Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.238.2017.1.TK
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 sierpnia 2017 r. (data wpływu 7 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu pn. „Montaż/ instalacja efektywnego energetycznie oświetlenia w Gminie”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu pn. „Montaż/instalacja efektywnego energetycznie oświetlenia w Gminie”. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 sierpnia 2017 r. (data wpływu 7 sierpnia 2017 r.) o adres elektroniczny do doręczeń e-PUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Gmina) jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje zadania własne wynikające z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) dalej USG, służące – zgodnie z art. 7 tej ustawy – zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Stosownie do dyspozycji art. 2 ust. 1 USG, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy – w oparciu o art. 6 ust. 1 USG – należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Gmina posiada osobowość prawną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Oprócz zadań własnych Gmina wykonuje czynności, które wypełniają definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) dalej ustawa o VAT, i są ujmowane w odpowiednich rejestrach, a podatek należny wykazywany jest w deklaracji VAT-7. W zakresie w jakim nabywane przez Gminę towary i usługi służą w całości działalności podlegającej opodatkowaniu Gmina dokonuje obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących poniesione wydatki zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast w sytuacji, kiedy Gmina nie jest w stanie precyzyjnie określić, w jakim stopniu nabyte towary i usługi służą działalności gospodarczej, a w jakim wykonywaniu zadań własnych, obniżenia podatku należnego dokonuje na podstawie regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, stosując tzw. prewspółczynnik.

Gmina zawnioskowała o przyznanie dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. „Montaż/instalacja efektywnego energetycznie oświetlenia w Gminie”. Projekt realizowany jest w ramach poddziałania 4.5.1 – Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie – ZIT RPO W na lata 2014-2020. Inwestycja dotyczy modernizacji systemu oświetlenia ulicznego na terenie Gminy w celu podwyższenia efektywności energetycznej (redukcji zużycia energii elektrycznej), przy zachowaniu zgodności z dotyczącą oświetlenia ulicznego Polską Normą, która przenosi normę europejską PN-EN 13201. Przedmiotowy projekt ujmuje ramy wyłącznie działań prowadzących do optymalizacji zużycia energii na potrzeby oświetlenia. Projekt obejmuje modernizację 7694 punktów oświetleniowych, zlokalizowanych na terenie miasta Sosnowiec, poprzez wymianę istniejących opraw umieszczonych na słupach oświetleniowych na nowoczesne oprawy LED. Konieczność prac i modernizacyjnych ukierunkowanych na oszczędność energii oraz ograniczenie emisji CO2 wynika z ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 266, z późn. zm.), której art. 10 stanowi:

• ust. 1. Jednostka sektora publicznego, realizując swoje zadania, stosuje co najmniej dwa ze środków poprawy efektywności energetycznej, o których mowa w ust. 2.;
• ust. 2. Środkiem poprawy efektywności energetycznej jest:
  1. umowa, której przedmiotem jest realizacja i finansowanie przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej;
  2. nabycie nowego urządzenia, instalacji lub pojazdu, charakteryzujących się niskim zużyciem energii oraz niskimi kosztami eksploatacji;
  3. wymiana eksploatowanego urządzenia, instalacji lub pojazdu na urządzenie, instalację lub pojazd, o których mowa w pkt 2, albo ich modernizacja;
  4. nabycie lub wynajęcie efektywnych energetycznie budynków lub ich części albo przebudowa lub remont użytkowanych budynków, w tym realizacja przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2014 r., poz. 712);
  5. sporządzenie audytu energetycznego w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów eksploatowanych budynków w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.), o powierzchni użytkowej powyżej 500 m², których jednostka sektora publicznego jest właścicielem lub zarządcą.
• ust. 3. Jednostka sektora publicznego informuje o stosowanych środkach poprawy efektywności energetycznej na swojej stronie internetowej lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości.
  
