Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.181.2017.2.IF
z 11 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.) oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 19 lipca 2017 r. (data nadania 24 lipca 2017 r., data wpływu 25 lipca 2017 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.181.2017.1.IF z dnia 13 lipca 2017 r. (data nadania 13 lipca 2017 r., data doręczenia 18 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 28 sierpnia 2009 roku aktem darowizny otrzymała od rodziców nieruchomość, działkę niezabudowaną o obszarze 0,0850 ha. W czerwcu 2010 roku zawarła związek małżeński, a w grudniu 2011 roku zawarła wraz z mężem umowę rozszerzającą wspólność ustawową na ww. nieruchomość - Wnioskodawczyni dołączyła do wspólnoty małżeńskiej nieruchomość. Działka w roku 2010 i 2011 została zabudowana budynkiem mieszkalnym w stanie surowym zamkniętym i w takim stanie mąż Wnioskodawczyni przyjął nieruchomość zabudowaną na podstawie aktu notarialnego - umowy majątkowej małżeńskiej z 12 grudnia 2011 roku. Budowa domu jednorodzinnego została zakończona w 2015 roku i budynek został oddany do użytkowania w maju 2015 roku. W kwietniu 2016 roku nieruchomość została sprzedana na podstawie aktu notarialnego za kwotę 1.780.000 PLN. Po sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawczyni wraz z mężem, z uzyskanych pieniędzy kupili w maju 2016 roku kolejny gotowy dom za kwotę 1.250.000 zł. W 2017 roku Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem postanowili podpisać rozdzielność majątkową, co nastąpiło w marcu 2017 roku. Dom zakupiony w maju 2016 roku za kwotę 1.250.000 zł pozostał w majątkach małżonków jako 1/2 udziału w nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni powieliła przedstawiony przez siebie stan faktyczny, dodając, że nabyła przedmiotową działkę jako własność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku ze sprzedażą nieruchomości jaką Wnioskodawczyni otrzymała w drodze darowizny od rodziców w 2009 r., która to została sprzedana w 2016 r. jest zwolniona z zapłaty podatku?
2. Czy Wnioskodawczyni powinna w związku ze sprzedażą nieruchomości składać PIT do Urzędu Skarbowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż nieruchomości w 2016 roku zabudowanej domem jednorodzinnym, otrzymanej jako działka niezabudowana od rodziców będzie zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według Wnioskodawczyni, od momentu darowizny upłynęło 5 lat i w związku z tym nie powinna płacić podatku od takiej transakcji, nie ma znaczenia, że w 2011 roku wniosła w 1/2 udziału nieruchomości do wspólnoty małżeńskiej majątkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

3. pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
      
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
      
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
      
   4. innych rzeczy,
   – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
   
   

Powołany wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego przepisu należy wyjaśnić, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Podkreślenia wymaga, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazuje także, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, tzn. że nabycie nieruchomości następuje z chwilą uzyskania prawa własności nieruchomości, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy. Tym samym, poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła na własność aktem notarialnym w darowiźnie w 2009 r. nieruchomość – niezabudowaną działkę. W 2010 r. zawarła związek małżeński, a w grudniu 2011 r. rozszerzyła wspólność majątkową małżeńską, w wyniku czego nieruchomość weszła do wspólności majątkowej. Działka w roku 2010 i 2011 została zabudowana budynkiem mieszkalnym w stanie surowym zamkniętym i w takim stanie mąż Wnioskodawczyni przyjął nieruchomość. W kwietniu 2016 roku nieruchomość została sprzedana na podstawie aktu notarialnego. Po sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawczyni wraz z mężem, z uzyskanych pieniędzy kupili w maju 2016 roku kolejny dom. W 2017 roku Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem postanowili podpisać rozdzielność majątkową, co nastąpiło w marcu 2017 roku. Dom zakupiony w maju 2016 roku pozostał w majątkach małżonków jako 1/2 udziału w nieruchomości.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Tym samym nawet jeżeli nieruchomość będzie nabyta przez jednego z małżonków podczas trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, ale sposób jej nabycia to darowizna, wówczas wchodzi ona do majątku odrębnego tego małżonka, który ją otrzymał.

Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 Kodeksu, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

Stosownie do art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.) – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale związane z gruntem lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie natomiast do art. 48 Kodeksu cywilnego – budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem stanowią, co do zasady części składowe gruntu i na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnym przedmiotem własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Tak więc biorąc pod uwagę konstrukcję ww. przepisu stwierdzić należy, że budynek trwale związany z nieruchomością gruntową stanowi jej część składową co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu, jak i budynku wzniesionego na tym gruncie, jest zawsze właściciel nieruchomości gruntowej, na której budynek ten został wybudowany.

Zatem, mając na uwadze przywołane przepisy Kodeksu cywilnego, stwierdzić należy, że w przypadku budowy budynków na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkami stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, co w realiach analizowanej sprawy miało miejsce w 2009 r.

W konsekwencji, przychód z odpłatnego zbycia w 2016 r. nieruchomości w części przypadającej na Wnioskodawczynię, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ 5-letniego okresu, o którym mowa w ww. przepisie, a zatem nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do złożenia zeznania PIT-39.

Bez znaczenia pozostaje fakt dokonania rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej, w wyniku której przedmiotowa nieruchomość weszła do majątku wspólnego małżonków.

Ponadto zaznaczyć należy, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem, w myśl powyższego, wydana interpretacja indywidualna odnosi się tylko i wyłącznie do skutków dotyczących Wnioskodawczyni. Nie dotyczy skutków podatkowych dla jej męża.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.