INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Towarzystwa przedstawione we wniosku z dnia 29.11. 2011 r. (data wpływu 01.12.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prowadzonych przez Towarzystwo szkoleń jest

• prawidłowe - w zakresie pytania nr 1, 2 i nr 3
• nieprawidłowe- w zakresie pytania nr 4 i nr 5.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 01.12.2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prowadzonych przez Towarzystwo szkoleń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach odpłatnej działalności statutowej prowadzi usługi szkoleniowe z zakresu prawa pracy, ubezpieczeń społecznych, zarządzania finansami, zamówień publicznych, prawa budowlanego, które są kierowane do podmiotów sektorów: publicznego i prywatnego (m.in. szkół wyższych publicznych i prywatnych, jednostek naukowych, instytutów badawczych, jednostek wojskowych, jednostek samorządowych, komunalnych, urzędów państwowych, przedsiębiorstw państwowych i firm prywatnych).

Do końca roku 2010 usługi wykonywane przez Wnioskodawcę były zakwalifikowane jako usługi zwolnione z VAT określone kodem PKD 80.42 (później 85.59) „kształcenie ustawiczne dorosłych i pozostałe formy kształcenia, gdzie indzie> niesklasyfikowane”. Od 1 stycznia 2011 r. co do zasady usługi edukacyjne zostały objęte stawką 23%.

Wnioskodawca nie jest placówką oświatową nie posiada akredytacji w rozumieniu ustawy o oświacie. Szkolenia są adresowane do przedstawicieli konkretnej branży lub zawodu a nauczanie ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Oferowane przez Wnioskodawcę szkolenia mają formułę szkoleń „otwartych”, w których biorą udział pracownicy skierowani przez różne podmioty prywatne i jednostki sektora publicznego oraz szkoleń „zamkniętych” kierowanych do konkretnej firmy lub instytucji.

Celem zapewnienia odpowiednich standardów szkoleń Wnioskodawca nabywa od firm zewnętrznych usługi takie jak, m. in. wynajem sal konferencyjnych, transport, usługi gastronomiczne i hotelowe, powielanie materiałów szkoleniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy organizując szkolenia otwarte, w których uczestniczą :pracownicy podmiotów prywatnych, pracownicy sektora finansów publicznego oraz pracownicy z podmiotów, które otrzymały co najmniej 70% środków z Unii Europejskiej (nie jest wcześniej znana proporcja uczestników z poszczególnych sektorów- przykładowo może być więcej osób z sektora prywatnego) Wnioskodawca powinien zastosować dla wszystkich uczestników stawkę 23% czy tez zastosować zwolnienie dla uczestników z sektora finansów publicznych i finansowanych w co najmniej 70% ze środków unijnych, a dla uczestników z sektora prywatnego zastosować stawkę podstawową....
2. Czy w przypadkach jeżeli usługa szkoleniowa jest zwolniona z podatku VAT to zwolnienie obejmuje wszystkie dostawy i usługi z nią związane (cena usługi edukacyjnej zawiera m.in. koszty noclegów, wyżywienia, wynajmu sali, materiałów szkoleniowych, wynagrodzenia wykładowcy)...
3. Czy organizując szkolenie „zamknięte” tylko dla jednostki finansów publicznych lub dla jednostki prywatnej, która finansuje je z co najmniej 70% środków unijnych należy zastosować zwolnienie z. podatku VAT...
4. Czy warunkiem zastosowania zwolnienia dla uczestników szkoleń opłacanych w 70% lub w całości ze środków publicznych jest uzyskanie każdorazowo oddzielnie oświadczenia od jednostki sektora finansów publicznych, czy jest określona forma takiego oświadczenia ...
5. Czy szkolenia z zakresu podatku VAT zmian przepisów, uregulowań w tym zakresie dotyczące branży transportowej i turystycznej, których uczestnikami są księgowi firm transportowych lub turystycznych, są traktowane jako szkolenia zawodowe i tym samym zwolnione z podatku VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy uczestników danego szkolenia należy podzielić i tak:

1. do uczestników z sektora prywatnego zastosować stawkę podstawową podatku w wysokości VAT 23%
2. do uczestników z sektora finansów publicznych zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c ustawy o podatku od towarów i usług
3. do uczestników z podmiotów, które otrzymały co najmniej 70% środków z Unii Europejskiej zastosować zwolnienie na podstawie par. 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów.
   
   

Ad.2

Wnioskodawca uważa, że wszystkie dostawy i usługi opisane w pytaniu a związane ze szkoleniem finansowanym w 70% lub w całości ze środków publicznych powinny być zwolnione z podatku VA T ponieważ są niezbędne i mają ścisły związek z usługą edukacyjną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad.3

Zdaniem Wnioskodawcy szkolenia zamknięte organizowane dla jednostki finansów publicznych lub dla jednostki prywatnej, która finansuje je z co najmniej 70% środków unijnych jest w całości zwolnione z podatku VAT. Podstawa art. 43 ust. 29 lit. c ustawy o podatku od towarów 1 usług i par. 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów.

