Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPP1/443-758/14-1/MGO
z 22 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 maja 2015 r. sygn. akt III SA/Gl 137/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 5 października 2017 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 czerwca 2017 r. sygn. akt I FSK 1650/15 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 lipca 2014 r. (data wpływu 29 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 27 października 2014 r. (data wpływu 29 października 2014 r.) oraz pismem z 7 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych nr 62, 63, 64, 240/60, 304/61, 305/61, 306/61, 65, 67, 68, 69 – jest nieprawidłowe,
• opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych nr 70, 71, 261/75, 930/187 i 936/188 – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych nr 62, 63, 64, 240/60, 304/61, 305/61, 306/61, 65, 67, 68, 69, 70, 71, 261/75, 930/187 i 936/188.

Wniosek został uzupełniony pismem z 27 października 2014 r. (data wpływu 29 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 17 października 2014 r. znak: IBPP1/443-758/14/MG oraz pismem z 7 listopada 2014 r.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 10 listopada 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną znak: IBPP1/443-758/14/MG, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek nr 62, 63, 64, 240/60, 304/61, 305/61, 306/61, 65, 67, 68, 69, 70, 71, 261/75, 930/187 i 936/188.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z 10 listopada 2014 r. znak: IBPP1/443-758/14/MG wniósł pismem z 24 listopada 2014 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów pismem z 4 grudnia 2014 r. znak: IBPP1/4432-55/14/LSz stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek nr 62, 63, 64, 240/60, 304/61, 305/61, 306/61, 65, 67, 68, 69, 70, 71, 261/75, 930/187 i 936/188.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 10 listopada 2014 r. znak: IBPP1/443-758/14/MG złożył skargę z 5 stycznia 2015 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.), w której wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji.

Wyrokiem z 5 maja 2015 r. sygn. akt III SA/Gl 137/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od wyroku WSA w Gliwicach z 5 maja 2015 r. sygn. akt III SA/Gl 137/15 Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach złożył skargę kasacyjną z dnia 25 czerwca 2015 r. nr IBRP-46-150/15 do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 9 czerwca 2017 r. sygn. akt I FSK 1650/15 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek nr 62, 63, 64, 240/60, 304/61, 305/61, 306/61, 65, 67, 68, 69, 70, 71, 261/75, 930/187 i 936/188 wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina R. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Gmina R. na podstawie zapisów uchwały nr … Rady Gminy R. z dnia 28 stycznia 2009 r. w sprawie określenia zasad gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Gminy R. oraz stosownego zarządzenia Wójta Gminy zamierza sprzedać w trybie przetargowym następujące nieruchomości niezabudowane:

1) - 62 o pow. 0,1030 ha, 63 o pow. 0,0740 ha, 64 o pow. 0,0400 ha, 240/60 o pow. 0,6951 ha, 304/61 o pow. 0,0467 ha, 305/61 o pow. 0,0568 ha i 306/61 o pow. 0,2795 ha (k. m. 4) obręb R. Łączna powierzchnia zbywanych nieruchomości wynosi 1,2951 ha w tym przeznaczona w większości jako RZ - tereny łąk i pastwisk i pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem w części stanowiącej - 0,5025 ha;

-65 o pow. o pow. 0,1365 ha, 67 o pow. 0,6440 ha, 68 o pow. 0,8780 ha, 69 o pow. 0,0810 ha, (k. m. 4) obręb R. o łącznej powierzchni 1,7395 ha oraz 70 o pow. 0,1900 ha, 71 o pow. 0,9650 ha (k. m. 4) obręb R., o łącznej powierzchni 1,1550 ha. Łączna powierzchnia zbywanych nieruchomości wynosi 2,8945 ha w tym przeznaczona w większości jako RZ - tereny łąk i pastwisk i pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem w części stanowiącej - 0,0990 ha;

-261/75 o pow. 0,9138 ha (k. m. 4) obręb R. w tym przeznaczona w większości jako RZ -tereny łąk i pastwisk i pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem w części stanowiącej - 0,2900 ha.

Ww. grunty są użytkowane rolniczo przez ich dzierżawców.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy R. który obejmuje tereny sołectw: R. i fragment sołectwa P., zatwierdzonego uchwałą Nr … Rady Gminy R. z dnia 23 lutego 2004 r. (opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Nr …, poz. 1081 z dnia 21 kwietnia 2004 r.) nieruchomości, położone są w obszarze oznaczonym symbolami:

RZ - tereny zieleni

1. Przeznaczenie podstawowe:
   
   1. tereny łąk i pastwisk, zieleni wysokiej i niskiej;
   2. główny system przyrodniczy gminy.
2. Przeznaczenie uzupełniające:
   
   1. ciągi i urządzenia uzbrojenia terenu;
   2. dojazdy niewydzielone.
   
   
   

U - tereny usług

1. Przeznaczenie podstawowe:
   
   1. usługi sieciowe (w tym: handel, gastronomia, rzemiosło, administracja);
2. Przeznaczenie uzupełniające:
   
   1. obiekty zaplecza administracyjno-socjalnego
   2. parkingi i garaże, dojazdy niewydzielone.
   
   
   

M - utrzymanie, przebudowa, rozbudowa i uzupełnienia istniejącej zabudowy

1. Przeznaczenie podstawowe:
   
   1. zabudowa mieszkaniowo-usługowa;
   2. zabudowa zagrodowa.
2. Przeznaczenie uzupełniające:
   
   1. budynki gospodarcze i inwentarskie oraz garaże,
   2. obiekty i nieuciążliwe urządzenia usługowe,
   3. obiekty i sieci uzbrojenia terenu, miejsca postojowe,
   4. zieleń ogrody przydomowe,
   5. dojazdy.
   
