2017.08.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-3.4012.198.2017.1.ISK

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.198.2017.1.ISK
z 30 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2017 r. (data wpływu 30 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu VAT Podróżnym w placówce (sklepie) Wnioskodawcy innym niż ten w którym został zakupiony towar - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu VAT Podróżnym w placówce (sklepie) Wnioskodawcy innym niż ten w którym został zakupiony towar.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą, głównie w zakresie sprzedaży detalicznej towarów na terytorium Polski. Działalność handlowa Wnioskodawcy prowadzona jest przede wszystkim w sklepach stacjonarnych znajdujących się w lokalach handlowych stanowiących własność Spółki oraz w lokalach wynajmowanych od osób trzecich.

W zakresie sprzedaży detalicznej towarów, Spółka oferuje klientom m.in. artykuły spożywcze, sprzęt elektroniczny, AGD, kosmetyki, tekstylia i inne towary. Wnioskodawca posiada rozbudowaną sieć sklepów położonych w różnych lokalizacjach na terytorium Polski.

Klientami sklepów Wnioskodawcy, są zarówno podmioty krajowe jak i zagraniczne, w tym również osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej (dalej: Podróżni).

Podróżni nabywają w sklepach Wnioskodawcy towary, od których mogą ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku od towarów i usług (dalej: VAT), jeżeli towary te w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nich poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym (tzw. system zwrotu TAX FREE). Zwrot podatku Podróżnym dokonującym zakupu towarów w sklepach Wnioskodawcy dokonywany jest przez podmiot uprawniony do dokonywania zwrotów, spełniający warunki określone w art. 127 ust. 8 ustawy o VAT (dalej: Kontrahent), z którym Spółka zawarła umowę o zwrot podatku. Podróżni otrzymują zwrot VAT od Kontrahenta w kwocie pomniejszonej o pobraną od Podróżnego prowizję Kontrahenta.

Wnioskodawca, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów, planuje obok istniejącej już procedury zwrotu VAT przez Kontrahenta, wprowadzić procedurę zwrotu VAT bezpośrednio przez Spółkę, dzięki czemu Podróżni nabywający towary w sklepach Spółki otrzymywaliby zwrot VAT w pełnej wysokości (bez pomniejszenia o kwotę prowizji pobieranej przez Kontrahenta).

W związku z planowanym wprowadzeniem systemu bezpośredniego zwrotu VAT, Wnioskodawca będzie spełniać następujące warunki:

poinformuje na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że (i) jest sprzedawcą w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy o VAT, uprawnionym do dokonywania zwrotów VAT Podróżnym, tj. zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz prowadzi ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, (ii) będzie dokonywał zwrotu VAT Podróżnym również bezpośrednio, niezależnie od istniejącego systemu zwrotu VAT przez Kontrahenta;
zapewni Podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu VAT w języku polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim (na potrzeby zwrotu VAT przez Kontrahenta warunek ten jest aktualnie spełniony);
oznaczy punkty sprzedaży znakiem informującym Podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot VAT (na potrzeby zwrotu VAT przez Kontrahenta warunek ten jest aktualnie spełniony);
poinformuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o miejscu/miejscach, gdzie Podróżni dokonujący zakupu towarów w Spółce mogą odebrać podatek (miejscem tym może być np. sklep Wnioskodawcy).

W ramach planowanego systemu zwrotu VAT bezpośrednio przez Spółkę, Wnioskodawca umożliwi Podróżnym wybór miejsca/miejsc zwrotu VAT w dogodnej dla nich placówce - przy czym będzie to miejsce, o którym zostanie poinformowany właściwy naczelnik urzędu skarbowego. W konsekwencji, mogą wystąpić sytuacje, w których Podróżny otrzyma zwrot VAT:

w tej samej placówce (np. sklepie Wnioskodawcy), w której nabyto towar od którego przysługuje zwrot VAT,
w innej placówce, niż ta, w której nabyto towar od którego przysługuje zwrot VAT (np. inny sklep Wnioskodawcy niż ten, w którym dokonano nabycia towaru).

