Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.83.2017.1.MK
z 3 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 maja 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania czasowego wypożyczenia suszu tytoniowego za czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania czasowego wypożyczenia suszu tytoniowego za czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jako podmiot zajmujący się skupem suszu tytoniowego od rolników, posiada status pośredniczącego podmiotu tytoniowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku akcyzowym. Wnioskodawca specjalizuje się w kontraktacji, skupie oraz pierwszym przetwarzaniu liści tytoniu, a więc doprowadzenia surowca do takiej postaci, aby nadawał się on do przechowywania i dalszego przetwarzania przez odbiorców.

Spółka rozważa czasowe udostępnianie suszu tytoniowego podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą polegającą na pozyskiwaniu substancji chemicznych z roślin m.in. dla przemysłu kosmetycznego. Proces technologiczny w jakim uczestniczyłby udostępniony susz tytoniowy polegałby na penetracji matrycy roślinnej rozpuszczalnikiem, który nie wpływałby na zniszczenie ani zasadniczą zmianę formy wsadu (wygląd zewnętrzny czy zapach). W procesie pozyskiwania substancji chemicznych z suszu tytoniowego nie dochodziłoby do zmiany właściwości fizycznych wsadu. Susz tytoniowy o nieco zmienionym składzie chemicznym pozostawałby suszem tytoniowym i wracałaby do Spółki.

Wypożyczanie odbywać się będzie na podstawie umowy wypożyczenia, w której za wypożyczenie suszu tytoniowego płaci wypożyczający. Na podstawie tej umowy, wypożyczający będzie zobowiązany do zwrócenia surowca tytoniowego, który był wypożyczony, co jest istotne dla Spółki. Zarządzanie magazynem i procesem u wypożyczającego będzie przebiegało w ten sposób, aby uniemożliwić mieszania się tytoniu pochodzącego od różnych podmiotów.

Wypożyczający nie prowadzi składu podatkowego, nie wytwarza wyrobów akcyzowych oraz nie jest pośredniczącym podmiotem tytoniowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Czy czasowe wypożyczenie przez Spółkę suszu tytoniowego do wypożyczającego (nie prowadzącego składu podatkowego, nie wytwarzającego wyrobów akcyzowych, który nie jest pośredniczącym podmiotem tytoniowym) w celu pozyskania z niego niektórych substancji chemicznych, a następnie zwrot tego samego suszu tytoniowego do Spółki należy uznawać za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Czasowego wypożyczenia przez Spółkę suszu tytoniowego do wypożyczającego (nie prowadzącego składu podatkowego, nie wytwarzającego wyrobów akcyzowych, który nie jest pośredniczącym podmiotem tytoniowym) w celu pozyskania z niego niektórych substancji chemicznych, a następnie zwrotu tego samego suszu tytoniowego do Spółki nie należy uznawać za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Czasowe wypożyczenie suszu tytoniowego od Spółki przez wypożyczającego w celu pozyskania z niego niektórych substancji chemicznych, a następnie zwrot do Spółki tego samego suszu tytoniowego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Stosownie do art. 9b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
2. sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem sprzedaży przez podmiot, który jednocześnie z tą sprzedażą dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu suszu tytoniowego;
3. import suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy; 
4. zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy;
5. zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych;
6. nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży.
   
   

W analizowanym przypadku nie dochodziłoby w jakikolwiek sposób do przeniesienia własności lecz czasowego udostępnienia suszu tytoniowego w celu użycia go na potrzeby prowadzenia innej (chemicznej) działalności gospodarczej, z obowiązkiem zwrotu suszu, w tej samej ilości, ale z dopuszczeniem zmiany składu chemicznego.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż jednoznaczne stanowisko w powyższej sprawie zajął już Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji indywidualnej z dnia 6 kwietnia 2017 r. (sygn. 1462-IPPP3.4513.9.2017.1.MC). Interpretacja odnosiła się do tożsamego stanu faktycznego (na marginesie - uzyskał ją kontrahent Spółki, z którym zamierza ona podjąć współpracę w omawianym zakresie).

Poddając analizie przepis art. 9b ust. 1 Ustawy, łatwo można wykluczyć uznanie tej czynności za:

• nabycie wewnątrzwspólnotowe - ponieważ nie dochodzi tutaj do przemieszczenia suszu poza granice RP, nie dochodzi do przeniesienia własności suszu;
• import - ponieważ susz tytoniowy pochodziłby z Polski;
• nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży.
  
  

Nieco szerszego komentarza wymaga kwestia potwierdzenia wyłączenia zakresu rozważanej współpracy z pojęć sprzedaży suszu tytoniowego oraz zużycia suszu tytoniowego.

Otóż jeśli chodzi o sprzedaż suszu tytoniowego w rozumieniu przepisów akcyzowych, zgodnie z art. 9b ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, za sprzedaż taką uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8.

Z kolei art. 9a ust. 2 pkt 1-8 stanowi, iż:

Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu kodeksu cywilnego
2. zamianę, w rozumieniu kodeksu cywilnego
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu kodeksu cywilnego
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności; 
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników.
   
   

Omawiana formuła współpracy z kontrahentem nie stanowi, w ocenie Wnioskodawcy, żadnej z powyższych czynności. Wypożyczający będzie posiadaczem suszu tytoniowego przez pewien czas, przy czym będzie to tzw. posiadanie zależne, a nie samoistne. Wypożyczający nie będzie władał suszem tytoniowym jak właściciel, a tym samym nie można w tym wypadku mówić o wydaniu suszu tytoniowego.

