2017.12.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.68.2017.2.AZE
z 21 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 sierpnia 2017 r. (data wpływu 11 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z 20 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zwolnienia dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia 9 sztuk wydzielonych działek:

w części dotyczącej odpłatnego zbycia wydzielonych działek osobom, które są członkami spółdzielni – jest prawidłowe,
w części dotyczącej odpłatnego zbycia wydzielonych działek osobom które nie są członkami spółdzielni – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2017 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy dochód uzyskany ze sprzedaży działki opisanej we wniosku jest dochodem uzyskanym z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Wniosek ten uzupełniony został pismem z 20 października 2017 r (data wpływu 24 października 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 października 2017 r. znak: 0111-KDIB2-3.4010.68.2017.1.AZE.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Spółdzielnia Mieszkaniowa planuje sprzedać grunt będący w użytkowaniu wieczystym spółdzielni, składający się z 9-ciu niezabudowanych działek o łącznej powierzchni 297 m².

Opis sytuacji gruntowej w Spółdzielni w części dotyczącej zapytania: Na działce nr 1427 (której współwłaścicielami są: spółdzielnia i właściciele wyodrębnionych lokali mieszkalnych) są posadowione dwa budynki mieszkalne stanowiące nieruchomość dwubudynkową. Obok jest wydzielona droga osiedlowa w użytkowaniu wieczystym spółdzielni. Za tą drogą jest działka w użytkowaniu wieczystym, która pierwotnie była w użytkowaniu wieczystym spółdzielni. Z tej działki od około 25 lat Spółdzielnia wydzielała mniejsze działki i sprzedawała je swoim członkom pod budowę garaży.

Obecnie na tych sprzedanych wcześniej działkach stoi 40 sztuk garaży w zabudowie szeregowej. Struktura własności tych garaży:

31 garaży z własnością osób będących jednocześnie członkami Spółdzielni i posiadających tytuł prawny do lokalu mieszkalnego w Spółdzielni,
7 garaży z własnością osób niebędących członkami spółdzielni i bez tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego w Spółdzielni,
2 garaże spółdzielcze z własnościowym prawem osób, które jednocześnie posiadają tytuł prawny do lokalu mieszkalnego w Spółdzielni.

Teren pomiędzy istniejącymi obecnie dwoma szeregami garaży, służy do komunikacji do tych garaży. Posadowiony jest tam również śmietnik służący mieszkańcom. Z tego gruntu zostało wydzielone jeszcze 9 działek do przyszłej sprzedaży, na których nabywcy wybudują kolejne garaże.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że zgodnie ze statutem, zarządza nieruchomościami oraz gruntami stanowiącymi mienie Spółdzielni, jak również nieruchomościami stanowiącymi mienie ich członków, nabytymi na podstawie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

W zarządzie Spółdzielni, od początku jej istnienia, był grunt stanowiący jedną działkę o powierzchni około 4200 m², znajdujący się w pobliżu budynków mieszkalnych, za drogą osiedlową. Na gruncie tym stał i nadal stoi boks śmietnikowy i trzepak służące potrzebom mieszkańców spółdzielni. Innej infrastruktury technicznej na tej działce nie było i nadal nie ma. Działka ta służyła mieszkańcom Spółdzielni również do celów rekreacyjnych, spotkań rodzinnych i towarzyskich np. przy grillu. W czasie wakacji, młodzież rozbijała na niej namioty.

Na przestrzeni ostatnich około 20 lat, Spółdzielnia (realizując działalność statutową), z działki tej sukcesywnie wydzielała mniejsze działki i sprzedawała je członkom Spółdzielni pod budowę garaży. Na kupionych działkach, spółdzielcy budowali garaże własnym kosztem i własnym staraniem. W ostatnich latach, siedmiu członków Spółdzielni - właścicieli garaży, sprzedało swoje garaże osobom spoza Spółdzielni.