   
   

Brak jest fizycznego (geodezyjnego) wyodrębnienia części nieruchomości, które posiadają podwójne oznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania. Granica pomiędzy nimi oznaczona jest jedynie na rysunku planu, który sporządzony jest w skali 1:5000. W operatach szacunkowych rzeczoznawca ustalił w oparciu o zapisy planu miejscowego wartość rynkową z uwzględnieniem odrębnie wyznaczonych wartości dla terenów łąk i pastwisk oraz dla obszaru objętego prawem zabudowy.

2) - 930/187 (k.m.2) obręb T. o powierzchni 1,1927 ha oraz 936/188 (k.m. 2) obręb T. o powierzchni 0,5135 ha, zapisana w KW …. Łączna powierzchnia zbywanych nieruchomości wynosi 1,7062 ha i posiada symbol planu RP.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Nr … Rady Gminy R. z dnia 23 lutego 2004 r. (opublikowana Dz. Urz. Woj. … Nr …, poz. 1080 z dnia 24 marca 2004 r.) nieruchomość, położona jest w obszarze oznaczonym symbolem RP

1. Przeznaczenie podstawowe:
   
   1. tereny pól uprawnych,
   2. ogrody.
2. Przeznaczenie uzupełniające
   
   1. ciągi i urządzenia uzbrojenia terenu;
   2. dojazdy niewydzielone.
   
   
   

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

Ad. 1 Działki nr 62 o pow. 0,1030 ha, nr 63 o pow. 0,0740 ha, nr 64 o pow. 0,0400 ha, nr 240/60 o pow. 0,6951 ha, nr 304/61 o pow. 0,0467 ha, nr 305/61 o pow. 0,0568 ha, oraz nr 306/61 o pow. 0,2795 ha (k. m. 4) obręb R., przejęte zostały na rzecz Gminy R. na podstawie prawomocnej decyzji Wojewody … z dnia 12 grudnia 1991 r, w trybie art. 5 ust. ustawy z dnia 10 maja 1990 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 32 poz. 191).

Natomiast działki nr 65 o pow. 0,1365 ha, nr 67 o pow. 0,6440 ha, nr 68 o pow. 0,8780 ha oraz nr 69 o pow. 0,0810 ha (k. m. 4) obręb R., przejęte zostały na rzecz Gminy R. na podstawie prawomocnej decyzji wojewody …. z dnia 12 grudnia 1991 r., w trybie art. 5 ust. ustawy z dnia 10 maja 1990 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 32 poz. 191).

Z kolei działka nr 261/75 o pow. 0,9138 ha (k. m. 4 ) obręb R., przejęta została na rzecz Gminy R. na podstawie prawomocnej decyzji Wojewody … z dnia 12 grudnia 1991 r., w trybie art. 5 ust. ustawy z dnia 10 maja 1990 r.– Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 32 poz. 191).

Działki nr 70 o pow. 0,1900 ha i nr 71 o pow. 0,9650 ha (k. m. 4) obręb R., przejęte zostały na rzecz Gminy R. na podstawie prawomocnej decyzji.

Działki nr 62, 63, 64, 65, 69 Wojewody … z dnia 12 grudnia 1991 r., w trybie art. 5 ust. ustawy z dnia 10 maja 1990 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 32 poz. 191).

Działki nr 930/187 o pow. 1,1927 ha oraz 936/188 o pow. 0,5135 ha (k. m. 2) obręb T., przejęta na podstawie prawomocnej decyzji Wojewody … z dnia 18 maja 1992 r., w trybie art. 15 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 32 poz. 191).

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ad. 2 Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowe działki wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług stosownie do zapisów § 3.1 pkt 2.

W tym – działki nr 67 i 68 na podstawie umowy dzierżawy A-13-0014 z dnia 10 października 2011 r. na cele rolne. Przedmiotowa umowa wygasła z dniem 30 września 2014 r. Z dniem 15 października 2014 r. została zawarta kolejna umowa dzierżawy nr …, tym razem na czas nieokreślony.

– działki nr 62, 63, 64, 65, 69, 240/60, 304/61, 305/61 oraz 306/61 wydzierżawione są na podstawie umowy z dnia 14 lutego 2012 r. Nr … na cele rolne.

Natomiast działki 70, 71 (k. m. 4) obręb R. oraz 930/187, 936/188 o pow. 0,5135 ha

(k. m. 2) obręb T., nie są objęte przedmiotem dzierżawy, ani żadnymi innymi formami rodzącymi obowiązek podatku VAT.

W piśmie z 7 listopada 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że w uzupełnieniu odpowiedzi na pytanie nr 2 Wnioskodawca wyjaśnia, że w okresie gdy działki nr 62, nr 63, nr 64, nr 65, nr 67, nr 68, nr 69, nr 240/60, nr 304/61, nr 305/61 oraz nr 306/61, nie były objęte przedmiotem wymienionych w piśmie Gminy z dnia 27 października 2014 r. umów dzierżawy, Wnioskodawca nie wykorzystywał tych działek dla jakichkolwiek czynności rodzących obowiązek podatku VAT, ani też dla czynności zwolnionych z tego podatku.

