Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.90.2017.2.KR
z 26 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2017 r. (data wpływu 28 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2017 r. (data wpływu 11 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 28 czerwca 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.90.2017.1.KR, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 29 czerwca 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 lipca 2017 r.). W dniu 11 lipca 2017 r. (nadano w dniu 6 lipca 2017 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 28 października 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała działkę siedliskową z budynkami w miejscowości …, gmina …., powiat …., województwo ….. Ww. działka o pow. 1,02 ha z budynkami była własnością cioci Wnioskodawczyni ….. W 1980 r. ze względu na stan zdrowia ciocia Wnioskodawczyni przekazała zgodnie z przepisami ziemię na Skarb Państwa w celu uzyskania dodatku do renty chorobowej. Pozostały do jej dyspozycji budynki i działki o pow. 0,30 ha. Ciocia Wnioskodawczyni zmarła w dniu 8 czerwca 1987 r., pozostawiając testament, w którym spadkobierczynią całości budynków i gruntów uczyniła Wnioskodawczynię, czyli siostrzenicę. Wyrok zatwierdzono w dniu 13 czerwca 1989 r. Od tej chwili Wnioskodawczyni stała się właścicielką działki i zabudowań oznaczonych w Urzędzie Gminy pod nr …..

Po 24 latach tj. w 2013 r. zmieniają się przepisy i Wnioskodawczyni otrzymała decyzję: „Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz. U. z 1989 r., Nr 10, poz. 53), art. 94 ustawy z dnia 13 października 1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U z 1998 r., Nr 133, poz. 872, z późn. zm.), art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651, z późn. zm.) oraz art. 104 i art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Wnioskodawczyni w sprawie nieodpłatnego przyznania prawa własności działki siedliskowej oznaczonej nr 319, położonej w obrębie ewidencyjnym …., gmina …. nadaje się - nieodpłatnie na własność na rzecz Wnioskodawczyni działkę siedliskową nr 319, o pow. 0,08 ha, położoną w obrębie ewidencyjnym …, gmina …., mającą uregulowany stan prawny w Księdze wieczystej ….”.

Przez okres nabycia działki w dniu 13 czerwca 1989 r. do daty sprzedaży tj. dnia 28 października 2016 r., czyli 27 lat – zmieniały się tylko przepisy, a Wnioskodawczyni była cały czas właścicielką. Ze względu na stan zdrowia męża (operacja kręgosłupa) i podeszły wiek Wnioskodawczyni, postanowili Oni sprzedać działkę z budynkami za sumę 50 000 zł.

