do Ministra Rozwoju i Finansów z wnioskiem o wygaszenie zezwolenia stosownie do treści art. 19 ust. 5-7 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 z późn. zm., dalej „uSSE”).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wygaszenie zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na wniosek podatnika stosownie do art. 19 ust. 5 uSSE skutkuje utratą prawa do zwolnienia i powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego, czyli zwrotu odliczonej ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych stosownie do art. 17 ust. 5 i 6 updop? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Spółki, wygaszenie zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na wniosek podatnika, który spełnił warunki określone w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej uprawniające go do korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od momentu jego nabycia i powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Oznacza to, że do takiego podatnika nie stosuje się przepisów art. 17 ust. 5 i 6 updop.

Analizując postawiony problem w pierwszej kolejności należy przywołać przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 updop. Przepis ten stanowi, że wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej również: „SSE”) na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zatem zdefiniowane w tym przepisie zwolnienie przedmiotowe, stanowiące przedmiot pomocy publicznej z tytułu inwestycji i działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, dotyczy tych dochodów, które uzyskane są z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Z treści powyższego przepisu należy wnosić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu. Nie budzi zatem wątpliwości, że warunkiem koniecznym dla zastosowania zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób prawnych stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 updop jest związek danego przychodu z działalnością prowadzoną na terenie strefy.

Przywołać należy również przepis art. 17 ust. 4 updop, stanowi on, że zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Przechodząc do przepisów strefowych wskazać należy, że w myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 282, z późn. zm., dalej: „SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4 uSSE. Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 i 2 uSSE, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie danej strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot oraz warunki prowadzenia działalności. Wskazać należy również, że specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, w szczególności korzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie jednak pamiętać należy, że uzyskiwane z tego tytułu preferencje stanowią pomoc publiczną, niezgodną (co do zasady) z jednolitym wspólnym rynkiem w Unii Europejskiej. Z tego też względu szczegółowe warunki udzielania tej formy pomocy, w szczególności jej intensywność, są ściśle uregulowane przepisami prawa, których naruszenie grozi koniecznością zwrotu otrzymanej pomocy publicznej.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej wydawane jest na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie, konkretnej specjalnej strefy ekonomicznej. Zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy i odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła - działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie zezwolenia, a więc w jego ramach, w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu. Prowadzenie działalności poza terenem strefy nie korzysta natomiast z preferencji.

Z punktu widzenia przedmiotu niniejszego zapytania istotne jest określenie skutków wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zasady wygaśnięcia i cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej definiowane są w przepisach art. 19 uSSE. Podstawowym sposobem wygaśnięcia zezwolenia jest upływ okresu, na jaki została ustanowiona strefa (art. 19 ust. 1 uSSE.). Drugim sposobem utraty ważności zezwolenia, a tym samym utraty prawa do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, jest cofnięcie zezwolenia w przypadkach określonych w art. 19 ust. 3 uSSE.

Przesłankami cofnięcia zezwolenia są:

1. zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażące uchybienie przez przedsiębiorcę warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunięcie uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18 uSSE, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub
4. wystąpienie z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.
   
   

Można zatem przyjąć w pewnym uproszczeniu, że cofnięcie zezwolenia jest konsekwencją naruszenia warunków prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Trzecim sposobem wygaśnięcia zezwolenia jest stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki działającego na wniosek przedsiębiorcy (art. 19 ust. 5 uSSE.).

W zdarzeniu przyszłym opisanym w niniejszym przypadku Podatnik w związku z planowanymi przekształceniami przewiduje wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia przez Ministra Rozwoju i Finansów. Zatem przewidziany jest trzeci sposób wygaszenia zezwolenia na podstawie przepisu art. 19 ust. 5 uSSE. Ten sposób stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia dotyczy przedsiębiorców, którzy łącznie spełnią następujące przesłanki:

• po pierwsze, wystąpią ze stosownym wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki (Ministra Rozwoju i Finansów);
• po drugie, przedsiębiorca alternatywnie nie korzystał z pomocy publicznej, lub skorzystał z pomocy publicznej udzielonej zgodnie z ustawą i spełnił wszystkie warunki określone w zezwoleniu oraz warunki udzielania pomocy publicznej wynikające z przepisów wydanych na podstawie art. 4 ust. 4 uSSE.
  