Ad.4

Wnioskodawca uważa, że wszyscy usługobiorcy z sektora finansów publicznych oraz z jednostek spoza sektora finansów publicznych finansujących szkolenie z co najmniej 70% środków publicznych (w tym unijnych) powinni złożyć oświadczenie (np. na karcie zgłoszenia uczestnictwa w szkoleniu) o źródle pochodzenia środków, z których. opłaca usługę edukacyjną, potwierdzone przez osobę upoważnioną do reprezentowania firmy.

Firma szkoleniowa, nie ma innej, realnej możliwości wykazać, z jakiego źródła pochodzą środki, którymi usługobiorca zapłaci za szkolenie.

Ad.5

Wnioskodawca uważa, że szkolenia z zakresu podatku VAT ze specyfiką dla branży transportowej i turystycznej obejmujące księgowych firm z tych branż powinny być zwolnione z podatku VAT z uwagi na ich zawodowy charakter. Aktualnie Wnioskodawca z ostrożności nalicza podatek VAT 23%, co budzi sprzeciw uczestników tych szkoleń .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

• za prawidłowe - w zakresie pytania nr 1, 2 i 3 oraz
• za nieprawidłowe - w zakresie pytania nr 4 i 5.
  
  

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, że zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

• oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane;
  

natomiast w pkt 29 tegoż samego artykułu określono, że zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

• oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane;
  
  

Ponadto zwolnienia od podatku oraz szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień zostały zawarte w § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.). Stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zatem aby usługi realizowane przez konkretny podmiot mogły korzystać ze zwolnienia określonego art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT muszą być spełnione łącznie trzy warunki:

• muszą być to usługi inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT i jednocześnie
• muszą być to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz
• muszą być prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub też są to usługi finansowane w całości ze środków publicznych.
  
  

Niespełnienie któregokolwiek z ww. warunków powoduje, iż ww. usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia określonego przepisem art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 str. 1).

W myśl art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 288 s. 1) przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Stosownie do postanowień art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o finansach publicznych do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

1. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;
2. niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:
   1. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014,
   2. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014,
   3. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
3. środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;
4. środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:
   1. Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej "Sekcja Gwarancji",
   2. Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,
   3. Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich;
5. środki przeznaczone na realizację:
   1. programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna, o których mowa w rozdziale III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1080/2006 z dnia 5 lipca 2006r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 1),
   2. programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1),
   3. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,
   4. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;
6. inne środki.
   
   

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach odpłatnej działalności statutowej prowadzi usługi szkoleniowe z zakresu prawa pracy, ubezpieczeń społecznych, zarządzania finansami, zamówień publicznych; prawa budowlanego, które są kierowane do podmiotów sektorów: publicznego i prywatnego (m.in. szkół wyższych publicznych i prywatnych, jednostek naukowych, instytutów badawczych, jednostek wojskowych, jednostek samorządowych, komunalnych, urzędów państwowych, przedsiębiorstw państwowych i firm prywatnych). Niektóre podmioty, których przedstawiciele biorą udział w szkoleniu uzyskały środki unijne w wysokości co najmniej 70%. Wnioskodawca nie jest placówką oświatową, nie posiada akredytacji w rozumieniu ustawy o oświacie. We wniosku Podatnik nie wskazał przepisów, z których wynikałyby formy i zasady przewidziane w odrębnych przepisach. Szkolenia są adresowane do przedstawicieli konkretnej branży lub zawodu a nauczanie ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Oferowane przez Wnioskodawcę szkolenia mają formułę szkoleń „otwartych” w których biorą udział pracownicy skierowani przez różne podmioty prywatne i jednostki sektora publicznego oraz szkoleń „zamkniętych” kierowanych do konkretnej firmy lub instytucji. Ponadto Wnioskodawca przeprowadza szkolenia z zakresu podatku VAT ze specyfikacją dla branży transportowej i turystycznej skierowane do księgowych firm z tych właśnie branż.

Celem zapewnienia odpowiednich standardów szkoleń wnioskodawca nabywa od firm zewnętrznych usługi takie jak: wynajem sal konferencyjnych, transport, usługi gastronomiczne i hotelowe, powielanie materiałów szkoleniowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT w stosunku do oferowanej usługi podstawowej jaką jest usługa szkolenia oraz stawki podatku w stosunku do wszelkich innych usług i dostaw z nią związanych m.in. kosztów noclegu, wyżywienia, materiałów szkoleniowych, wynagrodzenia wykładowcy jak również kwestii czy warunkiem zastosowania zwolnienia dla uczestników szkoleń opłacanych w 70% lub w całości ze środków publicznych jest uzyskanie każdorazowo oddzielnie oświadczenia od jednostki sektora finansów publicznych oraz czy jest określona forma takiego oświadczenia.