Wnioskodawczyni, po zgłoszeniu się do Urzędu Skarbowego …. z pytaniem – czy jako osoba sprzedająca ma obowiązek zgłosić sprzedaż działki – otrzymała odpowiedź, że musi Ona zapłacić podatek, ponieważ działkę nabyła trzy lata temu, a okres sprzedaży odbył się po trzech latach od nabycia. Obliczona przez Urząd Skarbowy opłata podatku wyniosła 5 320 zł. Decyzja ta jest dla Wnioskodawczyni niezrozumiała i mocno krzywdząca. Zmieniające się przepisy spowodowały w Jej przypadku bardzo duże koszty. Obliczając podatek od gruntu Urząd Skarbowy przyjął wartość 32 zł/m². Wnioskodawczyni nadmieniła, że jest to grunt V-VI klasy przy naniesionych 100 lat temu zabudowaniach, który nie był obciążony opłatą podatkową do Urzędu Gminy w rocznym zobowiązaniu pieniężnymi.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w dniu 28 października 2016 r. na podstawie aktu notarialnego Rep. A nr …. sprzedała nieruchomość zabudowaną drewnianym budynkiem mieszkalnym (rok zakończenia budowy: 1920), położoną w miejscowości …., gmina …., stanowiącą działkę ewidencyjną nr 319, o pow. 0,08 ha, uzyskując przychód w wysokości 50 000 zł. Powyższa sprzedaż nie została dokonana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pierwotnym właścicielem przedmiotowej nieruchomości była ciotka Wnioskodawczyni, która nabyła ją z mocy prawa na podstawie „Aktu własności ziemi” wydanego przez Urząd Powiatowy w …. w dniu 14 grudnia 1974 r., nr …., przy czym nieruchomość ta oznaczona była wtedy nr ewidencyjnym 430 i stanowiła gospodarstwo rolne o pow. 1,02 ha. W dniu 22 kwietnia 1980 r. Naczelnik Gminy w …. decyzją nr 9260a/8/80 przejął nieodpłatnie na wniosek ciotki Wnioskodawczyni na rzecz Skarbu Państwa gospodarstwo rolne o pow. 1,02 ha, położone we wsi …., oznaczone nr działki 430, z wyjątkiem inwentarza żywego i martwego. Z przekazanego gospodarstwa rolnego zostały wyłączone budynki, które zgodnie z tą decyzją znajdowały się na działce oznaczonej nr 430/1, stanowiącej obszar gruntu niezbędnego do korzystania z tych budynków. Jednocześnie cioci Wnioskodawczyni przydzielono do bezpłatnego użytkowania działkę gruntu rolnego oznaczoną nr 430/2, o pow. 0,30 ha. Decyzja powyższa wydana została na podstawie art. 45 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz. U. Nr 32, poz. 140), a przejęcie gospodarstwa rolnego nastąpiło w zamian za rentę inwalidzką. Ciocia Wnioskodawczyni zmarła w dniu 8 czerwca 1987 r., a spadek po niej nabyła w całości na podstawie testamentu Wnioskodawczyni, co zostało potwierdzone prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w …. o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 13 czerwca 1989 r., sygn. akt …. Z kolei z zezwolenia wydanego przez Urząd Skarbowy w …. w dniu 28 września 1989 r., nr …. wynika, że majątek spadkowy po zmarłej obejmował cyt. „zabudowania położone we wsi …., o wartości wg szacunku PZU z 1989 r. – 609.000,-”. W dniu 4 września 2013 r. Starosta …. wydał na wniosek Wnioskodawczyni decyzję nr …., w której przeniósł na rzecz Wnioskodawczyni nieodpłatnie prawo własności działki siedliskowej oznaczonej obecnie nr 319, o pow. 0,08 ha (poprzedni nr działki 430/1). Decyzja powyższa wydana została na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i ich członków rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz. U. Nr 10, poz. 53, z późn. zm.). Ww. działkę siedliskową nr 319, o pow. 0,08 ha Wnioskodawczyni sprzedała w 2016 r. na mocy aktu notarialnego Rep. A nr …. z dnia 28 października 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy uzyskany w 2016 r. przychód ze sprzedaży zabudowanej działki siedliskowej nr 319, o pow. 0,08 ha, położonej w miejscowości …, gmina …., stanowi źródło, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30e ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, sprzedaną w 2016 r. działkę siedliskową nr 319, o pow. 0,08 ha, nabyła w całości w 1987 r. w spadku po zmarłej w 1987 r. ciotce ….. Wobec tego sprzedaż ta miała miejsce po upływie okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia. Tym samym, uzyskany z tej sprzedaży przychód nie podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30e ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw jest moment i forma prawna nabycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 28 października 2016 r. na podstawie aktu notarialnego sprzedała nieruchomość zabudowaną drewnianym budynkiem mieszkalnym, stanowiącą działkę ewidencyjną nr 319, o pow. 0,08 ha. Pierwotnym właścicielem przedmiotowej nieruchomości była ciocia Wnioskodawczyni, przy czym nieruchomość ta oznaczona była nr ewidencyjnym 430 i stanowiła gospodarstwo rolne o pow. 1,02 ha. W dniu 22 kwietnia 1980 r. Naczelnik Gminy decyzją przejął nieodpłatnie na wniosek cioci Wnioskodawczyni na rzecz Skarbu Państwa gospodarstwo rolne o pow. 1,02 ha, oznaczone nr działki 430, z wyjątkiem inwentarza żywego i martwego. Z przekazanego gospodarstwa rolnego zostały wyłączone budynki, które zgodnie z tą decyzją znajdowały się na działce oznaczonej nr 430/1, stanowiącej obszar gruntu niezbędnego do korzystania z tych budynków. Jednocześnie cioci Wnioskodawczyni przydzielono do bezpłatnego użytkowania działkę gruntu rolnego oznaczoną nr 430/2, o pow. 0,30 ha. Decyzja powyższa wydana została na podstawie art. 45 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin, a przejęcie gospodarstwa rolnego nastąpiło w zamian za rentę inwalidzką. W dniu 8 czerwca 1987 r. zmarła ciocia Wnioskodawczyni, a spadek po niej nabyła w całości na podstawie testamentu Wnioskodawczyni, co zostało potwierdzone prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 13 czerwca 1989 r. Zezwolenie wydane przez Urząd Skarbowy w dniu 28 września 1989 r., wskazuje, że majątek spadkowy po zmarłej obejmował „zabudowania”. W dniu 4 września 2013 r. Starosta wydał na wniosek Wnioskodawczyni decyzję, w której przeniósł na rzecz Wnioskodawczyni nieodpłatnie prawo własności działki siedliskowej oznaczonej nr 319, o pow. 0,08 ha (poprzedni nr działki 430/1). Decyzja powyższa wydana została na podstawie art. 6 ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i ich członków rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.) prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy.

