Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.168.2017.1.ICz
z 26 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy produktu pod nazwą: Spray (…) Spray. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2017r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy produktu pod nazwą: Spray (…) oraz Sprawy (…).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka „A” jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. „A.” produkuje na zlecenie konkretnego klienta polskiego wyroby aerozolowe o nazwie:

• Spray (…) PKWiU 20.20.19.0
• Spray do usuwania (…).
  
  

Wymienione wyroby mieszczą się w wykazie towarów objętych 8% stawką podatku VAT. Pierwszy z ww. wyrobów zaklasyfikowany został do PKWiU 20.20.19.0 i wymieniony jest w poz. 65 załącznika nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług tj. „Pestycydy i pozostałe środki agrochemiczne, z wyłączeniem środków odkażających (PKWiU 20.20.14)”. Spółka „A.” otrzymała od Zleceniodawcy (tj. właściciela marki produktu) dokumentację zgłoszenia produktu biobójczego do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Natomiast „Spray do usuwania (…)”, który został zgłoszony na listę wyrobów medycznych, mieści się w poz. 105 załącznika nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług tj. bez względu na symbol PKWiU „Wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium RP (...)”.

Firma zlecająca produkcję, w związku z tym, że jest właścicielem marki produktu oświadczyła, że produkt ten stanowi wyrób medyczny w rozumieniu ustawy z dn. 20.05.2015 r. o wyrobach medycznych oraz jest dopuszczony do obrotu na terytorium RP. Na dowód Wnioskodawca otrzymał dokumentację zgłoszeniową do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Zgodnie ze zleceniem „A.” produkuje ww. aerozole w formie kompletnego wyrobu gotowego. Wnioskodawca dostarcza wszystkie składniki niezbędne do wytworzenia produktów finalnych, w tym surowce i materiały opakowaniowe. Produkty finalne są wytwarzane na podstawie precyzyjnie określonych przez Zleceniodawcę specyfikacji (tj. opisu składu i gramatury danego produktu).

Zgodnie z otrzymanym zleceniem, firma „A.” jest zobowiązana w szczególności do realizacji nast. czynności:

• zakupu surowców,
• zakupu materiałów (m.in. pojemników aerozolowych, zaworów i głowic, nasadek, pęset),
• zakupu opakowań (m.in. kartoników, etykiet, tacek tekturowych, folii),
• wytworzenia i zapakowania produktów finalnych,
• magazynowania surowców i materiałów lub produktów finalnych.
  
  

Wszystkie z wymienionych czynności nie stanowią odrębnych samoistnych świadczeń i są realizowane w celu spełnienia świadczenia głównego, jakim jest wytworzenie wyrobu gotowego na rzecz zlecającego produkcję.

Do produkcji spółka „A.” wykorzystuje w całości materiały własne, a produkcja nie jest oparta na materiałach powierzonych przez Zleceniodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wytworzenie określonych produktów finalnych na podstawie zlecenia otrzymanego od Klienta polskiego (który jest właścicielem marki oraz receptury) stanowi dostawę towarów i w konsekwencji będzie możliwe zastosowanie obniżonej 8% stawki podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem spółki, w przedstawionym stanie faktycznym występuje dostawa towarów, a nie świadczenie usług.

W wydanych interpretacjach prawa podatkowego sugeruje się, aby dla klasyfikacji danej transakcji dla celów VAT uwzględniać m in. proporcje udziału/wartości materiałów powierzonych do materiałów własnych zleceniodawcy. Zgodnie z aktualnym orzecznictwem przyjmuje się, że jeśli materiały własne zleceniobiorcy stanowią przeważającą część w stosunku do materiałów powierzonych przez Zleceniodawcę, świadczenie stanowi dostawę towarów. W opisanym stanie materiał własny stanowi 100%, a Zleceniodawca nie dostarcza materiałów powierzonych. Ponadto kierując się kolejnym kryterium kwalifikacyjnym daną czynność dla celów VAT należy stwierdzić, że w opisanym stanie faktycznym istotą transakcji tzn. elementem dominującym świadczenie jest wyrób finalny. W wyniku spełnienia świadczenia powstaje nowy wyrób, który po zakończeniu produkcji zostaje przeniesiony przez „A.” na Zamawiającego, który tym samym nabywa prawo do dysponowania nim jak właściciel.

