Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPP2/443-1086/13-2/AB
z 3 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 29 października 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 875/14 uchylającym interpretację indywidualną z 6 marca 2014 r. znak: IBPP2/443-1086/13/AB (data wpływu prawomocnego orzeczenia 3 kwietnia 2017 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 grudnia 2016 r. sygn. akt I FSK 243/15 oddalającym skargę kasacyjną Ministra Finansów wniesioną od ww. wyroku WSA w Gliwicach, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z 16 lutego 2014 r. (data wpływu 20 lutego 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na montaż mebli kuchennych lub zabudowy wnękowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie stawki podatku VAT na montaż mebli kuchennych lub zabudowy wnękowej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 lutego 2014 r. (data wpływu 20 lutego 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 6 lutego 2014 r. znak: IBPP2/443-1086/13/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Przedmiotem działalności wnioskodawcy jest montaż stolarki budowlanej polegający na wyposażaniu obiektów budownictwa mieszkaniowego (lokale/budynki mieszkalne) w meble kuchenne oraz zabudowy wnęk, wykonywane na wymiar, pod dokładnie określone i sprecyzowane zamówienie klienta. Zabudowa kuchenna wykonana jest od ściany do ściany szafkami skręconymi wzajemnie ze sobą i wspólnie trwale przymocowanymi do ściany, dodatkowo połączonymi wspólnym blatem kuchennym i innymi listwami, kształtem ściśle dostosowanymi do konkretnej zabudowy i pomieszczenia. Niejednokrotnie szafki używane do zabudowy danej kuchni całkowicie różnią się wymiarami i kształtem od szafek typowych sprzedawanych w sklepach. Są każdorazowo dostosowywane do wymiarów pomieszczenia oraz wymagań klienta.

Montaż stolarki budowlanej wykonywany jest na bazie zakupionych u producentów części składowych (płyt meblowych, frontów, blatów, zawiasów i innych metalowych i niemetalowych części). Czynności związane z montażem są czasochłonne i w całości odbywają się w miejscu zlecenia, a nie w warsztacie. Większość elementów zabudowy jest docinana i dopasowywana u klienta do konkretnego pomieszczenia, konkretnej ściany. Prace w warsztacie określić można jako przygotowawcze, natomiast główne czynności związane z realizacją zlecenia odbywają się u klienta.

Usługi montażu stanowią jeden, nienadający się podzielić, kompleksowy proces. Wnioskodawca podkreśla, iż wykonywane usługi są usługami montażu na stałe, tj. nie jest możliwe przeniesienie całości lub jakiejkolwiek części zabudowy w inne miejsce bez wcześniejszego demontażu i naruszenia całości zabudowy. Taki demontaż też wymaga odpowiedniej wiedzy i narzędzi.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że;

Na wykonanie zabudowy kuchennej oraz zabudowy wnęk składają się czynności:

