Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.97.2017.1.DS
z 24 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2017 r. (data wpływu 22 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportem składników majątkowych do spółki osobowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportem składników majątkowych do spółki osobowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (dalej jako „Przedsiębiorstwo”). Przedsiębiorstwo działa w branży instalacji przemysłowych. Przedmiotem działalności Przedsiębiorstwa jest projektowanie i budowa instalacji parowych, grzewczych, gazowych, wentylacyjnych oraz modernizacja i budowa kotłowni przemysłowych. Ponadto Przedsiębiorstwo zajmuje się m.in. doradztwem ciepłowniczym i energetycznym, projektowaniem instalacji termicznej utylizacji odpadów oraz systemów automatyki przemysłowej, a także serwisem kotłów, urządzeń grzewczych oraz instalacji technologicznych.

Z racji wieku Wnioskodawcy, wielkości Przedsiębiorstwa oraz liczby pracowników Wnioskodawca rozważa w niedalekiej przyszłości wniesienie całego swojego Przedsiębiorstwa aportem do nowo utworzonej spółki komandytowej (dalej jako „Spółka komandytowa”). Nadrzędnym celem aportu Przedsiębiorstwa jest kontynuacja prowadzenia działalności gospodarczej, ale w formie spółki osobowej. Jak wspomniano wcześniej Wnioskodawca z racji na swój wiek zamierza uniknąć sytuacji, w której na skutek nieszczęśliwego wypadku, czy też śmierci z przyczyn naturalnych mogłoby dojść do likwidacji Przedsiębiorstwa, a co za tym idzie wygaśnięcia umów o pracę z pracownikami, rozwiązania umów z kontrahentami, powstania ewentualnych długów spadkowych, czy też zaległości podatkowych (podatek dochodowy, VAT, ZUS), do których spłaty zobowiązani byliby spadkobiercy Wnioskodawcy. Wnioskodawcy zależy na tym, aby przedsiębiorstwo mogło kontynuować bezpiecznie (prawnie i podatkowo) swoją działalność, a zarazem aby mogło się rozwijać.

Obecnie w skład środków trwałych Przedsiębiorstwa wchodzą m.in. nieruchomości wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej (dalej jako „Nieruchomość”). Chodzi tutaj o grunt zabudowany budynkami biurowymi.

Wnioskodawca rozważa możliwość, aby Nieruchomość, która w chwili obecnej jest wykorzystywana w Przedsiębiorstwie, przed aportem Przedsiębiorstwa do Spółki komandytowej została wycofana do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza w ten sposób uniknąć sytuacji, w której Nieruchomość wchodziłaby do majątku Spółki komandytowej i na skutek niegospodarności Spółki komandytowej mogłaby zostać poddana egzekucji. Wnioskodawca nabył Nieruchomość z własnych środków, zainwestował również znaczne środki w rozbudowę przedmiotowej Nieruchomości, a co za tym idzie zrozumiałe jest, iż zamierza sprawować nad nią pełną kontrolę.

Także w niedalekiej przyszłości możliwa jest sytuacja, w której Nieruchomość zostanie przed aportem wycofana z działalności gospodarczej Wnioskodawcy do jego majątku prywatnego.

W takim przypadku aport Przedsiębiorstwa nie będzie obejmował wcześniej wycofanej z majątku Przedsiębiorstwa Nieruchomości.

Już po wniesieniu aportu Nieruchomość będzie wykorzystywana w działalności wykonywanej przez Spółkę komandytową na podstawie umowy najmu, bądź innej umowy o podobnym charakterze, zawartej z Wnioskodawcą.

Przedmiotem wkładu będą wszystkie składniki majątku składające się na Przedsiębiorstwo w momencie wnoszenia aportu, zarówno składniki materialne, jak i niematerialne. W ramach Przedsiębiorstwa zostaną wniesione:

• środki trwałe (w tym m.in. maszyny, urządzenia, samochody);
• wartości niematerialne i prawne;
• wyposażenie;
• zobowiązania i należności wynikające z umów handlowych;
• zasoby ludzkie;
• środki pieniężne.
  
