Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.109.2017.2.SR
z 22 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2017 r. (data wpływu 15 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nabył na podstawie umowy zniesienia współwłasności z dnia 8 września 2005 r. własność nieruchomości położonej w …, stanowiącej działkę gruntu nr 4913/4 o pow. 0,1064 ha. W dniu 6 września 2008 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. W dniu 28 października 2008 r. małżonkowie zawarli notarialnie umowę o rozszerzenie ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, mocą której rozszerzyli wspólność majątkową małżeńską na przedmioty i prawa nabyte do dnia zawarcia tej umowy przez któregokolwiek z nich z jakiegokolwiek bądź tytułu. Przedmiotowa działka weszła w skład majątku wspólnego małżonków. Na przedmiotowej działce małżonkowie wybudowali dom jednorodzinny, który został oddany do użytkowania w 2011 r.

W dniu 12 lutego 2013 r. umową sporządzoną w formie aktu notarialnego Rep. A nr … małżonkowie ustanowili małżeńską rozdzielność majątkową majątku nabytego przez oboje lub jednego z nich z jakiegokolwiek bądź tytułu. W tym samym dniu przed notariuszem dokonali umownego podziału majątku wspólnego w ten sposób, że żonie Wnioskodawcy przypadł na wyłączną własność samochód marki … o wartości 25 000 zł, a Wnioskodawcy samochód osobowy marki … o wartości 37 000 zł. Wnioskodawca na podstawie tej umowy, będąc właścicielem nieruchomości położonej w …, stanowiącej działkę nr 4913/4, zobowiązał się do zapłaty kwoty 80 000 zł tytułem zwrotu nakładów finansowych na rzecz żony. Wymieniona umowa wyczerpała wszelkie rozliczenia pomiędzy małżonkami z tytułu pozostawania we wspólności majątkowej małżeńskiej.

Następnie, w dniu 14 lutego 2013 r. na podstawie aktu notarialnego Rep. A nr …, małżonkowie dokonali umownego podziału majątku wspólnego dotyczącego nieruchomości, na podstawie którego żona Wnioskodawcy nabyła na wyłączną własność lokal mieszkalny, którego stała się właścicielką na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy przeniesienia własności z dnia 21 października 2008 r., o pow. 44,11 m². Natomiast Wnioskodawca nabył na wyłączną własność działkę gruntu nr 4913/4 o pow. 0,1064 ha, która przed rozszerzeniem wspólności majątkowej należała do majątku osobistego, bez obowiązku dopłat. Łączną wartość przedmiotu umowy określono na kwotę 400 000 zł.

Następnie na podstawie umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 15 kwietnia 2015 r. sporządzonej w formie aktu notarialnego Rep. A nr …, Wnioskodawca sprzedał na rzecz swojej byłej żony udział wynoszący 1/3 części we współwłasności zabudowanej nieruchomości stanowiącej działki gruntu oznaczone numerami ewidencyjnymi 4913/9 i 4913/10 o łącznej pow. 0,1064 ha (dawna 4913/4), za kwotę 150 000 zł. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca jest właścicielem 2/3 udziału w prawie własności przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca wraz z żoną ma zamiar sprzedać nieruchomość.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że podział majątku wspólnego małżonków był ekwiwalentny, gdyż żona otrzymała na własność lokal mieszkalny o pow. 44,11 m², o wartości około 150 000 zł, kwotę 80 000 zł tytułem zwrotu nakładów finansowych na rzecz żony oraz samochód marki … o wartości 25 000 zł, natomiast Wnioskodawca zabudowaną działkę gruntu nr 4913/4 o wartości około 440 000 zł i samochód osobowy marki … o wartości 37 000 zł. Dokonany podział majątku wspólnego mieścił się w wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim przed ww. podziałem i nie przekroczył wartości Jego udziału w majątku wspólnym małżonków. Małżonkowie mieli równy udział w majątku wspólnym. Wnioskodawca wskazał, że na budowę domu, który podlega sprzedaży zostały przeznaczone środki pozyskane ze sprzedaży mieszkania należącego do Wnioskodawcy, która to sprzedaż nastąpiła w grudniu 2006 r. Kwota w wysokości 155 000 zł została przeznaczona na budowę domu, która trwała od 2008 r. do 2011 r.

Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.).

Wnioskodawca zamierza wydatkować przychód uzyskany ze sprzedaży udziału 2/3 części nieruchomości na budowę domu mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji odpłatnego zbycia 2/3 udziału w przedmiotowej nieruchomości wystąpi po stronie Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego ze sprzedaży nieruchomości po upływie 5 lat od nabycia nieruchomości?
3. Czy Wnioskodawca musi skorzystać z ulgi i wydatkować w ciągu 2 lat środki uzyskane ze sprzedaży 2/3 nieruchomości, na własne cele mieszkaniowe aby został zwolniony z zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w Jego przypadku nie zachodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od sprzedaży udziału 2/3 części nieruchomości, gdyż nie można przyjąć, że doszło do jego zbycia przed upływem 5 lat od jej nabycia według art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podział majątku wspólnego dorobkowego małżeńskiego był ekwiwalentny, Wnioskodawca nie nabył w wyniku dokonanego podziału majątku, składników majątkowych przewyższających Jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim.

Według Wnioskodawcy, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych w wyniku sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy przyjąć, że nabycie nieruchomości nastąpiło w 2005 r. W związku z powyższym minął pięcioletni termin, który uchyla obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zawarcie umów majątkowych małżeńskich, nie ma wpływu na nabycie nieruchomości według art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Włączenie lub wyłączenie nieruchomości z majątku wspólnego małżonków nie oznacza jej nabycia ani zbycia. Zdarzenia te nie wpływają na rozliczenie podatku dochodowego z tytułu jej sprzedaży. Zawarcie pierwszej umowy w 2008 r. o rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej, w której małżonkowie rozszerzyli wspólność majątkową na działkę nr 4913/4, a w 2013 r. zawarli umowę, w której dokonali rozdzielności majątkowej majątku nabytego przez oboje lub jednego z nich z jakiegokolwiek bądź tytułu. Zawarcie umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej ma charakter czynności prawnej organizacyjnej, która reguluje stosunki majątkowe między małżonkami. Odwołując się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 kwietnia 2002 r., sygn. akt III SA 2717/00, włączenie w drodze umowy rozszerzającej wspólność majątkową do majątku wspólnego małżonków nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego z małżonków nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Wnioskodawcy pięcioletni termin, o którym mowa we wspomnianym przepisie należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nabył własność nieruchomości na podstawie zniesienia współwłasności w 2005 r. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Rz 949/13, małżeńskie umowy majątkowe na podstawie których dokonano objęcia, a następnie wyłączenia z wspólności majątkowej nie mieszczą się w pojęciu nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie miały wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w tym podatku. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 1328/16, potwierdza, że umowa majątkowa rozszerzająca wspólność ustawową jest czynnością prawną organizacyjną, której przedmiotem jest regulacja majątkowoprawnych stosunków małżonków i włączenie do majątku małżonków, w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową, nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka nie jest nabyciem tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez drugiego małżonka. Takiej umowy majątkowej nie można utożsamiać ze zbyciem ani z nabyciem poszczególnych składników majątku, ani z nabyciem udziałów w tym majątku. Podział majątku dorobkowego małżonków dokonany w dniu 14 lutego 2013 r., w którym przedmiotowa nieruchomość stała się wyłączną własnością Wnioskodawcy, był ekwiwalentny w naturze dla obojga małżonków. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić można wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek o tej samej wartości. Nie można na tej podstawie uznać, że Wnioskodawca w tej chwili nabył w całości nieruchomość oznaczoną nr 4913/4. Dokonana pomiędzy Wnioskodawcą a byłą żoną w 2015 r., sprzedaż 1/3 udziału w nieruchomości nie miała wpływu na zaistnienie nowego terminu nabycia przez Wnioskodawcę 2/3 udziału w nieruchomości. A w wyniku powyższego, obowiązku liczenia upływu pięcioletniego terminu od nabycia nieruchomości w celu skorzystania ze zwolnienia z zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Sprzedaż 2/3 udziału w nieruchomości, której właścicielem obecnie jest Wnioskodawca nie spowoduje powstania obowiązku zapłaty podatku w podatku dochodowym od osób fizycznych, zapłata przedmiotowego zobowiązania wygasa w każdym przypadku, gdy od momentu nabycia nieruchomości upłynęło pięć lat. W przypadku Wnioskodawcy warunek został spełniony, natomiast późniejsze transfery nieruchomości związane z zawieraniem umów majątkowych małżeńskich i podziałem majątku nie miały wpływu na moment nabycia.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca aby nie zapłacić podatku dochodowego nie jest w tym przypadku zobowiązany do skorzystania z ulgi mieszkaniowej w postaci przeznaczenia środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości w ciągu dwóch lat na własne cele mieszkaniowe. Zgodnie z powyższymi twierdzeniami należy wskazać, że po stronie Wnioskodawcy w wyniku planowanej sprzedaży 2/3 udziału w nieruchomości oznaczonej księgą wieczystą …, położonej w …, nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, w wysokości 19 % od uzyskanego dochodu. W związku z tym Wnioskodawca, aby uchylić się od obowiązku podatkowego, nie będzie musiał skorzystać z ulgi mieszkaniowej polegającej na wydatkowaniu w ciągu dwóch lat środków uzyskanych z odpłatnego zbycia na własne cele mieszkaniowe. W przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki wskazane w art. 10 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, stwierdzić należy, że ustalenie daty nabycia nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości i ww. praw majątkowych ma istotne znaczenie dla określenia skutków podatkowych ich odpłatnego zbycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył na podstawie umowy zniesienia współwłasności z dnia 8 września 2005 r. własność nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 4913/4. W dniu 6 września 2008 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. W dniu 28 października 2008 r. małżonkowie zawarli notarialnie umowę o rozszerzenie ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, mocą której rozszerzyli wspólność majątkową małżeńską na przedmioty i prawa nabyte do dnia zawarcia tej umowy przez któregokolwiek z nich z jakiegokolwiek bądź tytułu. Przedmiotowa działka weszła w skład majątku wspólnego małżonków. Na przedmiotowej działce małżonkowie wybudowali dom jednorodzinny, który został oddany do użytkowania w 2011 r. W dniu 12 lutego 2013 r. umową sporządzoną w formie aktu notarialnego małżonkowie ustanowili małżeńską rozdzielność majątkową majątku nabytego przez oboje lub jednego z nich z jakiegokolwiek bądź tytułu. W tym samym dniu przed notariuszem dokonali umownego podziału majątku wspólnego w ten sposób, że żonie Wnioskodawcy przypadł na wyłączną własność samochód marki …, a Wnioskodawcy samochód osobowy marki …. Wnioskodawca na podstawie tej umowy, będąc właścicielem nieruchomości stanowiącej działkę nr 4913/4, zobowiązał się do zapłaty kwoty 80 000 zł tytułem nakładów finansowych na rzecz żony. Wymieniona umowa wyczerpała wszelkie rozliczenia pomiędzy małżonkami z tytułu pozostawania we wspólności majątkowej małżeńskiej. Następnie, w dniu 14 lutego 2013 r. na podstawie aktu notarialnego małżonkowie dokonali umownego podziału majątku wspólnego dotyczącego nieruchomości, na podstawie którego żona Wnioskodawcy nabyła na wyłączną własność lokal mieszkalny, którego stała się właścicielką na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy przeniesienia własności z dnia 21 października 2008 r., natomiast Wnioskodawca nabył na wyłączną własność działkę gruntu nr 4913/4, która przed rozszerzeniem wspólności majątkowej należała do majątku osobistego, bez obowiązku dopłat. Podział majątku wspólnego małżonków był ekwiwalentny. Dokonany podział majątku wspólnego mieścił się w wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim przed ww. podziałem i nie przekroczył wartości Jego udziału w majątku wspólnym małżonków. Małżonkowie mieli równy udział w majątku wspólnym. Następnie na podstawie umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 15 kwietnia 2015 r. sporządzonej w formie aktu notarialnego, Wnioskodawca sprzedał na rzecz swojej byłej żony udział wynoszący 1/3 części we współwłasności zabudowanej nieruchomości stanowiącej działki gruntu oznaczone numerami ewidencyjnymi: 4913/9 i 4913/10 (dawna 4913/4). Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca jest właścicielem 2/3 udziału w prawie własności przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca wraz z żoną ma zamiar sprzedać nieruchomość. Odpłatne zbycie nieruchomości, nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób. Wnioskodawca zamierza wydatkować przychód uzyskany ze sprzedaży udziału 2/3 części nieruchomości na budowę domu mieszkalnego.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682).

W myśl art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków. Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może bowiem ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast, w myśl art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami, współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tej rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  

• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli podział jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty oraz gdy wartość otrzymanych przez byłego małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział byłego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) – jak też stan jej majątku osobistego. W tej części, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w rezultacie ustanowienia małżeńskiej rozdzielności majątkowej oraz dokonania umownego podziału majątku wspólnego w dniu 12 lutego 2013 r., Wnioskodawca nabył na wyłączną własność zabudowaną działkę gruntu nr 4913/4 oraz samochód osobowy marki …, natomiast żona Wnioskodawcy nabyła lokal mieszkalny oraz otrzymała kwotę 80 000 zł tytułem zwrotu nakładów finansowych. Jak wskazuje Wnioskodawca, podział majątku wspólnego małżonków był ekwiwalentny, a wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawcę w wyniku podziału majątku wspólnego, mieściła się w wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim przed ww. podziałem.

Wobec powyższego przyjmując za Wnioskodawcą, że wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawcę w wyniku podziału majątku wspólnego mieściła się w wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim przed ww. podziałem, stwierdzić należy, że nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości (działki nr 4913/4) przez Wnioskodawcę przyjąć należy datę jej pierwotnego nabycia przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zawarcie umowy małżeńskiej w dniu 28 października 2008 r. rozszerzającej ustrój wspólności majątkowej m.in. na działkę gruntu nr 4913/4 należącą do Wnioskodawcy, a także dokonanie w dniu 15 kwietnia 2015 r. sprzedaży 1/3 udziału w przedmiotowej nieruchomości również nie spowodowały po stronie Wnioskodawcy nowego nabycia tej nieruchomości. Z datą rozszerzenia wspólności ustawowej małżeńskiej po stronie Wnioskodawcy nie nastąpiło nowe nabycie nieruchomości.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl natomiast art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych  przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie udziału 2/3 części w nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym sprzedaż tego udziału nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w sytuacji sprzedaży udziału w ww. nieruchomości.

W związku z tym, że sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. udziału w nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca nie uzyska z ww. tytułu dochodu, który mógłby podlegać zwolnieniu od podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela nieruchomości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ‒ Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.