• zaprezentowanie klientowi wystawki wykonanych tego typu mebli, a także wybór materiałów, które stanowią podstawę wstępnej kalkulacji ceny mebli;
• na miejscu montażu dokonuje się pomiaru uwzględniającego niepowtarzalną, przestrzenną charakterystykę pomieszczenia, a także planowanych punktów i ciągów wodnych, elektrycznych oraz wentylacyjnych. Określony zostaje również rodzaj materiału wykorzystanego do budowy ścian, podłóg i sufitu;
• następstwem powyższych czynności jest wykonanie projektu uwzględniającego wszelkie właściwości pomieszczenia oraz wybrane przez klienta materiały i akcesoria. Na tej podstawie klientowi przedstawiany jest kosztorys, który w momencie akceptacji prowadzi do zawarcia umowy wykonania mebli do zabudowy;
• kolejny krok to rozpisanie elementów indywidualnie do każdego projektu z zastrzeżeniem, że większość z nich zostanie dopasowana dopiero w momencie i na miejscu montażu;
• na podstawie wyodrębnienia niezbędnych materiałów zamawiane są między innymi: płyta meblowa, okleina, szkło, profile aluminiowe oraz akcesoria;
• płyta meblowa i okleina są przycinane z uwzględnieniem nietypowych elementów krzywoliniowych. Na odpowiadający wymiar przycina się także profile aluminiowe, płyty bambusowe, szkło oraz pozostałe akcesoria. Wykonane drzwi przesuwne mogą być zamontowane jedynie w konkretnej wnęce według indywidualnego projektu. W przypadku zabudowy kuchennej, każda szafka ze względu na wymiar, materiał i akcesoria ma swój udział w wielu różnych kombinacjach, które z kolei tworzą całość zabudowy do konkretnego pomieszczenia;
• elementy wstępnie przygotowane montowane są w lokalu klienta;
• montaż zabudowy wnęk oraz zabudowy kuchennej polega na połączeniu wszystkich elementów wraz z pomieszczeniem, które to łącznie tworzą pełnowartościowy produkt. Płyty meblowe są dopasowywane do krzywizn oraz kątów pomieszczenia poprzez docinanie, heblowanie, nawiercanie otworów. Wykonanie zabudowy to montowanie do ścian, sufitów, podłóg niezbędnych elementów konstrukcyjnych za pomocą śrub, kołków, kotew, klejów i silikonu. Powoduje to naruszenie elementów pomieszczenia poprzez wykonanie otworów montażowych w ścianach, sufitach i podłodze. W przypadku zabudowy kuchennej dochodzi również dopasowanie blatu do wymiaru szafek oraz krzywizn ścian. Wszystkie moduły zostają ze sobą połączone, a także z pomieszczeniem stanowiąc jego modernizację. Po wykonaniu całości prac montażowych, które są najistotniejszym i najbardziej czasochłonnym elementem całokształtu, powstały produkt nabiera ostatecznej wartości. Ze względu na te czynności nie jest on przeznaczony do odsprzedaży polegającej na demontażu. Każda próba zdemontowania gotowego produktu prowadziłaby do utraty wartości oraz funkcjonalności zabudowy wnęk i zabudowy kuchennej.
  
  

Opisane czynności są wykonywane w lokalach mieszkalnych oraz budynkach mieszkalnych jednorodzinnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a i 12b ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), gdzie przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b powołanej ustawy.

Wnioskodawca zawiera z kontrahentami umowy ustne dotyczące wykonania zabudowy, które określają cenę produktu jako całości po dokonaniu montażu, sposób płatności, termin realizacji zamówienia, szczegóły techniczne wraz z wymiarami, które zostaną uwzględnione na projekcie oraz rodzaj materiałów wykorzystanych do wykonania zabudowy. Cena kalkulowana jest na podstawie wartości materiałów, robocizny i kosztów takich, jak transport.

Określenie udziału zużytych materiałów w cenie ostatecznej jest możliwe jedynie każdorazowo dla poszczególnej zabudowy. Spowodowane jest to dużym udziałem kosztu montażu, który może być zróżnicowany i zależy od takich czynników, jak:

• układ i wielkość pomieszczenia;
• stopień skomplikowania i wielkość zaprojektowanej zabudowy wnęk lub zabudowy kuchennej;
• rodzaj materiału, z którego wykonane są ściany, sufity i podłogi;
• ilość i rodzaj występujących punktów i ciągów elektrycznych, wodnych, kanalizacyjnych czy wentylacyjnych;
• nietypowe elementy pomieszczenia konieczne do wkomponowania w zabudowę.
  
  

Klient otrzymuje fakturę na dany produkt czyli zabudowę wnęk lub zabudowę kuchenną bez rozdzielenia na koszt wykorzystanych materiałów i robocizny.

W ramach wykonywanych czynności elementem dominującym jest odebranie przez klienta gotowej zabudowy w miejscu jej przeznaczenia, a więc wykonanie usługi montażu, nie zaś dostawa towaru. Warto dodać, że klient bez przygotowania zawodowego oraz profesjonalnych narzędzi nie jest w stanie dokonać montażu mebli w sposób właściwy. Każdy błąd na tym etapie powoduje konieczność wymiany elementu bądź elementów na nowe. Czynności montażowe nie mają charakteru pomocniczego, a wręcz przeciwnie - jest to czynnik dominujący.

