Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.74.2017.1.TW
z 14 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2017 r. (data wpływu 22 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dokształcanie się stanowi dla Wnioskodawcy obowiązek, zgodnie z art. 18 ust. 1 z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz jest niezbędne do prowadzenia działalności. Zatem w sposób jednoznaczny jest kosztem uzyskania przychodu.

Za opłacony wrześniowy kurs Wnioskodawca otrzymał fakturę zaliczkową (na 100% kwoty brutto szkolenia). Firma odmawia korekty faktury na końcową. Twierdzi, że Wnioskodawca może kwotę z faktury zaliczkowej odliczyć od kosztów uzyskania przychodu, ale tylko w miesiącu szkolenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jak zatem należy rozliczać faktury zaliczkowe wystawione na 100% kwoty brutto?
2. Czy faktura zaliczkowa na 100% za np. hotel (konieczność noclegu związana ze szkoleniem) jest traktowana tak samo jak faktura zaliczkowa na 100% kwoty brutto za kurs? Innymi słowy może być traktowana jako koszt?
3. W jakim terminie powinna być księgowana?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy nie może odliczać faktur zaliczkowych (na 100% kwoty brutto) od kosztów uzyskania przychodu. Ponadto dana firma powinna skorygować taką fakturę na końcową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą zaistnieć łącznie trzy warunki:

• celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
• wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.
  
  

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów. Przy czym ciężar udowodnienia związku między poniesieniem danego wydatku a uzyskaniem przychodu z działalności gospodarczej (bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem tego źródła przychodów) spoczywa na podatniku.

Wydatki związane ze zdobywaniem, czy też podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie kursów (szkoleń) rozwijających kompetencje zawodowe nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia wydatków ponoszonych z tytułu kursów do kosztów uzyskania przychodów. Możliwość pomniejszenia przychodu uzyskanego z działalności gospodarczej o wartość tych wydatków uzależniona jest od spełnienia pozostałych przesłanek wynikających z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, w szczególności zaistnieniem związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu z tej działalności lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Do stwierdzenia, czy poniesione wydatki z tytułu opłat za kursy mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest pozarolniczą działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika,
• czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.
  
  

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zobowiązany jest na podstawie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty do dokształcania się. Wnioskodawca wziął udział w kursie niezbędnym do prowadzenia działalności gospodarczej. Za opłacony kurs otrzymał fakturę zaliczkową (na 100% kwoty brutto szkolenia). Firma, która przeprowadziła kurs, odmówiła korekty faktury na końcową. Z wniosku wynika także, że w związku ze szkoleniem Wnioskodawca ponosi także koszty noclegu w hotelu, które udokumentowane są fakturami zaliczkowymi pokrywającymi w 100% koszty pobytu.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca wskazał, że wymienione we wniosku wydatki mają związek z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą i tej działalności dotyczą. Dlatego też Wnioskodawca ma prawo, w całości zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto należy wskazać, że w niniejszej sprawie w związku z tym, że Wnioskodawca dokonał zapłaty za faktury zaliczkowe, które obejmowały 100% kwoty należnej za świadczone usługi, za zasadne należy uznać ujęcie wydatków na kurs oraz nocleg w hotelu w kosztach uzyskania przychodów działalności gospodarczej w dacie wystawienia faktur zaliczkowych. Należy bowiem zauważyć, że faktury zaliczkowe powodowały, że transakcje między Wnioskodawcą a innymi podmiotami (tu: firma szkoleniowa i hotel) zostały definitywnie rozliczone.

Reasumując – Wnioskodawca będzie miał prawo ująć w kosztach uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej faktury zaliczkowe obejmujące 100% kwoty brutto. Dotyczy to zarówno faktury za kurs, jak i faktur za hotel. Za datę ujęcia wydatków, o których mowa we wniosku, w kosztach podatkowych należy przyjąć datę wystawienia faktur zaliczkowych.

Zaznacza się, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest badanie i ustalanie, czy poszczególne wydatki ponoszone przez podatnika spełniają warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Konieczna jest bowiem analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy, a to stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Wydając interpretacje indywidualne Organ opiera swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez podatnika we wniosku opis sprawy i przyjmuje argumenty podnoszone przez niego bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.