Zdaniem spółki, uznanie opisanej transakcji za dostawę towarów pozwala na zastosowanie obniżonej 8% stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 41 ust.2 ustawy z dn. 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust.1. Zgodnie z art. 146a pkt 2 ww. ustawy od 1.01.2011 r. do 31.12.2018 r. stawka podatku wynosi 8%. Wyprodukowane wyroby wymienione są w załączniku nr 3 do ustawy w nast. pozycjach:

poz. 65 - PKWiU ex 20.20.1 „Pestycydy i pozostałe środki agrochemiczne, z wyłączeniem środków odkażających (PKWiU ex 20.20.14)”. Pozycja ta odnosi się do produktu o nazwie „Spray(…)” o symbolu PKWiU 20.20.19.0,

poz. 105 - bez względu na symbol PKWiU „Wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium RP, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika”. Pozycja ta odnosi się do produktu o nazwie „Spray do usuwania (…)”, ponieważ został on zgłoszony przez Zleceniodawcę (czyli właściciela marki) jako wyrób medyczny. Zleceniodawca na dowód tego udostępnił nam stosowną dokumentację zgłoszeniową do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz dostarczył oświadczenie, że produkt ten jest dopuszczony do obrotu na terytorium RP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Produkuje na zlecenie konkretnego klienta polskiego wyroby aerozolowe o nazwie:

• Spray (…) PKWiU 20.20.19.0
• Spray do usuwania (…).
  
  

Wymienione wyroby mieszczą się w wykazie towarów objętych 8% stawką podatku VAT. Pierwszy z ww. wyrobów zaklasyfikowany został do PKWiU 20.20.19.0 i wymieniony jest w poz. 65 załącznika nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług tj. „Pestycydy i pozostałe środki agrochemiczne, z wyłączeniem środków odkażających (PKWiU 20.20.14)”. Spółka „A.” otrzymała od Zleceniodawcy (tj. właściciela marki produktu) dokumentację zgłoszenia produktu biobójczego do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Natomiast „Spray do usuwania (…)”, który został zgłoszony na listę wyrobów medycznych, mieści się w poz. 105 załącznika nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług tj. bez względu na symbol PKWiU „Wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium RP (...)”.

Zgodnie ze zleceniem „A.” produkuje ww. aerozole w formie kompletnego wyrobu gotowego. Wnioskodawca dostarcza wszystkie składniki niezbędne do wytworzenia produktów finalnych, w tym surowce i materiały opakowaniowe. Produkty finalne są wytwarzane na podstawie precyzyjnie określonych przez Zleceniodawcę specyfikacji (tj. opisu składu i gramatury danego produktu).

Zgodnie z otrzymanym zleceniem, firma „A.” jest zobowiązana w szczególności do realizacji nast. czynności:

• zakupu surowców,
• zakupu materiałów (m.in. pojemników aerozolowych, zaworów i głowic, nasadek, pęset),
• zakupu opakowań (m.in. kartoników, etykiet, tacek tekturowych, folii),
• wytworzenia i zapakowania produktów finalnych,
• magazynowania surowców i materiałów lub produktów finalnych.
  
  

Wszystkie z wymienionych czynności nie stanowią odrębnych samoistnych świadczeń i są realizowane w celu spełnienia świadczenia głównego, jakim jest wytworzenie wyrobu gotowego na rzecz zlecającego produkcję.

Do produkcji spółka „A.” wykorzystuje w całości materiały własne, a produkcja nie jest oparta na materiałach powierzonych przez Zleceniodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy wykonywane i opisane przez Wnioskodawcę czynności stanowią dostawę towaru a w konsekwencji powinny być opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 8%.

W związku z powołanymi wyżej przepisami, w celu uznania czy w niniejszej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć, czy w danym przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca może faktycznie dysponować rzeczą.