  

W niniejszej sprawie Podatnik korzystał ze zwolnienia podatkowego i spełnił wszystkie warunki określone w zezwoleniu oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4 uSSE. Zatem występując o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia Podatnik będzie spełniał przesłanki warunkujące zastosowanie względem niego przepisu art. 19 ust. 5 uSSE. Do wniosku zostaną również załączone wymagane oświadczenia, o których mowa w art. 19 ust. 6-7 uSSE.

W ocenie Podatnika wygaszenie zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na wniosek podatnika, który spełnił warunki określone w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej a uprawniające go do korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od momentu jego nabycia i powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Oznacza to, że do takiego podatnika nie stosuje się przepisów art. 17 ust. 5 i 6 updop. Stosownie do treści przepisu art. 17 ust. 5 updop w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Analizując treść tego przepisu należy wskazać, że przepis ten obejmuje swoim zakresem przedmiotowym przypadek cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Cofnięcie zezwolenia jest drugim z opisanych wyżej sposobów ustania ważności zezwolenia. Podstawę prawną dla cofnięcia zezwolenia stanowią przepisy art. 19 ust. 3 uSSE i dotyczy to przypadków, gdy spełnione są wskazane w tych przepisach przesłanki. W przypadku Podatnika składającego niniejsze zapytanie przesłanki te nie są spełnione. W konsekwencji, skoro w przypadku objętym zapytaniem doszłoby do wygaszenia zezwolenia na wniosek Podatnika, a nie do jego cofnięcia, nie zostanie również zastosowany przepis art. 17 ust. 6 updop. Przepis ten stanowi, że w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 17 ust. 5 updop (czyli w razie cofnięcia zezwolenia na podstawie art. 19 ust. 3 uSSE), podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego – w zeznaniu rocznym.

Skoro przepisem tym objęte są wyłącznie przypadki, do których stosuje się przepis art. 17 ust. 5 updop, to w konsekwencji do przypadków nieobjętych tym przepisem nie stosuje się również przepisu art. 17 ust. 6 updop.

Powyższe oznacza, że wskutek stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia przez właściwego ministra do spraw gospodarki na podstawie art. 19 ust. 5 uSSE po stronie Podatnika nie powstanie obowiązek zwrotu otrzymanej pomocy publicznej. Czyli nie będzie obowiązany do zapłaty kwoty podatku dochodowego od osób prawnych uprzednio objętej zwolnieniem przedmiotowym stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm. dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj przychodów, z jakich ten dochód został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop).

Dochód – ustalony zgodnie z art. 7 albo 7a ust. 1, po odliczeniu (…) – stanowi podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a.

Jednocześnie należy wskazać, że dochód podatkowy może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania w szczególności na podstawie art. 17 ust. 1 updop. Wymieniony przepis zawiera katalog dochodów wolnych od podatku. Stwierdzenie, że dochód jest wolny od podatku, należy odczytywać jako wyłączenie z podstawy opodatkowania dochodów o jakich mowa w tym przepisie. Należy też dodać, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe zawarte w updop podlegają bardzo ścisłej interpretacji – ich zakres nie może być rozszerzany ani zawężany – ze względu na zasadę tzw. powszechności i równości opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej dnia 11 października 2005 r. Zezwolenie jest ważne do upływu okresu, na który została powołana Specjalna Strefa Ekonomiczna, to jest obecnie do dnia 31 grudnia 2026 r. Na podstawie opisanego wyżej zezwolenia Spółka zrealizowała projekt inwestycyjny, który został pozytywnie oceniony przez zarządzającego SSE. Spółka spełniła wszystkie warunki określone w zezwoleniu zarówno co do wielkości inwestycji, jak też co do zatrudnienia oraz utrzymania inwestycji i zatrudnienia przez okres wskazany w zezwoleniu. Wobec spełnienia warunków zezwolenia spółka korzystała z przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop zwolnienia w podatku dochodowym dotyczącego dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej na terenie SSE zgodnie z treścią zezwolenia. Dochody z działalności innej niż objęta zezwoleniem podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W chwili obecnej Spółka planuje podjęcie działań związanych z restrukturyzacją działalności i przewiduje, że przedsiębiorstwo spółki lub jego zorganizowana część zostaną wniesione aportem do innej spółki. Sama działalność w przyszłości miałaby być prowadzona w nowej spółce przede wszystkim poza strefą ekonomiczną. Z uwagi na planowane zmiany organizacyjne dalsze korzystanie ze zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE, skutkowałoby koniecznością ścisłego rozdzielenia strumieni przychodów na objęte zezwoleniem i nieobjęte zezwoleniem, co w ocenie Spółki byłoby nadmiernie uciążliwe z uwagi na przewidywaną trudność w praktycznym rozdzieleniu strumieni przychodów i związanych z nimi kosztów uzyskania przychodów. Przeciwko Spółce nie toczy się postępowanie o cofnięcie zezwolenia. Wobec powyższego Spółka planuje wystąpić do Ministra Rozwoju i Finansów z wnioskiem o wygaszenie zezwolenia stosownie do treści art. 19 ust. 5-7 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 282, oraz z 2016 r., poz. 1020 i 1206), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Równocześnie art. 17 ust. 4 updop stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