Podobnie działki nr 70, 71, 261/75 (k. m. 4) obręb R. oraz 930/187, 936/188 również nigdy nie były wykorzystywane dla czynności rodzących obowiązek podatku VAT, ani też dla czynności zwolnionych z tego podatku.

Ad. 3 a) W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy R., który obejmuje teren sołectw: R. i fragment sołectwa P., zatwierdzonego uchwałą Nr … Rady Gminy R. z dnia 23 lutego 2004 r. (opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Nr …, poz. 1081) działki:

• nr 62 o pow. 0,1030 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w części symbolem U – 0,0200 ha oraz w części symbolem M – 0,0830 ha;
• nr 63 o pow. 0,0740 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w części symbolem U – 0,0077 ha, symbolem RZ – 0,0387 ha oraz w części symbolem M – 0,0276 ha;
• nr 64 o pow. 0,0400 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w całości symbolem RZ;
• nr 240/60 o pow. 0,6951 ha k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w całości symbolem RZ;
• nr 304/61 o pow. 0,0467 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w części symbolem U – 0,0180 ha, symbolem RZ 0,0067 ha oraz w części symbolem M – 0,0220 ha;
• nr 305/61 o pow. 0,0568, k.m. 4 obręb R. oznaczona jest w całości symbolem M;
• nr 306//51 o pow. 0,2795 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w części symbolem U – 0,0120 ha, symbolem RZ – 0,0330 ha oraz w części symbolem M – 0,2345 ha;
• nr 65 o pow. 0,1365 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w części symbolem U – 0,0450 ha oraz w części symbolem RZ – 0,0915 ha
• nr 67 o pow. 0,6440 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w części symbolem U – 0,0450 ha oraz w części symbolem RZ – 0,5990 ha;
• nr 68 o pow. 0,8780 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w całości symbolem RZ;
• nr 69 o pow. 0,0810 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w części symbolem U – 0,0090 ha oraz w części symbolem RZ - 0,0720 ha;
• nr 70 o pow. 0,1900 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w całości symbolem RZ;
• nr 71 o pow. 0,9650 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w całości symbolem RZ;
• 261/75 o pow. 0,9138 ha, k.m. 4 obręb R., oznaczona jest w części symbolem M – 0,2900 ha oraz w części symbolem RZ – 0,6238 ha.
  
  

Zgodnie z zapisami ww. planu:

1. Przeznaczenie podstawowe:
   
   1. zabudowa mieszkaniowo-usługowa;
2. Przeznaczenie uzupełniające:
   
   1. budynki gospodarcze i inwentarskie
   2. obiekty i nieuciążliwe urządzenia usługowe,
   3. obiekty i sieci uzbrojenia terenu, miejsca postojowe,
   4. zieleń i ogrody przydomowe,
   5. dojazdy niewydzielone.
3. Zasady zabudowy i zagospodarowania terenu:
   
   1. utrzymanie istniejącej zabudowy mieszkaniowej, jednorodzinnej i zagrodowej oraz gospodarczej z dopuszczeniem modernizacji, przebudowy i uzupełnienia, rozbudowy i zmiany przeznaczenia budynków,
   2. uzupełnienia w drugich i kolejnych liniach istniejących ciągów zabudowy, zabudowaniami o podobnym charakterze,
   3. dla jednego obiektu (na nowej działce), powierzchnia zabudowana działki nie powinna przekraczać 60% ogólnej pow. działki. W przypadku wymiany lub modernizacji istniejącej zabudowy, uzupełniania istniejącego ciągu zabudowy, dopuszcza się przekroczenie wskaźnika wielkości powierzchni zabudowy do 70% ogólnej powierzchni działki,
   4. maksymalna wysokość budynków mieszkalnych i usługowych do 12,0 m (do 3,0 kondygnacji nadziemnych, łącznie z użytkowymi poddaszami), liczona od poziomu gruntu do kalenicy dachu. Przy przebudowie istniejącej i dla nowej zabudowy, dopuszcza się realizację dominant wysokościowych (np. wieżyczki) o wysokości nieprzekraczającej jednej mieszkalnej kondygnacji, licząc od kalenicy dachu, a dla zabudowy istniejącej, dopuszcza się nadbudowę związaną ze zmianą konstrukcji dachowej,
   5. preferowane formy dachów, symetryczne dwuspadowe z dopuszczeniem dachów naczółkowych i czterospadowych o kącie nachylenia połaci głównych od 30° do 45°,
   6. maksymalna wysokość budynków gospodarczych do 9,0 m (do 2,0 kondygnacji nadziemnych łącznie z użytkowymi poddaszami), liczona od poziomu gruntu do kalenicy dachu. Preferowane formy dachów symetryczne dwuspadowe z dopuszczeniem jednospadowych o kącie pochylenia od 15° do 30° lub o formach zbliżonych do budynków mieszkalnych. Dla budynków inwentarskich i składowych dopuszcza się zwiększenie wysokości do 15,0 m, liczonej od poziomu gruntu do kalenicy dachu,
   7. zalecana kolorystyka przykryć dachowych budynków mieszkalnych i gospodarczych:
   8. czerwona, czerwono-brązowa lub brązowa, kolorystyka tynków: jasna, stonowana,
   9. dopuszcza się sytuowanie budynków w granicy własności pod warunkiem nieograniczania możliwości zabudowy i użytkowania działki sąsiedniej z uwzględnieniem stanu istniejącego i projektowanego oraz w przypadku kiedy występuje wspólnota interesów właścicieli nieruchomości dla łączenia różnego rodzaju zabudowy, w tym zabudowy mieszkaniowej, usługowej i gospodarczej,
   10. dla zabudowy usługowej, zapewnienie miejsc parkingowych w obrębie posiadanej działki poza jezdniami dróg,
   11. obsługa komunikacyjna i uzbrojenia terenów od strony istniejących dróg i dojazdów,
   12. minimalna odległość zabudowy liczona w stosunku do jezdni, jak określono w § 17,
   13. dla terenów ogrodzonych zaleca się cofnięcie bram wjazdowych na odległość min. 4,0 m od ogrodzenia,
4. W ramach przeznaczenia o którym mowa w pkt 1 i 2, w obrębie terenów zabudowy mieszkaniowej, dopuszcza się realizację usług wbudowanych lub odrębnych obiektów usługowych towarzyszących zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej i zagrodowej przy zachowaniu następujących wymogów:
   