Dodatkowo Wnioskodawca przewiduje, iż:

kraj zamieszkania Podróżnych będzie ustalany na podstawie paszportu lub innego dokumentu ustalającego tożsamość,
Podróżni będą mieli prawo do otrzymania zwrotu VAT zapłaconego przy nabyciu towarów w sklepach Spółki zlokalizowanych na terytorium kraju (Polski), które w stanie nienaruszonym zostały przez nich wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym, nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonali zakupu (nie dotyczy to nabycia paliw silnikowych);
podstawą dokonania zwrotu podatku VAT Podróżnemu przez Spółkę będzie przedstawienie przez Podróżnego: (i) dokumentu wystawionego przez Wnioskodawcę z załączonym do niego paragonem, na którym to dokumencie urząd celno-skarbowy potwierdzi stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów lub (ii) dokumentu potwierdzonego przez właściwy organ celny, przez który towary zostały wywiezione z terytorium Unii Europejskiej

Wnioskodawca wskazuje, iż obroty Spółki za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie uprawniony do zwrotu VAT Podróżnym w sytuacji, gdy zwrot VAT będzie dokonywany w placówce (sklepie) Wnioskodawcy innej niż ta, w której został zakupiony towar?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie uprawniony do zwrotu VAT Podróżnym w sytuacji, gdy zwrot VAT będzie dokonywany w placówce (sklepie) Wnioskodawcy innej niż ta, w której został zakupiony towar.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ramy prawne

Stosownie do art. 126 ust. 1 ustawy o VAT, osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej „podróżnymi”, mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128. W ust. 2 i 3 ww. artykułu wskazano, że stałe miejsce zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość a zwrot podatku nie przysługuje w przypadku nabycia paliw silnikowych.

W myśl art. 127 ust. 1 ustawy o VAT, zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej „sprzedawcami”, którzy:

są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz
prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 127 ust. 3 ustawy o VAT, sprzedawcami nie mogą być podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9. Zaś z ust. 4 ww. artykułu wynika, że sprzedawcy są obowiązani:

poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że są sprzedawcami;
zapewnić podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim;
oznaczyć punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku;
poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek, oraz z kim mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów.

Jednocześnie stosownie do art. 127 ust. 5 ustawy o VAT, zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1. Zwrot podatku jest dokonywany w formie wypłaty gotówkowej lub polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

Sprzedawcy, o których mowa w ust. 5. mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1 pod warunkiem, że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400 000 zł, oraz że dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy.

Zgodnie z art. 128 ust. 1 ustawy o VAT, zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Stosownie do dyspozycji ust. 2 powołanego artykułu, podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celny potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do dokumentu powinien być przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1.

Urząd celny potwierdza wywóz towaru na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość (art. 128 ust. 3 ustawy).

Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do potwierdzania wywozu z terytorium Unii Europejskiej towarów nabytych przez podróżnego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 128 ust. 4 ustawy).

W przypadku, gdy podróżny opuszcza terytorium Unii Europejskiej z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, zwrot podatku przysługuje, jeżeli dokument, o którym mowa w ust. 2, został potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione z terytorium Unii Europejskiej (art. 128 ust. 5 ustawy).