  

Przedsiębiorstwo wniesione aportem będzie stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym i będzie mieć możliwość samodzielnego działania i kontynuowania dotychczasowej działalności. Planowanym jest, iż w związku z wniesieniem Przedsiębiorstwa aportem do Spółki komandytowej przeniesione zostaną wszelkie umowy z kontrahentami oraz wiedza dotycząca prowadzonej dotychczas działalności. Spółka komandytowa, do której wniesiony zostanie aport, będzie miała możliwość kontynuowania dotychczasowej działalności Przedsiębiorstwa w niezmienionym zakresie.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, opodatkowanym tzw. podatkiem liniowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie Przedsiębiorstwa do Spółki komandytowej, bez nieruchomości, będzie skutkować u Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie Przedsiębiorstwa aportem do Spółki komandytowej nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Co do zasady, zgodnie z art. 9 ust. 1 UPDOF, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W odniesieniu do transakcji wniesienia wkładów do spółki osobowej wskazuje się, iż tego typu działanie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby (tak m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 kwietnia 2014 r. nr ILPB1/415-47/14-2/TW). W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje bowiem jedynie uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. One zaś, mimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią ceny nabycia, bowiem wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym sfinalizowanym w ramach spółki.

Aby zaś mówić o sytuacji „odpłatnego zbycia”, w zamian za świadczenie polegające na wniesieniu aportu, osoba go wnosząca winna otrzymać ekwiwalent świadczenia w postaci zapłaty ceny nabycia. Taka sytuacja miałaby miejsce w razie sprzedaży przedmiotu aportu. W związku z tym wniesienie aportu do spółki osobowej nie rodzi z tego tytułu obowiązku podatkowego, jest to czynność prawna neutralna podatkowo.

Dodatkowo zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 50b UPDOF wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Przywołana regulacja jednoznacznie potwierdza, iż w przypadku, gdy aport jest wnoszony do spółki osobowej, czynność ta nie będzie rodzić skutków podatkowych na gruncie UPDOF. Bez znaczenia dla możliwości zastosowania zwolnienia pozostaje przy tym przedmiot aportu. Zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają aporty wnoszone do spółek osobowych, niezależnie od tego jaką mają postać (jednego składnika majątku, zespołu składników majątkowych itp.). Nie jest zatem nawet konieczne, aby wnoszona aportem masa majątkowa stanowiła przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego.

Pogląd, zgodnie z którym wniesienie aportu do spółki osobowej jest czynnością neutralną na gruncie UPDOF, potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 listopada 2016 r. (nr 2461-IBPB-1-1.4511.470.2016.3.MJ), w której stwierdzono „Wnioskodawca planuje wnieść do spółki komandytowej wkład niepieniężny w postaci należącego do Wnioskodawcy przedsiębiorstwa. Przedmiotem wkładu będą wszystkie składniki majątku wchodzące w skład przedsiębiorstwa, zarówno materialne jak i niematerialne, w tym środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, aktywa obrotowe, zasoby ludzkie oraz środki pieniężne. Wraz z przedsiębiorstwem Wnioskodawca zamierza wnieść do SPK otrzymane pozwolenia, decyzje, kontakty handlowe, wiedzę wykorzystywaną w działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo. Intencją Wnioskodawcy jest przeniesienie wraz ze składnikami majątku zobowiązań związanych z działalnością przedsiębiorstwa w tym zobowiązań handlowych oraz zobowiązań wobec instytucji finansowych.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że wniesienie do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże zwolnionego od opodatkowania tym podatkiem. Tym samym, w związku z wniesieniem tego aportu nie wystąpi u niego obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Tożsamy pogląd wyrażono m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 stycznia 2015 r. nr IPPB1/415-1224/14-2/MS1 „(…) wniesienie aportu do spółki osobowej nie rodzi z tego tytułu obowiązku podatkowego, jest to czynność neutralna podatkowo.

(…) neutralność podatkową czynności wniesienia aportu do spółki niemającej osobowości prawnej, w przedmiotowej sprawie do spółki jawnej, potwierdza treść art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

(…) prowadzonego przedsiębiorstwa w formie aportu do spółki jawnej nie spowoduje powstania po jej stronie obowiązku uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Ww. czynność prawna jest bowiem zwolniona z opodatkowania”.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, wniesienie Przedsiębiorstwa aportem do Spółki komandytowej będzie czynnością neutralną na gruncie UPDOF. W związku z tym po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.