W myśl art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 z późn. zm., dalej: „SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 i 2 SSE, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie danej strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot oraz warunki prowadzenia działalności.

Natomiast Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, w szczególności korzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie jednak pamiętać należy, że uzyskiwane z tego tytułu preferencje stanowią pomoc publiczną, niezgodną (co do zasady) z jednolitym wspólnym rynkiem w Unii Europejskiej. Z tego też względu szczegółowe warunki udzielania tej formy pomocy, w szczególności jej intensywność, są ściśle uregulowane przepisami prawa, których naruszenie grozi koniecznością zwrotu otrzymanej pomocy publicznej.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej wydawane jest na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie, konkretnej specjalnej strefy ekonomicznej. Zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy i odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła – działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie zezwolenia, a więc w jego ramach, w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu.

Należy wskazać, że przepisy SSE przewidują dwie odrębne procedury w zakresie zakończenia przez przedsiębiorcę prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE ze względu na posiadane zezwolenie, tj. wygaśnięcie zezwolenia oraz cofnięcie zezwolenia.

Stosownie do art. 19 ust. 5 SSE, na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia. Należy zauważyć, że przepisy SSE nie określają szczegółowo sytuacji (poza upływem okresu, na który zostało wydane zezwolenie), w których zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE zostaje wygaszone, ani też nie wskazują jakichkolwiek negatywnych dla przedsiębiorcy strefowego skutków wygaśnięcia zezwolenia. Przepisy te wskazują jedynie, że stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia następuje na wniosek przedsiębiorcy.

Natomiast w myśl art. 19 ust. 3 SSE, zezwolenie może być cofnięte albo jego zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub
4. wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.
   
   

Z kolei w myśl art. 17 ust. 5 updop, w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Zgodnie zaś z treścią art. 17 ust. 6 updop, w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę – w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego – w zeznaniu rocznym.

W świetle zaprezentowanych przepisów należy skonstatować, że w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Sposób rozliczenia podatnika w takim przypadku został jednoznacznie wskazany w art. 17 ust. 6 updop.

Należy jednak zauważyć, że przepis art. 17 ust. 5 updop odnosi się wyłącznie do cofnięcia zezwolenia. Brak jest natomiast w updop normy odnoszącej się do wygaśnięcia zezwolenia. Zatem należy stwierdzić – biorąc pod uwagę, że w ramach instytucji interpretacji indywidualnej regulowanej przepisami Ordynacji podatkowej, tut. Organ jest uprawniony do interpretacji wyłącznie prawa podatkowego (które – jak wskazano – nie reguluje kwestii wygaśnięcia zezwolenia dla celów podatku dochodowego od osób prawnych) – że w przypadku gdy na wniosek Spółki zostanie wydana decyzja o wygaśnięciu zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, to nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych objętego zwolnieniem w okresie obowiązywania tego zwolnienia.

Stanowisko Wnioskodawcy jest więc prawidłowe.

Należy jednakże w omawianym kontekście podnieść, że brak obowiązku zapłaty przez Wnioskodawcę podatku dochodowego od osób prawnych objętego zwolnieniem, nie jest równoznaczny z brakiem obowiązku zwrotu otrzymanej przez Wnioskodawcę pomocy publicznej. Kwestia ta jednak, jako nieobjęta pytaniem Wnioskodawcy wyznaczającym zakres interpretacji indywidualnej, nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.