Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.123.2017.2.MS
z 15 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2017 r. (data wpływu 18 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jawna (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą, głównie w zakresie sprzedaży detalicznej towarów na terytorium Polski. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym płatnikiem podatku VAT.

Działalność handlowa Wnioskodawcy prowadzona jest na terenie miasta P. W zakresie sprzedaży Spółka oferuje klientom m.in. artykuły budowlane i inne towary przemysłowe.

Klientami sklepów Wnioskodawcy, są zarówno podmioty krajowe jak i zagraniczne, w tym również osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej (dalej: Podróżni).

W myśl art. 126 ust. 1 ustawy, osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej „podróżnymi”, mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka stosuje sprzedaż w systemie TAX FREE, przewidzianym w art. 126-130 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późń. zm., zwana dalej „ustawą o VAT”).

Wnioskodawca spełnia wymogi wskazane w art. 127 ust. 1-6 u.p.t.u., aby móc dokonywać podróżnym, niemającym stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwrotu podatku VAT zapłaconego przy nabyciu towaru na terytorium kraju. Wnioskodawca samodzielnie, bez pośrednictwa podmiotów uprawnionych do dokonywania zwrotów realizuje zwroty podatku podróżnym.

Podróżni mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały przez nie wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego. Zwrot podatku nie przysługuje w przypadku nabycia paliw silnikowych.

W myśl art. 128 ust. 1 ustawy, zwrotu podatku Wnioskodawca dokonuje, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu, po przedstawieniu przez podróżnego dokumentu wystawionego, na którym urząd celny potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Dokument zawiera przymocowany paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1, o czym stanowi art. 128 ust. 2 ustawy.

Stosownie do ust. 3 ww. artykułu, urząd celny potwierdza wywóz towaru na dokumencie, o którym mowa w ust. 2 po sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość. Na podstawie tak potwierdzonego stemplem dokumentu wraz z paragonem fiskalnym dokonywany jest zwrot podatku.

Zwrot podatku podróżnemu stosuje zgodnie z regulacjami przepisu art. 129 ustawy.

Zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy, do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że:

• spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4, oraz
• przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;
• posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku.
  
  

Wnioskodawca spełnia wymogi wymienione w art. 127 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jest on sprzedawcą i dokonuje zwrotu podatku podróżnym określonym w art. 126 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Podróżny dokonał zakupu u Wnioskodawcy w dniu 21 lutego 2017 r. Podróżny dokonał wywozu zakupionego towaru poza terytorium Unii Europejskiej (Ukraina) w dniu 21 lutego 2017 r.

Podróżny przedstawił organom celnym dokument TAX FREE wystawiony przez Wnioskodawcę (sprzedawcę), na którym urząd celny potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów.

Jednakże podczas pobytu podróżnego na Ukrainie, doszło do zdarzenia losowego (pożaru autobusu), w trakcie którego zniszczeniu uległy dokumenty TAX FREE.

Z uwagi na powyższe zdarzenie, Wnioskodawca zwrócił się do właściwego Urzędu Celno- Skarbowego o wydanie zaświadczenia potwierdzającego wywóz towarów wraz z kopią dokumentu TAX FREE, (kopia rozumiana jako ponowny wydruk pierwotnego dokumentu TAX FREE).

W odpowiedzi na powyższe organ wydał dokument „zaświadczenie” o następującej treści: „Naczelnik Urzędu Celno - Skarbowego potwierdza, wywóz towarów poza obszar Wspólnoty Europejskiej wskazanego w dokumencie:

• TAX FREE o nr rachunku (...),
• imię i nazwisko podróżnego (imię, nazwisko, nr paszportu),
• wartości brutto,
• data wywozu.
  
  

Powyższe zaświadczenie zostało wydane na podstawie prowadzonej ewidencji i rejestrów, jak też w oparciu o kopie dokumentów TAX FREE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może dokonać zwrotu podróżnym podatku VAT na podstawie kopii dokumentu TAX FREE i na podstawie zaświadczenia właściwego urzędu celno-skarbowego potwierdzającego wywóz towarów w ramach procedury TAX FREE w sytuacji, kiedy dokument, o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy został zagubiony/zniszczony w sytuacji losowej (pożar), a w konsekwencji skorygować podatek należny w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał zwrotu podatku VAT podróżnemu?

Zdaniem Wnioskodawcy, brak oryginału dokumentu, o którym mowa w art. 128 ust. 2 nie powoduje utraty możliwości ubiegania się przez podróżnego o zwrot VAT. W ocenie Zainteresowanego, z informacji (zaświadczenia) Urzędu Celno- Skarbowego jednoznacznie wynika, że towar został wywieziony w terminie i przez osobę zidentyfikowaną jako podróżny. Ponadto Wnioskodawca dysponuje kopią dokumentu TAX FREE. Wnioskodawca uważa, że cel jakiemu służy dokument, o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy został właściwie udokumentowany przez Urząd Celno-Skarbowy.

