Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.318.2017.2.EK
z 9 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 1 września 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 18 sierpnia 2017 r. (data doręczenia 25 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pośrednictwa w zakresie sprzedaży udziałów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pośrednictwa w zakresie sprzedaży udziałów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 września 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 18 sierpnia 2017 r. (data doręczenia 25 sierpnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje świadczyć usługi pośrednictwa w zakresie sprzedaży udziałów w spółkach oraz innych niż spółki podmiotach, jeżeli będą one miały osobowość prawną. W ramach zawieranych umów Wnioskodawca świadczył będzie usługi polegające na:

1. poszukiwaniu inwestora zainteresowanego nabyciem udziałów,
2. poszukiwaniu podmiotów zainteresowanych zbyciem udziałów,
3. ułatwienia kontaktu pomiędzy podmiotem zbywającym udziały a inwestorem,
4. uczestniczeniu, w prowadzonych pomiędzy podmiotami negocjacjach łącznie z pomocą przy sporządzeniu dokumentacji sprzedaży.
   
   

Po sfinalizowaniu sprzedaży udziałów przez podmiot zbywający udziały Wnioskodawca celem udokumentowania wyświadczonej usługi wystawi fakturę VAT.

Wnioskodawca nie będzie zarządzał udziałami będących przedmiotem transakcji, ani nie będzie ich przechowywał.

Ponadto Wnioskodawca pragnie wskazać, że udziały przy sprzedaży, których będzie pośredniczył nie będą odzwierciedlały:

1. tytułu prawnego do towarów;
2. tytułu własności nieruchomości;
3. praw rzeczowych dających ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
4. udziałów i innych tytułów prawnych dających ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;
5. praw majątkowych, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.
   
   

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że poszukiwanie inwestora zainteresowanego nabyciem udziałów oraz poszukiwanie podmiotów zainteresowanych zbyciem udziałów będzie polegało na rozpowszechnianiu informacji o działalności prowadzonej przez Spółkę oraz analizę danych finansowych, w tym sprawozdań finansowych podmiotów, które działają na rynku. Działania te będą dokonywane przez zarząd oraz pracowników i współpracowników Wnioskodawcy. Ułatwienie kontaktu pomiędzy podmiotem zbywającym udziały a inwestorem będzie efektem działań Wnioskodawcy jako pośrednika, które będą miały na celu powzięcie przez zbywającego udziały oraz inwestora informacji o podmiocie zainteresowanym – odpowiednio – zbyciem bądź nabyciem udziałów. Uczestniczenie, w prowadzonych pomiędzy podmiotami negocjacjach łącznie z pomocą w sporządzeniu dokumentacji sprzedaży będzie polegało na braniu udziału w ustalaniu istotnych warunków transakcji sprzedaży oraz sporządzeniu umowy sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi, które Wnioskodawca ma zamiar świadczyć podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że usługi pośrednictwa związanego ze sprzedażą udziałów w spółkach oraz innych niż spółki podmiotach posiadających osobowość prawną zostały ujęte w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy VAT do świadczonych przez niego usług znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy VAT, stawka podatku wynosi 22% , z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić należy, iż zarówno w treści ustawy VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy VAT, zwalnia się od podatku usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w:

1. spółkach,
2. innych niż spółki podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną

- z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi.

Ponadto, w świetle art. 43 ust. 15 ustawy VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy VAT, nie ma zastosowania do usług, których przedmiotem są udziały odzwierciedlające:

1. tytuł prawny do towarów;
2. tytuł własności nieruchomości;
3. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
4. udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;
5. prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.
   
   

Powyższe zwolnienia usług finansowych uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą. I tak zgodnie z art. 131 Dyrektywy, zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego zastosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. f Dyrektywy, Państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania VAT transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2 Dyrektywy.

W tym miejscu wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie VAT nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione od VAT zgodnie z Dyrektywą VAT stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy VAT, zwolniona z podatku VAT jest usługa pośrednictwa związana z usługami, których przedmiotem są udziały.

Usługa, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy VAT aby podlegała zwolnieniu musi posiadać cechy pośrednictwa. Ani ustawa VAT ani Dyrektywa 112 nie definiują pojęcia „pośrednictwa". Zgodnie z definicją słownikową, przez pośrednictwo rozumie się „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy. A zatem ze zwolnienia korzystają usługi agentów lub innych pośredników, którzy biorą udział w sprzedaży bądź zakupie udziałów. Pośrednictwo jest zwolnione jeżeli pośrednik działa pomiędzy stronami zawartych transakcji tj. kupującym i sprzedającym dane udziały, doprowadzi do zawarcia pomiędzy sprzedającym a kupującym konkretnej transakcji łącznie z przygotowaniem dokumentów związanych z realizacją transakcji. Pośrednictwo kończy się w momencie zawarcia transakcji pomiędzy kupującym a sprzedającym.

Pojęcie „pośrednictwa" było także przedmiotem rozważań TS UE. W wyroku z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs & Excise and CSC Financial Services Ltd, TSUE orzekł, że pojęcie to obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. Działalność ta może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy [paragraf 39 wyroku w sprawie C-235/00]. TS UE wskazał dalej, że nie stanowi pośrednictwa sytuacja, w której jedna ze stron powierza drugiej tylko dopełnianie formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak dostarczanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie oraz przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, które stanowiłyby zasadniczy przedmiot umowy. W takiej sytuacji zleceniobiorca zajmuje tę samą pozycję co strona sprzedająca produkt finansowy i w związku z tym nie jest pośrednikiem, który nie powinien być stroną umowy dotyczącej produktu finansowego [paragraf 40 wyroku w sprawie C-235/00].

Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że „pośrednictwo” stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy.

W konsekwencji, w świetle orzecznictwa TSUE „usługa pośrednictwa" powinna mieć następujące cechy:

• pośrednik nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i jego działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów,
• strona transakcji finansowej wypłaca pośrednikowi wynagrodzenie za świadczoną przez niego usługę pośrednictwa,
• celem działań pośrednika jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę (a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy),
• czynności pośrednika nie ograniczają się do dopełnienia formalności administracyjnych związanych z umową.
  
  

Czynności, które Wnioskodawca planuje dokonywać w ramach świadczenia usług, tj.:

1. poszukiwaniu inwestora zainteresowanego nabyciem udziałów,
2. poszukiwaniu podmiotów zainteresowanych zbyciem udziałów,
3. ułatwienia kontaktu pomiędzy podmiotem zbywającym udziały a inwestorem,
4. uczestniczeniu, w prowadzonych pomiędzy podmiotami negocjacjach łącznie z pomocą przy sporządzeniu dokumentacji sprzedaży,

w ocenie Wnioskodawcy należy zaklasyfikować jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług, których przedmiotem są udziały. Z tytułu wykonywanych czynności Wnioskodawca nie będzie wchodził w rolę którejś ze stron oferowanych usług, będzie jedynie pośredniczył pomiędzy zainteresowanymi podmiotami w celu doprowadzenia do nabycia/zbycia udziałów przez usługobiorcę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że czynności, które ma zamiar wykonywać Wnioskodawca będą stanowić usługi pośrednictwa, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy VAT i korzystać powinny ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie tego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.