Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.400.2017.1.MPE
z 24 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2017 r. (data wpływu 10 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntu 23% stawką podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntu 23% stawką podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Osoba fizyczna Hanna S., prowadząca działalność gospodarczą pod firmą S., będąca czynnym podatnikiem VAT, nabyła w dniu 14 maja 2004 r. od Spółki Jawnej pod firmą „P.” prawo użytkowania wieczystego kilkunastu działek i własność budynków znajdujących się na terenach oznaczonych wówczas symbolem PT tj. tereny przemysłowo-techniczne. Zakup odbył się na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Cena zakupu nieruchomości zawierała stosowny podatek VAT.

W dniu 18 czerwca 2012 r. na podstawie art. 1 i ust. 3, art. 3 i art. 4 ust. 1, 2, 3, 4, i 6 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz 83), w związku z art. 67 ust. I i art. 69 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) oraz art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) Starosta po rozpatrzeniu wniosku Hanny S. przekształcił decyzją prawo użytkowania wieczystego całej przedmiotowej nieruchomości w prawo własności nieruchomości i ustalił opłatę za przekształcenie. Decyzja stała się prawomocna w dniu 11 lipca 2012 r.

Przez cały okres począwszy od dnia zakupu przedmiotowa nieruchomość jest wykorzystywana na cele prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą S., obecnie jest przedmiotem umowy dzierżawy innemu podmiotowi gospodarczemu z tytułu czego są wystawiane faktury sprzedaży VAT ze stawką 23%.

W związku z planami inwestycyjnymi Wnioskodawcy - powstał zamiar sprzedaży części powyżej opisanej nieruchomości w postaci dwóch niezabudowanych działek o nr 925/72 i 925/74.

Przyszły nabywca jest spółką akcyjną będącą również czynnym podatnikiem VAT. Spółka zamierza kupić działki w celu wybudowania na nich budynku handlowo-usługowego o powierzchni ok 541m². W dniu 30 czerwca 2017 r. podpisano przedwstępną warunkową umowę sprzedaży w postaci aktu notarialnego, która uzależnia zawarcie docelowej umowy sprzedaży od uzyskania przez nabywcę prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu handlowego.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi w granicach administracyjnych stanowiącym zmianę miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy, uchwalonego Uchwałą Rady Gminy z dnia 29 marca 2000 r. opublikowaną, (wypis wydany przez Burmistrza dnia 05 czerwca 2017 r.) działki nr 925/72 i 925/74 będące przedmiotem planowanej sprzedaży znajdują się na terenach oznaczonych na rysunku planu symbolami: UH tj. tereny usługowo-handlowe z podstawowym przeznaczeniem pod usługi handlu, gastronomii, kultury i rzemiosła nieuciążliwego dla sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej oraz PT tj. tereny przemysłowo-techniczne. Na terenach tych dopuszcza się budowę nowych obiektów.

Do wniosku załączono następujące kopie dokumentów dotyczących nieruchomości będących przedmiotem planowanej sprzedaży:

1. Wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy z dnia 05 czerwca 2017 r.
2. Wypis uproszczony z rejestru gruntów niepełnej treści z dnia 30 maja 2017 r.
   
3. Akt notarialny rep. "Umowa przedwstępna sprzedaży pod warunkiem" z dnia 30 czerwca 2017 r.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z planowaną przyszłą sprzedażą dwóch niezabudowanych działek o nr 925/72 i 925/74 położonych w miejscowości, gmina, oznaczonych w aktualnym Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego Gminy jako tereny UH tj. tereny usługowo-handlowe z podstawowym przeznaczeniem pod usługi handlu, gastronomii, kultury i rzemiosła nieuciążliwego dla sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej oraz PT tj. tereny przemysłowo-techniczne, na których to nabywca zamierza wybudować obiekt handlowy służący działalności gospodarczej nie zwolnionej z VAT, a stronami transakcji sprzedaży nieruchomości są dwa podmioty gospodarcze będące czynnymi podatnikami VAT - pytanie brzmi, czy sprzedaż ta powinna nastąpić w trybie art. 5 ust. 1 pkt 1 bez uwzględniania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, tj. z naliczeniem należnego podatku od towarów i usług z tytułu przedmiotowej transakcji sprzedaży ze stawką podstawową 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Natomiast przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nieruchomość będąca przedmiotem Transakcji, składająca się z dwóch niezabudowanych działek niewątpliwie wypełnia znamiona definicji towaru, o której mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Tym samym, sprzedaż Nieruchomości przez Zbywcę będzie kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów.

