Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.211.2017.1.NK
z 18 sierpnia 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2017 r. (data wpływu 7 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 sierpnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W czerwcu 2017 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży udziału w mieszkaniu.
Udział ten Zainteresowana nabyła w dniu 12 czerwca 2017 r. w drodze dziedziczenia po swoim ojcu, zmarłym dnia 23 stycznia 2007 r.
Zainteresowana podała, że była zwolniona z podatku od spadków i darowizn.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy należy uiścić podatek dochodowy w związku ze sprzedażą udziału w mieszkaniu?
Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek dochodowy od udziału w mieszkaniu, który Zainteresowana sprzedała nie jest należny. Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy i z tym dniem Zainteresowana spadek nabyła (23 stycznia 2007 r.). Oznacza to, że mimo iż akt poświadczenia dziedziczenia został sporządzony w dniu 12 czerwca 2017 r., to ustawowe 5 lat w chwili sprzedaży powinno być liczone od daty śmierci spadkodawcy, w związku z czym w opinii Wnioskodawczyni nie jest ona zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od tej czynności (sprzedaży mieszkania).
Wnioskodawczyni jest zdania, że sprzedaż nieruchomości nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu ponieważ nastąpiła po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Powyższy przepis statuuje ogólną zasadę, iż odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, które ma miejsce po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, nie stanowi źródła przychodu i nie jest opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 23 stycznia 2007 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni, po którym w drodze dziedziczenia nabyła ona udział w mieszkaniu. Poświadczenie dziedziczenia sporządzone zostało w dniu 23 czerwca 2017 r. Następnie Wnioskodawczyni zbyła przysługujący jej udział w mieszkaniu.
W związku z przedstawionym powyżej opisem Zainteresowana powzięła wątpliwość, czy z tytułu zbycia odziedziczonego po ojcu udziału w mieszkaniu powinna zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych.
Wyjaśnienia na wstępie wymaga, że aby ustalić datę nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w omawianej nieruchomości konieczne jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459). I tak zgodnie z przepisem art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej (Księgi czwartej – Spadki).
Stosownie natomiast do treści art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Tym samym, dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.
Biorąc pod uwagę fakt, że Wnioskodawczyni udział w zbytym w 2017 r. mieszkaniu nabyła w drodze spadkobrania po ojcu w 2007 r., stwierdzić należy, że kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia w omawianej sprawie ma treść art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym odpłatne zbycie nieruchomości lub udziału w nieruchomości, które ma miejsce po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie stanowi źródła przychodu i nie jest opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Termin określony tymże przepisem winien być liczony od końca 2007 r., a zatem upłynął w dniu 31 grudnia 2012 r. Rację ma wobec powyższego Wnioskodawczyni twierdząc, że zbycie w 2017 r. udziału w nabytej w 2007 r. nieruchomości nie rodzi po jej stronie obowiązku zapłaty podatku dochodowego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z. 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.