  

Składnikami infrastruktury oświetlenia ulicznego są: oprawy oświetleniowe, wysięgniki, konstrukcje wsporcze (m.in. słupy) i sieć zasilająca. Efektem projektu objęte są jedynie oprawy i wysięgniki, bowiem nowe lampy będą zamocowane na tych samych konstrukcjach wsporczych, co stare oprawy. Obecna infrastruktura oświetleniowa oparta jest na przestarzałej technologii lamp wysokoprężnych sodowych i rtęciowych, które według dyrektywy EuP 2005/32/ EC I (wymagania związane z projektami produktów zużywających energię) będą stopniowo wycofywane z obiegu. W związku z ciągłym wzrostem cen energii elektrycznej oraz wygórowanymi normami ekologicznymi, zastosowanie nowoczesnych produktów LED wydaje się więcej niż uzasadnione. Co ważniejsze poprawa jakości oświetlenia związana jest bezpośrednio ze wzrostem bezpieczeństwa na drogach. Lepsze oświetlenie przejść dla pieszych, rejonów przystanków autobusowych, dworców, szkół i innych obiektów publicznych, to poprawa warunków bezpieczeństwa i jednocześnie komfortu widzenia wszystkich uczestników ruchu. Właściwe oświetlenie światłem sztucznym spełnia podstawowe funkcje: wzbudza poczucie bezpieczeństwa oraz daje możliwość właściwego odczytywania przestrzeni, przez co m.in. ogranicza liczbę wypadków drogowych w porze nocnej.

Drugim aspektem wykonanej modernizacji jest zmniejszenie kosztów eksploatacji, ponieważ nowe lampy LED pracują bezawaryjnie i nie wymagają, tak jak tradycyjne oprawy rtęciowe, częstej wymiany źródeł światła.

Poza aspektem ekonomicznym poprawia się jakość światła. Zmiana barwy z żółtej na białą i wysoki wskaźnik oddawania kolorów, zdecydowanie poprawiają zdolność postrzegania obiektów w oświetlanej przestrzeni oraz ich naturalnych kolorów. Wymiana oświetlenia na nowoczesne i energooszczędne oświetlenie LED ma również wpływ na zwiększenie turystycznej atrakcyjności miejscowości i wspomaganie lokalnej przedsiębiorczości, a także zwiększa świadomość ekologiczną mieszkańców.

Część infrastruktury oświetlenia – konstrukcje wsporcze (słupy) – wykorzystywana jest przez osoby trzecie za odpłatnością podlegającą opodatkowaniu VAT według warunków określonych umowami cywilnoprawymi. Są to umowy o następującym brzmieniu:

