Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.292.2017.2.WL
z 30 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług fotograficznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług fotograficznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 sierpnia 2017 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 01.06.2011 r. na podstawie wpisu do centralnej ewidencji działalności gospodarczej zajmującą się sprzedażą usług fotograficznych zarówno dla osób fizycznych jak i osób prowadzących działalność gospodarczą oraz osób prawnych. Sprzedaż dla osób fizycznych jest ewidencjonowana za pomocą kasy fiskalnej. Głównie wykonywane są usługi fotograficzne dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W Polskiej Klasyfikacji Działalności działalność fotograficzna mieści się w sekcji M - działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, w dziale 74 - pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, w podklasie 74.20.Z - działalność fotograficzna.

W najbliższym czasie Zainteresowana zamierza wykonywać na zlecenia osób fizycznych po uroczystościach okolicznościowych sesje zdjęciowe w plenerze, będące jednocześnie projektem fotograficznym. Przed wykonaniem każdorazowej sesji zdjęciowej zawarta zostaje z przyszłym klientem umowa o wykonanie w/w sesji. Zawarte są w niej ustalenia dot. wartości sesji oraz przeniesienia do niej praw autorskich na klienta po przeprowadzeniu sesji zdjęciowej. Wykonane zdjęcia zostaną poddane obróbce fotograficznej w sposób odzwierciedlający osobisty, jednoznaczny oryginalny i niepowtarzalny projekt fotograficzny.

Wnioskodawczyni uważa, że projekty fotograficzne będące sesjami fotograficznymi, które zostaną przez nią wykonane są utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 1 tej ustawy utworem, a tym samym przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia wykonawcą danego utworu jest indywidualny twórca/artysta w rozumieniu w/w ustawy. Zakończona sesja zdjęciowa zostanie uznana za produkt końcowy, który stanowił będzie wytwór ludzkiej, kreatywnej wyobraźni z zastosowaniem rekwizytów i efektów specjalnych. Za zakończoną sesję zdjęciową Zainteresowana otrzyma wynagrodzenie twórcy, które można uznać za honorarium twórcy projektu fotograficznego.

W uzupełnieniu z dnia 4 sierpnia 2017 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż:

• Od dnia 1 czerwca 2011 r. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
  

• Wykonywane sesje fotograficzne – projekty zdjęciowe będzie świadczyła jako twórca i artysta, którym zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.
  

• Wykonywane sesje zdjęciowe – projekty fotograficzne mają postać utworu według definicji zawartej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 1 tej ustawy utworem, a tym samym przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.
  

• Po wykonaniu sesji zdjęciowych projektów fotograficznych otrzyma honorarium godne twórcy bądź artysty za wykonanie niepowtarzalnego, jedynego, wyjątkowego utworu.
  

• Zgodnie z zawieranymi z kontrahentami umowami w momencie zakończenia wykonywania sesji zdjęciowych – projektów fotograficznych, dochodzi do przeniesienia majątkowych praw autorskich do rozporządzenia w/w sesji zdjęciowych jako właściciel.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku świadczenia usług fotograficznych polegających na wykonywaniu sesji zdjęciowych – projektów fotograficznych na zlecenia osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej można zastosować obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% na podstawie poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Podstawowa stawka podatku od towarów i usług zgodnie z art. 41 ust. 1 wynosi 22% (zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o vat od 1.01.2011 r. do 31.12.2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%). Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje opodatkowanie niektórych czynności podatkiem od towarów i usług stawkami obniżonymi. W załączniku nr 3 do ustawy o VAT znajduje się wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT od 1.01.2011 r. do 31.12.2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%). W poz. 181 w/w załącznika zostały zawarte usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem prawa autorskiego są utwory fotograficzne.

Wykonywane przez Wnioskodawczynię usługi fotograficzne (sesje zdjęciowe - projekty fotograficzne) są utworami w ramach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który będzie stanowił wytwór ludzkiej, kreatywnej wyobraźni z zastosowaniem rekwizytów i efektów specjalnych, dając produkt końcowy. Zarówno głębia ostrości, światło, perspektywa, kolorystyka do każdorazowej sesji zdjęciowej - pleneru zdjęciowego będzie ustalana indywidualnie, mając niepowtarzalny charakter.

W przypadku wykonania w/w sesji zdjęciowej - pleneru fotograficznego na podstawie podpisanej z przyszłym klientem umowy, Zainteresowana otrzyma wynagrodzenie, które uważa za honorarium tj. wynagrodzenie należne twórcy. Na podstawie podpisanej umowy, prawa autorskie do wykonanej sesji zdjęciowej - pleneru zdjęciowego, po wypłacie honorarium zostają przeniesione na odbiorcę.

Zdaniem Wnioskodawczyni wykonywane zdjęcia w ramach sesji fotograficznej spełniają wymogi utworu zawarte w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ stanowią przejaw działalności człowieka, działalności twórczej oraz mają indywidualny charakter. Wyżej wymienione czynniki dają podstawę do zastosowania 8% stawki podatku od towarów i usług do wykonania sesji fotograficznych zgodnie z poz. 181 załącznika nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług jako usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznych wykonania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Według art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem
ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie jednak do treści art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Należy zauważyć, że co do zasady stawka podatku VAT wynosi 23%, jednakże ustawodawca umożliwił zastosowanie stawki obniżonej w wysokości 8% w stosunku do towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy. W grupie tych usług m.in. pod pozycją 181 wymienione zostały (bez względu na symbol PKWiU) usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji twórcy, ustawodawca w powyższym zakresie odsyła do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 880, z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory fotograficzne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa z utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
  

• stanowić przejaw działalności twórczej,
  

• posiadać indywidualny charakter.
  
  

W myśl art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak wynika z powyższego, twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast użyte w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenia „utwory” wskazuje, że dla zakwalifikowania określonego rezultatu sesji fotograficznej – projektu zdjęciowego jako przedmiotu prawa autorskiego konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby była ona przejawem działalności twórczej oraz miała indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Należy jednak podkreślić, że nie każda usługa fotograficzna spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności typowych usług fotograficznych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania np. fotografie do dokumentów, które nie mają charakteru artystycznego. Projekty takie nie podlegają ochronie autorskoprawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro ww. projekty fotograficzne Wnioskodawczyni będzie wykonywać jako twórca i artysta w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przedmiotem usługi będą projekty fotograficzne stanowiące utwory w rozumieniu przepisów ww. ustawy wraz z przeniesieniem autorskich praw do tych projektów, za które Wnioskodawczyni otrzymuje wynagradzane w formie honorarium, to czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

W konsekwencji powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii uznania Wnioskodawczyni za twórcę oraz zakwalifikowania wykonywanych przez nią czynności do usług wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, ponieważ zagadnienia te nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawczynię. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.