Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.341.2017.2.MP
z 22 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 8 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 3 sierpnia 2017 r. (doręczone 3 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit.b) ustawy usług świadczonych przez Wnioskodawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit.b) ustawy usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Wniosek uzupełniono w dniu 8 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 3 sierpnia 2017 r. (doręczone w dniu 3 sierpnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny :

Dziedziną działalności firmy „J.” jest "Artystyczna i literacka działalność twórcza (kod PKD: 90.03.Z), związana ze współpracą z portugalskim stowarzyszeniem kulturalnym ... oraz z Portugalskim ..., zajmującymi się promocją muzyki kompozytorów z tej części Europy. Do wykonywanych czynności należą tu:

1. tworzenie autorskich publikacji - "Zeszytów kompozytorskich" ("...”), przede wszystkim w formacie elektronicznym (a w przyszłości także drukowanym), w języku portugalskim i angielskim. Stworzenie każdego zeszytu wiąże się m in.: z redakcją biografii kompozytorów tworzących muzykę współczesną; przeprowadzeniem wywiadu z każdym z nich (osobiście, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej lub poprzez wypełnienie przez nich specjalnie przygotowanego do tego celu autorskiego kwestionariusza); redakcji ww. wywiadu; redakcji innych części ww. "zeszytów" - listy utworów (chronologicznej, według składu instrumentów); odpowiednim dopasowaniu ww. elementów do przygotowanego wcześniej projektu graficznego.
   
2. przygotowywanie i redakcja newslettera Portugalskiego ... (w języku portugalskim i angielskim), promującego działalność portugalskich kompozytorów. Do podstawowych zadań należą tu: kontakty z portugalskimi kompozytorami drogą elektroniczną w celu regularnego zbierania informacji o ich działalności artystycznej; na podstawie zebranych informacji - tworzenie i redakcja autorskich tekstów do głównej sekcji newslettera; redakcja innych sekcji newslettera, dotyczących m.in. nowych wydawnictw płytowych oraz premierowych wykonań utworów portugalskich kompozytorów.
   
3. redakcja sekcji "..." portalu Portugalskiego ... (w języku portugalskim i angielskim), raz na dwa miesiące dedykowanej sylwetce jednego z portugalskich kompozytorów muzyki współczesnej.
   
   

Prawa autorskie do wspomnianych wyżej autorskich tekstów przekazywane są na rzecz stowarzyszenia kulturalnego ... oraz Portugalskiego ....

W odpowiedzi na wezwanie Organu, Wnioskodawca wskazał, że wszystkie czynności, opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2017 roku, wykonuje osobiście, bez współpracy z innymi wykonawcami. Zaznaczył również, że działa jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za wykonywane czynności jest wynagradzany w formie honorarium, w tym za przekazanie praw autorskich do opisanych we wniosku projektów na rzecz stowarzyszenia kulturalnego ... i Portugalskiego ... („zeszytów kompozytorskich”, sekcji „...", a także newslettera Portugalskiego ...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie :

Czy ww. działalność podlega pod art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. B ustawy o podatku od towarów i usług, według którego zwolnieniu od podatku od towarów i usług ulegają usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów ?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę charakter wykonywanych czynności - autorski, twórczy, dziennikarski i wymagający muzykologicznej ekspertyzy oraz znajomości tematu muzyki współczesnej - działalność firmy "J." (kod PKD: 90.03.Z) podlega pod zwolnienie z podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. B ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2,, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 181, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami do załącznika nr 3 ustawy, wykaz towarów i usług objętych tym załącznikiem nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka 8%.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego przedmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową -
ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmuller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2017 r., poz. 862), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. z 2017 r., poz. 880), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy – przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), utwory muzyczne i słowno - muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe) – art. 1 ust. 2 pkt 1, pkt 7 – 9 ww. ustawy.

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje – na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy – każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że dziedziną działalności Wnioskodawcy jest "Artystyczna i literacka działalność twórcza (kod PKD: 90.03.Z), związana ze współpracą z portugalskim stowarzyszeniem kulturalnym ... oraz z Portugalskim ..., zajmującymi się promocją muzyki kompozytorów z tej części Europy. Do wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności należą :

1. tworzenie autorskich publikacji - "Zeszytów kompozytorskich" ("...”), przede wszystkim w formacie elektronicznym (a w przyszłości także drukowanym), w języku portugalskim i angielskim. Stworzenie każdego zeszytu wiąże się m in.: z redakcją biografii kompozytorów tworzących muzykę współczesną; przeprowadzeniem wywiadu z każdym z nich (osobiście, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej lub poprzez wypełnienie przez nich specjalnie przygotowanego do tego celu autorskiego kwestionariusza); redakcji ww. wywiadu; redakcji innych części ww. "zeszytów" - listy utworów (chronologicznej, według składu instrumentów); odpowiednim dopasowaniu ww. elementów do przygotowanego wcześniej projektu graficznego.
   
2. przygotowywanie i redakcja newslettera Portugalskiego ... (w języku portugalskim i angielskim), promującego działalność portugalskich kompozytorów. Do podstawowych zadań należą tu: kontakty z portugalskimi kompozytorami drogą elektroniczną w celu regularnego zbierania informacji o ich działalności artystycznej; na podstawie zebranych informacji - tworzenie i redakcja autorskich tekstów do głównej sekcji newslettera; redakcja innych sekcji newslettera, dotyczących m.in. nowych wydawnictw płytowych oraz premierowych wykonań utworów portugalskich kompozytorów.
   
3. redakcja sekcji "..." portalu Portugalskiego ... (w języku portugalskim i angielskim), raz na dwa miesiące dedykowanej sylwetce jednego z portugalskich kompozytorów muzyki współczesnej.
   
   

Prawa autorskie do wspomnianych wyżej autorskich tekstów przekazywane są na rzecz stowarzyszenia kulturalnego ... oraz Portugalskiego ....

Wnioskodawca działa jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za wykonywane czynności jest wynagradzany w formie honorarium, w tym za przekazanie praw autorskich do opisanych we wniosku projektów na rzecz stowarzyszenia kulturalnego ... i Portugalskiego ... („zeszytów kompozytorskich”, sekcji „...", a także newslettera Portugalskiego ...).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczonych przez niego usług.

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika, że działania Wnioskodawcy opisane we wniosku wypełniają przesłankę podmiotową, wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest indywidualnym twórcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za wykonywane czynności jest wynagradzany w formie honorarium, w tym za przekazanie praw autorskich do opisanych projektów na rzecz stowarzyszenia kulturalnego ... oraz Portugalskiego ....

Z powołanych wyżej regulacji wynika również, że realizując swoją działalność Wnioskodawca świadczy usługi kulturalne, spełniając tym samym przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

W konsekwencji, opisana działalność Wnioskodawcy będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz.1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.