Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.149.2017.1.SR
z 7 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Aktem notarialnym Rep. A nr …. z dnia 31 marca 2015 r. Wnioskodawczyni, będąc wdową po wieloletnim pracowniku Lasów Państwowych, nabyła od Nadleśnictwa …. będący odrębną własnością lokal mieszkalny składający się z dwóch pokoi, kuchni, przedpokoju i łazienki, a także pomieszczeń przynależnych tj. piwnic oznaczonych nr 02 i 012 oraz pomieszczenia gospodarczego oznaczonego nr 2. Wnioskodawczyni posiadała wcześniej do tego lokalu mieszkalnego tytuł prawny w postaci umowy najmu zawartej z Nadleśnictwem ….. Cena sprzedaży całego lokalu po uwzględnieniu bonifikaty, o której mowa w art. 40a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (w tym przypadku kwota bonifikaty wyniosła 118 186 zł 65 gr, tj. 95% wartości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 124 407 zł), wyniosła 6 220 zł 35 gr. Odrębną własność ww. lokalu potwierdza również wpis do księgi wieczystej, gdzie w podrubryce dotyczącej opisu lokalu wskazano, że przedmiotowy lokal ma przeznaczenie mieszkalne.

Do rozliczenia podatkowego za 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymała od Nadleśnictwa … informację o przychodach z innych źródeł PIT-8C, gdzie jako przychód, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano kwotę 23 924 zł 90 gr, wskazując jako rodzaj przychodu „zakup nieruchomości”. Wnioskodawczyni została poinformowana przez główną księgową Nadleśnictwa, że jest to część kwoty uzyskanej bonifikaty, którą należy opodatkować, gdyż jest to część przypadająca na pomieszczenia „niemieszkalne” czyli piwnice, pomieszczenia gospodarcze oraz część gruntu. Wnioskodawczyni nie został wskazany żaden przepis prawny, który nakazywałby opodatkowanie tylko części uzyskanej bonifikaty. Powyższe przychody w kwocie 23 924 zł 90 gr oraz zobowiązanie podatkowe z tego tytułu zostały przez Wnioskodawczynię wykazane w zeznaniu rocznym za 2015 r. Analizując jednak przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności uregulowania zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 93 tej ustawy, jak również liczne dostępne interpretacje podatkowe w tym zakresie oraz ujednolicony sposób postępowania innych Nadleśnictw przy tego typu sprzedaży, Wnioskodawczyni uważa, że wartość całej uzyskanej bonifikaty w kwocie 118 186 zł 65 gr powinna korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego i zamierza złożyć korektę zeznania podatkowego za 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku nabycia lokalu mieszkalnego przez wdowę po wieloletnim pracowniku Lasów Państwowych, która jest najemcą lokalu stanowiącego przedmiot sprzedaży, wartość uzyskanej bonifikaty w wysokości 118 186 zł 65 gr korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku nabycia lokalu mieszkalnego przez wdowę po pracowniku Lasów Państwowych, który ma co najmniej trzyletni okres zatrudnienia oraz jest najemcą lokalu stanowiącego przedmiot sprzedaży, wartość całej uzyskanej bonifikaty (w tym przypadku jest to kwota 118 186 zł 65 gr) korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).

Wnioskodawczyni podkreśliła, że w tym zakresie wskazać należy przede wszystkim na przepisy regulujące sprzedaż nieruchomości przez Lasy Państwowe. Zgodnie z art. 40a ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2015 r., poz. 2100, z późn. zm.). Lasy Państwowe mogą sprzedawać nieruchomości zabudowane budynkami mieszkalnymi, samodzielne lokale mieszkalne, zwane dalej „lokalami”, oraz grunty z budynkami mieszkalnymi w budowie, nieprzydatne Lasom Państwowym. W myśl art. 40a ust. 2 ww. ustawy ustalenie ceny nieruchomości przy sprzedaży, o której mowa w ust. 1, następuje na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. Wraz z lokalami sprzedaje się grunty wraz z przynależnościami, niezbędne do korzystania z lokali (art. 40a ust. 3 ww. ustawy). Z treści art. 40a ust. 4 ww. ustawy wynika, że pracownicy i byli pracownicy Lasów Państwowych mający co najmniej trzyletni okres zatrudnienia w Lasach Państwowych z wyjątkiem osób, z którymi stosunek pracy rozwiązany został bez wypowiedzenia z winy pracownika, posiadają pierwszeństwo nabycia lokali, których są najemcami i w których mieszkają, a cena sprzedaży nieruchomości w takim przypadku może ulec obniżeniu na zasadach określonych w tym przepisie tj. podlega łącznemu obniżeniu o 6% za każdy rok zatrudnienia w Lasach Państwowych i o 3% za każdy rok najmu tego lokalu, nie więcej jednak niż 95%.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni stwierdziła, że należy zgodzić się z ogólną zasadą, że dla nabywców jakakolwiek preferencyjna sprzedaż lokalu, po cenie niższej od rynkowej, stanowi przychód z innych źródeł, który co do zasady podlega opodatkowaniu. Niemniej jednak przepisy art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią, że opodatkowaniu nie podlegają dochody wymienione m.in. w art. 21 ww. ustawy. W myśl zapisów zawartych w ust. 1 pkt 93 tego artykułu wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych przez dotychczasowych najemców – w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali, a ceną zakupu.