Obecnie struktura własności garaży opisanych wyżej, przedstawia się następująco:

31 garaży, których właścicielami są osoby będące członkami Spółdzielni, z tego:
- 10 osób to właściciele lokali mieszkalnych wyodrębnionych na bazie zasobów mieszkaniowych Spółdzielni (własność odrębna),
- 21 osób posiada własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego w Spółdzielni.
7 garaży, których właścicielami są osoby spoza spółdzielni,
2 garaże, których właścicielem jest Spółdzielnia, a własnościowe spółdzielcze prawo do tych garaży posiada dwóch członków Spółdzielni, z których:
- jeden posiada jednocześnie własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, drugi - odrębną własność lokalu mieszkalnego, nabytą na podstawie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Po każdorazowym podziale i sprzedaży kolejnych działek pod budowę kolejnych garaży, pozostały teren pozostawał w wieczystym użytkowaniu Spółdzielni i stanowił jedną działkę z jednym numerem. Nadal był użytkowany do celów rekreacyjnych (opisanych wyżej), ale w miarę zwiększania się ilości garaży, w coraz to bardziej ograniczonym zakresie. Obecnie do celów rekreacyjnych służą obrzeża działki a nie jej środek pomiędzy garażami. Na tej „reszcie”, przed działkami planowanymi do sprzedaży, nadal stoi boks śmietnikowy i trzepak na dywany. Teren przeznaczony do sprzedaży (9 opisanych wyżej działek wydzielonych z terenu pomiędzy istniejącymi obecnie garażami), jest to grunt niezabudowany, częściowo porośnięty trawą (nie jest to ulica, chodnik czy droga).

Z racji położenia tego gruntu, dla wygody użytkowników garaży (wymienionych wyżej w strukturze właścicieli garaży i członków ich rodzin), grunt ten jest wykorzystywany do celów dojazdu do istniejących garaży (służebność).

Wszystkie osoby posiadające w spółdzielni tytuł prawny do lokalu mieszkalnego (odrębna własność lub spółdzielcze własnościowe prawo) są członkami Spółdzielni. W związku z tym, jeśli w opisie stanu faktycznego, w pytaniu lub w uzasadnieniu było użyte sformułowanie: „osoba z tytułem prawnym do lokalu mieszkalnego”, chodziło o osobę która posiada odrębną własność lokalu mieszkalnego lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego i jest jednocześnie członkiem spółdzielni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 20 października 2017 r):

Czy dochód uzyskany z odpłatnego zbycia 9 sztuk wydzielonych działek (opisanych we wniosku) można zaklasyfikować jako dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi (niezależnie od tego, komu zostaną sprzedane) zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, pod warunkiem przeznaczenia go na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych?

Jeśli działka zostanie sprzedana osobie będącej członkiem spółdzielni i jednocześnie posiadającej własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w spółdzielni, lub wyodrębnioną własność lokalu mieszkalnego, w celu wybudowania kolejnego garażu (drugiego, trzeciego itp.), to czy wówczas dochód uzyskany z takiej transakcji można zaklasyfikować jako dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, pod warunkiem przeznaczenia go na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych?

Zdaniem Wnioskodawcy które zostało przeformułowane w uzupełnieniu wniosku z 20 października 2017 r, grunt przeznaczony do sprzedaży jest zasobem mieszkaniowym i dochód uzyskany ze zbycia przedstawionych we wniosku 9 sztuk działek będących w wieczystym użytkowaniu spółdzielni może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, pod warunkiem przeznaczenia go na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych (niezależnie od tego, komu je Wnioskodawca sprzeda).

Do czasu sprzedaży tego gruntu, koszty z nim związane: podatek od nieruchomości, opłata za wieczyste użytkowanie, koszenie trawy, stanowiły składnik kosztów mienia spółdzielni zaliczanego do kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego

w części dotyczącej odpłatnego zbycia wydzielonych działek osobom, które są członkami spółdzielni – jest prawidłowe,
w części dotyczącej odpłatnego zbycia wydzielonych działek osobom, które nie są członkami spółdzielni – jest nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowych określa ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, przedmiotem działalności spółdzielni może być:

budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych;
budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;
budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;
udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;
budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.

Stosownie do treści art. 1 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

W kwestiach podatku dochodowego spółdzielnia mieszkaniowa – jako podmiot posiadający osobowość prawną – podlega ogólnym regułom przewidzianym w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Z art. 7 ust. 2 updop wynika, że dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Ustalony w powyższy sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku, czyli innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem z powyższej regulacji można wywieść, że aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Należy przy tym zauważyć, że powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, że pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, a także inne pomieszczenia, czy urządzenia związane z lokalami mieszkalnymi, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje całość mechanizmów związanych z tak zdefiniowanymi zasobami mieszkaniowymi.

I tak, przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” użyte w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozumieć:

budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże;
pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe;
urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci);
grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.

Związane z wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy).

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem tychże zasobów mieszkaniowych. Zgodnie z tym przepisem, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegać będzie jednak dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedać grunt będący w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni, składający się z 9-ciu niezabudowanych działek o łącznej powierzchni 297 m². Na działce, której współwłaścicielami są Spółdzielnia i właściciele wyodrębnionych lokali mieszkalnych są posadowione dwa budynki mieszkalne stanowiące nieruchomość dwubudynkową. Obok jest wydzielona droga osiedlowa w użytkowaniu wieczystym spółdzielni. Za tą drogą jest działka w użytkowaniu wieczystym, która pierwotnie była w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni. Z tej działki od około 25 lat Spółdzielnia wydzielała mniejsze działki i sprzedawała je swoim członkom pod budowę garaży. Teren pomiędzy istniejącymi obecnie dwoma szeregami garaży, służy do komunikacji do tych garaży. Z tego gruntu zostało wydzielone jeszcze 9 działek do przyszłej sprzedaży, na których nabywcy wybudują kolejne garaże. Teren przeznaczony do sprzedaży jest to grunt niezabudowany, częściowo porośnięty trawą (nie jest to ulica, chodnik czy droga). Obecnie grunt ten z racji swojego położenia, dla wygody użytkowników, jest wykorzystywany do celów dojazdu do istniejących garaży.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia do opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że kluczowe znaczenie dla zaliczenia określonego obiektu (pomieszczenia) do zasobów mieszkaniowych ma związek takiego obiektu z lokalem mieszkalnym. Garaże mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych, jeśli są w określony sposób przypisane do znajdujących się w budynku mieszkalnym lokali mieszkalnych albo wykorzystywane przez mieszkańców tego budynku. W przypadku natomiast, gdy garaże służą osobom trzecim, nieużytkującym lokali mieszkalnych w zasobach Spółdzielni, tracą związek z celami mieszkaniowymi, gdyż są wykorzystywane w działalności innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem, skoro grunt będący przedmiotem wniosku zostanie sprzedany członkom spółdzielni w celu wybudowania garaży, a jak wskazano wyżej garaże użytkowane przez osoby, które mają tytuł prawny do lokali mieszkalnych mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych, o których stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż mają związek z celami mieszkaniowymi – to dochód uzyskany z tej sprzedaży o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem tychże zasobów mieszkaniowych wolny będzie od podatku dochodowego.

Natomiast w sytuacji sprzedaży przedmiotowego gruntu osobom, które nie są członkami spółdzielni, pomimo przeznaczenia go pod budowę garaży, to dochód uzyskany z tej sprzedaży nie będzie dochodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. W konsekwencji, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, gdyż nie został spełniony warunek co do źródła pochodzenia dochodu. Przeznaczenie tego dochodu przez Wnioskodawcę na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych nie ma w tym przypadku znaczenia dla możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Dodatkowo tut. Organ pragnie zwrócić uwagę na fakt, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Powinna być więc interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

W tych okolicznościach stanowisko Wnioskodawcy należało uznać:

w części dotyczącej odpłatnego zbycia wydzielonych działek osobom, które są członkami spółdzielni za prawidłowe,
w części dotyczącej odpłatnego zbycia wydzielonych działek osobom, które nie są członkami spółdzielni za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga tylko w zakresie objętym pytaniem Wnioskodawcy tj. kwestii ustalenia czy dochód uzyskany ze sprzedaży działki opisanej we wniosku jest dochodem uzyskanym z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i odnosi się ściśle do przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego tego pytania.

Wnioskodawca załączył wyrys z mapy ewidencyjnej dotyczącej sytuacji gruntowej zawartej w pytaniu.

Tut. organ pragnie zauważyć, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji indywidualnej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14 b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin