Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.153.2017.2
z 9 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2017 r. (data wpływu 9 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku złożenia zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania podatkiem liniowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku złożenia zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W latach 2004-2017 Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą, która została zawieszona w dniu 28 lutego 2015 r. i zlikwidowana dnia 13 stycznia 2017 r. Rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów osiągniętych z prowadzonej działalności w 2015 r. Wnioskodawca dokonał w oparciu o podatek liniowy. Ponieważ do dnia 20 stycznia 2016 r. nie zgłosił zmiany formy opodatkowania, nie mógł podatku dochodowego rozliczyć za 2016 r. wraz z małżonką (która uzyskuje dochody z tytułu umowy o pracę), mimo że nie osiągnął w 2016 r. żadnych dochodów z prowadzonej działalności.

Aby więc podatek za 2017 r. móc rozliczyć wraz z małżonką (spełniając wymagania ustawowe), postanowił w terminie przed dniem 20 stycznia 2017 r. zlikwidować działalność. Wnioskodawca zlikwidował działalność w dniu 13 stycznia 2017 r., nie składając jednak w urzędzie skarbowym deklaracji o wyborze formy opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej. Uznał bowiem, że likwidacja działalności w terminie przed dniem 20 stycznia 2017 r. oraz brak dochodów z działalności w 2017 r. są wystarczające i jednoznaczne ze zgłoszeniem formy opodatkowania, albowiem nie prowadząc działalności gospodarczej nie mógł podlegać przepisom o opodatkowaniu działalności gospodarczej, co zgłosił w ustawowym terminie (przed 20-tym stycznia). Ponieważ zdanie pracownika Urzędu Skarbowego w … jest odmienne Wnioskodawca zwraca się o interpretację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy, skoro do dnia 20 stycznia 2017 r. Wnioskodawca zlikwidował działalność zawieszoną od dwóch lat oraz nie osiągał żadnych dochodów w 2017 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej dopełnił terminowego obowiązku złożenia zawiadomienia w formie pisemnej o rezygnacji ze sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro do dnia 20 stycznia 2017 r. zlikwidował On działalność zawieszoną od dwóch lat oraz nie osiągał żadnych dochodów w 2017 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej, to należy przyjąć, że dopełnił obowiązku terminowego złożenia zawiadomienia w formie pisemnej o rezygnacji ze sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca uważa, że nie był zobowiązany do złożenia osobnej deklaracji, podobnie jak nie są do niej zobowiązani podatnicy, którzy zlikwidowali działalność opodatkowaną w formie ryczałtu (ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Art. 9 ust. 1 [...] Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych).

Oczywistym dla Wnioskodawcy jest, że osiągając dochody z działalności gospodarczej w 2017 r. (przed likwidacją dnia 13 stycznia br.) lub likwidując działalność po dacie 20 stycznia, podlegałby zasadom określonym w art. 30c.

Zdaniem Wnioskodawcy, oczywistym jest również brak akceptacji na nierówne traktowanie podatników w świetle różnej interpretacji skutków likwidacji działalności gospodarczej dla osób, które wybrały sposoby opodatkowania wymienione w tym samym art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie do ust. 6 tego artykułu, dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30b i 30e.

Warunki opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30c określone zostały w art. 9a ust. 2-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Przepis art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zawiadomienie o rezygnacji ze sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze. Złożenie stosownego oświadczenia – w wymienionym w przepisach terminie – jest natomiast warunkiem koniecznym dla możliwości skorzystania z opodatkowania w formie tzw. podatku liniowego.

W świetle cytowanych przepisów, dochód osiągnięty z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy lub po spełnieniu przez podatnika warunków określonych przepisami art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może być opodatkowany zgodnie z art. 30c ust. 1 tej ustawy, tj. 19% podatkiem (określanym potocznie jako podatek liniowy).

Nie ulega wątpliwości, że warunkiem koniecznym dla opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności „podatkiem liniowym” jest złożenie przez podatnika oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Z cytowanego wyżej przepisu art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika wprost, że pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania „podatkiem liniowym” należy złożyć do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Jednocześnie należy podkreślić, że wybór formy opodatkowania uzyskanego dochodu, w tym przypadku na zasadach tzw. podatku liniowego, wymaga spełnienia przez podatnika określonych wymogów wskazanych w art. 9a ust. 2 - 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w latach 2004-2017 prowadził działalność gospodarczą, która została zawieszona w dniu 28 lutego 2015 r. i zlikwidowana dnia 13 stycznia 2017 r. Rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów osiągniętych z prowadzonej działalności w 2015 r. Wnioskodawca dokonał w oparciu o podatek liniowy. Ponieważ do dnia 20 stycznia 2016 r. nie zgłosił zmiany formy opodatkowania, nie mógł podatku dochodowego rozliczyć za 2016 r. wraz z małżonką (która uzyskuje dochody z tytułu umowy o pracę), mimo że nie osiągnął w 2016 r. żadnych dochodów z prowadzonej działalności. Aby więc podatek za 2017 r. móc rozliczyć wraz z małżonką (spełniając wymagania ustawowe), postanowił w terminie przed dniem 20 stycznia 2017 r. zlikwidować działalność. Wnioskodawca działalność zlikwidował w dniu 13 stycznia 2017 r., nie składając jednak w urzędzie skarbowym deklaracji o wyborze formy opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej. Uznał bowiem, że likwidacja działalności w terminie przed 20 stycznia 2017 r. oraz brak dochodów z działalności w 2017 r. są wystarczające i jednoznaczne ze zgłoszeniem formy opodatkowania, albowiem nie prowadząc działalności gospodarczej, nie mógł podlegać przepisom o opodatkowaniu działalności gospodarczej co zgłosił w ustawowym terminie (przed 20-tym stycznia).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że likwidacja przez Wnioskodawcę dnia 13 stycznia 2017 r. działalności gospodarczej, po okresie zawieszenia tej działalności od dnia 28 lutego 2015 r., nie daje podstaw do uznania, że Wnioskodawca dopełnił obowiązku terminowego złożenia zawiadomienia w formie pisemnej o rezygnacji ze sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca takiego zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania podatkiem liniowym nie złożył.

Z przepisu art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W związku z niedopełnieniem przez Wnioskodawcę wymogu określonego w art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wymogu złożenia zawiadomienia w formie pisemnej o rezygnacji ze sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do Wnioskodawcy w 2017 r. w okresie do dnia likwidacji działalności gospodarczej ma zastosowanie opodatkowanie podatkiem liniowym zgodnie z art. 30c ww. ustawy. Wybór sposobu opodatkowania podatkiem liniowym dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w art. 9 ust. 2 ww. ustawy dotyczy bowiem również lat następnych, o ile podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego nie zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z wybranego sposobu opodatkowania. Przepis art. 9 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera postanowienia upoważniającego do potraktowania likwidacji działalności gospodarczej na równi ze zgłoszeniem zmiany formy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.