Wykonanie zabudowy zawiera w sobie sporządzenie projektu, przygotowanie materiałów, a następnie montaż polegający na dopasowaniu do właściwości pomieszczenia poprzez docinanie, heblowanie i inne czynności służące nadaniu zabudowanemu pomieszczeniu indywidualnego charakteru. Samo przytwierdzenie bez dopasowania nie jest wystarczające, ponieważ nie nadaje całokształtowi wartości estetycznej i funkcjonalnej. Zabudowa kuchenna wykonana jest z następujących materiałów: płyta wiórowa laminowana, płyta HDF, fronty meblowe (w zależności od zamówienia z płyty wiórowej laminowanej, MDF lakierowany, MDF foliowany, szkło w ramach aluminiowych, drewno). Blat kuchenny powstaje na bazie płyty meblowej, drewna lub kamienia. Elementy wykończeniowe i akcesoria wykonane są z tworzywa sztucznego, aluminium lub metalu. Już na etapie projektu dopasowywane są do konkretnego wnętrza, a podczas montażu dokonywane jest ostateczne połączenie z elementami konstrukcyjnymi pomieszczenia. Szafki kuchenne powieszone są na wspólnej listwie montażowej przykręconej do ściany za pomocą śrub i kołków. Wszystkie szafki górne i dolne są skręcone ze sobą i sklejone, połączone wspólnym cokołem i blatem, tworząc tym samym nierozerwalną całość. Zabudowa nie może być rozpatrywana jako zbiór odrębnych elementów, ponieważ na jej wartość wpływa całość meblowa w określonym pomieszczeniu. Sposób zamocowania zabudowy powoduje ingerencję w ściany, sufity oraz podłogi poprzez wykonanie otworów, przyklejanie do elementów konstrukcyjnych, a także naruszenie struktury tynków oraz pokryć w miejscach mocowania i dopasowania zabudowy. Przeniesienie zabudowy do innego pomieszczenia nie jest możliwe bez trwałego uszkodzenia zabudowy. Demontaż powoduje uszkodzenie elementów konstrukcyjnych pomieszczenia, pozostają dziury i otwory po kołkach, nacięcia i zarysowania tynków, zarysowanie farb, uszkodzenie tapet, ścięcie paneli, docięcie cokołów lub list cokołowych i wieńczących, skucie ceramiki ścian i podłóg. Montaż zabudowy nie ingeruje w elementy konstrukcyjne budynku, których zadaniem jest przenoszenie obciążeń. Demontaż nie ma również wpływu na właściwości nośne elementów konstrukcyjnych budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa montażu zabudowy wnękowej i mebli kuchennych, która będzie produkowana z zakupionych materiałów: płyt meblowych, blatów, okuć i elementów metalowych, dociętych na konkretny wymiar i trwale montowana w budynkach i lokalach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB grupa 111 i 112, podlega opodatkowaniu obniżoną 8% stawką podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi montażu elementów stałej zabudowy wykonywane na potrzeby konkretnego lokalu mieszkalnego, który spełnia przesłanki do uznania go za obiekt budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług korzystają z opodatkowania tym podatkiem w wysokości 8%, to jest stawki wynikającej z art. 41 ust. 12 powołanej ustawy. Przekonanie to wynika tego, że świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o VAT. Produkowane i później instalowane zabudowy można wykorzystać jedynie w lokalu, dla którego zostały wykonane i ich trwałe połączenie z substancją budowlaną wskazuje, iż są częścią składową obiektu (obiektów) budownictwa mieszkaniowego objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Podobne pogląd został wyrażony w uchwale 7 Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 czerwca 2013 roku (sygnatura: I FPS 213), a co za tym idzie przyjąć należy, że stanowisko wnioskodawcy w przedmiotowej kwestii jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną znak: IBPP2/443-1086/13/AB, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stawki podatku VAT na montaż mebli kuchennych lub zabudowy wnękowej za nieprawidłowe.

Pismem z 19 marca 2014 r. (data wpływu 25 marca 2014 r.), złożonym na podstawie art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), M wezwała tut. organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z 6 marca 2014 r. znak: IBPP2/443-1083/13/AB.

W odpowiedzi na wezwanie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach pismem z 17 kwietnia 2014 r., znak: IBPP2/4432-27/14/AB podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w interpretacji indywidualnej z 6 marca 2014 r. znak: IBPP2/443-1083/13/AB.

M, reprezentowana przez doradcę podatkowego dr Agatę B, na interpretację indywidualną z 6 marca 2014 r. znak: IBPP2/443-1086/13/AB złożyła skargę z 15 maja 2014 r. (data wpływu 20 maja 2014 r.), w której wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji i uznanie, że wykonywane przez Podatnika usługi polegające na wykonaniu zabudowy wnękowej oraz zabudowy kuchennej stanowią usługi opodatkowane preferencyjną stawką VAT – 8% oraz o zwrot kosztów sądowych poniesionych w sprawie w zakresie objętym skargą w całości oraz zwrot kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 29 października 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 875/14 uchylił zaskarżoną interpretację.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odwołał się do rozważań zawartych w uchwale 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. I FPS 2/13.

