Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.163.2017.3.SŚ
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2017 r. (data wpływu 30 maja 2017 r.), uzupełnionym pismami z dnia 11 lipca 2017 r. (data wpływu 14 lipca 2017 r.) oraz z dnia 8 sierpnia 2017 r. (data wpływu 10 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynności sprzedaży udziału we współwłasności działek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynności sprzedaży udziału we współwłasności działek. Wniosek został uzupełniony w dniu 14 lipca 2017 r. oraz 10 sierpnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy postanowienia z dnia 15 września 1994 r., sygn. akt I Ns 452/94 wraz z dwoma siostrami Wnioskodawca nabył spadek po zmarłym ojcu w następujących częściach: (…) w 1/3 części każda. W skład spadku wchodziło gospodarstwo rolne.

W związku z brakiem jednomyślności w zakresie sposobu podziału działek postanowiono sprzedać działki.

Teren odziedziczonej działki nie jest objęty obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, nie jest również objęty obowiązkiem sporządzenia planu. Na mocy decyzji o warunkach zabudowy z 2014 r. wydanej przez wójta gminy ustalono warunki zabudowy ww. działki.

Zgodnie z decyzją przedmiotem inwestycji jest budowa jedenastu budynków mieszkalnych wraz ze studniami (zabudowa jednorodzinna).
Na mocy ww. decyzji odziedziczona działka została podzielona na 11 nieruchomości (działek). Tylko osiem działek nadaje się do sprzedaży. Pięć z ośmiu działek zostały sprzedane trzem właścicielom.

Pierwsza i druga w 2016 r. kwota 228.000 zł. Trzecia w 2017 r. kwota 115.584 zł. Czwarta i piąta w 2017 r. kwota 195.000 zł.

Cena sprzedaży nie zawierała podatku od towarów i usług. Jedna nieruchomość została w 2016 r. przekazana nieodpłatnie na rzecz Gminy. Nieruchomości są majątkiem osobistym i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Z tytułu dokonanej sprzedaży jako sprzedający właściciele nie występowali jako podatnicy podatku VAT. Działki są sprzedawane we współwłasności po 1/3 udziału każda. Pieniądze otrzymane z tytułu sprzedaży działek są przeznaczane na cele osobiste.

W dniu 14 lipca 2017 r. wniosek uzupełniono pismem o doprecyzowanie opisu sprawy wskazując, co następuje:

1. Działki będące przedmiotem zapytania nie były, nie są i nie będą udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej.
2. Wszystkie działki będące przedmiotem interpretacji (tj. 11 działek, w tym 8 nadających się do sprzedaży) nie były wykorzystywane w żaden sposób od momentu nabycia do momentu sprzedaży. Związane to było z rozmowami pomiędzy spadkobiercami w sprawie podziału otrzymanych działek. W związku z brakiem porozumienia Wnioskodawca i Jego siostry (współwłaściciele) podjęli decyzję o ich sprzedaży.
3. Żadna z działek będąca przedmiotem interpretacji (tj. 11 działek, w tym 8 nadających się do sprzedaży) nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
4. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
5. W obrębie działek przygotowanych do sprzedaży nie zostały poniesione jakiekolwiek nakłady związane z uzbrojeniem terenu, wykonaniem ogrodzenia, itp. nie podjęto również działań marketingowych zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek, ani nie zamieszczano ogłoszeń w środkach masowego przekazu o zamiarze ich sprzedaży. Jedyne zaangażowanie materialne związane z podziałem działek wyniknęło z warunków złożonego w Zakładzie Wodociągów i Kanalizacji z wniosku o określenie warunków przyłączenia dla wspomnianych dziewięciu działek. Polegało ono na tym, że na podstawie przedwstępnej umowy o przyłączenie z dnia 1 sierpnia 2016 r. współwłaściciele działek we własnym zakresie wybudowali w istniejącej drodze odcinek sieci wodociągowej. Zgodnie z umową przyrzeczoną z dnia 10 listopada 2016 r. Inwestor, czyli współwłaściciele przenieśli nieodpłatnie na rzecz Zakładu Wodociągów i Kanalizacji prawo własności do sieci wodociągowej, natomiast Zakład zwrócił Inwestorowi koszt materiałów zużytych przy budowie odcinka sieci wodociągowej w wysokości 22.528,53 zł. Jednocześnie aktem notarialnym z 2016 r. zawarto umowę nieodpłatnego przekazania nieruchomości, polegającej na nieodpłatnym przekazaniu Gminie nieruchomości składającej się z działki o numerze geodezyjnym o powierzchni 189,00 m² na poszerzenie istniejącej drogi, w której został wybudowany wodociąg. Wartość rynkowa przekazanej nieodpłatnie Gminie działki gruntu wynosi 15.000,00 zł. Wnioskodawca nie zamieszczał i nie zamierza zamieszczać ogłoszeń w środkach masowego przekazu o zamiarze ich sprzedaży w stosunku do żadnej działki będącej przedmiotem interpretacji.
   