Pozostałe przepisy art. 129 ustawy są spełnione, co upoważnia Wnioskodawcę do dokonania podrożonemu zwrotu podatku VAT, a ponadto w dalszej kolejności korekty podatku należnego od tej dostawy w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument i dokonał zwrotu podróżnemu.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Zainteresowany dysponował dokumentem uprawniającym go do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonanej w lutym 2017 r. sprzedaży. Zaświadczenie z właściwego urzędu celno- skarbowego, potwierdzające że towar wskazany na kopii dokumentu TAX FREE o tym numerze został wywieziony przez osobę o wskazanych na dokumencie danych i legitymującą się przed funkcjonariuszem celnym paszportem o numerze wskazanym na dokumencie i w czasie wskazanym na dokumencie, tj. w dniu 21 lutego 2017 r., został wywieziony poza terytorium Unii Europejskiej.

Powyższe zaświadczenie stanowi podstawę do zastosowania dla dokonanej sprzedaży stawki podatku VAT w wysokości 0% i upoważnia Wnioskodawcę do dokonania stosownej korekty podatku należnego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca po otrzymaniu ww. zaświadczenia, winien dokonać korekty podatku należnego w związku ze sprzedażą towaru dokonaną w systemie zwrotu podatku podróżnym za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Dokumenty bowiem będące w posiadaniu podatnika jak zaświadczenie właściwego urzędu celno-skarbowego w połączeniu z kopią dokumentu TAX FREE niewątpliwie cechuje poprawność materialna, a zatem rzetelnie potwierdzają sprzedaż na rzecz faktycznego nabywcy, który w rzeczywistości nabył towar, wywiózł go poza terytorium Wspólnoty, zwrócił się do sprzedawcy po zwrot podatku i zwrot ten winien otrzymać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej „podróżnymi”, maja prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnym, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

Stosownie do art. 127 ust. 1 ustawy, zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej „sprzedawcami”, którzy:

1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz
2. prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz
3. zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.
   
   

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu (art. 127 ust. 2 ustawy).

Zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1. Zwrot podatku jest dokonywany w formie wypłaty gotówkowej lub polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej (art. 127 ust. 5 ustawy).

W odniesieniu do art. 128 ust. 1 ustawy, zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celny potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do dokumentu powinien być przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1 (art. 128 ust. 2 ustawy).

Urząd celny potwierdza wywóz towaru na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość (art. 128 ust. 3).

Zgodnie z art. 129 ustawy o podatku VAT do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że:

1. spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4, oraz
2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;
3. posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku - w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.
   
   

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2, nie później jednak niż przed upływem 10 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę (por. art. 128 ust. 2 u.p.t.u.), który powinien zawierać co najmniej elementy określone w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. (Dz.U. z 2014 r., poz. 426, ze zm.), w tym, m.in. napis: „ZWROT VAT DLA PODRÓŻNYCH”, a pod nim: „TAX FREE FOR TOURIST” oraz nazwę sprzedanego towaru, miarę i ilość towaru, cenę jednostkową netto towaru, wartość netto towaru, stawkę i kwotę podatku od towarów i usług, wartość brutto towaru, kwotę podatku od towarów i usług ogółem oraz wartość brutto towarów ogółem.

Wywóz towaru powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator. Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

W granicznym oddziale celnym podróżny ma obowiązek zgłosić wywożony towar oraz przedłożyć funkcjonariuszowi celnemu (w Polsce obecnie funkcjonariuszowi Służby Celno-Skarbowej) dokument TAX FREE wraz z paszportem lub innym dokumentem stwierdzającym tożsamość. Funkcjonariusz po sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w dokumencie TAX FREE z danymi z dokumentu stwierdzającego tożsamość może przed potwierdzeniem wywozu przeprowadzić rewizję celną wywożonego towaru.

Wywóz z terytorium Unii Europejskiej towarów z zastosowaniem dokumentów TAX FREE przez przejścia graniczne zlokalizowane na terytorium Polski potwierdzony zostaje stemplem "VAT-ZWROT" oraz pieczęcią „Polska-Cło”.

Z powyższych przepisów wynika, że podmioty, które nie mają stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej dokonujący zakupu towarów w Polsce mogą otrzymać zwrot kwoty stanowiącej podatek VAT, który został naliczony przez sprzedawców tych towarów. Prawo do otrzymania zwrotu wynika z art. 126 ust. 1 ustawy i występuje wówczas gdy towary, w stanie nienaruszonym, zostaną wywiezione przez podróżnego poza terytorium Unii Europejskiej w jego bagażu osobistym. Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu o których mowa w art. 128 ust. 2 ustawy (zawierający co najmniej elementy określone w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.) wraz z dołączonym do niego wystawionym przez sprzedawcę paragonem z kasy rejestrującej, na którym Urząd Celno-Skarbowy potwierdził wywóz towaru zgodnie z postanowieniami art. 128 ust. 2 ustawy. Jednocześnie warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu jest posiadanie przez sprzedającego dokumentu określonego w art. 128 ust. 2 ustawy, zawierającego potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stosuje sprzedaż w systemie TAX FREE, przewidzianym w art. 126-130 ustawy o podatku VAT.