Sąd wskazał, że rozstrzygając zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości składu orzekającego, NSA uznał, że nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 p.p.t.u. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu), nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu. Dlatego też należy uznać, że czynności, polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz trwałym montażu takich komponentów w obiekcie budowlanym lub jego części, mieszczą się w pojęciu modernizacji obiektów budowlanych lub ich części. W przypadku zaś, gdy modernizacja dotyczy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to wymienione wyżej czynności są objęte hipotezą normy wyprowadzonej z art. 41 ust. 12 p.p.t.u. Oznacza to, że do takich czynności ma zastosowanie preferencyjna stawka podatku, o której mowa w ust. 2 tego artykułu. Z powyższego, zdaniem NSA wynika, że taką zabudowę meblową jak opisana we wniosku (i w istocie identyczną, jak będąca przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie) sąd ten uznał za dostatecznie związaną z obiektem lub lokalem, aby możliwe było zastosowanie do niej 8% stawki podatku VAT. W żadnym bowiem miejscu omawianej Uchwały NSA nie wskazał na konieczność powiązania zabudowy z obiektem, w którym jest wykonywana, w ten sposób, aby jej demontaż spowodował naruszenie elementów konstrukcyjnych budynku i to takich, których głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń konstrukcyjnych (np. fundamenty, czy ściany konstrukcyjne). Jak się wydaje organ warunek trwałości uznaje za spełniony, gdy nie jest możliwe odłączenie rzeczy od budowli bez zniszczenia tej rzeczy, a nawet zniszczenia budynku (na to zdaje się wskazywać ta część interpretacji, która odnosi się do połączenia zabudowy z elementami konstrukcyjnymi przenoszącymi obciążenia). Zdaniem Sądu przymiotu trwałości nie można jednak rozumieć tak wąsko. Taka wykładnia omawianej Uchwały NSA prowadziłaby do wniosku, że w istocie żadna zabudowa meblowa nie ma charakteru trwałego, umożliwiającego skorzystanie ze stawki preferencyjnej, a to z kolei stałoby w sprzeczności z tezami w niej zawartymi.

Reasumując Sąd stwierdził, że za zasadny należało uznać zarzut naruszenia art. 41 ust. 12 p.p.t.u. Należało bowiem przyjąć, że wykonanie na zamówienie klienta stałej zabudowy przestrzeni, która przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową mieści się w pojęciu "modernizacji" i w związku z tym usługa wykonania trwałej zabudowy w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym podlega opodatkowaniu wg obniżonej stawki w wysokości 8%.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 29 października 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 875/14 Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach złożył skargę kasacyjną z 24 grudnia 2014 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 14 grudnia 2016 r. sygn. akt I FSK 243/15, oddalił skargę kasacyjną organu.

W wyroku tym Sąd stwierdził, że niewłaściwe jest zapatrywanie organu, że czynności wykonywane przez skarżącą stanowią w istocie „zaopatrywanie lokalu/budynku mieszkalnego w elementy wyposażenia”. Czynności montażowe nie muszą bowiem, wbrew przekonaniu organu (a wręcz nie powinny) mieć w tym przypadku wpływu „na właściwości nośne elementów konstrukcyjnych budynku”, jak trafnie zauważył Sąd pierwszej instancji. Sąd zauważył, że argumenty podnoszone w skardze kasacyjnej są w istocie zbieżne z wywiedzionymi w zdaniu odrębnym do uchwały i jako takie nie są przekonujące, również w sprawie niniejszej. Brak jest tym samym podstaw do odstąpienia od uchwały o sygn. I FPS 2/13 w trybie art. 269 § 1 p.p.s.a., czego zresztą organ nie postuluje. Uznaje natomiast błędnie, że nie znajduje ona zastosowania w przedmiotowym przypadku, podczas gdy treść zdania odrębnego dodatkowo potwierdza, że w uchwale skład powiększony przyjął, że w zakresie pojęcia modernizacji, którym operuje art. 41 ust. 12 u.p.t.u., mieści się stosowne dopasowanie (zaprojektowanie) i wykonanie związanej z elementami budynku (lokalu) konstrukcji meblowej, przy czym wystarcza tu montaż o takiej charakterystyce, jak wskazana w rozpoznawanym stanie faktycznym.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Mając na uwadze ww. rozstrzygnięcia WSA w Gliwicach z 29 października 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 875/14 i NSA z 14 grudnia 2016 r. sygn. akt I FSK 243/15 oraz stan prawny mający w sprawie zastosowanie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, w zakresie stawki podatku VAT na montaż mebli kuchennych lub zabudowy wnękowej, jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z brzmieniem ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”. Ponadto NSA stwierdził, że świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zauważyć należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest montaż stolarki budowlanej polegający na wyposażaniu obiektów budownictwa mieszkaniowego (lokale/budynki mieszkalne) w meble kuchenne oraz zabudowy wnęk, wykonywane na wymiar, pod dokładnie określone i sprecyzowane zamówienie klienta.