   

W dniu 10 sierpnia 2017 r. doprecyzowano opis sprawy o następujące informacje:

1. W porozumieniu i za zgodą sióstr Wnioskodawcy Zainteresowany wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji warunków zabudowy.
2. W porozumieniu i za zgodą sióstr Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o podział przedmiotowej nieruchomości na działki.
3. Koszty związane z podziałem nieruchomości zostały pokryte po 1/3 należności przez każdego z właścicieli nieruchomości.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki nabytej w drodze spadku, a następnie podzielonej na jedenaście mniejszych (osiem nadaje się pod zabudowę), z których pięć zostało sprzedane, w przypadku, gdy zamiarem jest sprzedać również pozostałe działki, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, przez którą należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ww. ustawy). Towarami, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 5 ust. 1 ww. ustawy, a także grunty. Nie każda czynność stanowiącą dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Musi być ona objęta zarówno zakresem przedmiotowym, jak również zakresem podmiotowym ustawy o podatku od towarów i usług.

Podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, stosownie do treści ust. 2 powołanego wyżej przepisu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o VAT ma uniwersalny charakter, co oznacza, że podatnikiem jest każdy podmiot, który prowadzi samodzielnie określoną działalność w sposób zorganizowany i ciągły, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Podatnikiem staje się również taki podmiot, który jednorazowo wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu w okolicznościach wskazujących na zamiar częstotliwego jej realizowania niezależnie od tego, czy po wykonaniu tej jednej czynności ostatecznie zaprzestanie jej wykonywania.

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego realizowania czynności.

Z okoliczności faktycznych wynika, że w roku 1994 Wnioskodawca nabył, w drodze spadku działkę, która stanowi majątek osobisty Zainteresowanego i Jego sióstr. Podział nieruchomości na 11 działek budowlanych i uzyskanie zgody na wybudowanie na nich budynków mieszkalnych nie zmienia charakteru posiadanego majątku i w dalszym ciągu jest majątkiem osobistym (prywatnym).

Nie można uznać zbycia nieruchomości za częstotliwą dostawę towarów, gdyż nie mieści się ona w definicji działalności gospodarczej zawartej w przepisie art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z tytułu dokonanej sprzedaży Wnioskodawca nie będzie występować jako podatnik podatku VAT.

W związku z powyższym sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyżej zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych oraz orzeczeniach sądów.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec. s. I-3013, pkt 32).

Jak podkreślił TSUE w wyroku z dnia z 15 września 2011 r. (sygn. C-180/10 i C-181/10) ,,sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Również okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego”.

Podobnie wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07). Sąd uznał, że sam fakt kilkakrotnej dostawy gruntów budowlanych nie decyduje o opodatkowaniu VAT. NSA wskazał, że „działalność o częstotliwym zamiarze może być mowa tylko gdy działalność podejmuje podmiot, który działa w charakterze podatnika VAT, tj. w charakterze producenta, handlowca itd.”.

WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia z 6 września 2006 r. (sygn. akt I SA/Wr 1254/05), uznał, że ‚,okoliczność, że podmiot wykonuje czynności wymienione w art. 5 ustawy o VAT (m.in. odpłatną dostawę towarów), nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem VAT, bowiem musi działać w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2. Na marginesie należy zauważyć, że wykorzystywanie majątku prywatnego przez osoby fizyczne stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 zd. 2 ustawy o VAT, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wyrażonego w interpretacji z dnia 23 lipca 2008 r., IBPP1/443-758/08/LSz „opodatkowaniu podatkiem VAT powinna więc podlegać sprzedaż, jeżeli nieruchomość została nabyta w celach inwestycyjnych – tj. w celu dokonania podziału i odsprzedaży wydzielonych działek z zyskiem lub w celu wykorzystania w inny zarobkowy sposób. Jeżeli natomiast podatnik użytkował nieruchomość przez dłuższy czas lub nabył ją w drodze spadku lub darowizny, to nie można mówić, że dana osoba działała jako handlowiec będący podatnikiem VAT jedynie dokonywała sprzedaży swojego majątku prywatnego, wykonując tym samym swoje prawo własności”. Podobne zdanie zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 10 lipca 2008 r., IBPP1/443-567/08/LSz (KAN-3677/4/08/KAN-6933/07/08; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, 7 lipca 2008 r., IPPP1/443-83/07-9/SM; Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, 9 czerwca 2008 r., ILPP1/443-295/08-2/AK.

Biorąc pod uwagę powyższe, transakcje sprzedaży nieruchomości nie będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

W związku z powyższym, sprzedaż udziału w prawie własności gruntu należy traktować jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w świetle przedstawionych informacji, Zainteresowany, w celu sprzedaży udziału w działkach, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Jego za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu Jego majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że na mocy postanowienia Wnioskodawca wraz z dwoma siostrami nabył spadek po zmarłym ojcu w 1/3 części każda. W skład spadku wchodziło gospodarstwo rolne. W związku z brakiem jednomyślności w zakresie sposobu podziału działek postanowiono sprzedać działki. Teren odziedziczonej działki nie jest objęty obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, nie jest również objęty obowiązkiem sporządzenia planu. Na mocy decyzji o warunkach zabudowy wydanej przez wójta gminy ustalono warunki zabudowy ww. działki. Zgodnie z decyzją przedmiotem inwestycji jest budowa jedenastu budynków mieszkalnych wraz ze studniami (zabudowa jednorodzinna). Na mocy ww. decyzji odziedziczona działka została podzielona na 11 nieruchomości (działek). Tylko osiem działek nadaje się do sprzedaży. Pięć z ośmiu działek zostały sprzedane trzem właścicielom. Pierwsza i druga w dniu 30 listopada 2016 r., trzecia w dniu 11 maja 2017 r., czwarta i piąta w dniu 25 maja 2017 r. Cena sprzedaży nie zawierała podatku od towarów i usług. Jedna nieruchomość została w dniu 21 listopada 2016 r. przekazana nieodpłatnie na rzecz Gminy. Nieruchomości są majątkiem osobistym i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Z tytułu dokonanej sprzedaży jako sprzedający współwłaściciele nie występowali jako podatnicy podatku VAT. Działki są sprzedawane we współwłasności po 1/3 udziału każda. Pieniądze otrzymane z tytułu sprzedaży działek są przeznaczane na cele osobiste.

