2017.12.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.562.2017.1.RW
z 29 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2017 r. (data wpływu 2 listopada 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 grudnia 2017 r., (data wpływu 28 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów. Pismem z dnia 27 grudnia 2017 r. wniosek uzupełniono o adres elektroniczny do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miasto jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Składa do Urzędu Skarbowego comiesięczne deklaracje VAT-7 dla podatku od towarów i usług. Realizuje zadania określone w przepisach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875).

W ramach realizacji ww. zadań ponosi wydatki na zakup towarów przeznaczonych na nagrody, prezenty, upominki (w tym również niespełniające definicji prezentów o małej wartości), drobne gadżety, materiały promocyjne. Są to m.in. foldery, broszury, wydawnictwa książkowe, albumy fotograficzne, kartki pocztowe, zestawy artykułów szkolnych, pendrive’y, jak również gadżety typu kubki, breloki, smycze, długopisy, magnesy, T-shirty itp. Na każdym materiale promocyjnym znajduje się logo Miasta. Towary te przekazywane są nieodpłatnie na wniosek – jednostkom miasta, szkołom, przedszkolom, stowarzyszeniom, klubom sportowym, organizacjom pozarządowym oraz osobom odwiedzającym Miasto (turystom) lub są wręczane przez przedstawicieli Miasta w trakcie organizowanych lub współorganizowanych imprez, spotkań i innych wydarzeń.

W szczególności wręczanie przedmiotowych nagród i prezentów, materiałów promocyjnych oraz wyżej wymienionych gadżetów dokonywane jest w następujących okolicznościach:

w ramach realizacji zadań własnych w zakresie promocji np. podczas oficjalnych spotkań i uroczystości, imprez okolicznościowych, Dni Miasta, wizyt inwestorów, zaproszonych delegacji, różnego rodzaju konferencji ogólnopolskich, w ramach podziękowań osobom zasłużonym dla Miasta, z okazji obchodów rocznic, jubileuszy;
w ramach realizacji zadań własnych w zakresie kultury, sportu, turystyki np. wręczanie nagród rzeczowych, gadżetów podczas organizowanych lub współorganizowanych zawodów sportowych, turniejów, konkursów, wystaw;
w ramach edukacji publicznej np. podczas organizowanych przez Miasto konkursów edukacyjnych, targach i wystaw edukacyjnych.

Przedmiotowe towary, o których mowa na wstępie, Miasto nabywa w związku z zaistnieniem konkretnych okoliczności warunkujących konieczność dokonania takiego zakupu. Zakup przez Miasto towarów przeznaczonych na nagrody, prezenty, upominki, drobne gadżety, materiały promocyjne udokumentowany jest wystawianymi przez dostawców fakturami. Nieodpłatne przekazania ww. towarów nie są związane z działalnością gospodarczą lub realizacją umów cywilnoprawnych. W związku z tym Miasto nie dokonuje odliczeń podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur wystawianych przez dostawców tych towarów. W momencie ich zakupu wiadomo, że będą one przekazywane nieodpłatnie. Często również nie jest możliwe ustalenie tożsamości osób obdarowanych, co uniemożliwia wpisanie ich do ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów (prezentów, materiałów promocyjnych, nagród rzeczowych oraz innych artykułów np. szkolnych czy T-shirtów opatrzonych logo miasta, stanowiących jak i niestanowiących prezentów o małej wartości) powinno być opodatkowane podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywane przez Miasto upominki, drobne gadżety, materiały promocyjne, nagrody rzeczowe oraz inne artykuły następnie przekazywane, wręczane nieodpłatnie z okazji zawodów sportowych, konkursów, różnego rodzaju imprez okazjonalnych, uroczystości, warsztatów, szkoleń, wyjazdów służbowych, spotkań (przy założeniu, że Miasto nie odlicza podatku naliczonego od tych nabyć ani w całości, ani w części) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie zostały spełnione przesłanki uznania tych czynności za odpłatną dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Opodatkowanie nieodpłatnych przekazań jest uzależnione od tego czy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT od ich nabycia. Z kolei prawo odliczenia jest uzależnione od tego, czy taki zakup był związany z czynnością opodatkowaną. Miasto stoi na stanowisku, że kupowane towary (które ma zamiar nieodpłatnie przekazać) nie będą związane z działalnością podlegającą opodatkowaniu i wówczas nie powstanie prawo do odliczenia podatku (w związku z planowanym przeznaczeniem towaru dla celów czynności nieopodatkowanych), a z uwagi na brak prawa odliczenia, Miasto nie będzie musiało opodatkować darmowego przekazania tych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawodawca – w myśl art. 7 ust. 2 ustawy – zaliczył również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z art. 7 ust. 2 ustawy wynika zatem, że opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a zgodnie z pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu, tj. podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy – przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zauważyć jednocześnie należy, że stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy – przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł.

Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Opodatkowaniu VAT podlega więc, co do zasady, każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z opisu sprawy wynika, że Miasto jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Realizuje zadania określone w przepisach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

W szczególności wręczanie przedmiotowych nagród i prezentów, materiałów promocyjnych oraz wyżej wymienionych gadżetów dokonywane jest w następujących okolicznościach:

w ramach realizacji zadań własnych w zakresie promocji np. podczas oficjalnych spotkań i uroczystości, imprez okolicznościowych, Dni Miasta, wizyt inwestorów, zaproszonych delegacji, różnego rodzaju konferencji ogólnopolskich, w ramach podziękowań osobom zasłużonym dla Miasta, z okazji obchodów rocznic, jubileuszy;
w ramach realizacji zadań własnych w zakresie kultury, sportu, turystyki np. wręczanie nagród rzeczowych, gadżetów podczas organizowanych lub współorganizowanych zawodów sportowych, turniejów, konkursów, wystaw;
w ramach edukacji publicznej np. podczas organizowanych przez Miasto konkursów edukacyjnych, targach i wystaw edukacyjnych.

Nieodpłatne przekazania ww. towarów nie są związane z działalnością gospodarczą lub realizacją umów cywilnoprawnych. W związku z tym Miasto nie dokonuje odliczeń podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur wystawianych przez dostawców tych towarów. W momencie ich zakupu wiadomo, że będą one przekazywane nieodpłatnie. Często również nie jest możliwe ustalenie tożsamości osób obdarowanych, co uniemożliwia wpisanie ich do ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy nieodpłatne przekazanie towarów (prezentów, materiałów promocyjnych, nagród rzeczowych oraz innych artykułów np. szkolnych czy T-shirtów opatrzonych logo miasta, stanowiących jak i niestanowiących prezentów o małej wartości) powinno być opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Aby zatem wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności należy wskazać na treść przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, który stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy. Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania własne obejmują m.in. sprawy:

edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 niniejszej ustawy),
kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym),
kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy),
promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18 powołanej ustawy).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca, dokonując nieodpłatnego przekazania towarów, działa jako jednostka samorządu terytorialnego w sprawach należących do zakresu zadań własnych Gminy, które nie są związane z prowadzoną przez Miasto działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu trzeba wyjaśnić, że z czynnością opodatkowaną mamy do czynienia wtedy, gdy podlega ona opodatkowaniu na podstawie art. 5 ustawy oraz jest dokonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy).

Nieodpłatne przekazywane towarów takich jak: prezentów, materiałów promocyjnych, nagród rzeczowych oraz innych artykułów np. szkolnych czy T-shirtów opatrzonych logo miasta, stanowiących jak i niestanowiących prezentów o małej wartości – jednostkom miasta, szkołom, przedszkolom, stowarzyszeniom, klubom sportowym, organizacjom pozarządowym oraz osobom odwiedzającym Miasto (turystom) lub wręczanych przez przedstawicieli Miasta w trakcie organizowanych lub współorganizowanych imprez, spotkań i innych wydarzeń, następuje w ramach władztwa publicznego – Miasto wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej. W takim ujęciu Wnioskodawca bez wątpienia nie będzie mógł być uznany za podatnika, gdyż realizuje on w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, obejmujące sprawy m.in. edukacji publicznej, kultury, kultury fizycznej i turystyki oraz promocji gminy.

Oznacza to, że nieodpłatne przekazywanie przez Wnioskodawcę ww. towarów w okolicznościach opisanych we wniosku stanowi czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż w zakresie tych czynności Zainteresowany nie jest uznawany za podatnika stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie towarów (prezentów, materiałów promocyjnych, nagród rzeczowych oraz innych artykułów np. szkolnych czy T-shirtów opatrzonych logo miasta, stanowiących jak i niestanowiących prezentów o małej wartości) – nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin