Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.42.2017.1.NP
z 14 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2017 r. (data wpływu 23 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania opłaconych składek na dobrowolne ubezpieczenie emerytalno-rentowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania opłaconych składek na dobrowolne ubezpieczenie emerytalno-rentowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w dniu 1 czerwca 2015 r. zgłosiła się – ZUS ZUA – do dobrowolnego ubezpieczenia emerytalno-rentowego z uwagi na brak przychodów objętych obowiązkowym ubezpieczeniem. Dotychczasowe lata pracy, zarówno składkowe i nieskładkowe, nie dawały jej okresu 21 lat, niezbędnego do otrzymania minimalnej emerytury. Od czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni opłacała więc składki od podstawy w wysokości najniższego wynagrodzenia. W grudniu 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o przejście na emeryturę. Od dnia 10 grudnia 2015 r. Wnioskodawczyni jest emerytką. W 2016 r. Wnioskodawczyni nadal opłacała składki na dobrowolne ubezpieczenie emerytalno-rentowe i otrzymywała przychód w postaci emerytury, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, nie stanowi natomiast przychodu podlegającego obowiązkowemu ubezpieczeniu składkami emerytalno-rentowymi. Składając rozliczenie roczne, wspólnie z małżonkiem, za 2016 r. Wnioskodawczyni chciałaby odliczyć od swojej podstawy opodatkowania sumę opłaconych w 2016 r. składek na dobrowolne ubezpieczenie emerytalno-rentowe. Emerytura jest jedynym dochodem Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodne z przepisami jest odliczenie od podstawy opodatkowania – przychód w całości pochodzi z otrzymywanej emerytury – opłaconych w danym roku składek na dobrowolne ubezpieczenie emerytalno-rentowe?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawą obliczenia podatku jest dochód ustalony zgodnie z przepisami ustawy po odliczeniu między innymi składek określonych w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawczyni wskazuje, że składki zostały opłacone w roku podatkowym na jej własne ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Zgodnie z obowiązującymi przepisami składki na dobrowolne ubezpieczenie emerytalno-rentowe podlegają odliczeniu od dochodu jakim jest otrzymywana emerytura.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Art. 12 ust. 7 stanowi, że przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Ponadto art. 26 ust. 1 pkt 2, stanowi, że podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

• odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast art. 26 ust. 13a stanowi, że wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z ww. opisanym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawczyni w dniu 1 czerwca 2015 r. zgłosiła się – ZUS ZUA – do dobrowolnego ubezpieczenia emerytalno-rentowego z uwagi na brak przychodów objętych obowiązkowym ubezpieczeniem. Dotychczasowe lata pracy, zarówno składkowe i nieskładkowe, nie dawały jej okresu 21 lat, niezbędnego do otrzymania minimalnej emerytury. Od czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni opłacała więc składki od podstawy w wysokości najniższego wynagrodzenia. W grudniu 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o przejście na emeryturę. Od dnia 10 grudnia 2015 r. Wnioskodawczyni jest emerytką. W 2016 r. Wnioskodawczyni nadal opłacała składki na dobrowolne ubezpieczenie emerytalno-rentowe i otrzymywała przychód w postaci emerytury, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, nie stanowi natomiast przychodu podlegającego obowiązkowemu ubezpieczeniu składkami emerytalno-rentowymi. Składając rozliczenie roczne, wspólnie z małżonkiem, za 2016 r. Wnioskodawczyni chciałaby odliczyć od swojej podstawy opodatkowania sumę opłaconych w 2016 r. składek na dobrowolne ubezpieczenie emerytalno-rentowe. Emerytura jest jedynym dochodem Wnioskodawczyni.

Biorąc pod uwagę powyżej powołane przepisy oraz zdarzenie przyszłe opisane we wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni opłacająca dobrowolnie składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe może pomniejszyć podstawę opodatkowania (dochód) – zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a – o kwotę zapłaconych w roku podatkowym składek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.