Działki będące przedmiotem zapytania nie były, nie są i nie będą udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej. Wszystkie działki będące przedmiotem interpretacji (tj. 11 działek, w tym 8 nadających się do sprzedaży) nie były wykorzystywane w żaden sposób od momentu nabycia do momentu sprzedaży. Związane to było z rozmowami pomiędzy spadkobiercami w sprawie podziału otrzymanych działek. W związku z brakiem porozumienia Wnioskodawca i Jego siostry (współwłaściciele) podjęli decyzję o ich sprzedaży. Żadna z działek będąca przedmiotem interpretacji (tj. 11 działek, w tym 8 nadających się do sprzedaży) nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W obrębie działek przygotowanych do sprzedaży nie zostały poniesione jakiekolwiek nakłady związane z uzbrojeniem terenu, wykonaniem ogrodzenia, itp. nie podjęto również działań marketingowych zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek, ani nie zamieszczano ogłoszeń w środkach masowego przekazu o zamiarze ich sprzedaży. Jedyne zaangażowanie materialne związane z podziałem działek wyniknęło z warunków złożonego w Zakładzie Wodociągów i Kanalizacji wniosku o określenie warunków przyłączenia dla wspomnianych dziewięciu działek położonych. Polegało ono na tym, że na podstawie przedwstępnej umowy o przyłączenie z dnia 1 sierpnia 2016 r. współwłaściciele działek we własnym zakresie wybudowali w istniejącej drodze odcinek sieci wodociągowej. Zgodnie z umową przyrzeczoną z dnia 10 listopada 2016 r. Inwestor, czyli współwłaściciele przenieśli nieodpłatnie na rzecz Zakładu Wodociągów i Kanalizacji prawo własności do sieci wodociągowej, natomiast Zakład zwrócił Inwestorowi koszt materiałów zużytych przy budowie odcinka sieci wodociągowej. Jednocześnie aktem notarialnym z 21 listopada 2016 r. zawarto umowę nieodpłatnego przekazania nieruchomości, polegającej na nieodpłatnym przekazaniu Gminie nieruchomości składającej się z działki o powierzchni 189,00 m2 na poszerzenie istniejącej drogi, w której został wybudowany wodociąg. Wartość rynkowa przekazanej nieodpłatnie Gminie działki gruntu nr wynosi 15.000,00 zł. Wnioskodawca nie zamieszczał i nie zamierza zamieszczać ogłoszeń w środkach masowego przekazu o zamiarze ich sprzedaży w stosunku do żadnej działki będącej przedmiotem interpretacji.

W porozumieniu i za zgodą sióstr Zainteresowany wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji warunków zabudowy.

W porozumieniu i za zgodą sióstr Zainteresowany wystąpił z wnioskiem o podział przedmiotowej nieruchomości na działki.

Koszty związane z podziałem nieruchomości zostały pokryte po 1/3 należności przez każdego z właścicieli nieruchomości.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Zainteresowany ma wątpliwości, czy sprzedaż działki nabytej w drodze spadku, a następnie podzielonej na jedenaście mniejszych (osiem nadaje się pod zabudowę), z których pięć zostało sprzedane, w przypadku, gdy zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedać również pozostałe działki, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności, w jakich ją wykonano.

W związku z powyższym należy wskazać, że w przypadku sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości elementami przesądzającymi o uznaniu transakcji za prowadzenie działalności gospodarczej jest całokształt działań, jakie Wnioskodawca podejmował w odniesieniu do tejże nieruchomości przez cały okres jej posiadania, w tym w związku z przygotowaniem jej do sprzedaży.

Z wniosku wynika, że Zainteresowany dokonał szeregu działań, które wskazują na zamiar sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości, tj.:

• wystąpienie o podział nieruchomości na 11 działek i pokrycie 1/3 kosztów z tym związanych,
• wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy,
• wybudowanie we własnym zakresie w istniejącej drodze odcinka sieci wodociągowej i nieodpłatne przeniesienie na rzecz Zakładu Wodociągów i Kanalizacji prawa własności do sieci wodociągowej,
• nieodpłatne przekazanie Gminie nieruchomości składającej się z działki nr na poszerzenie drogi, na której został wybudowany wodociąg.
  
  

Wynikająca z opisanych wyżej działań Wnioskodawcy koncepcja wykorzystania nieruchomości dowodzi, że zostały przez niego podjęte czynności, które świadczą o tym, że dokonana już oraz przyszła sprzedaż udziału we współwłasności działek powstałych z podziału tej nieruchomości nie może stanowić jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W związku z powyższym należy wskazać, że istotnym elementem, przesądzającym o uznaniu dokonanej już oraz planowanej przez Zainteresowanego transakcji sprzedaży za prowadzenie działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, są czynności, jakie poczynił Wnioskodawca w związku z dokonaną już i zamierzoną dostawą udziału we współwłasności działek powstałych z podziału przedmiotowej nieruchomości, które to działania są charakterystyczne dla podmiotów profesjonalnie zajmujących się sprzedażą nieruchomości.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują na zamiar sprzedaży przez Wnioskodawcę udziału we współwłasności opisanych we wniosku działek w sposób profesjonalny i z zyskiem, bowiem Wnioskodawca podjął szereg czynności, których celem będzie uatrakcyjnienie przedmiotowych działek, w przeciwnym bowiem razie ponoszenie wskazanych w opisie sprawy nakładów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione. Zatem, wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Zainteresowanego świadomych, aktywnych działań zmierzających do podniesienia atrakcyjności nieruchomości i sprzedaży udziału we współwłasności gruntu w celu osiągnięcia korzyści finansowej.

Zaznaczyć przy tym należy, że na ocenę dokonanych przez Wnioskodawcę działań nie może mieć wpływu to, że nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Skala podjętych przez Wnioskodawcę działań wskazuje, że czynności te wyrażają wolę Zainteresowanego i jego zamiar wykorzystania majątku nie na cele osobiste (prywatne), lecz w celu odniesienia korzyści finansowej.

Należy bowiem podkreślić, że przez termin „zamiar” należy pojmować nie wolę wewnętrzną, ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru nie można poprzestawać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby, lecz muszą istnieć obiektywne dowody potwierdzające przeznaczenie danej nieruchomości wyłącznie do celów prywatnych. Jak wynika z powyższego w niniejszej sprawie nie miało to miejsca.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, dokonana w kontekście przywołanych wyżej przepisów prawa prowadzi do wniosku, że opisane przez Wnioskodawcę działania były podjęte nie w celu wykorzystywania nieruchomości do zaspokojenia potrzeb osobistych Zainteresowanego (np. budowa domu), tylko w celach handlowych. Takie postępowanie jest charakterystyczne dla podmiotów występujących profesjonalnie w obrocie gospodarczym.

Zatem nie cele osobiste – w przypadku Wnioskodawcy brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym – a cele gospodarcze leżą u podstaw działania Zainteresowanego, wobec czego czynność zbycia udziału we współwłasności działek powstałych z podziału nabytej w drodze spadku działki nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem osobistym. Planowana sprzedaż udziału we współwłasności działek wpisuje się w katalog czynności, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem skoro sprzedaż będzie wykraczała poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności, będzie stanowiła działalność gospodarczą podjętą w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca wystąpi dla tej czynności w charakterze podatnika tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że Zainteresowany działa jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonana i planowana przez Wnioskodawcę dostawa udziału we współwłasności działek stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału we współwłasności działki nabytej w drodze spadku, a następnie podzielonej na jedenaście mniejszych (osiem nadaje się pod zabudowę), z których pięć zostało sprzedane, w przypadku, gdy zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedać również udziały we współwłasności pozostałych działek, będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W konsekwencji powyższego podkreślić należy, że w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego wydana interpretacja straci swoją aktualność.

W tym miejscu należy zauważyć, że w niniejszej interpretacji rozstrzygano wyłącznie kwestię zastosowania dla opisanej sytuacji normy przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, związanego z nim art. 15 ust. 1 oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Ww. przepisy nie regulują jednak żadnego „zwolnienia” od podatku, czy też opodatkowania dostawy nieruchomości określają wyłącznie, czy dana czynność podlega opodatkowaniu VAT, czy nie. Możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT regulują inne przepisy ustawy, np.: zwolnienie dla danej grupy towarów i usług – art. 43 ustawy (w tym przepisy dotyczące dostawy nieruchomości niezabudowanych – art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Ponieważ jednak w przedmiotowej sprawie nie sformułowano pytań odnoszących się do zastosowania ww. przepisów regulujących zwolnienia od podatku VAT, czy też opodatkowanie niniejsza interpretacja nie rozstrzyga tych kwestii.

Odnośnie powołanych przez Zainteresowanego interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.