1. Umowa pomiędzy Gminą (zwaną w treści umowy Dostawcą), a firmą X S.A. (zwaną w treści umowy Odbiorcą), której przedmiotem jest zwrot poniesionych kosztów za zużytą energię elektryczną do podświetlenia reklam wolnostojących usytuowanych na terenie miasta w konkretnie określonych lokalizacjach. Podstawą do pokrycia poniesionych kosztów za zużytą energię elektryczną jest ryczałt miesięczny wyliczony w oparciu o zainstalowaną w nośniku reklamowym moc, czas świecenia, aktualną taryfę dystrybucyjną C12B Y S.A. dla obszaru będzińskiego oraz cenę 1kWh energii elektrycznej ustalonej przez sprzedawcę dla Gminy w taryfie C12B – oświetlenia ulic. Kwota miesięcznego ryczałtu zależy od ilości punktów oświetlenia – ta wartość ulega częstym zmianom na mocy podpisywanych aneksów stosownie do zapotrzebowania Odbiorcy i stanowi iloczyn stawki ryczałtu za 1 KW (zł) oraz sumy mocy zainstalowanego podświetlenia reklamy (w KW). Od stycznia 2017 r. Dostawca wystawiana na dostawę energii elektrycznej faktura opiewa na kwotę zł netto i zł VAT. Ryczałt ulega zmianie wraz ze zmianą taryfy dla energii elektrycznej zatwierdzonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, zmiana ta nie wymaga aneksu. Za konserwację i utrzymanie właściwego stanu technicznego instalacji elektrycznej reklamy odpowiada Odbiorca. Opłaty za zużytą energię elektryczną są regulowane przez odbiorcę w okresach miesięcznych na podstawie faktur wystawianych przez Dostawcę w terminie 14 dniu na konto bankowe Dostawcy, a zwłoka w zapłacie powoduje naliczanie odsetek ustawowych.
2. Umowa pomiędzy Gminą (zwaną w treści umowy Udostępniającym), a firmą Z (zwaną w treści umowy Najemcą), której przedmiotem jest udostępnienie Najemcy 12 słupów oświetlenia ulicznego będących własnością Udostępniającego w celu zamontowania na nich kabla światłowodowego, na zasadach określonych w wydanych warunkach przez Wydział Gospodarki Komunalnej i Środowiska Urzędu Miejskiego. Na mocy postanowień umowy Najemca jest zobowiązany wykonać montaż kabla światłowodowego w sposób nieutrudniający eksploatacji słupów oświetlenia ulicznego, kabel światłowodowy musi być zamontowany w sposób pozwalający na jego łatwy demontaż, obejma mocująca nośnik musi być wykonana z metalu nierdzewnego oraz odizolowana podkładem gumowym w przypadku stupa stalowego i aluminiowego. Sposób montażu kabla światłowodowego winien być uzgodniony z zarządcą drogi. W trakcie eksploatacji Najemca odpowiada za estetykę montażu kabla światłowodowego oraz jego należyte zamocowanie. W przypadku nie przedłużenia umowy kabel światłowodowy ma być zdemontowany przez Najemcę. Opłata miesięczna za udostępnienie słupów wynosi zł netto i zł VAT i jest dokumentowana fakturą. Należność wynikająca z tyt. najmu słupów oświetlenia ulicznego regulowana jest w okresach miesięcznych, do 21 dni od daty wystawienia faktury na konto bankowe Udostępniającego. Zwłoka w zapłacie powoduje naliczenie ustawowych odsetek. Za wszelkie szkody spowodowane eksploatacją kabla światłowodowego odpowiada Najemca. Zarówno udostępnienie przedmiotu umowy jak i demontaż kabla światłowodowego winno być potwierdzone protokolarnie. Umowa ulega rozwiązaniu w trybie natychmiastowym w przypadku nieuregulowania należności za dwa pełne okresy płatności lub gdy stan zawiesi kablowych zagraża bezpieczeństwu lub uszkodzeniu słupa.
3. Umowa pomiędzy Gminą (zwaną w treści urnowy Udostępniającym), a firmą B Sp. j. (zwaną w treści umowy Najemcą), której przedmiotem jest montaż nośnika reklamowego na słupach oświetlenia ulicznego będących własnością Udostępniającego o wnioskowanej powierzchni, na zasadach określonych w Zarządzeniu Prezydenta Miasta w sprawie poprawy estetyki miasta. Najemca wykonuje montaż nośnika reklamowego w sposób nie utrudniający eksploatacji słupa świetlenia ulicznego. Nośnik reklamowy musi być zamontowany w sposób pozwalający na jego łatwy demontaż. Obejma mocująca nośnik musi być wykonana z metalu nierdzewnego oraz odizolowana podkładem gumowym w przypadku słupa stalowego i aluminiowego. Sposób montażu nośnika reklamowego winien być uzgodniony z zarządcą drogi, natomiast powierzchnia nośnika powinna być zgodna ze schematem znajdującym się w załączniku nr 1 do Zarządzeniu Prezydenta Miasta nr w sprawie poprawy estetyki miasta. W trakcie eksploatacji Najemca odpowiada za czystość i estetykę reklamy oraz jej należyte zamocowanie. Za wszelkie szkody spowodowane eksploatacją nośnika reklamowego odpowiada Najemca. Zgodnie z wyżej wymienionym zarządzeniem wysokość opłaty za udostępnienie jednego słupa oświetlenia ulicznego wynosi zł za 1 m² powierzchni reklamy na dzień netto + VAT. Dzienna stawka za udostępnienie słupów począwszy od dnia 14 listopada 2016 r. wynosi zł (zł x m²) netto. Miesięczna opłata za udostępnienie słupów dokumentowana fakturą stanowi iloczyn dziennej stawki wyliczonej w pkt 2 i ilości dni w miesiącu za który przypada płatność. Należność wynikająca z tytułu najmu słupa oświetlenia ulicznego regulowana jest w okresach miesięcznych, do 21 dni od daty wystawienia faktury na konto bankowe Udostępniającego, zwłoka w zapłacie powoduje naliczenie ustawowych odsetek. Wszelkie prace realizowane w ramach projektu wpisują się w definicję zadań własnych gminy wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 2 oraz pkt 14 USG, to jest w zakresie spraw gminnych dróg, ulic i mostów, a także porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli.
   Jedynym benificjentem środków przeznaczonych na realizację projektu będzie Gmina i tylko na nią będą wystawiane faktury. Gmina jest jedynym podmiotem zaangażowanym w realizację projektu i jest właścicielem obiektów będących przedmiotem termomodernizacji, a także majątku powstałego w wyniku jego realizacji. Podmiotem odpowiedzialnym za eksploatację zmodernizowanych obiektów pozostanie Gmina. Do chwili obecnej nie poniesiono żadnych wydatków związanych z realizacją projektu.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją projektu opisanego w zdarzeniu przyszłym wniosku?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją opisanego w zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, bowiem realizując przedmiotowy projekt Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku w związku z realizowanym przez Gminę projektem jest związek dokonywanych przez podatnika nabyć towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również, przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowania, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatnika i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podatnik.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Treść powołanego art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku 1, chyba, że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Gmina wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Należy nadmienić, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegające opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny – niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Gmina realizując przedmiotową inwestycję pn. „Montaż/instalacja efektywnego energetycznie oświetlenia w Gminie” wykonuje zadanie własne określone ustawą o samorządzie gminnym, w związku z czym nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług. Ponadto celem projektu nie jest wymiana opraw oświetleniowych w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, a realizacja zadania własnego polegającego na spełnieniu norm dotyczących oświetlenia ulicznego oraz poprawie bezpieczeństwa ruchu drogowego i zwiększeniu bezpieczeństwa mieszkańców Gminy. Nie można zatem uznać, że wydatki na wymianę opraw służą do realizacji czynności pozostających w sferze działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu.

