Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111.KDIB3-2.4012.370.2017.1.MD
z 30 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 lipca 2017 r. (data wpływu 20 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (biuro projektów urbanistycznych), zarejestrowaną w CEiDG w dniu 11 grudnia 2014 r. Działalność gospodarcza została zawieszona w dniu 31 grudnia 2014 r., a następnie wznowiona 11 sierpnia 2015 r., funkcjonując nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. Przez ten okres czasu działalność gospodarcza Wnioskodawcy świadczy usługi związane z projektami urbanistycznymi, nie świadcząc przy tym żadnych usług doradczych w tym, ani innym zakresie. Wnioskodawca od dnia 17 sierpnia 2015 r. jest zarejestrowanym (czynnym) podatnikiem podatku VAT.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy funkcjonuje w oparciu o kod PKD 71.11.Z- projektowanie urbanistyczne.

W zakres usług Wnioskodawcy z zakresu planowania przestrzennego wchodzą:

• sporządzanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin,
• sporządzanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,
• sporządzanie analiz zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gmin,
• sporządzanie projektów uchwał wraz z załącznikami,
• sporządzanie prognozy skutków finansowych uchwalenia planu miejscowego.
  
  

Wg klasyfikacji PKWiU wykonywana działalność gospodarcza funkcjonuje pod numerami:

• 71.11.31.0 – Usługi planowania przestrzennego terenów miejskich,
• 71.11.32.0 – Usługi planowania przestrzennego terenów wiejskich,
• 71.11.33.0 – Usługi planowania przestrzennego związane z lokalizacją obiektów budowlanych.
  
  

Dotychczas Wnioskodawca w ramach świadczenia swoich usług z zakresu projektowania urbanistycznego i planowania przestrzennego wystawiał faktury VAT, jednakże Wnioskodawca nie świadczył oraz nie zamierza świadczyć usług o charakterze doradczym.

Przedmiotem pytania Wnioskodawcy jest możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT. Wnioskodawca od dnia 17 sierpnia 2015 r. jest zarejestrowanym (czynnym) podatnikiem VAT. Jednakże z uwagi na to, iż Wnioskodawca w żadnym roku swojej dotychczasowej działalności nie przekroczył poziomu przychodów przekraczających kwotę 150 000 zł,

a w 2017 r. nie zamierza przekroczyć 200 000 zł oraz mając na uwadze fakt, że Wnioskodawca nie świadczy i nie będzie świadczył usług o charakterze doradczym, Wnioskodawca zamierza od dnia 1 października 2017 r. skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. 2017 poz. 1221).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prowadząc biuro projektów urbanistycznych świadczące usługi z zakresu projektowania urbanistycznego i planowania przestrzennego, które nie obejmują swoim zakresem usług o charakterze doradczym, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. 2017 poz. 1221)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W oparciu o art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. 2017 poz. 1221), Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w tym przepisie gdyż Wnioskodawca nie udziela porad, ani nie doradza podczas świadczenia usług z zakresu projektowania urbanistycznego oraz planowania przestrzennego.

Działalność Wnioskodawcy sprowadza się do sporządzenia na rzecz jednostek samorządu terytorialnego projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy wraz z projektami uchwał.

Dokumenty te powstają na podstawie wytycznych zamawiającego, bowiem to zamawiający usługę sam decyduje, czego ma dotyczyć dany plan miejscowy czy studium, jakie zmiany w stosunku do obecnie obowiązujących dokumentów mają być wprowadzone. Wnioskodawca pełni rolę jedynie podmiotu dokonującego tych czynności. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji zamówienia nie stanowią zatem usług o charakterze doradczym.

Na poparcie wyżej wskazanego stanowiska, Wnioskodawca przedstawia 3 pokrewne interpretacje dot. usług z tego samego zakresu:

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 3063-ILPP2-2.4512.102.2016.1.AO,

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPP1/4512-809/15/AW,

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPP1/443-553/14/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podatkowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
   
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
   
   

Należy stwierdzić, że ze zwolnienia podatkowego na podstawie powołanego powyżej art. 113 ust. 1 ustawy nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „doradztwo”. W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne i inne.

Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego PWN (Warszawa 1994), „doradzać” znaczy: udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Odwołując się do wykładni językowej przedstawionej w Słowniku Języka Polskiego PWN „doradca” to „ten, kto udziela porad”. Natomiast, w myśl wskazanego Słownika Języka Polskiego PWN, „doradzać” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym „doradztwo” to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (biuro projektów urbanistycznych), zarejestrowaną w CEiDG w dniu 11 grudnia 2014 r. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy funkcjonuje w oparciu o kod PKD 71.11.Z – projektowanie urbanistyczne. Według klasyfikacji PKWiU wykonywana działalność gospodarcza funkcjonuje pod numerami 71.11.31.0 – Usługi planowania przestrzennego terenów miejskich,, 71.11.32.0 – Usługi planowania przestrzennego terenów wiejskich, 1.11.33.0 – Usługi planowania przestrzennego związane z lokalizacją obiektów budowlanych. Jak wskazał Wnioskodawca świadczy usługi związane z projektami urbanistycznymi, nie świadcząc przy tym żadnych usług doradczych w tym, ani innym zakresie. Wnioskodawca podkreślił, że nie świadczył oraz nie zamierza świadczyć usług o charakterze doradczym. Wnioskodawca od dnia 17 sierpnia 2015 r. jest zarejestrowanym (czynnym) podatnikiem VAT. Jednakże z uwagi na to, że Wnioskodawca w żadnym roku swojej dotychczasowej działalności nie przekroczył poziomu przychodów przekraczających kwotę 150 000 zł, a w 2017 r. nie zamierza przekroczyć 200 000 zł, Wnioskodawca zamierza od dnia 1 października 2017 r. skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie będą obejmować usług w zakresie doradztwa, to Wnioskodawca będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy do momentu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT lub gdy Wnioskodawca zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113. ust. 13 ustawy VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.