Warunki zwrotu VAT Podróżnym

Wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 126-128 ustawy o VAT, przewidujące wymogi dla stosowania zwrotu VAT dla Podróżnych, tzn.:

jest czynnym podatnikiem VAT i jego sprzedaż nie jest zwolniona z podatku;

ewidencjonuje sprzedaż towarów i usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na kasie rejestrującej;

poinformuje na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że jest sprzedawcą w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy o VAT, uprawnionym do dokonywania zwrotów VAT Podróżnym i będzie dokonywał zwrotu VAT Podróżnym również samodzielnie bez pośrednictwa Kontrahenta,

zapewni Podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu VAT w języku polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim;

oznaczy punkty sprzedaży znakiem informującym Podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot VAT;

poinformuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o miejscu/miejscach, gdzie Podróżni dokonujący zakupu towarów w Spółce mogą odebrać podatek (miejscem tym może być np. sklep Wnioskodawcy);

będzie ustalał kraj zamieszkania Podróżnych na podstawie paszportu lub innego dokumentu ustalającego tożsamość;

obroty Spółki za poprzedni rok podatkowy wynoszą powyżej 400 000 zł.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż:

Podróżni będą mieli prawo do otrzymania zwrotu VAT zapłaconego przy nabyciu towarów w sklepach Spółki zlokalizowanych na terytorium kraju (Polski), które w stanie nienaruszonym zostały przez nich wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym, nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonali zakupu (przy czym zwrot nie będzie dotyczył nabycia paliw silnikowych);
podstawą dokonania zwrotu podatku VAT Podróżnemu przez Spółkę będzie przedstawienie przez Podróżnego:
1. dokumentu wystawionego przez Wnioskodawcę z załączonym do niego paragonem, na którym to dokumencie urząd celno-skarbowy potwierdzi stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów lub
2. dokumentu potwierdzonego przez właściwy organ celny, przez który towary zostały wywiezione z terytorium Unii Europejskiej;
planuje dokonywać zwrotu VAT na rzecz Podróżnych zarówno w placówce (sklepie) Wnioskodawcy, w której został zakupiony towarów, jak również w placówce (sklepie) Wnioskodawcy innej niż ta, w której został zakupiony towar.

Pojęcie Sprzedawcy

Zgodnie z art. 127 ust. 6 sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1, pod warunkiem że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400 000 zł, oraz że dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż przepisy ustawy o VAT nie określają jak należy rozumieć pojęcie „sprzedawcy”, o którym mowa w art. 127 ust. 6 ustawy o VAT. Art. 127 ust. 5, do którego odsyła ust. 6, wskazuje jedynie w jakiej formie jest dokonywany zwrot VAT dla podróżnych.

Wobec braku definicji ww. pojęcia należy odwołać się do jego znaczenia słownikowego. Według internetowego Wielkiego Słownika Języka Polskiego „sprzedawca” to „osoba, która zajmuje się sprzedażą produktów i usług”.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży Podróżnym towarów, w stosunku do których mogą się ubiegać o zwrot VAT, spełnia przytoczoną powyżej definicję „sprzedawcy”. Bez znaczenia dla uznania Wnioskodawcy za Sprzedawcę pozostaje fakt, iż Spółka planuje wprowadzić system zwrotu VAT Podróżnym, w ramach którego Podróżny będzie mógł ubiegać się o zwrot VAT w miejscu, w którym zakupił towar lub w innym miejscu (sklepie) Wnioskodawcy.

Okoliczność, iż Podróżni będą mogli uzyskiwać zwrot VAT w innej placówce Spółki niż ta, w której pierwotnie zakupili towary nie powoduje, iż Wnioskodawca będzie dokonywać zwrotu VAT w stosunku do towarów innych niż nabytych u tego Wnioskodawcy. Przepisy ustawy o VAT nie wymagają, aby zachodziła tożsamość miejsca sprzedaży i zwrotu VAT Podróżnemu. W konsekwencji, w opisanym zdarzeniu przyszłym, w ocenie Spółki, spełniony będzie warunek dokonywania zwrotu VAT jedynie w stosunku do towaru zakupionych u Wnioskodawcy.

Zwrot VAT w stosunku do towarów zakupionych u tego samego sprzedawcy

Ustawa o VAT przewiduje sytuacje, w których podatnik prowadzi sprzedaż towarów i usług w różnych lokalizacjach. Poszczególne miejsca sprzedaży (sklepy, stoiska, placówki, oddziały) nie stanowią w myśl przepisów ustawy o VAT odrębnych podmiotów lub podatników VAT, a tym samym odrębnego sprzedawcy.

