Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.132.2017.1.MAZ
z 9 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 listopada 2017 r. (data wpływu – 16 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku w przypadku świadczenia usług kosztorysowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku w przypadku świadczenia usług kosztorysowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – A.B. (dalej jako: „Wnioskodawca”) posiada tytuł magistra z dziedziny zarządzania i inżynierii produkcji oraz 5,5-letnie doświadczenie w wykonywaniu kosztorysów budowlanych.

Dnia 6 września 2017 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą pod nazwą „X”, wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej z kodem PKD - 74.90.Z. Wnioskodawca nie wystawił dotychczas jeszcze żadnej faktury sprzedażowej. W ramach tej działalności Wnioskodawca zamierza wykonywać wyłącznie usługi kosztorysowe - budowlane. Ważne zdaniem Wnioskodawcy jest to, że usługi te nie stanowią usług doradczych.

Wnioskodawca zaznacza, że ani teraz, ani w przyszłości, nie zamierza wykonywać żadnych usług doradczych, ani prawnych. Choć pod wskazanym we wpisie do CEIDG numerem PKD (74.90.Z), w rozwinięciach, kryją się także m.in. usługi doradztwa, to jednak Wnioskodawca zaznacza, że w ramach swej działalności, nie zamierza i nie będę wykonywał całego pełnego wachlarza wszystkich usług wymienionych w rozwinięciach, lecz jedynie działalność związaną z opracowywaniem kosztorysów budowlanych, z wyłączeniem wszystkich innych działalności wymienionych w tej podklasie.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że w najbliższych latach, nie planuje przekroczyć obowiązującej kwoty sprzedaży, wynoszącej aktualnie 200 000 zł rocznie, ani też do końca bieżącego roku kwoty proporcjonalnej do pozostałej długości roku podatkowego.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza nie rezygnować i korzystać ze zwolnienia z obowiązku podatku od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, ze zm.).

Ponadto, ze względów ostrożnościowych, Wnioskodawca złożył w swoim urzędzie skarbowym oświadczenie, że w ramach prowadzonej działalności nie będzie wykonywał żadnych usług wymienionych w art. 113 ust. 13 [ustawy o podatku od towarów i usług], w tym nie będzie świadczył usług doradczych, wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b [ustawy o podatku od towarów i usług], które wyłączałyby prawo do zwolnienia.

Wnioskodawcy bardzo zależy na możliwie szybkim wydaniu interpretacji w tej sprawie, ponieważ ze względu na upływający czas, zmuszony jest do wystawienia swojej pierwszej faktury sprzedażowej, a chce tego dokonać prawidłowo, zgodnie z prawem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej powyżej sytuacji można korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług kosztorysowych budowlanych, w przypadku, gdy wartość objętej działalnością sprzedaży nie przekracza w roku podatkowym 200 000 zł (lub kwoty proporcjonalnej do okresu prowadzenia działalności w pierwszym roku), to Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania żadne z wyłączeń ze zwolnienia, wymienionych w art. 113 ust. 13 [ustawy o podatku od towarów i usług], ponieważ Wnioskodawca nie zamierza i nie będzie wykonywał żadnej z działalności wymienionych w tym ustępie, w tym także nie będzie świadczył usług jubilerskich, ani prawniczych ani w zakresie doradztwa.

Pomimo faktu, iż na liście działalności wymienionych pod numerem PKD, zgłoszonym przez Wnioskodawcę we wniosku do CEIDG, znajdują się także m.in. usługi doradcze, to jednak Wnioskodawca akurat ich wykonywać nie będzie.

Mając powyższe na uwadze, według opinii Wnioskodawcy, powinien posiadać prawo do zwolnienia podmiotowego z obowiązku podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221; ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów
   
   

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
   • jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności – art. 113 ust. 4 ustawy o VAT.

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę – art. 113 ust. 5 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę – art. 113 ust. 10 ustawy.

Jak stanowi art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 6 września 2017 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, wpisanej do CEIDG z kodem PKD 74.90.Z, w zakresie wykonywania wyłącznie usług kosztorysowych. Wnioskodawca oświadczył, że nie zamierza wykonywać innych usług z grupowania PKD 74.90.Z, w tym żadnych usług doradczych. Ponadto w urzędzie skarbowym Wnioskodawca złożył oświadczenie, że nie będzie wykonywał żadnych usług wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy. Wnioskodawca stwierdził również, że w roku bieżącym nie przekroczy kwoty sprzedaży proporcjonalnej do okresu prowadzenia działalności, uprawniającej do skorzystania ze zwolnienia od podatku, a w przyszłych latach nie planuje przekroczyć kwoty 200 000 zł.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku w przypadku świadczenia wyłącznie usług kosztorysowych.

Należy stwierdzić, że ze zwolnienia podatkowego, na podstawie powołanego powyżej art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „doradztwo”. W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, w różnych zakresach, np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne i inne, w tym także udzielanie porad, opinii i wyjaśnień.

Wobec braku w ustawie definicji doradztwa celowe jest odwołanie się do wykładni językowej. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „doradzić - doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Natomiast w myśl wskazanego Słownika, „doradca” to ten, kto udziela porad. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad w różnych dziedzinach, np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko, z położeniem głównego nacisku na czynność udzielania porad, wskazywania rozwiązań, sposobów postępowania w jakiejś sprawie.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie usług kosztorysowych. Według Polskiej Klasyfikacji Działalności, działalność gospodarcza Wnioskodawcy została zakwalifikowana do symbolu 74.90.Z, która to podklasa obejmuje działalność związaną z opracowywaniem kosztorysów, ale także doradztwo w różnych obszarach działalności gospodarczej.

W sytuacji braku w ustawie o VAT definicji pojęcia kosztorys, celowe jest odwołanie się do wykładni językowej. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „kosztorys” to obliczenie przewidywanych kosztów związanych z wykonaniem czegoś. Natomiast zgodnie z tym Słownikiem, „kosztorysować” oznacza sporządzać kosztorys.

Zestawiając słownikowe definicje pojęć „doradztwo” i „kosztorys” nie można wskazać na jakiekolwiek ich elementy wspólne. Wobec powyższego należy przyjąć, że opracowywanie kosztorysów nie jest czynnością o charakterze doradczym. Opracowywanie kosztorysów nosi znamiona usługi o charakterze informacyjnym.

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów ustawy o VAT prowadzi do stwierdzenia, że jeżeli Wnioskodawca będzie wykonywał wyłącznie usługi w zakresie kosztorysowania, pozostające bez jakiegokolwiek związku z doradztwem oraz osiągnie sprzedaż opodatkowaną nie przekraczającą, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy (a w kolejnych latach podatkowych kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy), to będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.