Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.339.2017.2.WM
z 28 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2017 r. (data wpływu 25 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2017 r. (data wpływu 15 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży tuszek królików pochodzących z własnej hodowli – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży tuszek królików pochodzących z własnej hodowli.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest rolnikiem, posiadającym gospodarstwo rolne o powierzchni około 50 ha. W ramach prowadzenia tego gospodarstwa zajmuje się także hodowlą królików mięsnych. Króliki te planuje sprzedawać w ramach sprzedaży bezpośredniej, która uregulowana jest przez Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 września 2015 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej (Dz.U. z 2015 poz. 1703). Sprzedaż prowadzona będzie: konsumentom końcowym, a także do zakładów prowadzących handel detaliczny bezpośrednio zaopatrujących konsumenta końcowego. Produkcja roczna nie przekroczy w tym gospodarstwie 5000 sztuk. Króliki pochodzące jedynie z własnej hodowli będą ubijane, oskórowywane, patroszone, schładzane i odsprzedawane w tuszkach, bez rozbioru do wspomnianych wyżej punktów handlu detalicznego, a także konsumentom końcowym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego zajmuje się hodowlą królików ras jedynie mięsnych, nie prowadzi hodowli królików ras futerkowych. Wskazała również, że króliki pochodzące jedynie z własnej hodowli będą ubijane, oskórowywane, patroszone, schładzane i odsprzedawane w tuszkach, bez rozbioru. Oznacza to, iż nie będzie prowadzony rozbiór, podział i klasyfikacja mięsa. Zatem Wnioskodawczyni wskazała, że będzie sprzedawała nieprzetworzone produkty zwierzęce w ramach sprzedaży bezpośredniej, która uregulowana jest przez Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 września 2015 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej (DZ.U. 2015 poz. 1703), a nie w ramach rolniczego handlu detalicznego. Rozporządzenie to dopuszcza do sprzedaży bezpośredniej wyłącznie produkty wyprodukowane z własnych surowców przez podmiot prowadzący działalność w zakresie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej. W myśl tegoż rozporządzenia dopuszcza się do sprzedaży tusze i podroby, pozyskane z zajęczaków poddanych ubojowi w gospodarstwie rolnym podmiotu, w przypadku gdy roczna produkcja w tym gospodarstwie nie przekracza 5000 sztuk, a ubój został przeprowadzony zgodnie z przepisami o ochronie zwierząt oraz przepisami o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Taką sprzedaż Wnioskodawczyni planuje prowadzić w odniesieniu do tuszek królików mięsnych, uzyskanych w wyniku uboju, oskórowania, patroszenia, schłodzenia królików mięsnych. Tuszki będą dostarczane klientowi ostatecznemu, jak i do zakładów prowadzących handel detaliczny bezpośrednio zaopatrujących konsumenta końcowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prowadzona przez podatniczkę hodowla królików mięsnych, w efekcie której będzie ona uzyskiwała przychody ze sprzedaży schłodzonych tuszek króliczych do punktów handlu detalicznego, a także konsumentowi końcowemu, będzie rozumiana jako działalność rolnicza w myśl art. 2 ust 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność polegająca na sprzedaży tuszek króliczych, królików pochodzących z własnej hodowli jest działalnością rolniczą, z tytułu której przychody wyłączone są spod stosowania ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednakże przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Według Słownika Języka Polskiego PWN pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka – „hodowla” to planowa opieka nad wzrostem i rozwojem zwierząt lub roślin; też: zwierzęta lub rośliny będące pod taką opieką. Natomiast „chów”, to karmienie i pielęgnowanie zwierząt hodowlanych.

Zgodnie natomiast z innymi definicjami słownikowymi: hodowla zwierząt to zespół zabiegów zmierzających do poprawienia założeń dziedzicznych (genotypu) zwierząt w zakres których wchodzi ocena wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt, selekcja i dobór osobników do kojarzenia prowadzony w warunkach prawidłowego chowu. Przez chów należy rozumieć – zapewnienie zwierzętom użytkowym i hodowlanym prawidłowych warunków bytowania i rozwoju, dzięki którym możliwy jest pełny rozwój pożądanych cech. Obejmuje czynności takie jak karmienie i pielęgnacja, związane z utrzymaniem zwierząt od czasu ich nabycia – zwykle młodych osobników - do czasu uzyskania przez nie oczekiwanych cech użytkowych.

Zgodnie z definicjami słownikowymi: produkt przetworzony to taki, który na skutek zastosowania względem niego określonych procesów technologicznych nabrał nowych cech, właściwości, natomiast stan nieprzetworzony to taki stan produktu, który nie różni się zasadniczo od stanu, w jakim produkt znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu.

Pojęcie znaczeniowe „produktu w stanie nieprzetworzonym” zakłada zatem, że produkty działalności rolniczej – w rozumieniu ustawy – mogą powstać wyłącznie na skutek działania normalnych biologicznych procesów wzrostu.

Z powyższych przepisów wynika, że działalnością rolniczą, wyłączoną z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest działalność polegająca m. in. na wytwarzaniu produktów zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnej hodowli lub chowu. Zauważyć przy tym należy, że wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 cyt. ustawy, ma charakter wyczerpujący.