Dana placówka, zlokalizowana w innym miejscu niż centrala lub inna placówka nie jest traktowana jako niezależny podmiot. Analogicznie, w przypadku oddziału i centrali, na gruncie ustawy o VAT, mamy do czynienia z jednym podatnikiem VAT. Poszczególne jednostki organizacyjne w ramach jednej organizacji nie są niezależne, tym samym na potrzeby VAT traktowane są jako jeden podmiot. Podobna sytuacja występuje również w przypadku interpretowania znaczenia wyrażenia „dokonywania zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy”.

Poszczególne sklepy należące do Wnioskodawcy nie dysponują odrębnym od Wnioskodawcy kapitałem, a całe ryzyko gospodarcze związane z działalnością poszczególnych placówek jest ponoszone przez Wnioskodawcę. Również władztwo nad wszystkimi towarami znajdującymi się w sklepach stacjonarnych należy do Wnioskodawcy i w momencie sprzedaży to właśnie z Wnioskodawcy na rzecz Podróżnych dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W konsekwencji, należy stwierdzić, iż niezależnie od ilości posiadanych przez Wnioskodawcę placówek, sprzedaż realizowana przez jedną z nich jest traktowana jak sprzedaż Wnioskodawcy. Tym samym, w przypadku nabycia towaru przez Podróżnego w jednej placówce i dokonania zwrotu w drugiej placówce, będą spełnione warunki przewidziane w art. 127 ust. 6 ustawy o VAT. Mianowicie, zwrot VAT dla Podróżnego będzie dokonywany jedynie w stosunku do towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę.

Powyższe stanowisko, zgodnie z którym placówki/jednostki danego podmiotu nie można traktować jako odrębnego podmiotu i podatnika VAT znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), np. wyrok z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14, Gmina Wrocław, w którym TSUE zauważył, iż: „jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego wykonują działalność gospodarcza powierzona im w imieniu i na rachunek Gminy Wrocław, oraz że nie odpowiadają one za szkody spowodowane ta działalnością, ponieważ odpowiedzialność te ponosi wyłącznie gmina. Ze wspomnianego postanowienia wynika również, że owe jednostki nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z rzeczoną działalnością, ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności, bowiem uzyskane dochody są wpłacane do budżetu Gminy Wrocław, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu. Zatem, jak też stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w składzie powiększonym, gminę taką jak Gmina Wrocław i jej jednostki budżetowe, w sytuacji takiej jak w postępowaniu głównym, należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT”.

Powyższe potwierdza również stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA), np. wyrok z dnia 26 lutego 2013 r. sygn. akt I FSK 493/12, w którym NSA uznał, że „Zagraniczna Jednostka Macierzysta i utworzony przez nią Oddział stanowią ten sam podmiot i jednego podatnika dla celów VAT. Z braku we wzajemnych relacjach pomiędzy Jednostką Macierzystą a jej Oddziałem możliwości wyodrębnienia dwóch stron transakcji, nie można uznać, że czynności między tymi podmiotami podlegają opodatkowaniu VAT. Takie transakcje należy traktować jako czynności dokonywane w ramach jednego przedsiębiorstwa.”

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że wyrażenie z art. 127 ust. 6 ustawy o VAT, tj. „dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy” należy odczytywać w ten sposób, że zwrot VAT dla Podróżnego jest możliwy w sytuacji gdy sprzedaż została zrealizowana przez tego samego zarejestrowanego podatnika VAT. Tym samym, w sytuacji gdy Podróżni nabędą towar w jednym ze sklepów, a o zwrot ubiegać się będą w innym sklepie, będzie zachodzić tożsamość sprzedawcy i będzie możliwe dokonanie zwrotu VAT Podróżnym.

