Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.321.2017.2.BM
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu 10 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku 8% dla dostawy samodzielnych lokali mieszkalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku 8% dla dostawy samodzielnych lokali mieszkalnych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu 10 sierpnia 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zrealizować przedsięwzięcie inwestycyjne polegające na realizacji zespołu budynków zamieszkania zbiorowego jako domów studenckich wraz z garażem i usługami towarzyszącymi oraz infrastrukturą techniczną. Działka będąca przedmiotem zainteresowania została nabyta w celu realizacji na niej wyżej wskazanego przedsięwzięcia inwestycyjnego. Działka ta jest położona na terenie miasta …. Dla działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy - budowa domów studenckich z usługami towarzyszącymi (o łącznej powierzchni sprzedaży do 2000 metrów kwadratowych).

W ramach budynku Wnioskodawca planuje powstanie lokali przeznaczonych do zamieszkania dla studentów, towarzyszących lokali usługowych oraz garaży.

Lokale przeznaczone do zamieszkania przez studentów będą składały się z pomieszczenia lub pomieszczeń mieszkalnych (pobytu dziennego i nocnego) wraz z wnęką kuchenną oraz pomieszczenia pomocniczego o charakterze higieniczno-sanitarnym (łazienka). Powierzchnie lokali przewidzianych dla studentów zawierać się będą w przedziale ok 18, 72-36 metrów kwadratowych, w tym pomieszczeń o charakterze higieniczno-sanitarnym (łazienek) o powierzchni 2-4 metrów kwadratowych.

Lokale przeznaczone do zamieszkania będą wyposażone w podstawowe umeblowanie, co zapewni ich natychmiastową dyspozycyjność.

Lokale przeznaczone do zamieszkania przez studentów nie będą spełniać wszystkich wymogów przewidzianych dla lokali mieszkalnych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, a mianowicie:

• nie będzie spełniony wymóg powierzchni (w mieszkaniu w budynku wielorodzinnym co najmniej jeden pokój powinien mieć bowiem powierzchnię nie mniejszą niż 16 m²),
  

• nie będzie możliwości zainstalowania w łazienkach automatycznej pralki domowej.
  
  

Służyć one będą jednakże do zamieszkania.

Każdy ze zrealizowanych lokali o charakterze mieszkalnym będzie wydzielony trwałymi ścianami, będzie posiadał odrębne wejście. Każdy tego typu lokal będzie wyposażony w opomiarowanie: instalację ciepłej i zimnej wody, opomiarowaną instalację elektryczną, a nadto instalację kanalizacyjną oraz instalację centralnego ogrzewania indywidualnie regulowaną dla każdego z pomieszczeń w tych lokalach. Do przedmiotowych lokali zostaną doprowadzone instalacje teletechniczne umożliwiające korzystania z telewizji oraz internetu. Każdy lokal będzie posiadał odrębny domofon i instalację dzwonkową, na parterze Wnioskodawca przewiduje umiejscowienie zespołu skrzynek pocztowych.

Opisane wyżej lokale będą umożliwiały całoroczny stały pobyt ludzi. Właściciele lub inni użytkownicy tych lokali będą mogli zaspokajać w nich swoje potrzeby mieszkaniowe w zakresie wynikającym z faktu pobierania nauki w lubelskich jednostkach szkolnictwa.

Wnioskodawca planuje urządzenie części wspólnych w budynku takich jak pomieszczenia do ochrony obiektu, pomieszczenia gospodarcze (np. do składowania narzędzi) oraz pomieszczenia techniczne (przeznaczone na obsługę mediów, węzłów cieplnych czy tzw. licznikownie).

Wnioskodawca zapewni ogólnodostępne miejsca parkingowe w ilości zgodnej z decyzją o warunkach zabudowy, na parkingach otwartych (na terenie) i w parkingu podziemnym.

Lokale przeznaczone do zamieszkania przez studentów będą posiadać zaświadczenie o samodzielności lokali. We wniosku o wydanie zaświadczenia o samodzielności lokalu Spółka wskaże rodzaj lokalu: jako użytkowy z przeznaczeniem do zamieszkania.

Zamierzeniem Wnioskodawcy, po ustanowieniu odrębnej własności każdego z lokali, jest ich sprzedaż lub najem.

W piśmie z dbnia 4 sierpnia 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112, poz. 1316) symbol PKOB dla budynku, w którym będą znajdowały się lokale będące przedmiotem wniosku, jest następujący: sekcja 1 dział 11 grupa 113 klasa 1130 (budynki zbiorowego zamieszkania).

