Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.233.2017.1.WR
z 21 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym paliwa silnikowego umieszczonego w baku sprzedawanych samochodów ciężarowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym paliwa silnikowego umieszczonego w baku sprzedawanych samochodów ciężarowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż samochodów ciężarowych (dopuszczalna masa całkowita pojazdów jest powyżej 3,5 tony - od 7,5 tony do 40 ton). Wnioskodawca sprzedaje fabrycznie nowe samochody ciężarowe jako ich autoryzowany dealer oraz pojazdy używane. Wnioskodawca rozważa nawiązanie współpracy ze spółką, która jest podmiotem uprawnionym do obrotu paliwem na podstawie uzyskanej koncesji na obrót paliwami ciekłymi (…) (zwanym dalej „Dostawcą”). Dostawca spełnia wszystkie obowiązujące wymogi do dokonywania sprzedaży paliwa w oparciu o przepisy ustawy Prawo energetyczne, w szczególności posiada koncesję na hurtowy i detaliczny handel paliwem wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w drodze decyzji oraz wpłaconą wymaganą kaucję gwarancyjną w Urzędzie Skarbowym.

Wnioskodawca przyjmuje założenie, że w stosunku do paliwa zakupionego od Dostawcy powstał uprzednio obowiązek podatkowy w związku z dokonaniem jednej z czynności, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym („u.p.a.”), a kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. W stosunku do paliw takim podmiotem jest co do zasady ich producent.

Współpraca pomiędzy powyżej wskazanymi podmiotami miałaby polegać na zakupie przez Wnioskodawcę od Dostawcy paliwa z przeznaczeniem na zatankowanie do pełna baków samochodów ciężarowych przeznaczonych przez Wnioskodawcę do sprzedaży. Celem zakupu paliwa przez Spółkę jest zwiększenie wartości pojazdów, a co za tym idzie uzyskanie przez ich nabywców lepszych warunków leasingu. Przedmiotem sprzedaży oferowanej przez Spółkę będzie zatem samochód ciężarowy zatankowany do pełna. Wartość paliwa jest równa wartości pełnego baku paliwa, gdyż samochody będą sprzedawane z pełnym bakiem. Towarem wskazanym jako przedmiot transakcji na fakturze dokumentującej sprzedaż będzie samochód ciężarowy. Paliwo nie będzie wyszczególnione na fakturze jako odrębna pozycja, a także nie będzie odrębnym przedmiotem obrotu. Wartość ceny zakupu samochodu ciężarowego przez klientów Wnioskodawcy będzie powiększona o cenę netto tego paliwa, co zostanie odnotowane w protokole odbioru pojazdu. Wnioskodawca nie będzie sprzedawał tego paliwa odrębnie od sprzedawanych pojazdów. Jeżeli dany kontrahent Wnioskodawcy zamówi samochód ciężarowy z pełnym bakiem paliwa, to dopiero wtedy Spółka zakupi paliwo od Dostawcy, które to paliwo zostanie zatankowane do samochodu ciężarowego bezpośrednio przez Dostawcę. Wnioskodawca nie będzie także doliczał jakiejkolwiek marży do ceny paliwa, jaką zapłacił Dostawcy za to paliwo.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy nie jest obrót paliwami i Wnioskodawca nie posiada koncesji na obrót paliwami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy fakt sprzedaży przez Wnioskodawcę samochodów ciężarowych wyposażonych w paliwo w powyżej opisanym zdarzeniu przyszłym powoduje powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku akcyzowego i wobec tego sprzedaż samochodów z paliwem w opisanym przypadku jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 u.p.a., wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Z kolei art. 8 ust. 1-4 u.p.a. określa przedmiot opodatkowania akcyzą, tj. w szczególności jest to:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3 u.p.a.;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż samochodów ciężarowych wraz z paliwem przez Wnioskodawcę nie stanowi czynności opodatkowanej akcyzą, gdyż nie mieści się w ustawowym katalogu takich czynności, a Wnioskodawca nie był również stroną takiej czynności. Wnioskodawca w tym przypadku występuje jako nabywca, który dokonuje zakupu paliwa i dokonuje jego dalszej sprzedaży jako „wyposażenia” samochodu ciężarowego.