Zawarte umowy cywilnoprawne, których przedmiotem jest jedynie fragment infrastruktury oświetleniowej miasta niepodlegający modernizacji objętej projektem, nie zmieniają faktu, że zasadniczym i jedynym celem inwestycji jest realizacja zadania statutowego miasta. Umowa wymieniona w opisie stanu faktycznego w pozycji nr 1 o zwrot poniesionych kosztów za zużytą energię elektryczną do podświetlenia reklam wolnostojących uprawnia Gminę jedynie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od faktur za energię elektryczną dotyczącą oświetlenia miasta proporcjonalnie do energii zużytej przez reklamy, o których mowa w treści umowy. W tym przypadku Gmina korzysta z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego poprzez umiejętność wyodrębnienia tej części wydatku przeznaczonej na dostawę energii elektrycznej do podświetlenia reklam, a nie w związku z wydatkami związanymi z inwestycją polegającą na wymianie opraw. Umowa której przedmiotem jest udostępnienie słupów oświetlenia ulicznego w celu zamontowania na nich kabla światłowodowego dotyczy wyłącznie słupów, a nie opraw, zatem nie można uznać, że czynność udostępniania słupów powoduje możliwość częściowego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu polegającego na wymianie opraw, a nie całego systemu oświetleniowego ze słupami włącznie.

W umowie na montaż nośnika reklamowego na słupach oświetlenia ulicznego przedmiotem umowy nie są oprawy, a jedynie słupy na których są one zamontowane. Nie można więc uznać, że czynność udostępniania słupów daje możliwość częściowego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu polegającego na wymianie opraw, a nie całego systemu oświetleniowego ze słupami włącznie.

Żadna z wyżej opisanych umów nie warunkuje ważności postanowień od zamontowania na słupie czy sprawnego działania oprawy oświetleniowej, co oznacza, że wykonanie bądź nie prac modernizacyjnych na oprawach nie będzie miało wpływu na skuteczność umowy. Co więcej dobór punktów oświetleniowych przeznaczonych do objęcia projektem nie jest w żaden sposób powiązany z lokalizacją słupów będących przedmiotem umów cywilnoprawnych.