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu „Czy lokale będą spełniały warunki, o których mowa w art. 41 ust. 12b pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221)?”, Wnioskodawca wskazał, iż „Z uwagi na to, iż pytanie jest sformułowane w sposób niejasny dla Wnioskodawcy i nie wiadomo, czy udzielenie odpowiedzi twierdzącej będzie oznaczało potwierdzenie iż, lokale będące przedmiotem wniosku będą spełniały wymagania, o których mowa w art. 41 ust. 12b pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) tj. z dnia 26 maja 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221), czy też zaprzeczenie tego faktu, Wnioskodawca wskazał wprost, iż powierzchnia użytkowa żadnego z lokali będących przedmiotem wniosku (przeznaczonych do zamieszkania przez studentów) nie będzie przekraczać 150 m².”

Lokale przeznaczone do zamieszkania przez studentów będą posiadały zaświadczenia o samodzielności lokali zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r. (Dz.U. Nr 85, poz. 388) tj. z dnia 30 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1892).

Z uwagi na to, iż odpowiedź na pytanie nr 3 jest twierdząca, Wnioskodawca nie udzielił odpowiedz/na pytanie nr 4 tj. „Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 3 jest przecząca, to należy wskazać, czy lokale będą posiadać stosowne zaświadczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali, o spełnieniu wymagań dla samodzielnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali?"

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku - 8% czy 23% będzie opodatkowana dostawa samodzielnych lokali które Wnioskodawca zrealizuje w ramach budynku zamieszkania zbiorowego jako domu studenckiego?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa samodzielnych lokali, które zrealizuje on w ramach budynku zamieszkania zbiorowego jako domu studenckiego jest opodatkowana 8% stawką podatku VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ww. ustawy stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ww. ustawy przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12 ww. ustawy, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji obiektów budownictwa mieszkaniowego, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w cyt. art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, to m.in. budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), w tym domy studenckie.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędne jest zatem nie tylko określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy (w niniejszym przypadku jest), ale również jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. W tym celu niezbędne jest odwołanie się do przepisów prawa budowlanego.

Lokale zrealizowane przez Wnioskodawcę w ramach budynku zamieszkania zbiorowego – domu studenckiego nie będą mieszkaniami zgodnie z definicją zawartą w § 3 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75 poz. 690 ze zm.; dalej: rozporządzenie z 2002 r.). Lokale te przewidują natomiast występowanie pomieszczeń mieszkalnych, o których mowa w ust. 10 ww. rozporządzenia, przez pomieszczenie mieszkalne należy bowiem rozumieć pokoje w mieszkaniu, a także sypialnie i pomieszczenia do dziennego pobytu ludzi w budynku zamieszkania zbiorowego. Zrealizowane lokale w budynku zamieszkania zbiorowego - domu studenckim będą posiadały odrębne wejście, będą wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, będą umożliwiały stały pobyt ludzi. Samodzielność lokali, swoboda dysponowania nimi, możliwość całorocznego korzystania z lokali oraz możliwość zaspokajania w nich potrzeb mieszkaniowych w zakresie wynikającym z faktu pobierania przez studentów nauki w lubelskich jednostkach szkolnictwa, przesądzają o uznaniu ich za lokale przeznaczone do zamieszkania, co uzasadnia zastosowanie obniżonej stawki podatku od towarów i usług, niezależnie od tego, jaki będzie sposób korzystania z tych lokali przez ich nabywców/posiadaczy lub sposób sklasyfikowania ich w zaświadczeniu o samodzielności lokali.

Lokale, których budowę planuje Wnioskodawca, funkcjonalnie będą przeznaczone do zamieszkania i bezpośredniego zaspokajania „mieszkaniowych” potrzeb studentów na czas ich nauki, w przeciwieństwie do pozostałych typów lokali użytkowych jak np.: lokal produkcyjny, handlowy, piwnica, strych, komórka czy garaż.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, iż za przyjęciem możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług dla sprzedaży przedmiotowych lokali przemawia także charakter budynku, w którym znajdują się omawiane lokale, a mianowicie to, iż jest to budynek mieszkalny stałego zamieszkania sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (nie jest to zatem budynek niemieszkalny sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017, poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.
   
   

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w cyt. art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, to:

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu,
  

• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112), w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122),
  

• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędne jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2015 r., poz. 1892).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Odnosząc wskazane regulacje prawne do opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że do dostawy samodzielnych lokali w domu studenckim, przeznaczonych do zamieszkania przez studentów, spełniających warunki do uznania ich za samodzielne lokale mieszkalne na postawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, co zostało stwierdzone w wydanych przez Starostę zaświadczeniach, zastosowanie znajdzie stawka preferencyjna 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.