Odnosząc przedstawione przepisy prawne do stanu faktycznego opisanego we wniosku należy stwierdzić, iż zwolnienie z podatku będzie przysługiwało w stosunku do usług szkolenia świadczonych na rzecz uczestników sektora finansów publicznych oraz uczestników z innych podmiotów, które otrzymały co najmniej 70% środków z Unii Europejskiej. Ponadto ze zwolnienia będzie również korzystać Wnioskodawca przeprowadzając szkolenia zamknięte organizowane dla jednostki finansów publicznych lub dla jednostki prywatnej, która finansuje je co najmniej w 70% ze środków unijnych.

Ze zwolnienia będzie również korzystać dostawa towarów i usług ściśle związanych z usługą główną. Bowiem, w sytuacji gdy jedno lub więcej świadczeń ma charakter usługi zasadniczej, a inne elementy transakcji mają charakter usług pomocniczych, usługi pomocnicze powinny być opodatkowane jak usługa główna. W przypadku opisanym we wniosku usługą główną świadczoną przez Podatnika jest usługa szkolenia, natomiast usługi nabywane przez Niego od innych podmiotów w postaci wynajmu sal konferencyjnych, transportu, usług gastronomicznych i hotelowych, powielania materiałów szkoleniowych mają charakter pomocniczy do usługi szkolenia, ponieważ nie stanowią one dla nabywców usługi szkolenia celu samego w sobie. Podstawę prawną zwolnienia stanowi art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT oraz art. 13 ust. 1 pkt 20 wcześniej cyt. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

A zatem stanowisko Podatnika w zakresie pytania nr 1, nr 2 i nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Przepisy, zarówno ustawy o podatku od towarów i usług, jak i cytowanego rozporządzenia wykonawczego do ustawy nie uzależniają prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dla realizowanych usług kształcenia lub doskonalenia zawodowego od posiadania oświadczenia na okoliczność świadczonych pomiędzy stronami usług.

Wskazać, należy że w odniesieniu do usług szkolenia świadczonych dla pracowników sektora finansów publicznych już sam fakt, iż środki, którymi zleceniodawca zapłaci Wnioskodawcy za usługi szkoleniowe będą środkami wydatkowanymi przez zleceniodawcę jako środki publiczne, jest wystarczający dla zastosowania zwolnienia od podatku.

W odniesieniu do pozostałych podmiotów oczywistym jest, że Wnioskodawca winien posiadać dla celów dowodowych odpowiednią dokumentację wykonywanych czynności, jednakże żaden przepis nie wymienia katalogu dokumentów, które Wnioskodawca jest obowiązany posiadać aby zastosować zwolnienie. Tak więc w sytuacji braku przepisów uzależniających (warunkujących) zastosowanie zwolnienia od posiadania oświadczenia, nie można uznać, że otrzymanie oświadczenia w formie wskazanej przez Wnioskodawcę daje prawo do zastosowania zwolnienia. Istotny jest bowiem stan faktyczny zaistniały w danej sprawie i faktyczny sposób finansowania danych szkoleń, tj. aby przeprowadzone szkolenie stanowiło kształcenie lub przekwalifikowanie zawodowe i aby było faktycznie finansowane w całości, a jeżeli nie w całości to w co najmniej 70%, ze środków publicznych, co Wnioskodawca winien udokumentować. Nadmienić należy, że sposób dokumentowania wydatków finansowanych ze środków publicznych winien wynikać z przepisów regulujących tę kwestię.

W związku z tym, iż Wnioskodawca w swoim stanowisku dotyczącym pytania nr 4 stwierdził, iż jego zdaniem usługobiorcy „powinni” złożyć oświadczenie o pochodzeniu środków publicznych, a ustawa o VAT ani też, wydane na jej podstawie, rozporządzenie nie zawiera stosownego zapisu.

W tym zakresie stanowisko nr 4 należało uznać za nieprawidłowe.

Zauważyć bowiem należy, że kwestia zwolnienia od podatku nie jest uzależniona od oświadczenia uczestnika. Analizując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawne stwierdzić trzeba, że prowadzone przez Towarzystwo szkolenia z zakresu podatku VAT ze specyfikacją dla branży transportowej i turystycznej skierowane do księgowych z podmiotów działających w tych branżach mieszczą się w grupie usług obejmujących nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, lub nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, a zatem stanowią usługi kształcenia zawodowego, o czym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Jednakże, jak wskazano powyżej, dla uznania czy usługa szkolenia korzysta ze zwolnienia z podatku VAT muszą zostać spełnione dodatkowo inne warunki wskazane w ww. cyt. przepisie tj. szkolenie musi być prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach lub Wnioskodawca musi uzyskać akredytację w zakresie świadczonych usług, lub usługi muszą być finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych. Sam fakt, iż szkolenie jest uznane za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego nie jest wystarczające. W związku z tym usługi świadczone przez Podatnika w zakresie dotyczącym branży transportowej i turystycznej, których uczestnikami są księgowi firm transportowych lub turystycznych bez spełnienia pozostałych warunków powoduje, iż świadczona usługa objęta jest stawką VAT podstawową w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Podatnika w zakresie pytania nr 5 należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.