Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.146.2017.3.PP
z 17 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 13 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 30 czerwca 2017 r., nr 0113-KDIPT3.4011.146.2017.1.PP, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 30 czerwca 2017 r. (data doręczenia 6 lipca 2017 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 10 lipca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Państwo … w oparciu o przysługujące im roszczenie z art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego z tytułu wybudowania przez Wnioskodawczynię wraz z mężem … budynków znacznie podnoszących wartość zajętego pod budowę gruntu, stanowiącego ich własność przenieśli na Wnioskodawczynię i Jej męża w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego własność działek o powierzchni 0,1399 ha, na których znajduje się budynek mieszkalny i budynek niemieszkalny, nakłady na wybudowanie których zostały poniesione przez Wnioskodawczynię i Jej męża. Nieruchomość ta została nabyta do majątku wspólnego. Dodatkowo Wnioskodawczyni i Jej mąż na podstawie tego samego aktu notarialnego zakupili do majątku wspólnego niezabudowane działki. Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego w dniu 19 lutego 2009 r.

Mąż Wnioskodawczyni zmarł w dniu 24 grudnia 2012 r. Cały spadek po mężu na podstawie testamentu nabyła Wnioskodawczyni – postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku zostało wydane przez Sąd Rejonowy w …, w dniu 6 maja 2013 r., sygn. akt ….

Aktem notarialnym zawartym w dniu 24 listopada 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała całą wyżej opisaną nieruchomość za cenę 230 000 zł.

W dniu 25 kwietnia 2017 r. Wnioskodawczyni złożyła w II Urzędzie Skarbowym w … PIT-39, zaznaczając pole nr 25 przez wpisanie kwoty 115 000 zł, wskazując jako kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 7 lipca 2017 r. Wnioskodawczyni wskazała, że nabyła wraz z mężem nw. działki:

• nr 395/1 o powierzchni 0,0490 ha, która w opisie klasoużytków na obszarze 0,0298 ha stanowi tereny mieszkaniowe B, na obszarze 0,0151 ha grunty orne RIIIb, na obszarze 0,0041 ha grunty orne RIVa – na podstawie umowy przeniesienia własności,
  

• nr 398/1 o powierzchni 0,0909 ha, która w opisie klasoużytków na obszarze 0,0565 ha stanowi tereny mieszkaniowe B, na obszarze 0,0279 ha grunty orne RIIIb, na obszarze 0,0065 ha grunty orne RIVa – na podstawie umowy przeniesienia własności,
  

-z uwagi na zabudowanie tych działek przez Wnioskodawczynię i Jej męża, doprowadzonym do stanu surowego zamkniętego budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz budynku niemieszkalnego, pełniącego funkcję garażu oraz pomieszczenia składowego,

• nr 395/2 o powierzchni 0,0226 ha, która stanowi grunty orne RIVa – na podstawie umowy sprzedaży,
  

• nr 398/2 o powierzchni 0,0378 ha, która w opisie klasoużytków na całym obszarze stanowi grunty orne RIVa – na podstawie umowy sprzedaży.
  
  

Ww. działki w wyniku scalenia gruntów – w okresie od 2013 r. do 2015 r. zostały połączone w jedną działkę nr 2523, opisaną w KW nr …. Działka ma oznaczenie jako tereny mieszkaniowe B, grunty orne RIIIb, RIIIa, na działce tej znajduje się budynek mieszkalny i niemieszkalny. Powierzchnia działki wynosi 0,1957 ha. Wg księgi wieczystej są to grunty rolne zabudowane. Gruntów rolnych jest 1088 m², gruntów zabudowanych jest 869 m².

Przedmiotem sprzedaży była cała działka nr 2523, na którą składały się działki wymienione powyżej wraz z zabudowaniami, tj. budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i budynkiem niemieszkalnym, pełniącym funkcję garażu oraz pomieszczenia składowego.

Rodzaj poszczególnych działek został szczegółowo opisany powyżej – częściowo były to działki rolne. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy – w związku z tym sprzedane działki rolne nie stanowią gospodarstwa rolnego. Powierzchnia całkowita sprzedanych działek wynosi 0,1957 ha. W związku ze sprzedażą nie uległ zmianie charakter działek.