   1. lokalizacja usług nie może powodować zmiany charakteru otoczenia i obniżenia jego estetyki (szczególnie staranne rozwiązania architektoniczne w odniesieniu do obiektów usługowych, gabarytem i formą nawiązujące do zabudowy mieszkaniowej jak określono w pkt 2 i 3). Jako nieuciążliwe uznaje się usługi lub obiekty produkcji rolniczej, których niekorzystny wpływ na środowisko zamyka się wewnątrz obiektu oraz nie przekracza granicy posiadanej przez inwestora działki,
   2. wysokość zabudowy usługowej do 12,0 m licząc od poziomu gruntu do kalenicy dachu,
   3. przeznaczenie min. 20% ogólnej pow. działki pod zieleń urządzoną,
   4. zapewnienie miejsc postojowych w granicach działki,
   5. pozostałe ustalenia jak określono w pkt 3 ppkt d do 1.
5. Zakazy:
   
   1. zabudowa nowej działki powyżej 60% ogólnej powierzchni,
   2. użytkowania obiektów kubaturowych bez uprzedniego uzbrojenia terenu, szczególnie w zakresie gospodarki wodno-ściekowej.
   
   
   

- symbol U oznacza tereny usług

1. Przeznaczenie podstawowe:
   
   1. usługi sieciowe (w tym handel, gastronomia, rzemiosło, administracja);
2. Przeznaczenie uzupełniające:
   
   1. obiekty zaplecza administracyjno-socjalnego,
   2. parkingi i garaże, dojazdy niewydzielone
3. Zasady zabudowy i zagospodarowania terenu:
   
   1. utrzymanie, przebudowa i rozbudowa istniejących usług z dopuszczeniem zmiany funkcji oraz realizacji nowych usług,
   2. zapewnienie potrzeb parkingowych w ramach działki,
   3. przy przebudowie i rozbudowie, preferowane formy dachów: dwuspadowe symetryczne z dopuszczeniem dachów naczółkowych i czterospadowych o kącie nachylenia połaci głównych od 30° do 45°,
   4. główne kierunki wjazdów oraz uzbrojenia działki od strony ulicy-drogi 01-Z1/2, 02Z1/2, 04D1/2,
   5. minimalna odległość zabudowy liczona w stosunku do jezdni, jak określono w § 17.
   
   
   

- symbol RZ oznacza tereny zieleni

1. Przeznaczenie podstawowe:
   
   1. tereny łąk i pastwisk, zieleni wysokiej i niskiej;
   2. główny system przyrodniczy gminy.
2. Przeznaczenie uzupełniające:
   
   1. ciągi i uzbrojenia terenu;
   2. dojazdy niewydzielone.
3. Zasady zabudowy i zagospodarowania terenu:
   
   1. utrzymanie zespołów zieleni łąk i pastwisk w dolinach potoków oraz w rejonie dopływów tych potoków, jako elementu głównego systemu przyrodniczego gminy i rejonu,
   2. utrzymanie istniejących wód otwartych potoków i cieków wodnych
   3. z dopuszczeniem realizacji stawów hodowlanych,
   4. realizacja ciągów i urządzeń uzbrojenia terenu w tym lokalizacja urządzeń do odprowadzania i oczyszczania ścieków (przepompownie, oczyszczalnie) oraz związanych z energetyką (stacje transformatorowe),
   5. uwzględnienie zasad ochrony przeciwpowodziowej i przeciwpożarowych, w tym miejsc do czerpania wody.
4. Zakazy:
   
   1. zabudowa obiektami niezwiązanymi z obsługą infrastruktury technicznej,
   2. nieuzasadniona likwidacja zadrzewień.
   
   
   
   

Ad. 3 b) Z powyższego zapisu jednoznacznie wynika, że obszary objęte w miejscowym planie symbolem RZ - są terenami łąk i pastwisk, na których istnieje zakaz zabudowy jakimikolwiek obiektami kubaturowymi. Tereny objęte symbolem RZ nie mogą zmienić swojego przeznaczenia.

Mogą być wykorzystywane dla celów związanych z produkcją rolniczą i zgodnie z zapisami ww. planu zaliczane są do terenów rolnych. Dopuszcza się jedynie ciągi uzbrojenia terenu i dojazdy niewydzielone, które nie zmieniają przeznaczenia rolniczego gruntu.