Jednak art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT stanowi, że zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przytoczonego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że kluczowym elementem pozwalającym stwierdzić, czy dostawa nieruchomości niezabudowanych może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT jest określenie przeznaczenia gruntu. Powołany przepis wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9, posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Jednakże na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej. Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

Niezabudowane działki Wnioskodawcy będące przedmiotem planowanej sprzedaży w aktualnym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy znajdują się na terenach oznaczonych na rysunku planu symbolami: UH tj. tereny usługowo-handlowe z podstawowym przeznaczeniem pod usługi handlu, gastronomii, kultury i rzemiosła nieuciążliwego dla sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej oraz PT tj. tereny przemysłowo-techniczne, na których to terenach jest możliwość sytuowania nowych obiektów. Przyszły Nabywca na zakupionym terenie zamierza wybudować budynek handlowo-usługowy.

W związku z tym wystąpi przy sprzedaży konieczność naliczenia podatku VAT, gdyż sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pod pojęciem towaru – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył w dniu 14 maja 2004 r. od Spółki Jawnej prawo użytkowania wieczystego kilkunastu działek i własność budynków znajdujących się na terenach oznaczonych wówczas symbolem PT tj. tereny przemysłowo-techniczne . Zakup odbył się na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Cena zakupu nieruchomości zawierała stosowny podatek VAT. W dniu 18 czerwca 2012 r. Starosta po rozpatrzeniu wniosku Wnioskodawcy przekształcił decyzją prawo użytkowania wieczystego całej przedmiotowej nieruchomości w prawo własności nieruchomości. Decyzja stała się prawomocna w dniu 11 lipca 2012 r.

Przez cały okres począwszy od dnia zakupu przedmiotowa nieruchomość jest wykorzystywana na cele prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, obecnie jest przedmiotem umowy dzierżawy innemu podmiotowi gospodarczemu z tytułu czego są wystawiane faktury sprzedaży VAT ze stawką 23%.

W związku z planami inwestycyjnymi Wnioskodawcy - powstał zamiar sprzedaży części powyżej opisanej nieruchomości w postaci dwóch niezabudowanych działek o nr 925/72 i 925/74. Przyszły nabywca jest spółką akcyjną będącą również czynnym podatnikiem VAT. Spółka zamierza kupić działki w celu wybudowania na nich budynku handlowo-usługowego. W dniu 30 czerwca 2017 r. podpisano przedwstępną warunkową umowę sprzedaży w postaci aktu notarialnego, która uzależnia zawarcie docelowej umowy sprzedaży od uzyskania przez nabywcę prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu handlowego.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki nr 925/72 i 925/74 będące przedmiotem planowanej sprzedaży znajdują się na terenach oznaczonych na rysunku planu symbolami: UH tj. tereny usługowo-handlowe z podstawowym przeznaczeniem pod usługi handlu, gastronomii, kultury i rzemiosła nieuciążliwego dla sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej oraz PT tj. tereny przemysłowo-techniczne. Na terenach tych dopuszcza się budowę nowych obiektów.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania opisanych działek gruntu 23% stawką podatku.

Po przeprowadzeniu analizy przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego na tle przywołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę na rzecz spółki akcyjnej dwóch niezabudowanych działek o nr 925/72 i 925/74, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowią tereny usługowo-handlowe oraz przemysłowo-techniczne, będzie opodatkowana według stawki podatku 23%. Dostawa ta nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, z uwagi na to, że nieruchomości – jak jednoznacznie wynika z wniosku – są terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Sprzedaż wskazanych działek o nr 925/72 i 925/74 nie będzie również korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż jak wynika z wniosku, od momentu zakupu przedmiotowa nieruchomość jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych.

Ponadto wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.