Nie stanowi natomiast działalności rolniczej sprzedaż przerobionych produktów zwierzęcych pochodzących z własnej hodowli lub chowu, jeżeli przerób polega m. in. na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt. Przychody z tego tytułu podlegają regulacjom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobnie wypowiedział się Naczelny Sad Administracyjny w wyroku z dnia 8 marca 2006 r. sygn. akt II FSK 1076/05 wskazując: „W przedmiocie działalności rolniczej, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej, mieści się wyłącznie hodowla i chów drobiu rzeźnego, a nie mieści się w tym przedmiocie jego przerób polegający na uboju i obróbce poubojowej. Sąd I instancji zasadnie posłużył się potocznym rozumieniem pojęć "hodowla" i "chów", bowiem w takim znaczeniu ustawodawca się nimi posługuje (….). Przerób produktów zwierzęcych /produktów hodowli i chowu/ polegający na uboju i obróbce poubojowej, w tym również na rozbiorze, podziale i klasyfikacji mięsa nie stanowi działalności rolniczej (….).

Działami specjalnymi produkcji rolnej w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy są natomiast: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Natomiast jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Załącznik nr 2 tj. Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej. Z wyjaśnień do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że tabela z załącznikiem nr 2 jest obecnie publikowana przez Ministra Rozwoju i Finansów w drodze rozporządzenia. Wskazać należy, że od dnia od dnia 1 stycznia 2017 r. rozmiary norm szacunkowych zostały określone na podstawie rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 4 grudnia 2016 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2016 r., poz. 2058).

Informacje zawarte w wyżej wymienionym załączniku mają znaczenie dla oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli dany rodzaj uprawy czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie jest wymieniona w treści załącznika, to należy uznać, że ta uprawa, hodowla czy też chów jest działalnością rolniczą, nie będącą działem specjalnym produkcji rolnej. W konsekwencji do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest rolnikiem, posiada gospodarstwo rolne. Prowadzi hodowlę królików ras mięsnych, nie prowadzi hodowli królików ras futerkowych. Sprzedaż prowadzona będzie: konsumentom końcowym, a także do zakładów prowadzących handel detaliczny bezpośrednio zaopatrujących konsumenta końcowego. Produkcja roczna nie przekroczy w tym gospodarstwie 5000 sztuk. Króliki pochodzące jedynie z własnej hodowli będą ubijane, oskórowywane, patroszone, schładzane i odsprzedawane w tuszkach, bez rozbioru, co według niej oznacza, iż nie będzie prowadzony rozbiór, podział i klasyfikacja mięsa. Tuszki będą dostarczane klientowi ostatecznemu, jak i do zakładów prowadzących handel detaliczny bezpośrednio zaopatrujących konsumenta końcowego.

W załączniku Nr 2 do ustawy podatkowej (obowiązującym w 2017 r.) wymieniono m.in. pod lp. 8 zwierzęta futerkowe lit. f) - króliki powyżej 50 sztuk samic stada podstawowego.

Dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w ramach działów specjalnych produkcji rolnej, istotny jest cel, jakiemu ma służyć hodowla królików. Jako przychody z działalności rolniczej w ramach działów specjalnych produkcji rolnej wymienia się króliki w ramach zwierząt futerkowych.

W świetle powyższego, mając na uwadze cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że prowadzona przez Wnioskodawczynię w gospodarstwie rolnym hodowla królików ras mięsnych, nie stanowi działów specjalnych produkcji rolnej lecz jest działalnością rolniczą, z której przychody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże ubój królików pochodzących z własnego chowu, ich oskórowanie i wypatroszenie - w świetle przeanalizowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie stanowi działalności rolniczej o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe ustalenie potwierdzają przytoczone uprzednio słownikowe definicje hodowli i chowu, które nie obejmują swym zakresem uboju oraz poubojowej obróbki zwierząt. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 września 2015 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej (Dz.U. z 2015 r., poz. 1703 ze zm.) w § 2 wskazuje, że do sprzedaży bezpośredniej dopuszcza się wyłącznie produkty wyprodukowane z własnych surowców przez podmiot prowadzący działalność w zakresie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej. Przedmiotem sprzedaży w ramach sprzedaży bezpośredniej nie jest zatem surowiec (zwierzęta żywe), lecz produkty wyprodukowane z własnych surowców przez podmiot prowadzący działalność w zakresie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego. Nie można więc zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że przedmiotem dokonywanej przez Nią sprzedaży bezpośredniej będą produkty zwierzęce naturalne w stanie nieprzetworzonym.

Przychód ze sprzedaży królików pochodzących z własnego chowu w stanie przetworzonym (ubitych, oskórowanych i wypatroszonych) w postaci tuszek króliczych nie mieści się zatem w zakresie wyłączenia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje jednak następujące zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych dochodu/przychodu ze sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli, przy zachowaniu warunków wskazanych w przepisach ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody ze sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli, niestanowiących działów specjalnych produkcji rolnej, przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt, w tym również na rozbiorze, podziale i klasyfikacji mięsa.

Natomiast zgodnie z pkt 71a) ww. artykułu, wolne od podatku dochodowego są przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1c, do kwoty 20 000 zł rocznie, ze sprzedaży produktów nieprzekraczającej ilości, która może być zbywana w ramach rolniczego handlu detalicznego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

Jeżeli zatem przerób królików pochodzących z własnego chowu polegający na uboju i obróbce poubojowej następuje sposobem przemysłowym, Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych całości dochodu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli natomiast przerób królików pochodzących z własnego chowu polegający na uboju i obróbce poubojowej następuje sposobem innym niż przemysłowy oraz spełnione zostaną pozostałe warunki o których mowa w art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 20 000 zł rocznie przychodu ze sprzedaży produktów nieprzekraczającej ilości, która może być zbywana w ramach rolniczego handlu detalicznego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.