Niezależnie od powyższego należy podkreślić, że zgodnie z treścią art. 8 ust. 6 u.p.a., jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego (czyli w niniejszym przypadku do paliwa) powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1 (czyli wskazanych w pkt 1-6 powyżej), to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. W opisanym zdarzeniu przyszłym należy przyjąć, że skoro Wnioskodawca nabywa paliwo od Dostawcy, czyli od podmiotu posiadającego koncesję na obrót paliwami ciekłymi, natomiast Dostawca nabywa paliwo od jego producenta lub innego podmiotu posiadającego koncesję na obrót paliwami ciekłymi, to już przed sprzedażą paliwa na rzecz Wnioskodawcy, doszło do opodatkowania paliwa akcyzą, tj. kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości przez podatników tego podatku. Tym samym, w stosunku do paliwa w przypadku jego sprzedaży wraz z samochodem ciężarowym, nie powstaje obowiązek podatkowy, nawet gdyby uznać, że taka sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą.

Powyższe związane jest z podstawową zasadą opodatkowania akcyzą, czyli z jednofazowością tego podatku. Powyższe oznacza, iż podatek ten powinien być zapłacony jednokrotnie i, co do zasady, na pierwszym etapie obrotu wyrobem akcyzowym, z którym wiąże się dopuszczenie tego wyrobu do konsumpcji, czyli co do zasady przez producenta.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca nie jest podatnikiem akcyzy w rozumieniu art. 13 u.p.a., ponieważ nie dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Tym samym Wnioskodawca jako podmiot niedokonujący czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem akcyzowym, nie będzie musiał dokonywać jakichkolwiek czynności związanych z tym podatkiem, w szczególności nie ma obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

W tym miejscu można przytoczyć przykładowo stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 8 marca 2010 r., znak ITPP3/443-198/09/JK. W interpretacji tej wskazano bowiem, że spółka nabywająca paliwo na potrzeby własne spółki i odsprzedająca je dalej swoim współpracownikom bez marży, nie dokonuje czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem akcyzowym, gdyż odsprzedaż - refaktura kosztów paliwa nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 43 t.j. z późń. zm., zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy (art. 2 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 2 przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Na mocy art. 8 ust. 6 ustawy jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Na mocy art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku Wnioskodawca zamierza w ramach prowadzonej przez siebie działalności sprzedawać samochody ciężarowe z bakami zatankowanymi do pełna paliwem silnikowym. Paliwo silnikowe będzie kupowane od dostawcy, który będzie też dokonywał zatankowania wspomnianych pojazdów. Zgodnie z założeniem poczynionym przez Wnioskodawcę od paliwa dostarczonego przez dostawcę, będzie już zapłacona akcyza, w należnej wysokości, na wcześniejszym etapie obrotu.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy, jest okoliczność, czy sprzedaż paliwa dołączonego do sprzedawanych samochodów ciężarowych będzie stanowiła przedmiot opodatkowania podatkiem akcyzowym, w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku.

Zgodnie z wyżej cytowanymi regulacjami prawnymi sytuacje mogące potencjalnie stanowić przedmiot opodatkowania podatkiem akcyzowym w stosunku do paliw silnikowych zostały określone w art. 8 ustawy o podatku akcyzowym. Jednak, przy założeniu, iż akcyza od paliw silnikowych, w należnej wysokości, zostanie zapłacona na wcześniejszym, w stosunku do zdarzenia przyszłego, etapie obrotu, a przy tym możliwe będzie stwierdzenie zapłaty tego podatku w wypadku ewentualnej kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego, żadna z wymienionych w art. 8 sytuacji podlegających opodatkowaniu nie zaistnieje. Wobec powyższego sprzedaż samochodów ciężarowych z zatankowanym, do baku pojazdu, paliwem nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Równocześnie przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego, tj. zwolnienia z podatku akcyzowego wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.