Rozstrzygnięcie, czy dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, czy też zwolnieniu podatkowemu (na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 93 ww. ustawy) jest uzależnione od ustalenia prawa własności lokalu przed jego sprzedażą (czy należy do pracodawcy) oraz podmiotu mającego prawo najmu do zbywanego lokalu. Zatem, w odniesieniu do podatników będących najemcami sprzedawanych nieruchomości zastosowanie ma zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że prawo do zwolnienia w nim zawartego dotyczy zakupu zakładowego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego przez osobę posiadającą do tego budynku lub lokalu tytuł prawny – umowę najmu. Nie definiuje jednak pojęcia „budynku mieszkalnego” oraz „lokalu mieszkalnego”, ani nie określa warunków zastosowania tego zwolnienia co powoduje, że przy jego interpretacji należy posiłkować się odrębnymi przepisami.

W ocenie Wnioskodawczyni, w tym miejscu należy wskazać na przepisy:

1. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), która w art. 46 § 1 wskazuje, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności;
2. ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892, z późn. zm.), która w art. 2 ust. 1 stanowi, że samodzielny lokal mieszkalny może stanowić odrębną nieruchomość, przy czym w art. 2 ust. 2 definiuje pojęcie lokalu mieszkalnego jako „wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych”. W skład lokalu (poza pomieszczeniami pomocniczymi, o których mowa powyżej i które zawsze stanowią część lokalu znajdując się w jego obrębie np. łazienka, toaleta, przedpokój itp.) wchodzą również pomieszczenia przynależne, o czym mowa w art. 2 ust. 4 ww. ustawy o własności lokali, który stanowi, że są to części składowe lokalu, choćby nawet do lokalu bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności piwnica, strych, komórka, garaż.
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, jak wynika z powyższych przepisów zarówno pomieszczenia pomocnicze jak i przynależne stanowią część składową lokalu i nie mogą być odrębnym przedmiotem obrotu prawnego. W tym przypadku gdy prawo nie dopuszcza nabycia odrębnie części składowych, zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych może być zrealizowane tylko i wyłącznie poprzez nabycie całej nieruchomości. Zatem, jeżeli preferencyjne nabycie lokalu korzysta ze zwolnienia od podatku, to zwolnienie dotyczy także nabywanych wraz z tym lokalem innych części składowych, które są integralną częścią lokalu. Potwierdzeniem tego jest również fakt, że jednostka sprzedająca (tj. Nadleśnictwo …) zastosowało obniżkę, o której mowa w art. 40a ust. 4 ustawy o lasach dla całej ceny sprzedaży lokalu, bez rozgraniczania na części „mieszkalne” i „niemieszkalne”, słusznie przyjmując, że wszystkie pomieszczenia pomocnicze i przynależne, a także grunty z przynależnościami niezbędne do korzystania z lokali (do których odnosi się również art. 40a ust. 3 ustawy o lasach) stanowią część składową sprzedawanego lokalu i samodzielnie nie mogą być przedmiotem obrotu prawnego. Potwierdzeniem powyższego są zapisy w księdze wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości, która to księga w sposób jednoznaczny wskazuje na odrębną własność lokalu, opisując szczegółowo wszystkie jego części składowe (wraz z przynależnymi) oraz wskazując na mieszkalne cele tego lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.