Wskazać należy również, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia nieruchomości, w związku z tym zasadne jest uwzględnienie w tym zakresie treści przepisu art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W niniejszej sprawie dokonując przejęcia na własność Skarbu Państwa gospodarstwa rolnego, z przejęcia tego wyłączono zabudowania. Powyższe oznacza, że w 1980 r. grunty należące do gospodarstwa rolnego przeszły na własność Skarbu Państwa, natomiast zabudowania pozostały własnością cioci Wnioskodawczyni. Tym samym, do masy spadkowej po cioci Wnioskodawczyni mogło wejść wyłącznie prawo własności budynków, gdyż prawo własności gruntów należało do Skarbu Państwa. Okoliczność, że cioci Wnioskodawczyni przyznano prawo do bezpłatnego użytkowania gruntów nie oznacza, że pozostała właścicielem tego gruntu.

Zgodnie z art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2016 r., poz. 277, z późn. zm.), osobie, której przysługuje prawo użytkowania działki gruntu z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, w myśl dotychczasowych przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność tej działki.

Stosownie do art. 118 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, osobie, której przysługuje prawo do bezpłatnego korzystania z lokalu mieszkalnego i pomieszczeń gospodarskich z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, w myśl dotychczasowych przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność działki obejmującej budynki, w których znajdują się ten lokal i te pomieszczenia, o powierzchni niezbędnej do korzystania z tych budynków.

W myśl art. 118 ust. 2a ww. ustawy, z wnioskiem o przyznanie prawa własności działki określonej w ust. 1 lub 2 może wystąpić również zstępny osoby uprawnionej, o której mowa w tych przepisach, który po śmierci tej osoby faktycznie włada, w zakresie odpowiadającym jej uprawnieniom, daną nieruchomością; jeżeli jednak uprawnionymi są oboje małżonkowie, wniosek taki może być zgłoszony dopiero po śmierci obojga małżonków.

Decyzje w sprawach określonych w ust. 1-2a wydaje starosta (art. 118 ust. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników).

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz. U. z 1989 r., Nr 10, poz. 53) właścicielom budynków znajdujących się na działce gruntu, która wchodziła w skład gospodarstwa rolnego przekazanego Państwu na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1983 r., przysługuje nieodpłatnie na własność działka gruntu, na której te budynki zostały wzniesione. Z własnością wyłączonej nieruchomości jest związana służebność gruntowa w zakresie niezbędnym do korzystania z niej. O przeniesieniu własności działki, jej wielkości oraz o ustanowieniu służebności orzeka terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia podstawowego.

Zacytowane przepisy nie przewidują zatem możliwości nabycia własności nieruchomości z mocy samego prawa. Oznacza to, że nabycie prawa własności działki gruntu nr 319 (dawniej nr 430/1) o pow. 0,08 ha nastąpiło więc w dniu 4 września 2013 r. na podstawie decyzji administracyjnej, wydanej przez Starostę, o nieodpłatnym przeniesieniu prawa własności ww. działki przez dotychczasowego właściciela czyli Skarb Państwa.

Analizując zatem skutki podatkowe odpłatnego zbycia w 2016 r. przedmiotowej nieruchomości, składającej się z zabudowań i działki nr 319, o pow. 0,08 ha, należy stwierdzić, że przychód w części przypadającej na zabudowania nabyte w drodze spadku po cioci Wnioskodawczyni zmarłej w 1987 r. nie podlega opodatkowaniu, ponieważ sprzedaż ta nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Natomiast sprzedaż działki nr 319, o pow. 0,08 ha, nabytej w dniu 4 września 2013 r. stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem sprzedaż nastąpiła przed upływem terminu 5-letniego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Z kolei stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów – stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy – ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl natomiast art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży nieruchomości składającej się z zabudowań i działki nr 319, o pow. 0,08 ha, w części przypadającej na zabudowania nabyte w drodze spadku po cioci Wnioskodawczyni nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia do dnia sprzedaży upłynął określony w ustawie pięcioletni okres. Natomiast sprzedaż działki nr 319, o pow. 0,08 ha, nabytej w wyniku nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany z tego tytułu dochód będący różnicą pomiędzy przychodem, określonym zgodnie z dyspozycją art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi w oparciu o art. 22 ust. 6d ww. ustawy podlega opodatkowaniu 19% podatkiem według zasad określonych w art. 30e ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.