Dodatkowo, Wnioskodawca zwraca uwagę, iż przepisy dotyczące zwrotu VAT Podróżnym wymagają aby sprzedaż była ewidencjonowana za pomocą kasy rejestrującej. Każdy paragon fiskalny zawiera m.in. oznaczenie sprzedawcy oraz NIP. Na podstawie takiego dokumentu można zatem z łatwością zidentyfikować jaki podmiot dokonał sprzedaży oraz jakie towary lub usługi były przedmiotem transakcji. W przypadku podatników, którzy posiadają więcej niż jedno miejsce, w którym dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi, na paragonie fiskalnym wskazywany jest adres miejsca sprzedaży. Tym samym, niezależnie od tego, w którym miejscu Podróżni dokonają zakupu towarów, na paragonie fiskalnym dokumentującym te transakcje, jako sprzedawca będzie wskazany Wnioskodawca. W efekcie, niezależnie od miejsca zakupu towaru przez Podróżnego, sprzedawcą będzie w każdym przypadku Spółka, co również będzie potwierdzać paragon fiskalny na którym widnieć będą dane Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe, w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie uprawniony do zwrotu VAT Podróżnym w sytuacji, gdy zwrot VAT będzie dokonywany w placówce (sklepie) Wnioskodawcy innej niż ta, w której został zakupiony towar.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017, poz. 1221), zwanej dalej ustawą, osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej „podróżnymi”, mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

W myśl art. 126 ust. 2 ustawy stałe miejsce zamieszkania, o którym mowa w ust. 1 ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Stosownie do art. 127 ust. 1 ustawy, zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej „sprzedawcami”, którzy:

są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz
prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz
zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu (art. 127 ust. 2).

Zgodnie z art. 127 ust. 3 ustawy, sprzedawcami nie mogą być podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Sprzedawcy, w myśl art. 127 ust. 4 ustawy, są obowiązani:

poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że są sprzedawcami;
zapewnić podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim;
oznaczyć punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku;
poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek, oraz z kim mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów.

Zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1. Zwrot podatku jest dokonywany w formie wypłaty gotówkowej lub polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej (art. 127 ust. 5 ustawy).

W myśl ust. 6 ww. przepisu, sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1, pod warunkiem że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400.000 zł oraz że dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy.

Na podstawie art. 127 ust. 7 ustawy, przepis ust. 6 stosuje się również w przypadku, gdy sprzedawca nie spełnia warunku dotyczącego wysokości obrotów, o którym mowa w tym przepisie, jednakże wyłącznie w odniesieniu do sprzedaży dokonanej podróżnemu w roku podatkowym, w którym spełniał ten warunek.

Z powyższych przepisów wynika, że podmioty, które nie mają stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej dokonujący zakupu towarów w Polsce mogą otrzymać zwrot kwoty stanowiącej podatek VAT, który został naliczony przez sprzedawców tych towarów. Ww. zwrotu podatku mogą dokonać zarówno sprzedawcy jak i podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu o którym mowa w art. 126 ust. 1 ustawy, po spełnieniu określonych warunków z ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, głównie w zakresie sprzedaży detalicznej towarów na terytorium Polski, przede wszystkim w sklepach stacjonarnych znajdujących się w lokalach handlowych stanowiących własność Spółki oraz w lokalach wynajmowanych od osób trzecich.

Klientami sklepów Wnioskodawcy, są zarówno podmioty krajowe jak i zagraniczne, w tym również osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej.

Podróżni nabywają w sklepach Wnioskodawcy towary, od których mogą ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku od towarów i usług, jeżeli towary te w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nich poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym.

Wnioskodawca, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów, planuje obok istniejącej już procedury zwrotu VAT przez podmiot uprawniony do dokonywania zwrotów z którym Spółka zawarła umowę o zwrot podatku, wprowadzić procedurę zwrotu VAT bezpośrednio przez Spółkę, dzięki czemu Podróżni nabywający towary w sklepach Spółki otrzymywaliby zwrot VAT w pełnej wysokości (bez pomniejszenia o kwotę prowizji pobieranej przez Kontrahenta).