Ad. 4 Działki nr 930/187 o pow. 1,1927 oraz 936/188 o pow. 0,5135 ha, k.m. 2 obręb T. w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy R., który obejmuje teren sołectwa T., zatwierdzony uchwałą Nr … Rady Gminy R. z dnia 23 lutego 2004 r. (opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Nr …, poz. 1080) położone są na obszarze oznaczonym symbolem RP

- symbol RP oznacza tereny upraw polowych

1. Przeznaczenie podstawowe:
   
   1. tereny pól uprawnych,
   2. ogrody.
2. Przeznaczenie uzupełniające:
   
   1. ciągi i urządzenia uzbrojenia terenu,
   2. dojazdy niewydzielone.
3. Zasady zabudowy i zagospodarowania terenu:
   
   1. utrzymanie zespołów pól uprawnych, z dopuszczeniem utrzymania i realizacji siedlisk rolniczych. Realizacja siedlisk rolniczych, wymaga dostępności działek z istniejących dróg,
   2. lokalnych i dojazdowych oraz spełnienia warunków określonych dla terenów M,
   3. utrzymanie zespołów zieleni łąk i pastwisk oraz ogrodów pośród pól uprawnych,
   4. utrzymanie istniejących cieków wodnych i wód otwartych,
   5. realizacja ciągów i urządzeń uzbrojenia terenu w tym lokalizacja urządzeń do odprowadzenia i oczyszczania ścieków (przepompownie, oczyszczalnie) oraz związanych z energetyką (stacje transformatorowe),
   6. uwzględnienie zasad ochrony przeciwpowodziowej.
4. Zakazy:
   
   1. zabudowa obiektami niezwiązanymi z produkcją rolniczą i obsługą infrastruktury technicznej,
   2. nieuzasadniona likwidacja zadrzewień.
   
   
   
   

Z zapisu planu, o którym mowa powyżej wynika, że na obszarze objętym symbolem RP istnieje zakaz zabudowy obiektami kubaturowymi. Tereny oznaczone symbolem RP nie mogą zmienić swojego przeznaczenia. Mogą być wykorzystywane dla celów związanych z produkcją rolniczą. Dopuszcza się jedynie ciągi uzbrojenia terenu i dojazdy nie wydzielone, które nie zmieniają przeznaczenia rolniczego gruntu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy Gmina powinna naliczyć podatek od towarów i usług w wysokości 23% od sprzedaży gruntów wymienionych w pkt 1 stanu faktycznego tylko w stosunku do ich części przeznaczonych pod zabudowę, a oznaczonych symbolami „M” i „U” tj. proporcjonalnie do terenu oznaczonego symbolem M i U?
2. Czy sprzedaż gruntów gminnych oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem „RZ” wymienionych w pkt 1 stanu faktycznego podlega zwolnieniu od podatku VAT?
3. Czy sprzedaż gruntów gminnych oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem „RP” wymienionych w pkt 2 stanu faktycznego podlega zwolnieniu od podatku VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 23 ustawy o VAT tereny budowlane to tereny przeznaczone pod zabudowę w oparciu o zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dlatego też zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działek:

• wymienionych w pkt 1 wniosku podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT w stosunku do terenów oznaczonych symbolem RZ oraz opodatkowana będzie stawką 23% VAT w stosunku do terenów oznaczonych symbolami M oraz U,
• wymienionych w pkt 2 wniosku będzie zwolniona z podatku VAT.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Pod pojęciem towaru – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się m. in. rzeczy oraz ich części. Grunty spełniają powyższą definicję towarów, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego należy wywieść, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Przyjmuje się, że pojęcie tereny budowlane obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy np. mieszkaniowej, zabudowy techniczno-produkcyjnej, zabudowy zagrodowej.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647 z późn. zm.), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań. Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy i on wyjaśnia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany - przeznaczony pod zabudowę.

Zdaniem Wnioskodawcy przy ocenie czy dana działka lub jej część jest terenem budowlanym, wiążąca jest analiza podstawowego jej przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako terenu łąk i pastwisk oraz terenu upraw polowych.

Nie można opierać się na zapisach dotyczących przeznaczenia uzupełniającego, w którym dopuszczono możliwość lokalizacji ciągów i urządzeń uzbrojenia terenu, a także dojazdów niewydzielonych. Podkreślić bowiem należy, że rodzaj zabudowy uzupełniającej dopuszczony jest dla wszystkich terenów objętych planem miejscowym w tym określonych symbolami RP, RZ , ZP, na których nie ma żadnej możliwości lokalizacji obiektów budowlanych kubaturowych.

Przyjęcie odmiennego rozumowania sprawi, że rodzaj zabudowy uzupełniającej zdeterminuje charakter terenu i uczyni go terenem budowlanym, choć w istocie jest to teren rolny i jego przeznaczenie nie może być inne, stosownie do zapisów planu. Oznaczałoby to, że na terenie Gminy R. nie byłoby w ogóle gruntów rolnych i zielonych, nieprzeznaczonych pod zabudowę, czyli wszystkie tereny rolne, tereny łąk i pastwisk oraz zieleni urządzonej byłyby w rzeczywistości terenami przeznaczonymi pod zabudowę w rozumieniu ustawy o VAT i nie korzystałyby ze zwolnienia z tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9.

Wyjaśnić należy także, po konsultacji planistami, że podobne zapisy o przeznaczeniu uzupełniającym terenów nieprzeznaczonych pod zabudowę, a więc rolnych, łąk i pastwisk oraz zieleni urządzonej, funkcjonują we wszystkich miejscowych planach zagospodarowania, bowiem ich wprowadzenie umożliwia realizację przede wszystkim gminnych inwestycji urządzeń uzbrojenia terenu tj. wodociągowych, kanalizacyjnych oraz lokalizacje dojazdów do pól. Z punktu widzenia zapisów planu nie są to jednak tereny budowlane, bowiem objęte są zakazem zabudowy. Ewentualne zlokalizowanie ciągów urządzeń nie zmieni przeznaczenia podstawowego ww. terenów rolnych i zielonych. Wydaje się, że nie taki był zamysł ustawodawcy wprowadzającego definicję terenów budowlanych w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, aby za tereny budowlane uznawać także tereny rolne i zielone, przez które mogą przebiegać linie uzbrojenia. Gdyby taka była wola ustawodawcy to wykreśliłby raczej zapis art. 43 ust. 1 pkt 9 przewidujący zwolnienia z tego podatku dla określonych gruntów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek nr 62, 63, 64, 240/60, 304/61, 305/61, 306/61, 65, 67, 68, 69,
• prawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek nr 70, 71, 261/75, 930/187 i 936/188.
  
  

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 5 maja 2015 r. sygn. akt III SA/Gl 137/15 i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 czerwca 2017 r. sygn. akt I FSK 1650/15.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza bowiem nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego są zatem podatnikami VAT w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza sprzedać w trybie przetargowym następujące działki niezabudowane o numerach 62, 63, 64, 240/60, 304/61, 305/61, 306/61, 65, 67, 68, 69, 70, 71, 261/75, 930/187, 936/188.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego, zauważyć należy, iż z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla czynności zbycia nieruchomości Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność zbycia nieruchomości w świetle ustawy o VAT będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono – z dniem 1 stycznia 2014 r. – zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady, umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r., dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zarejestrowany podatnik VAT czynny planuje w drodze przetargu sprzedać działki niezabudowane nr 62, 63, 64, 240/60, 304/61, 305/61, 306/61, 65, 67, 68, 69, 70, 71, 261/75, 930/187 i 936/188. Wnioskodawca nabył przedmiotowe działki na podstawie prawomocnych decyzji Wojewody. Wnioskodawcy przy nabyciu przedmiotowych działek nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca, działek nr 67 i 68 od momentu nabycia do 9 października 2011 r., nie wykorzystywał dla jakichkolwiek czynności rodzących obowiązek podatku VAT ani też do czynności zwolnionych od tego podatku, a od 10 października 2011 r. do 30 września 2014 r. i od 15 października 2014 r. są wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku (dzierżawa na cele rolne). Działki nr 62, 63, 64, 65, 69, 240/60, 304/61, 305/61 oraz 306/61 do 13 lutego 2012 r. nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane do jakichkolwiek czynności rodzących obowiązek podatku VAT ani też do czynności zwolnionych od tego podatku, natomiast od 14 lutego 2012 r. są wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT (wydzierżawiane na cele rolne).

Podstawę prawną zwolnienia stanowi przepis § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722 ze zm.) Zgodnie ze wskazanym przepisem zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Dostawa przez Wnioskodawcę działek nr 62, 63, 64, 65, 67, 68, 69, 240/60, 304/61, 305/61 i 306/61, z uwagi na fakt, że Wnioskodawcy przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowe działki wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT (dzierżawa gruntów na cele rolnicze), będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W przypadku dostawy działek nr 70, 71, 261/75, 930/187 oraz 936/188 występują przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż działki te nie były wykorzystywane do czynności rodzących obowiązek podatku VAT, ani też do czynności zwolnionych z tego podatku, a więc nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Dla dostawy tych działek należy zatem przeanalizować, czy znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Jak już wskazano wyżej w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zwrócić w tym miejscu należy uwagę na ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 ze zm.), która – zgodnie z art. 1 ust. 1 – określa :

1. zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej,
2. zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

-przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (…) (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że o przeznaczeniu terenu decyduje plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany podatnik VAT czynny, planuje sprzedać w trybie przetargowym działki nr 70, 71, 261/75, 930/187 i 936/188.

Działka nr 70 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu oznaczona jest w całości symbolem RZ.

Działka nr 71 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu oznaczona jest w całości symbolem RZ.

Działka nr 261/75 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu oznaczona jest w części symbolem M oraz w części symbolem RZ.

Działka nr 930/187 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu oznaczona jest symbolem RP.

Działka nr 936/188 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu oznaczona jest symbolem RP.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu symbol M oznacza utrzymanie, przebudowa, rozbudowa i uzupełnienia istniejącej zabudowy jednorodzinnej i zagrodowej.

1. Przeznaczenie podstawowe:
   
   1. zabudowa mieszkaniowo-usługowa;
2. Przeznaczenie uzupełniające:
   
   1. budynki gospodarcze i inwentarskie
   2. obiekty i nieuciążliwe urządzenia usługowe,
   3. obiekty i sieci uzbrojenia terenu, miejsca postojowe,
   4. zieleń i ogrody przydomowe,
   5. dojazdy niewydzielone.
   
   
   

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu symbol RZ oznacza tereny zieleni.

1. Przeznaczenie podstawowe:
   
   1. tereny łąk i pastwisk, zieleni wysokiej i niskiej;
   2. główny system przyrodniczy gminy.
2. Przeznaczenie uzupełniające:
   
   1. ciągi i uzbrojenia terenu;
   2. dojazdy niewydzielone.
3. Zasady zabudowy i zagospodarowania terenu:
   
   1. utrzymanie zespołów zieleni łąk i pastwisk w dolinach potoków oraz w rejonie dopływów tych potoków, jako elementu głównego systemu przyrodniczego gminy i rejonu,
   2. utrzymanie istniejących wód otwartych potoków i cieków wodnych z dopuszczeniem realizacji stawów hodowlanych,
   3. realizacja ciągów i urządzeń uzbrojenia terenu w tym lokalizacja urządzeń do odprowadzania i oczyszczania ścieków (przepompownie, oczyszczalnie) oraz związanych z energetyką (stacje transformatorowe).
   
   
   

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu symbol RP oznacza tereny upraw polowych.

1. Przeznaczenie podstawowe:
   
   1. tereny pól uprawnych,
   2. ogrody.
2. Przeznaczenie uzupełniające:
   
   1. ciągi i urządzenia uzbrojenia terenu,
   2. dojazdy niewydzielone.
3. Zasady zabudowy i zagospodarowania terenu:
   
   1. utrzymanie zespołów pól uprawnych, z dopuszczeniem utrzymania i realizacji siedlisk rolniczych. Realizacja siedlisk rolniczych, wymaga dostępności działek z istniejących dróg
   2. lokalnych i dojazdowych oraz spełnienia warunków określonych dla terenów M,
   3. utrzymanie zespołów zieleni łąk i pastwisk oraz ogrodów pośród pól uprawnych
   4. utrzymanie istniejących cieków wodnych i wód otwartych,
   5. realizacja ciągów i urządzeń uzbrojenia terenu w tym lokalizacja urządzeń do odprowadzenia i oczyszczania ścieków (przepompownie, oczyszczalnie) oraz związanych z energetyką (stacje transformatorowe).
   
   
   
   

Dokonując zatem rozstrzygnięcia kwestii zwolnienia od podatku dostawy działek nr 70, 71, 261/75, 930/187 oraz 936/188, trzeba mieć na uwadze stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 czerwca 2017 r. sygn. akt I FSK 1650/15 oraz stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 5 maja 2015 r. sygn. akt III SA/Gl 137/15.

Należy zauważyć, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 5 maja 2015 r. sygn. akt III SA/Gl 137/15 stwierdził, że „Analizując prawidłowość zastosowania norm prawnych będących przedmiotem sporu należy mieć na względzie, że podatek od towarów i usług jest podatkiem zharmonizowanym. (…) Zatem przy interpretacji pojęć użytych w ustawie o podatku od towarów i usług decydujące znaczenie ma walor i skutki ekonomiczne danej czynności opodatkowanej, a nie jego definicja w krajowym prawie cywilnym. Przy interpretacji tej nie można jednak pomijać wyraźnych wskazań zawartych w ustawach podatkowych nakazujących wprost uwzględnianie określonych reżimów prawnych (zob. art. 2 pkt 33 ustawy VAT).

(…) W świetle powyższego, skoro zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, a przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (art. 2 pkt 33 ustawy), nieuzbrojone lub uzbrojone, uznawane za teren budowlany przez państwa członkowskie, przy czym państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b (art. 12 ust. 1 lit. b w zw. z art. 135 ust. 1 lit. k dyrektywy 2006/112/WE), to – zdaniem Sądu – grunty skarżącego obejmujące działki nr 70, 71, 261/75 930/187, 936/188 oznaczone symbolami RP i RZ mieszczą się w zakresie zastosowania tego przepisu. Dodać trzeba, że nie zostały one oznaczone dodanym symbolem „n”, a zatem nie przewidziano wzrostu ich wartości w związku np. z rozbudową infrastruktury.”

Jednocześnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wskazał, że „Rezultatem- uwzględnienia podwójnego przeznaczenia części gruntów objętych zaskarżoną interpretacją, wchodzących w skład nieruchomości (na cele niebudowlane i budowlane) powinno być przyjęcie, że podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie w części, w jakiej przeznaczone są na cele budowlane. W pozostałej części, która zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego musi pozostać w użytkowaniu rolniczym, korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT. Przy czym dla ustalenia powierzchni objętej opodatkowaniem należy wziąć pod uwagę proporcję powierzchni, która może podlegać zabudowie, do całkowitej powierzchni tej nieruchomości.”

Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 czerwca 2017 r., sygn. akt I FSK 1650/15, wskazał, że „Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jest aktem prawa miejscowego przyjmowanym w formie uchwały rady gminy, określającym przeznaczenie, warunki zagospodarowania i zabudowy terenu. Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy w planie miejscowym obowiązkowo określa się m. in. przeznaczanie terenu, przy czym z uwagi na specyfikę danych terenów, czy preferencje lokalnej społeczności, dopuszcza się w planach mieszane przeznaczenie terenów z funkcją podstawową i uzupełniającą, jednakże wyłącznie wtedy, gdy funkcje te nie różnią się one od siebie w sposób zasadniczy, wzajemnie się nie wykluczają, a wręcz uzupełniają. Główny kierunek zagospodarowania terenu wyznacza więc przeznaczenie podstawowe. Przeznaczenie uzupełniające zaś ma niejako wzbogacać, uelastyczniać główny kierunek zagospodarowania, co jednak nie znaczy, że go w jakikolwiek sposób zmienia. Dlatego też, w opinii Naczelnego Sądu Administracyjnego, kwalifikacja terenu – jako przeznaczonego pod zabudowę – powinna wypływać z części projektowej planu, określającej podstawowe przeznaczenie terenu. (…) O charakterze terenu, jako terenu budowlanego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług można mówić jedynie w sytuacji, gdy możliwość zabudowy ma dla terenu podstawowe, dominujące znaczenie. Natomiast nie jest istotna możliwość zabudowy, jeśli ma ona charakter uzupełniający w stosunku do podstawowego przeznaczenia terenu. (…) Możliwość zrealizowania na danym terenie jakiejkolwiek budowli nie przesądza jeszcze o zakwalifikowaniu danego obszaru jako terenu przeznaczonego pod zabudowę, co dotyczy zwłaszcza terenów zieleni. (…) podstawowym przeznaczeniem obszarów objętych w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy R. symbolem RP są tereny pól uprawnych, ogrody, zaś RZ – tereny łąk i pastwisk, zieleni niskiej i wysokiej, główny system przyrodniczy gminy i regionu. Dopuszczenie na tych terenach w przeznaczeniu uzupełniającym możliwości realizacji ciągów i urządzeń uzbrojenia terenu, czy dojazdów niewydzielonych w żaden sposób nie pozbawia ich głównej funkcji, która zasadniczo odbiega od funkcji zabudowy. Ewentualne wybudowanie wskazanych obiektów ma charakter wyłącznie uzupełniający dla podstawowej funkcji zieleni, umożliwiający pełniejszą realizację podstawowego, dominującego przeznaczenie terenu i jego lepsze wykorzystanie.”