Wnioskodawca spełnia wymogi wskazane w art. 127 ust. 1-6 ustawy o VAT warunkujące możliwość dokonywania podróżnym, niemającym stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwrotu podatku VAT zapłaconego przy nabyciu towaru na terytorium kraju. Wnioskodawca samodzielnie, bez pośrednictwa podmiotów uprawnionych do dokonywania zwrotów realizuje zwroty podatku podróżnym.

W ramach prowadzonej działalności wystąpił przypadek, w którym podróżny dokonał zakupu u Wnioskodawcy w dniu 21 lutego 2017 r. Podróżny dokonał wywozu zakupionego towaru poza terytorium Unii Europejskiej (Ukraina) w dniu 21 lutego 2017 r. przedstawiając organom celnym dokument TAX FREE wystawiony przez Wnioskodawcę (sprzedawcę), na którym urząd celny potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów.

Jednakże podczas pobytu podróżnego na Ukrainie, doszło do zdarzenia losowego (pożaru autobusu), w trakcie którego zniszczeniu uległy dokumenty TAX FREE.

Z uwagi na powyższe zdarzenie, Wnioskodawca zwrócił się do właściwego Urzędu Celno- Skarbowego o wydanie zaświadczenia potwierdzającego wywóz towarów wraz z kopią dokumentu TAX FREE, (kopia rozumiana jako ponowny wydruk pierwotnego dokumentu TAX FREE).

W odpowiedzi na powyższe organ wydał dokument „zaświadczenie” o następującej treści: „Naczelnik Urzędu Celno - Skarbowego potwierdza, wywóz towarów poza obszar Wspólnoty Europejskiej wskazanego w dokumencie:

• TAX FREE o nr rachunku (...),
• imię i nazwisko podróżnego (imię, nazwisko, nr paszportu),
• wartości brutto,
• data wywozu.
  
  

Powyższe zaświadczenie zostało wydane na podstawie prowadzonej ewidencji i rejestrów, jak też w oparciu o kopie dokumentów TAX FREE.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy może dokonać zwrotu podróżnym podatku VAT na podstawie własnej kopii dokumentu TAX FREE i na podstawie zaświadczenia właściwego urzędu celno-skarbowego potwierdzającego wywóz towarów w ramach procedury TAX FREE, a w konsekwencji czy może skorygować podatek należny.

Odnosząc się do przedmiotowych wątpliwości Wnioskodawcy stwierdzić należy, że zgodnie z literalną analizą art. 128 ust. 2 oraz art. 129 ustawy o podatku VAT podstawą do zwrotu podatku VAT podróżnemu jak również podstawą do zastosowania zerowej stawki podatku (dla sprzedaży towaru podróżnemu) i dokonania korekty podatku należnego jest posiadanie przez Wnioskodawcę dokumentu o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy (zawierającego co najmniej elementy określone w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.) wraz z dołączonym do niego wystawionym przez sprzedawcę paragonem z kasy rejestrującej, na którym Urząd Celno-Skarbowy potwierdził wywóz towaru zgodnie z postanowieniami art. 128 ust. 2 ustawy. Warunek przedłożenia przez podróżnego przedmiotowego dokumentu wystawionego przez sprzedającego na którym Urząd Celno-Skarbowy potwierdził wywóz towaru zgodnie z postanowieniami art. 128 ust. 2 ustawy, jest warunkiem koniecznym do dokonania wskazanych czynności. Przy czym ustawodawca nie przewidział możliwości dokonania tych czynności w oparciu o inny dokument. Przedmiotowy rygorystyczny wymóg wynika z konieczności zapobieżenia nieprawidłowościom w zakresie rozliczenia podatku VAT,

Z wniosku wynika, że wskazany we wniosku podróżny nie przedstawił dokumentu o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy. Za taki dokument nie można bowiem uznać wystawionego przez Naczelnika Urzędu Celno–Skarbowego zaświadczenia.

Zatem mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wobec braku wystawionego przez siebie dokumentu o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy (zawierającego co najmniej elementy określone w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.) wraz z dołączonym do niego paragonem z kasy rejestrującej, na którym Urząd Celno-Skarbowy potwierdził wywóz towaru zgodnie z postanowieniami art. 128 ust. 2 ustawy, nie może dokonać zwrotu podróżnemu podatku VAT (na podstawie własnej kopii dokumentu TAX FREE i zaświadczenia wystawionego przez Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego), a w konsekwencji nie może zastosować zerowej stawki podatku oraz skorygować w związku z tym podatek należny.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.