W związku z planowanym wprowadzeniem systemu bezpośredniego zwrotu VAT, Wnioskodawca będzie spełniać następujące warunki:

poinformuje na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że (i) jest sprzedawcą w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy o VAT, uprawnionym do dokonywania zwrotów VAT Podróżnym, tj. zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz prowadzi ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, (ii) będzie dokonywał zwrotu VAT Podróżnym również bezpośrednio, niezależnie od istniejącego systemu zwrotu VAT przez Kontrahenta;
zapewni Podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu VAT w języku polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim (na potrzeby zwrotu VAT przez Kontrahenta warunek ten jest aktualnie spełniony);
oznaczy punkty sprzedaży znakiem informującym Podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot VAT (na potrzeby zwrotu VAT przez Kontrahenta warunek ten jest aktualnie spełniony);
poinformuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o miejscu/miejscach, gdzie Podróżni dokonujący zakupu towarów w Spółce mogą odebrać podatek (miejscem tym może być np. sklep Wnioskodawcy).

w tej samej placówce (np. sklepie Wnioskodawcy), w której nabyto towar od którego przysługuje zwrot VAT,
w innej placówce, niż ta, w której nabyto towar od którego przysługuje zwrot VAT (np. inny sklep Wnioskodawcy niż ten, w którym dokonano nabycia towaru).

Dodatkowo Wnioskodawca przewiduje, iż:

kraj zamieszkania Podróżnych będzie ustalany na podstawie paszportu lub innego dokumentu ustalającego tożsamość,
Podróżni będą mieli prawo do otrzymania zwrotu VAT zapłaconego przy nabyciu towarów w sklepach Spółki zlokalizowanych na terytorium kraju (Polski), które w stanie nienaruszonym zostały przez nich wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym, nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonali zakupu (nie dotyczy to nabycia paliw silnikowych);
podstawą dokonania zwrotu podatku VAT Podróżnemu przez Spółkę będzie przedstawienie przez Podróżnego: (i) dokumentu wystawionego przez Wnioskodawcę z załączonym do niego paragonem, na którym to dokumencie urząd celno-skarbowy potwierdzi stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów lub (ii) dokumentu potwierdzonego przez właściwy organ celny, przez który towary zostały wywiezione z terytorium Unii Europejskiej

Wnioskodawca wskazuje, iż obroty Spółki za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400 000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do zwrotu VAT Podróżnym w sytuacji, gdy zwrot VAT będzie dokonywany w placówce (sklepie) Wnioskodawcy innej niż ta, w której został zakupiony towar.

Należy wskazać, iż z art. 127 ust. 4 pkt 4 ustawy wynika, iż ustawodawca obowiązuje sprzedawcę do poinformowania naczelnika urzędu skarbowego o miejscu gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca planuje dokonywać zwrotu podatku w tej samej placówce/sklepie Wnioskodawcy, w której nabyto towar, od którego przysługuje zwrot VAT, lub w innej placówce/sklepie, również należącym do Wnioskodawcy, przy czym to podróżny będzie podejmował decyzję co do miejsca, w którym chce dokonać zwrotu VAT. Wnioskodawca wskazał, iż poinformuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o miejscu/miejscach, gdzie Podróżni dokonujący zakupu towarów w Spółce mogą odebrać podatek (miejscem tym może być np. sklep Wnioskodawcy).

Tym samym należy uznać, iż podróżny po spełnieniu wszystkich warunków przewidzianych przepisami, otrzymuje prawo do zwrotu podatku we wskazanym przez Wnioskodawcę naczelnikowi urzędu skarbowego miejscu, od towarów nabytych u Wnioskodawcy niezależnie od placówki należącej do Wnioskodawcy, w której podróżny dokonał zakupu.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin