2017.12.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.445.2017.2.PG
z 13 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2017 r. (data wpływu 15 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia lub zwrotowi podatku VAT związanego z wydatkami inwestycyjnymi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia lub zwrotowi podatku VAT związanego z wydatkami inwestycyjnymi. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy, własne stanowisko oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina ponosić będzie wydatki związane z:

„przebudową stacji uzdatniania wody … ”, zapewniającej produkcję wody pitnej dla mieszkańców gminy,
„doprowadzenie do właściwego stanu technicznego sieci kanalizacyjnej … ” – zapewniający prawidłowy odbiór nieczystości płynnych do oczyszczalni ścieków,
„doprowadzenie do właściwego stanu technicznego sieci wodociągowej … ” – zapewniający dostarczenie wyprodukowanej wody pitnej do mieszkańców.

Inwestycje będą realizowane na nieruchomości, stanowiącej własność gminy lub na podstawie zgody właściciela nieruchomości. Inwestycje realizowane będą w ramach zadań własnych gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), na podstawie ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2017 r., poz. 328) i przepisów normujących finansowanie gospodarki wodno-ściekowej ze środków publicznych. Wykonanie prac nastąpi w oparciu o umowę cywilnoprawną zawarta przez Gminę z podmiotem, prowadzącym działalność gospodarczą w tym zakresie. W związku z przebudową, Gmina ponosić będzie wszystkie wydatki z tą budową związane.

Gmina od 1992 r. jest członkiem Związku Międzygminnego Wodociągów i Kanalizacji, który do wykonywania swoich zadań utworzył Zakład Usług Wodnych Sp. z o.o.

Zgodnie ze statutem ZMWIK gospodarka Związku obejmuje w szczególności wykonywanie zadań o charakterze użyteczności publicznej, którym celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokojenie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia powszechnie dostępnych usług w zakresie zaopatrzenia w wodę oraz zrzut i odbioru ścieków. Działalność gospodarcza Związku jest prowadzona poprzez Zakład Usług Wodnych Sp. z o.o.. Spółka przejmuje administrację urządzeń i sieci zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz urządzeń i sieci kanalizacji sanitarnych gmin – członków Związku i działa jako przedsiębiorstwo wodociągowe na podstawie ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 328, z późn. zm.). Przedsiębiorstwo ZUW jest zobowiązane do prowadzenia działalności objętej niniejszym zezwoleniem na zasadach określonych w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym ścieków oraz na warunkach ustalonych w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Gmina na podstawie uchwał Rady Gminy przekazała w użytkowanie do Związku Międzygminnego Wodociągów i Kanalizacji w ramach zadań realizowanych przez Zakład Usług Wodnych, cały swój majątek z dziedziny gospodarki wodno-ściekowej, typu stacje uzdatniania wody, sieć wodociągowa i kanalizacyjna oraz oczyszczalnia ścieków, który to zakład jest zobowiązany do dbania o powierzone mienie, konserwowanie, naprawianie, usuwanie awarii i rozliczenie odbiorców wody i ścieków na podstawie zawartych umów.

Gmina podpisała umowę w dniu 26 czerwca 2017 r. o przyznaniu pomocy na realizację operacji typu gospodarka wodno-ściekowa i w ramach poddziałania „Wsparcie … ” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Ponadto Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zwróciła się z komunikatem w sprawie uzyskania interpretacji indywidualnej od Izby Skarbowej opinii co do możliwości odzyskania podatku VAT przez Gminę. Naliczony podatek od towarów i usług jako jeden ze składników ceny zakupu towarów i usług nie może być, co do zasady, refundowany z funduszy pomocowych. Reguła ta jest znana jako zasada nr 7 załącznika do rozporządzenia Komisji Europejskiej 448/2004. Ma ona jednak wiele wyjątków. VAT może być zatem wydatkiem kwalifikowanym (jako wyjątek od zasady braku jego refundacji z funduszy pomocowych), w następujących sytuacjach:

kiedy jest faktycznie i ostatecznie poniesiony przez końcowego beneficjenta lub indywidualnego odbiorcę. Dotyczy to sytuacji, w których beneficjent jako np. niepodatnik VAT (czyli podmiot niezarejestrowany dla celów VAT i nierozliczający VAT), realizując inwestycję wspófinansowaną z funduszy pomocowych, ponosi pełne wydatki na towary i usługi. Zatem podatek VAT zostaje przez niego opłacony faktycznie i ostatecznie w cenie za te towary i usługi;
kiedy podatek VAT na gruncie prawa podatkowego VAT nie jest możliwy do odzyskania za pomocą jakichkolwiek prawnych środków, nawet wówczas, gdy beneficjent z takiej możliwości faktycznie nie skorzysta.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach realizacji inwestycji, o których mowa we wniosku wydatki będą dokumentowane fakturami wystawionymi na Gminę.

Po zrealizowaniu inwestycji, o których mowa we wniosku, Gmina przekaże efekty realizacji inwestycji w nieodpłatne użytkowanie do Związku Międzygminnego Wodociągów i Kanalizacji. Gmina nie będzie pobierać w związku z tym opłat za wodę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Gminie przysługuje zwrot różnicy podatku od towarów i usług, tzw. VAT?
Czy poniesiony przez Gminę koszt naliczonego w fakturach podatku VAT, związanych z wydatkami inwestycyjnymi na ww. inwestycje podlega z mocy prawa jakimkolwiek odliczeniom lub zwrotowi?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas gdy zostaną spełnione określone warunki (art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 4 ustawy o VAT). Odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług w zakresie w jakim te towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wydatki poniesione w związku z inwestycją, o której mowa we wniosku o interpretacje podatkową z dnia 15 września 2017 r. w ocenie Gminy nie są związane z czynnościami opodatkowanymi bowiem Gmina nie będzie wykonywać ich w ramach działalności gospodarczej lecz z racji, że jest organem władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponieważ inwestycje odbywać się będą w ramach władztwa publicznego, to Gmina wykonując zadanie własne działa jako administracja publiczna i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, to w tym zakresie Gmina nie występuje w roli podatnika.

W świetle zatem powyższego skoro poniesione przez gminę wydatki w związku:

z przebudową stacji uzdatniania wody – zapewniającej produkcję wody pitnej dla mieszkańców Gminy,
doprowadzeniem do właściwego stanu technicznego sieci kanalizacyjnej wraz z przykanalikami poprzez budowę nowej sieci kanalizacyjnej z przykanalikami (etap I) – zapewniający prawidłowy odbiór nieczystości płynnych do oczyszczalni ścieków,
doprowadzenie do właściwego stanu technicznego sieci wodociągowej wraz z przyłączami poprzez budowę nowej sieci wodociągowej z przyłączami (etap II) – zapewniający dostarczenie wyprodukowanej wody pitnej do mieszkańców

w chwili ich rozpoczęcia i po jej zakończeniu nie są związane z wykonywaniem przez nią czynności opodatkowanych to nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków.

Gmina nie występuje w charakterze podatnika VAT (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT), a poniesione w związku z tą budową wydatki nie są związane z wykonywaniem przez nią czynności opodatkowanych. Tym samym nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z przebudową stacji uzdatniania wody, budową sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.

Stanowisko to jest zgodne z art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Ponadto, podstawową grupą podatników, którzy nie mają prawa do odliczeń (obniżenia podatku należnego o podatek naliczony) i do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego VAT nad podatkiem należnym VAT, zgodnie z art. 88 ust. 4, to podmioty niezarejestrowane dla celów tego podatku, jako czynni podatnicy VAT. Są to wszyscy podatnicy z ustawy o podatku VAT którzy nie złożyli w urzędzie skarbowym dokumentu rejestracyjnego VAT-R do których należy Gmina.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 oraz art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. Organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina Chodów ponosić będzie wydatki związane z:

„przebudową stacji uzdatniania wody … ”, zapewniającej produkcję wody pitnej dla mieszkańców gminy,
„doprowadzenie do właściwego stanu technicznego sieci kanalizacyjnej … ” – zapewniający prawidłowy odbiór nieczystości płynnych do oczyszczalni ścieków,
„doprowadzenie do właściwego stanu technicznego sieci wodociągowej … ” – zapewniający dostarczenie wyprodukowanej wody pitnej do mieszkańców.

Inwestycje realizowane będą w ramach zadań własnych gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym, na podstawie ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2017 r., poz. 328) i przepisów normujących finansowanie gospodarki wodno-ściekowej ze środków publicznych. Wykonanie prac nastąpi w oparciu o umowę cywilnoprawną zawartą przez Gminę z podmiotem, prowadzącym działalność gospodarczą w tym zakresie. W związku z przebudową, Gmina ponosić będzie wszystkie wydatki z tą budową związane.

Gmina od 1992 r. jest członkiem Związku Międzygminnego Wodociągów i Kanalizacji, który do wykonywania swoich zadań utworzył Zakład Usług Wodnych Sp. z o.o.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach realizacji inwestycji, o których mowa we wniosku wydatki będą dokumentowane fakturami wystawionymi na Gminę. Po zrealizowaniu inwestycji, o których mowa we wniosku, Gmina przekaże efekty realizacji inwestycji w nieodpłatne użytkowanie do Związku Międzygminnego Wodociągów i Kanalizacji. Gmina nie będzie pobierać w związku z tym opłat za wodę.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia lub zwrotu podatku VAT w związku z realizacją inwestycji, o których mowa we wniosku.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z ww. ustawą o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Wnioskodawca realizując inwestycje opisane we wniosku działa, jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu bez wątpienia nie może być uznany za podatnika, gdyż realizuje on w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina realizując przedmiotowe inwestycje w ramach zadań własnych, zatem w tym zakresie będzie działała w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

W zakresie przedmiotowych inwestycji, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego, pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowych inwestycji nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Reasumując, poniesiony przez Gminę koszt naliczonego w fakturach podatku VAT, związanych z wydatkami inwestycyjnymi na ww. inwestycje nie podlega odliczeniu lub zwrotowi. Zatem, Gminie nie przysługuje zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin