Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4011.55.2017.2.NL
z 31 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z 24 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.), uzupełnionym 13 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie uznania za przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przychodu uzyskanego przez komandytariuszy spółki komandytowej, będących osobami fizycznymi z Transakcji sprzedaży, o której mowa we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie uznania za przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przychodu uzyskanego przez komandytariuszy spółki komandytowej, będących osobami fizycznymi z Transakcji sprzedaży, o której mowa we wniosku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 4 lipca 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4011.55.2017.1.NL, 0111-KDIB1-1.4011.56.2017.1.NL, 0111-KDIB1-1.4010.50.2017.1.NL, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 13 lipca 2017 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowaną będącą stroną postępowania:
  B.R.
  
• Zainteresowanych niebędących stroną postępowania:
  
  1. A.J.,
     
  2. Sp. z o.o.,
  
  
  

zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowani (dalej: „Wspólnicy”) są wspólnikami Spółki komandytowej (dalej: „Spółka”), która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie lokali użytkowych oraz miejsc postojowych (parkingowych) na nieruchomościach będących jej własnością. Wspólnicy będący osobami fizycznymi są komandytariuszami Spółki (dalej: „Komandytariusze”), natomiast wspólnik będący osobą prawną jest komplementariuszem Spółki (dalej: „Komplementariusz”).

Spółka jest właścicielem budynku biurowego (dalej: „Budynek”). Spółka jest zarejestrowanym na terytorium Polski czynnym podatnikiem VAT.

Budynek położony jest na stanowiącej własność Spółki nieruchomości gruntowej, o powierzchni 0,3505 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej: „Nieruchomość 1”). Nieruchomość 1 została pierwotnie zakupiona przez Komandytariuszy, a następnie wniesiona do Spółki w dniu 11 kwietnia 2008 r. w postaci wkładu niepieniężnego. Nieruchomość 1 została zaliczona przez Spółkę do kategorii środków trwałych. Po wniesieniu Nieruchomości 1 do Spółki, Spółka ponosiła wydatki na budowę Budynku. Po wybudowaniu, Budynek został przyjęty do używania jako środek trwały. Spółka amortyzuje Budynek dla celów podatkowych, a Wspólnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku Spółki.

Spółka, według stanu na dzień zawarcia Transakcji (jak zdefiniowano poniżej), będzie również właścicielem sąsiadujących z Nieruchomością 1, a obecnie dzierżawionych przez Spółkę, gruntów stanowiących działki, dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej: „Nieruchomość 2”) oraz działek, dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgi wieczyste (dalej: „Nieruchomości 3”). Nieruchomość 2 jest zabudowana parkingiem (dalej: „Parking”), a znajdujące się na nim miejsca postojowe są oddawane przez Spółkę w najem na rzecz osób trzecich w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, natomiast Nieruchomości 3 są zabudowane fragmentem wewnętrznego układu komunikacyjnego. Nieruchomość 2 również została pierwotnie zakupiona przez Komandytariuszy Spółki. Przed zawarciem Transakcji Nieruchomość 2 zostanie wniesiona do Spółki przez Komandytariuszy w postaci wkładu niepieniężnego. Z uwagi na planowaną przez Spółkę sprzedaż Nieruchomości 2 przed upływem roku od dnia jej wniesienia do Spółki, zostanie ona zaliczona przez Spółkę do kategorii towarów handlowych (obrotowych). Nieruchomości 3 zostaną kupione przez Spółkę przed zawarciem Transakcji, a z uwagi na planowaną przez Spółkę sprzedaż Nieruchomości 3 przed upływem roku od dnia ich nabycia, również zostaną one zaliczone przez Spółkę do kategorii towarów handlowych (obrotowych). W dalszej części niniejszego wniosku Nieruchomość 1, Nieruchomość 2 oraz Nieruchomości 3 będą zwane łącznie „Nieruchomościami”.

Obecnie planowana jest sprzedaż przedsiębiorstwa Spółki, w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, obejmującego w szczególności Budynek oraz Nieruchomości (dalej „Transakcja”).

Przedsiębiorstwo będące przedmiotem Transakcji obejmuje, poza Budynkiem oraz Nieruchomościami, także prawa i zobowiązania Spółki związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, inne środki trwałe oraz wartości niematerialnie i prawne będące własnością Spółki, a także inne składniki majątkowe Spółki, niezbędne dla kontynuowania przez kontrahenta działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni użytkowej w Budynku oraz miejsc postojowych.

Komandytariusze złożyli stosowne oświadczenia i opodatkowują uzyskiwane przez siebie przychody z tytułu udziału w Spółce stawką liniową 19%, o której mowa w art. 30c Ustawy o PIT.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy na potrzeby opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dochód uzyskany przez Komandytariuszy z tytułu udziału w Spółce, a będący wynikiem Transakcji, ma być zakwalifikowany przez Komandytariuszy jako dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Zainteresowanych, na potrzeby opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dochód uzyskany przez Komandytariuszy z tytułu udziału w Spółce, a będący wynikiem Transakcji, będzie - w częściach adekwatnych do udziału Komandytariuszy w zysku Spółki - stanowił dla Komandytariuszy dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032, ze zm., dalej: „Ustawy o PIT”), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali. Jeżeli umowa spółki lub uchwała wspólników nie stanowi inaczej, prawa do udziału w zysku są równe. Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1578 ze zm., dalej: „KSH”), spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Ponieważ spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki.

Tym samym, przychód osiągany przez Spółkę podlega opodatkowaniu na poziomie wspólników, proporcjonalnie do określonego w umowie Spółki prawa każdego z nich do udziału w zyskach Spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika, a zatem w przypadku Komandytariuszy (będących osobami fizycznymi) dochód z udziału w Spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT).

Zgodnie z art. 5b ust. 2 Ustawy o PIT, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej (winno być: niebędąca osobą prawną) (tj. także spółka komandytowa), przychody wspólnika z udziału w takiej spółce określone na podstawie art. 8 ust. 1 Ustawy o PIT, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT, tj. ze źródła - pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z analizowanego przepisu wynika zasada, iż przychody i koszty przypadające wspólnikowi z udziału w spółce osobowej kwalifikuje się w całości do jednego źródła przychodów - pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z powyższym przepisem, jeżeli spółka osobowa prowadzi działalność gospodarczą, to wszystkie przychody osoby fizycznej uzyskane z tytułu posiadania praw i obowiązków (udziału) w takiej spółce są przychodami ze źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Należy podkreślić, że przedmiotowy przepis stanowi o całości przychodów osiąganych przez daną spółkę, a przypadających na jej wspólnika.

Zgodnie natomiast ze wskazanymi powyżej przepisami KSH, celem istnienia spółki komandytowej jest prowadzenie działalności gospodarczej. W przypadku takiej spółki spełniona jest zatem hipoteza przepisu art. 5b ust. 2 Ustawy o PIT. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem mniejszego wniosku. Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wynajmu powierzchni użytkowych (lokali użytkowych oraz miejsc postojowych). Przychód wygenerowany w ramach Transakcji będzie przychodem uzyskanym w ramach działalności gospodarczej realizowanej przez Spółkę.

W konsekwencji należy uznać, iż dyspozycja wskazanego powyżej art. 5b ust. 2 Ustawy o PIT zostanie spełniona, a zatem przychód uzyskany przez Spółkę w ramach Transakcji będzie alokowany dla celów opodatkowania podatkiem PIT do Komandytariuszy i będzie dla nich stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowany podatkiem PIT według stawki liniowej 19%, skoro Komandytariusze dokonali wyboru takiego sposobu opodatkowania dochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 1 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub przewlekłe prowadzenie postępowania (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.