Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.308.2017.1.AP
z 7 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 5 lipca 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. … – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony dnia 5 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. …

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina zrealizowała zadanie inwestycyjne pod nazwą … nr … w ramach Osi Priorytetowej 4 - ,,Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007 - 2013. Na powyższy projekt została zawarta umowa pomiędzy Województwem a Gminą. Według podpisanej umowy wartość projektu miała wynieść 3.278.416,18 zł. Wydatki kwalifikowane projektu miały wynieść 1.470.510,30 zł, w tym środki europejskie (EFRR) w kwocie 1.029.357,19 zł (70% wydatków kwalifikowanych), wkład własny Beneficjenta w kwocie 441.153,11 zł (30% wydatków kwalifikowanych). W związku z wyżej przedstawionym projektem ,,będą ponoszone” wydatki związane z planowanym zakresem prac tzn.:

• połączeniem dwóch istniejących ulic z dwoma nowopowstałymi ulicami oraz ciągami pieszo-jezdnymi,
• oświetleniem ulic w chodnikach, przebiegających równolegle do projektowanych dróg dojazdowych,
• przebudową oraz wykonaniem nowych odcinków infrastruktury technicznej (kanalizacja sanitarna, deszczowa, wodociągowa),
• dokumentacją projektową i nadzorem, jak również niezbędnymi działaniami promocyjnymi.

Dnia 22 grudnia 2011 r. i 19 stycznia 2012 r. Gmina zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej z zapytaniem: Czy Gmina - Beneficjent projektu ma prawo do odliczenia podatku VAT od towarów i usług w całości lub w części od wydatków poniesionych przy wykonywaniu projektu: ...” W odpowiedzi Gmina otrzymała interpretację indywidualną, z której wynikało iż stanowisko we wniosku jest prawidłowe. Wydatki poniesione w związku z realizacją projektu nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną. W związku z powyższym Beneficjent - Gmina nie odliczała i nie będzie odliczała podatku VAT wykazanego w fakturach zakupu towarów i usług nabytych.

W związku z zakończeniem okresu trwałości Projektu Gmina jako Beneficjent Projektu zgodnie z § 10 ust. 2 pkt 5 Umowy o dofinansowaniu projektu … nr …, ma obowiązek zwrócić się o kolejną interpretację na zakończenie projektu.

Przedstawiona powyżej inwestycja została wykonana zgodnie z założeniami. Zmianie uległy jedynie:

1. wartość projektu z kwoty: 3.278.416,18 zł do kwoty 3.324.419,83 zł,
2. wydatki kwalifikowane z kwoty. 1.470.510,30 zł do kwoty 1.422.076,82 zł,
3. dofinansowanie z kwoty: 1.029.357,19 zł do kwoty 995.453,77 zł .

Pozostałe treści złożonego uprzednio wniosku nie uległy zmianie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina – Beneficjent projektu mogła odliczyć VAT od towarów i usług w całości lub w części od wydatków poniesionych przy wykonywaniu inwestycji pod nazwą …?

Zdaniem Wnioskodawcy, przywołując artykuł 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych. Wydatki jakie poniosła Gmina w związku z realizacją inwestycji pod nazwą … nie są związane z czynnością opodatkowaną, gdyż takiej sprzedaży w związku z omawianą inwestycją Gmina nie będzie prowadziła. Wobec powyższego Gmina nie może odzyskać poniesionych kosztów z tytułu podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Rozdział 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.) normuje przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze
źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Powyższa kwestia w analogiczny sposób uregulowana była:

• od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.),
• od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.),
• od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. w rozdziale 9 i § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.),
• od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. w rozdziale 10 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 2012, poz. 1336, z późn. zm.),
• od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. w rozdziale 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, gdyż wydatki w ramach projektu – jak wynika z treści wniosku – nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Tym samym stanowisko uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.