Na wykonanie zabudowy kuchennej oraz zabudowy wnęk składają się, opisane w stanie faktycznym sprawy, czynności.

Czynności te są wykonywane w lokalach mieszkalnych oraz budynkach mieszkalnych jednorodzinnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a i 12b ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Wykonanie zabudowy zawiera w sobie sporządzenie projektu, przygotowanie materiałów, a następnie montaż polegający na dopasowaniu do właściwości pomieszczenia poprzez docinanie, heblowanie i inne czynności służące nadaniu zabudowanemu pomieszczeniu indywidualnego charakteru. Samo przytwierdzenie bez dopasowania nie jest wystarczające, ponieważ nie nadaje całokształtowi wartości estetycznej i funkcjonalnej. Zabudowa kuchenna wykonana jest z następujących materiałów: płyta wiórowa laminowana, płyta HDF, fronty meblowe (w zależności od zamówienia z płyty wiórowej laminowanej, MDF lakierowany, MDF foliowany, szkło w ramach aluminiowych, drewno). Blat kuchenny powstaje na bazie płyty meblowej, drewna lub kamienia. Elementy wykończeniowe i akcesoria wykonane są z tworzywa sztucznego, aluminium lub metalu. Już na etapie projektu dopasowywane są do konkretnego wnętrza, a podczas montażu dokonywane jest ostateczne połączenie z elementami konstrukcyjnymi pomieszczenia. Szafki kuchenne powieszone są na wspólnej listwie montażowej przykręconej do ściany za pomocą śrub i kołków. Wszystkie szafki górne i dolne są skręcone ze sobą i sklejone, połączone wspólnym cokołem i blatem, tworząc tym samym nierozerwalną całość. Zabudowa nie może być rozpatrywana jako zbiór odrębnych elementów, ponieważ na jej wartość wpływa całość meblowa w określonym pomieszczeniu. Sposób zamocowania zabudowy powoduje ingerencję w ściany, sufity oraz podłogi poprzez wykonanie otworów, przyklejanie do elementów konstrukcyjnych, a także naruszenie struktury tynków oraz pokryć w miejscach mocowania i dopasowania zabudowy. Przeniesienie zabudowy do innego pomieszczenia nie jest możliwe bez trwałego uszkodzenia zabudowy. Demontaż powoduje uszkodzenie elementów konstrukcyjnych pomieszczenia, pozostają dziury i otwory po kołkach, nacięcia i zarysowania tynków, zarysowanie farb, uszkodzenie tapet, ścięcie paneli, docięcie cokołów lub list cokołowych i wieńczących, skucie ceramiki ścian i podłóg. Montaż zabudowy nie ingeruje w elementy konstrukcyjne budynku, których zadaniem jest przenoszenie obciążeń. Demontaż nie ma również wpływu na właściwości nośne elementów konstrukcyjnych budynku.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT na montaż zabudowy wnękowej i mebli kuchennych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności faktyczne sprawy, mające zastosowanie przepisy prawa oraz stanowisko WSA w Gliwicach oraz NSA wyrażone w tej sprawie przez te Sądy w przywołanych wyżej wyrokach, należy stwierdzić, wykonanie na zamówienie klienta stałej zabudowy wnękowej i mebli kuchennych, która przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową mieści się w pojęciu „modernizacji” i w związku z tym usługa wykonania trwałej zabudowy w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym podlega opodatkowaniu wg obniżonej stawki w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 41 ust. 12 i w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.