Reasumując przedstawiony powyżej opis stanu faktycznego, a także przytoczone przepisy pozwalają stwierdzić, że realizując projekt pn. „Montaż/instalacja efektywnego energetycznie oświetlenia w Gminie” Gmina nabywa towary i usługi, które będą wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług). Wobec tego – w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego bowiem nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego oraz porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 14 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Gmina posiada osobowość prawną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zawnioskowała o przyznanie dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. „Montaż/instalacja efektywnego energetycznie oświetlenia w Gminie”. Projekt realizowany jest w ramach poddziałania 4.5.1 – Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie – ZIT RPO W na lata 2014-2020. Inwestycja dotyczy modernizacji systemu oświetlenia ulicznego na terenie Gminy w celu podwyższenia efektywności energetycznej (redukcji zużycia energii elektrycznej).

Część infrastruktury oświetlenia – konstrukcje wsporcze (słupy) – wykorzystywana jest przez osoby trzecie za odpłatnością podlegającą opodatkowaniu VAT według warunków określonych umowami cywilnoprawymi.

Wszelkie prace realizowane w ramach projektu wpisują się w definicję zadań własnych gminy wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 2 oraz pkt 14 USG, to jest w zakresie spraw gminnych dróg, ulic i mostów, a także porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli.

Jedynym benificjentem środków przeznaczonych na realizację projektu będzie Gmina i tylko na nią będą wystawiane faktury.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące tego, czy będzie miał możliwość odliczenia naliczonego podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W celu udzielenia odpowiedzi na zadane pytanie – mając na uwadze komercyjne wykorzystanie części konstrukcji wsporczych (słupów) – wskazać należy na orzeczenie TSUE w sprawie C-378/02, które wprawdzie dotyczy prawa do dokonania korekt podatku naliczonego, ale Trybunał wypowiada się w nim co do prawa odliczenia podatku naliczonego od majątku będącego majątkiem organu władzy publicznej. W przedmiotowym orzeczeniu Trybunał uznał, że w sytuacji, w której podmiot prawa publicznego, który nabywa dobro inwestycyjne jako władza publiczna, w rozumieniu art. 4 ust. 5 akapit pierwszy szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L Nr 145, s. 1 ze zm.), a zatem nie działając w charakterze podatnika, i który następnie sprzedaje to dobro działając w charakterze podatnika, nie korzysta w zakresie tej sprzedaży z prawa do dokonania korekty na podstawie art. 20 tej dyrektywy na potrzeby odliczenia naliczonego podatku VAT zapłaconego przy nabyciu tego dobra.

W ocenie Trybunału, skoro podmiot prawa publicznego w chwili nabycia dobra inwestycyjnego działa jako władza publiczna, to nie ma prawa do odliczenia podatku VAT, który zapłacił od tego dobra. Okoliczność, że następnie podmiot ten działał jako podatnik, nie może na podstawie art. 20 szóstej dyrektywy skutkować tym, że będzie można odliczyć podatek VAT zapłacony przez ten podmiot z tytułu transakcji dokonanych jako władza publiczna i z tego względu nieopodatkowanych. Trybunał stwierdził, że przymiot podatnika jest decydujący i jego posiadanie ocenia się w chwili nabycia danego dobra przez ten podmiot.

Z orzeczenia tego wynika zatem, że jeśli dane „dobro inwestycyjne” zostanie zakwalifikowane do majątku organu władzy publicznej, to późniejsza zmiana przeznaczenia tego składnika majątku nie daje prawa do dokonania odliczenia podatku naliczonego. Sam fakt późniejszego wykorzystania składnika majątku podmiotu prawa publicznego do czynności opodatkowanych (dla których to czynności podmiot ten występuje w charakterze podatnika), nie przesądza o tym, że zmienia się prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia (wytworzenia) tego majątku, to również prawo takie nie przysługuje w stosunku do wydatków związanych z utrzymaniem takiego majątku.

Niniejsze przekłada się również na ww. wydatki związane z modernizacją oświetlenia ponoszone przez Gminę, które to wydatki służą w pierwszej kolejności (bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi) do realizacji zadań własnych Wnioskodawcy wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 2 i 14 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Wymiana oświetlenia na nowe energooszczędne oświetlenie LED odbywa się zatem w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując tę inwestycję działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Natomiast podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. W analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.