Ponadto NSA stwierdził, że „Rację miał więc Sąd I instancji stwierdzając, że dostawa przez Gminę działek znajdujących się w terenach oznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego symbolami RP i RZ powinna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. W odniesieniu natomiast do gruntów objętych częściowo oznaczeniem RZ, a częściowo M zasadnie wskazano, że podlegają one opodatkowaniu wyłącznie w części, w jakiej przeznaczone są na cele budowlane (symbol M), zwłaszcza że Gmina wskazała, iż granica pomiędzy tymi obszarami choć nie wydzielona geodezyjnie, to jednak oznaczona została na rysunku planu, zaś w operatach szacunkowych rzeczoznawca ustalił w oparciu o zapisy planu wartość rynkową gruntów z uwzględnieniem odrębnie wyznaczonych wartości dla terenów łąk i pastwisk oraz dla obszaru objętego prawem zabudowy.

Do konkluzji tej można było dojść analizując wyłącznie przedstawione przez Gminę zdarzenie przyszłe zawarte we wniosku o wydanie interpretacji, w którym odwoływano się do głównego i uzupełniającego przeznaczenia terenu w planie zagospodarowania przestrzennego i dokonano dokładnego ich opisu. Dodatkowo też zaznaczono, że na obszarze objętym symbolem RP istnieje w planie zakaz zabudowy obiektami kubaturowymi, tereny te nie mogą zmienić swojego przeznaczenia, a jedynie mogą być wykorzystywane dla celów związanych z produkcją rolniczą.

(…) Z powyższych przyczyn nie zasługują na aprobatę argumenty zmierzające do wykazania naruszenia na płaszczyźnie przepisów prawa materialnego. Jak wskazano wyżej, WSA w Gliwicach dokonał prawidłowej wykładni omawianych przepisów trafnie odnosząc pojęcie „terenu budowlanego” w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług do głównego, dominującego przeznaczenia gruntu w miejscowym planie zagospodarowania terenu.

Mając zatem na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy, treść powołanych przepisów oraz ocenę prawną wyrażoną w orzeczeniach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie należy stwierdzić, że dostawa niezabudowanych działek nr 70 i 71 oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu symbolem RZ objęta będzie zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż zgodnie z przeznaczeniem podstawowym w tym planie zagospodarowania przestrzennego stanowią tereny łąk i pastwisk, zieleni niskiej i wysokiej, główny system przyrodniczy gminy i regionu tym samym nie spełniają definicji terenu budowlanego w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Odnosząc się z kolei do opodatkowania dostawy działki nr 261/75, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu oznaczona jest w części symbolem M oraz w części symbolem RZ należy stwierdzić, że dostawa części działki oznaczonej symbolem M będzie podlegać opodatkowaniu według podstawowej 23% stawki podatku VAT, bowiem stanowi ona teren budowlany. Natomiast dostawa części działki oznaczonej symbolem RZ będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż stanowi teren łąk i pastwisk, zieleni niskiej i wysokiej, główny system przyrodniczy gminy i regionu i tym samym nie spełnia definicji terenu budowlanego w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Jednocześnie dla ustalenia powierzchni objętej opodatkowaniem należy wziąć pod uwagę proporcję powierzchni, która może podlegać zabudowie, do całkowitej powierzchni tej nieruchomości.

W odniesieniu natomiast do opodatkowania dostawy działek nr 930/187 i 936/188 oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu symbolem RP należy stwierdzić, że będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, bowiem zgodnie z przeznaczeniem w tym planie, działki te stanowią tereny pól uprawnych, ogrody tym samym nie spełniają definicji terenu budowlanego zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek nr 62, 63, 64, 240/60, 304/61, 305/61, 306/61, 65, 67, 68, 69 jest nieprawidłowe, bowiem dostawa tych działek będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do opodatkowania sprzedaży niezbudowanych działek nr 70, 71, 261/75, 930/187 i 936/188 jest prawidłowe, gdyż dostawa niezabudowanych działek nr 70 i 71 oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu symbolem RZ i działek nr 930/187 i 936/188 oznaczonych symbolem RP będzie objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Z kolei dostawa działki nr 261/75 w części oznaczonej symbolem M będzie podlegać opodatkowaniu podstawową 23% stawką podatku VAT a w części oznaczonej symbolem RZ będzie objęta zwolnieniem od podatku w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.