Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-21/08/MR
z 14 kwietnia 2008 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2007 roku (data wpływu 14 stycznia 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów dla wspólników Spółki komandytowej w związku ze sprzedażą przez tą Spółkę gruntu wniesionego do niej w formie aportu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2008 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów dla wspólników Spółki komandytowej w związku ze sprzedażą przez tą Spółkę gruntu wniesionego do niej w formie aportu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcą jest Spółka komandytowa, założona i prowadzona przez pięcioro wspólników przy czym komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, a komandytariuszami są osoby fizyczne. Wkładem jednego ze wspólników (komandytariuszy) był aport w postaci nieruchomości, a przyjęta wycena tej nieruchomości oparta była na wycenie rzeczoznawcy majątkowego, pochodzącej z okresu poprzedzającego jej wniesienie do Spółki.

Zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w nieodległym czasie. Istotne przy tym jest, iż niemająca osobowości prawnej spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, ani od osób fizycznych. W związku z tym ustalenie dochodu do opodatkowania dokonuje się dla wszystkich wspólników odrębnie w stosunku do posiadanych przez nich udziałów.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży przez Spółkę komandytową gruntu wniesionego aportem wartość tego wkładu niepieniężnego, ustalona na podstawie wyceny rzeczoznawcy majątkowego sprzed dnia wniesienia, będzie stanowić dla wspólników koszt uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ Spółka komandytowa, jako spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego, przychody osiągnięte przez Spółkę na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dzieli się między wspólników proporcjonalnie do posiadanego udziału i łączy z ich innymi przychodami w celu dokonania opodatkowania. Identycznie na podstawie przepisu art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 5 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych postępuje się z kosztami uzyskania przychodów.

W przypadku wniesienia wkładu rzeczowego (aportu) do spółki osobowej za wartość początkową środków trwałych przyjmuje się wartość poszczególnych środków trwałych ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu (art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast z uwagi na przepis art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników, którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że wartość początkową środków trwałych (gruntów) wniesionych aportem do Spółki osobowej ustala się dla celów ewidencyjnych na podstawie wyceny wspólników, nie wyższej jednak niż wartość rynkowa z dnia wniesienia wkładu.

W przypadku spółki komandytowej w aporcie wniesiono ziemię. Podstawą zapisu w ewidencji środków trwałych, to znaczy w księgach rachunkowych Spółki będzie wartość określona w akcie notarialnym.

Zgodnie z przytoczonym powyżej przepisem art. 24 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z przepisem art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy jako koszty uzyskania przychodu przyjmuje się koszty wykazane na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg. Na podstawie odpowiednich przepisów ustawy o rachunkowości Spółka komandytowa prowadzi księgi rachunkowe. W przypadku zbycia składników majątkowych stanowiących środki trwałe przychodem ze zbycia jest cena uzyskana ze sprzedaży, a kosztem uzyskania przychodów jest wartość początkowa środków trwałych wynikająca z ewidencji księgowej pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne (tzw. wartość netto).

W aporcie wniesiono do Spółki komandytowej grunty stanowiące środki trwałe. Ponieważ grunty nie podlegają amortyzacji kosztem uzyskania przychodów będzie wartość początkowa gruntów wykazana w ewidencji środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Ponieważ spółka komandytowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego, podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej Spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Tym samym dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością będącej wspólnikiem Spółki zastosowanie znajdzie:

• art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe, oraz
• art. 5 ust. 2 powołanej ustawy, stosownie do którego, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Powyższym przepisom odpowiadają mające zastosowanie wobec wspólników Spółki będącymi osobami fizycznymi:

• art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w myśl którego, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe, oraz
• art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W związku z powyższym wskazać należy, iż przychody i koszty związane z działalnością Spółki komandytowej, wspólnicy Spółki będący osobami fizycznymi, powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku Spółki, natomiast spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca wspólnikiem Spółki proporcjonalnie do posiadanych udziałów tejże Spółki.

Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się: w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej – ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Zatem podstawą do wyliczenia wysokości kosztów przypadających na poszczególnych wspólników

Spółki komandytowej będzie wartość wynikająca z ewidencji środków trwałych tej Spółki, która powinna być ustalona przez wspólników na dzień wniesienia tego wkładu, z tym że wartość ta nie może być wyższa od wartości rynkowej z dnia wniesienia przedmiotowego wkładu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż wspólnicy Spółki będą mogli rozpoznać koszt uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży gruntu wniesionego do Spółki aportem, w wysokości ustalonej na podstawie wyceny rzeczoznawcy majątkowego sprzed dnia wniesienia aportu, o ile przyjęta wartość nie będzie wyższa od wartości rynkowej gruntu ustalonej na dzień jego wniesienia do Spółki komandytowej, rozliczając przedmiotową wartość w odpowiedniej proporcji stosownie do postanowień art. 5 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz art. 8 ust. 2 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.