Jednoznacznie potwierdził to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - w cytowanej interpretacji z dnia 6 kwietnia 2017 r. o sygn. 1462-IPPP3.4513.9.2017.1.MC, Dyrektor KIS stwierdził, iż: „Zatem stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku czynności wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na korzystaniu z czasowo wypożyczonego (udostępnionego) suszu tytoniowego od podmiotu prowadzącego skład podatkowy, pośredniczącego podmiotu tytoniowego, grupy producentów lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy w celu pozyskania z niego niektórych substancji chemicznych, następnie zwrocie tego samego suszu tytoniowego do tego samego dostawcy [...] nie stanowią u Wnioskodawcy czynności podlegających opodatkowaniu akcyza na podstawie art. 9b ust. 1 ustawy.

W analizowanym przypadku czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę nie można uznać sprzedaż w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, zamianę w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, wydanie w zamian za wierzytelności, wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego, darowiznę w rozumieniu przepisów ustawy Kodeksu cywilnego, wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności, przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy czy też przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników. Ponadto z uwagi na fakt, że w analizowanym przypadku znany jest podmiot, który przekazuje w wypożyczenie susz tytoniowy (tj. podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiotu tytoniowego, grupa producentów lub rolnik, który wyprodukował susz tytoniowy), do którego Wnioskodawca zwraca ten sam susz tytoniowy, względem Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania art. 9b ust. 1 pkt 6 ustawy.”

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w świetle art. 2 ust. 1, art. 9b ust. 1 i 2 oraz art. 99a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym czasowe wypożyczenie suszu tytoniowego do wypożyczającego (nie prowadzącego składu podatkowego, nie wytwarzającego wyrobów akcyzowych, który nie jest pośredniczącym podmiotem tytoniowym) w celu pozyskania z niego niektórych substancji chemicznych, a następnie zwrot tego samego suszu tytoniowego do Spółki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 43 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 45 załącznika nr 1 do ustawy wymieniono bez względu na kod CN susz tytoniowy.

Stosownie do art. 99a ust. 1 ustawy za susz tytoniowy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym.

W myśl art. 9b ust. 1 ustawy w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
2. sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem sprzedaży przez podmiot, który jednocześnie z tą sprzedażą dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu suszu tytoniowego;
3. import suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
4. zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy;
5. zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych;
6. nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży.
   
   

Zgodnie z art. 9b ust. 2 ustawy za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8 ustawy.

Stosownie do art. 9a ust. 2 pkt 1-8 ustawy za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, 585 i 1579);
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników.
   
   

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że art. 9b ust. 1 i ust. 2 w zw. z art. 9a ust. 2 pkt 1-8 ustawy zawiera katalog czynności stanowiących przedmiot opodatkowania akcyzą. Co istotne przepisy te zawierają szczegółowy katalog czynności uznawanych za sprzedaż suszu tytoniowego.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Spółka jako pośredniczący podmiot tytoniowy rozważa czasowe udostępnianie suszu tytoniowego podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą polegającą na pozyskiwaniu substancji chemicznych z roślin m.in. dla przemysłu kosmetycznego. Proces technologiczny w jakim uczestniczyłby udostępniony susz tytoniowy polegałby na penetracji matrycy roślinnej rozpuszczalnikiem, który nie wpływałby na zniszczenie ani zasadniczą zmianę formy wsadu (wygląd zewnętrzny czy zapach). W procesie pozyskiwania substancji chemicznych z suszu tytoniowego nie dochodziłoby do zmiany właściwości fizycznych wsadu. Susz tytoniowy o nieco zmienionym składzie chemicznym pozostawałby suszem tytoniowym i wracałaby do Spółki.

Wypożyczanie odbywać się będzie na podstawie umowy wypożyczenia, w której za wypożyczenie suszu tytoniowego płaci wypożyczający. Na podstawie tej umowy, wypożyczający będzie zobowiązany do zwrócenia surowca tytoniowego, który był wypożyczony, co jest istotne dla Spółki. Zarządzanie magazynem i procesem u wypożyczającego będzie przebiegało w ten sposób, aby uniemożliwić mieszania się tytoniu pochodzącego od różnych podmiotów.

Wypożyczający nie prowadzi składu podatkowego, nie wytwarza wyrobów akcyzowych oraz nie jest pośredniczącym podmiotem tytoniowym.

Przedstawiony zatem opis sprawy, zgodnie z którym m.in. można będzie ustalić podmiot któremu wypożyczany będzie susz tytoniowy oraz fakt, iż ten sam pod względem fizycznym susz tytoniowy, który zostanie wypożyczony, powróci do Wnioskodawcy po wypożyczeniu pozwala stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnej z czynności podlegającej opodatkowaniu o których mowa w art. 9b ust. 1 i 2 ustawy, a w szczególności żadnej z czynność uznawanych za sprzedaż suszu tytoniowego.

W świetle powyższego Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy, że czasowe wypożyczenie suszu tytoniowego do wypożyczającego (nie prowadzącego składu podatkowego, nie wytwarzającego wyrobów akcyzowych, który nie jest pośredniczącym podmiotem tytoniowym) w celu pozyskania z niego niektórych substancji chemicznych, a następnie zwrot tego samego suszu tytoniowego do Spółki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy (w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1) jest prawidłowe.

Nadmienia się że, w zakresie pytania oznaczonego nr 2 we wniosku zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że została ona wydane w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i wiąże strony wyłącznie w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartego w niej stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. Marii Skłodowskiej-Curie 40, 20-400 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.