Wnioskodawczyni w PIT-39 zadeklarowała, że przeznaczy pozyskaną kwotę na własne cele mieszkaniowe, ale z uwagi na stanowisko NSA zawarte w wyroku o sygn. akt II FPS 2/17, z uwagi na fakt, że minęło 5 lat nie chciałaby Ona przeznaczać tych pieniędzy na cele mieszkaniowe, dlatego wystąpiła o interpretację. Sprzedaż nieruchomości nie została dokonana w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy według art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest również odpłatne zbycie nieruchomości nabytych do majątku wspólnego, w przypadku gdy zbycie ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym na podstawie dziedziczenia nastąpiło nabycie przez małżonka pozostałego przy życiu udziału w nieruchomości nabytej do majątku wspólnego, ponad własny udział po ustaniu wspólności majątkowej na skutek śmierci drugiego małżonka, w sytuacji gdy od nabycia nieruchomości przez obojga małżonków do majątku wspólnego minęło pięć lat?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia jest dzień nabycia tych nieruchomości do majątku wspólnego małżonków. Majątek Wnioskodawczyni z chwilą nabycia spadku po zmarłym mężu nie uległ zmianie, tj. nie wzrósł. W trakcie trwania związku małżeńskiego oraz łącznej wspólności majątkowej małżonków, prawo dysponowania poszczególnymi jego składnikami należało do obojga małżonków, gdyż udziały w tym wspólnym majątku nie były określone – wyodrębnione, a tym samym, żadne z nich nie mogło samodzielnie dysponować jego składnikami. Z uwagi na fakt, że wspólność majątkowa małżeńska jest wspólnością bezudziałową brak jest możliwości wyodrębnienia udziałów, jakie posiadali małżonkowie w momencie nabycia nieruchomości w 2009 r. Fakt ten uniemożliwia również określenie rodzajów udziałów otrzymanych po zmarłym mężu w drodze spadku. Zdaniem Wnioskodawczyni 5-letni termin, winien być liczony od dnia nabycia nieruchomości w 2009 r. a nie od dnia nabycia spadku. Skoro małżonkowie nabyli raz nieruchomość do majątku wspólnego, do niepodzielnej ręki, to Wnioskodawczyni nie mogła nabyć jej powtórnie. Zdaniem Wnioskodawczyni, Jej stanowisko potwierdza Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Państwo … przenieśli na Wnioskodawczynię i Jej męża w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego własność działek o powierzchni 0,1399 ha, na których znajduje się budynek mieszkalny i budynek niemieszkalny, nakłady na wybudowanie których zostały poniesione przez Wnioskodawczynię i Jej męża. Nieruchomość ta została nabyta do majątku wspólnego. Dodatkowo Wnioskodawczyni i Jej mąż na podstawie tego samego aktu notarialnego zakupili do majątku wspólnego niezabudowane działki. Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego w dniu 19 lutego 2009 r. Mąż Wnioskodawczyni zmarł w dniu 24 grudnia 2012 r. Cały spadek po mężu na podstawie testamentu nabyła Wnioskodawczyni – postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku zostało wydane przez Sąd Rejonowy w dniu 6 maja 2013 r. Aktem notarialnym zawartym w dniu 24 listopada 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała całą wyżej opisaną nieruchomość za cenę 230 000 zł. W dniu 25 kwietnia 2017 r. Wnioskodawczyni złożyła w II Urzędzie Skarbowym PIT-39, zaznaczając pole nr 25 przez wpisanie kwoty 115 000 zł, wskazując jako kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem działki: nr 395/1 o powierzchni 0,0490 ha – na podstawie umowy przeniesienia własności, nr 398/1 o powierzchni 0,0909 ha – na podstawie umowy przeniesienia własności, nr 395/2 o powierzchni 0,0226 ha – na podstawie umowy sprzedaży oraz nr 398/2 o powierzchni 0,0378 ha – na podstawie umowy sprzedaży. Ww. działki w wyniku scalenia gruntów – w okresie od 2013 r. do 2015 r. zostały połączone w jedną działkę nr 2523, opisaną w KW.

Przedmiotem sprzedaży była cała działka nr 2523, na którą składały się działki wymienione powyżej wraz z zabudowaniami, tj. budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i budynkiem niemieszkalnym, pełniącym funkcję garażu oraz pomieszczenia składowego. W związku ze sprzedażą nie uległ zmianie charakter działek. Sprzedaż nieruchomości nie została dokonana w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W celu ustalenia momentu nabycia nieruchomości należy odnieść się również do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682) – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe – zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez NSA Uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa, przedstawiony opis stanu faktycznego oraz Uchwałę NSA należy stwierdzić, że za datę nabycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowej nieruchomości, zarówno udziału w nieruchomości, nabytego w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, jak i udziału nabytego w drodze dziedziczenia po zmarłym małżonku należy uznać rok 2009, kiedy to ww. nieruchomość nabyta została do majątku wspólnego małżonków. Zatem, odpłatne zbycie w dniu 24 listopada 2016 r. nieruchomości, tj. działki nr 2523, nie podlega w ogóle opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziałów przez Wnioskodawczynię upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.