Proces wyprodukowania wyrobu w postaci aerozolu o nazwie: Spray (…) PKWiU 20.20.19.0 oraz Spray (…) jak wskazuje Wnioskodawca wykonywany jest w całości materiałów własnych Wnioskodawcy. Wnioskodawca dostarcza wszystkie składniki niezbędne do wytworzenia produktu finalnego, w tym surowce i materiały opakowaniowe. Produkty finalne są wytwarzane na podstawie precyzyjnie określonych przez Zleceniodawcę specyfikacji (tj. opisu składu i gramatury danego produktu).

Wobec powyższego jeżeli proces produkcyjny w całości wykonywany jest z własnych materiałów, to jest to proces wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia na Zleceniodawcę prawa do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa właściciela marki produktu przynależne Zleceniodawcy do wytworzonego produktu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż produktu, jakim są ww. aerozole. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym aerozole są towarem, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do którego Wnioskodawca – aby Zleceniodawca mógł nim rozporządzać jak właściciel – musi przenieść prawo ich posiadania na Zleceniodawcę.

Zwrotu „przeniesienie prawa do rozporządzania” nie należy utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

Przeniesienie własności tych towarów na zleceniodawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku – art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017r., poz. 459 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na Zleceniodawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel.

Tym samym, w niniejszej sprawie wyprodukowanie produktu w postaci aerozolu zgodnie z zamówieniem, z materiałów własnych i przekazanie go na rzecz Zamawiającego, powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym majątkiem rzeczowym (którego wytworzenie Zlecający zlecił Wnioskodawcy), ostatecznie czyni tę czynność dostawą towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Stawka podatku zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosowanie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacja statystyczna towarów i usług dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest dokonywana na podstawie rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.).

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających obecnie opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8%”, pod pozycją 65 zostały wymienione towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 20.20.1 „Pestycydy i pozostałe środki agrochemiczne, z wyłączeniem środków odkażających (PKWiU ex 20.20.14)”.

W załączniku nr 3 do ustawy, w poz. 105, wymienione zostały wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika - bez względu na symbol PKWiU.

Z kolei, zasady dotyczące klasyfikacji i kwalifikacji wyrobów medycznych określone zostały w przepisach ustawy z dnia 20 maja 2010 r., o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 211 z późn. zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych, wyrobem medycznym jest narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

-który nie osiąga zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być wspomagane takimi środkami

Stosownie do ust. 1 pkt 31 powyższego artykułu, przez wprowadzenie do obrotu rozumie się udostępnienie za opłatą albo nieodpłatnie, po raz pierwszy, wyrobu innego niż wyrób do badań klinicznych i wyrób do oceny działania, w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego, niezależnie od tego, czy jest to wyrób fabrycznie nowy, czy całkowicie odtworzony.

Wprowadzeniem do używania, zgodnie z ust. 1 pkt 32 powołanego artykułu, jest pierwsze udostępnienie użytkownikowi na terytorium państwa członkowskiego wyrobu gotowego do użycia w celu jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Według art. 11 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych wyroby wprowadzane do obrotu, wprowadzane do używania, sprowadzane spoza terytorium państw członkowskich przez świadczeniodawcę na własny użytek lub dostarczane w sprzedaży wysyłkowej są oznakowane znakiem CE.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. artykułu, znakiem CE nie oznakowuje się wyrobu wykonanego na zamówienie, wyrobu do badań klinicznych, wyrobu do oceny działania, wyrobu wykonanego przez użytkownika oraz systemu i zestawu zabiegowego, o których mowa w art. 30 ust. 1 i 4.

Ustęp 4 cyt. artykułu stanowi, że wyrób oznakowuje się znakiem CE po przeprowadzeniu odpowiednich dla wyrobu procedur oceny zgodności, potwierdzających, że wyrób spełnia odnoszące się do niego wymagania zasadnicze.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 45 ustawy o wyrobach medycznych , wytwórcą jest:

1. podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,
2. podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta.
   
   

W myśl art. 23 ust. 1 cytowanej ustawy, wyroby muszą spełniać odnoszące się do nich wymagania zasadnicze.

Na podstawie art. 26 pkt 2 ww. ustawy domniemywa się, że wyroby są zgodne z wymaganiami zasadniczymi, o których mowa w art. 23 ust. 1, w zakresie, w jakim stwierdzono ich zgodność z odpowiednimi krajowymi normami przyjętymi na podstawie norm ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej seria C, jako normy zharmonizowane z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych – w przypadku wyrobów medycznych i wyposażenia wyrobów medycznych;

Według art. 29 ust. 1 tej ustawy, wytwórca przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu oraz przed przekazaniem wyrobu do badań klinicznych lub do oceny działania jest obowiązany do przeprowadzenia oceny zgodności wyrobu.

Wytwórca może powierzyć autoryzowanemu przedstawicielowi prowadzenie niektórych procedur oceny zgodności, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 4, ust. 3 pkt 3 oraz ust. 4 pkt 3 (art. 29 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, autoryzowanym przedstawicielem jest podmiot, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim, który jest wyznaczony przez wytwórcę do działania w jego imieniu oraz do którego mogą zwracać się, zamiast do wytwórcy, władze i instytucje państw członkowskich w sprawach obowiązków wytwórcy określonych ustawą.

Na podstawie art. 58 tejże ustawy, wytwórca i autoryzowany przedstawiciel mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują zgłoszenia wyrobu do Prezesa Urzędu, co najmniej na 14 dni przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu albo przekazaniem do oceny działania pierwszego wyrobu.

Z powyższych regulacji wynika, że co do zasady to do wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela należy określenie, czy dany wyrób, zgodnie z jego przewidywanym zastosowaniem, jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest. Wyrób medyczny, po przeprowadzeniu odpowiednich procedur oceny zgodności, oznakowuje się znakiem CE.

Dystrybutor i importer mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy wprowadzili na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczony do używania na tym terytorium wyrób niebędący wyrobem wykonanym na zamówienie, powiadamiają o tym Prezesa Urzędu w terminie 7 dni od dnia wprowadzenia pierwszego wyrobu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 58 ust. 3).

W przedmiotowej sprawie, podstawowym kryterium decydującym o sposobie opodatkowania dostawy wyrobów jest zakwalifikowanie tych towarów przez Wnioskodawcę do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych. Wnioskodawca wskazał, że otrzymał od Zleceniodawcy (tj. właściciela marki produktu informację, że „Spray do usuwania (…)”, który został zgłoszony na listę wyrobów medycznych, mieści się w poz. 105 załącznika nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Firma zlecająca produkcję, w związku z tym, że jest właścicielem marki produktu oświadczyła, że produkt ten stanowi wyrób medyczny w rozumieniu ustawy z dn. 20.05.2015 r. o wyrobach medycznych oraz jest dopuszczony do obrotu na terytorium RP. Na dowód Wnioskodawca otrzymał dokumentację zgłoszeniową do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Towar tj. „Spray do usuwania (…)” stanowi wyrób medyczny, o którym mowa w poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy VAT, jako towar spełniający wymogi definicji zawartej w art. 2 pkt 38 i pkt 44 ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczony do obrotu na rynku krajowym. W konsekwencji należy wskazać, że do dostawy towaru, jak wskazał Wnioskodawca, będącego wyrobem medycznym w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, będzie miała zastosowanie obniżona stawka podatku VAT w wysokości 8% stosownie do art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy i w zw. z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy.

Ponadto należy stwierdzić, iż dostawa towaru – o nazwie Spray (…) zaklasyfikowanego do grupowania PKWiU 20.20.19.0, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy, w związku z poz. 65 załącznika nr 3 do ww. ustawy, podlega opodatkowaniu przewidzianą w tym przepisie stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji towarów wskazanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU jak również prawidłowości uznania za wyrób medyczny w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował towary do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego lub uznania towaru za wyrób medyczny.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.