Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4011.192.2017.1.MZA
z 11 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lipca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Wnioskodawca uzyskuje dochody ze stosunku pracy, działalności gospodarczej wykonywanej w formie spółki jawnej (apteka) oraz z najmu i dzierżawy własnych lokali i działek. Wnioskodawca pozostaje w ustroju małżeńskim wspólności ustawowej.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej składającej się z dziesięciu działek ewidencyjnych (dalej: Nieruchomość), która to Nieruchomość pozostaje w jego majątku osobistym.

W chwili obecnej Nieruchomość tworzy jednorodną całość, jednak sposób nabycia poszczególnych działek był różny i rozłożony w czasie.

Zasadniczo można wyróżnić następujące tytuły nabycia poszczególnych fragmentów Nieruchomości:

1. umowa przekazania gospodarstwa rolnego od rodziców Wnioskodawcy w 1986 r.,
2. umowa darowizny od rodziców Wnioskodawcy w 1996 r.,
3. spadek po ojcu Wnioskodawcy w 2000 r.,
4. zwrot wywłaszczonej nieruchomości w 2001 r.,
5. postanowienie sądu o zasiedzeniu w 2007 r.,
6. umowa zamiany w 2008 r.,
7. umowa kupna w 2010 r.
   
   

Decyzja Starosty o ustaleniu linii brzegowej z 2017 r. doprowadziła do pozostawienia w posiadaniu Wnioskodawcy części działek nabytych w spadku oraz przyznaniu większej części z tych działek Skarbowi Państwa.

W związku z wydaniem decyzji doszło do powstania nowych działek, których właścicielem został Wnioskodawca, jednak należy podkreślić, że obszar objęty decyzją był przed jej wydaniem własnością Wnioskodawcy, a w wyniku decyzji utracił on na rzecz Skarbu Państwa część nowo utworzonych działek.

Wnioskodawca podkreślił, że Nieruchomość ma powierzchnię w przybliżeniu około 100 arów, z czego w drodze kupna Wnioskodawca nabył niespełna 8 arów. Dodatkowo zakup ten był de facto odkupem wcześniej sprzedanych działek – osoby, które nabyły te działki wcześniej, z powodu trudnej sytuacji życiowej były zmuszone do zmiany planów i z tego powodu złożyły ofertę odkupu Wnioskodawcy, którą ten przyjął.

Wnioskodawca nie używał nigdy działek składających się na Nieruchomość w działalności gospodarczej, na Nieruchomości nie wzniesiono żadnych budynków i budowli.

Zgodnie z obowiązującym na moment składania niniejszego wniosku miejscowym planem zagospodarowania (dalej: MPZP) Nieruchomość (a właściwe teren, na której znajdują się działki wchodzące w skład Nieruchomości) jest oznaczona symbolami 2.UC/MN – a przeznaczanie podstawowe terenu jest wskazane jako – usługi komercyjne lub budownictwo mieszkaniowe. Jako tereny niebudowlane działki powstałe w wyniku decyzji ustalającej linię brzegową – działki te o łącznej powierzchni 4,67 ara – są oznaczone w MPZP jako ZI czyli tereny zieleni izolacyjnej.

W poprzednich wersjach MPZP teren nieruchomości również był sklasyfikowany jako tereny budowalne, a dokładnie jako osiedleńcze z dopuszczalną realizacją wszelkich form mieszkalnictwa oraz usług i rzemiosła (MPZP z 1992 r.). Również MPZP z lat 2007 oraz 2009 przewidywały budowlany charakter większości działek wchodzących w skład nieruchomości. Wyjątkiem były niektóre działki nabyte w 2010 r., które do roku bieżącego były oznaczone jako ZL – tereny lasów oraz 16.MN – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna.

W 2016 r. były składane wnioski o zmianę MPZP, w ramach których Wnioskodawca również zgłosił swoje wnioski, co doprowadziło w czerwcu 2017 r. do zmiany MPZP m.in. w zakresie tych dwóch działek i zmianę ich przeznaczenia na 2.UC/MN – przeznaczanie podstawowe terenu – usługi komercyjne lub budownictwo mieszkaniowe.

Wnioskodawca w 2012 r. wystąpił o wydanie pozwolenia na budowę mostu nad rzeką, do której przylega nieruchomość oraz zjazdu z drogi publicznej. Decyzje w tym zakresie są prawomocne, a prace zostały formalnie rozpoczęte.

Tak jak wskazano wyżej, w 2017 r. na wniosek Wnioskodawcy doszło do uregulowania przez Starostę stanu prawnego nieruchomości poprzez wydzielenie działek pokrytych wodami, które stanowią obecnie własność Skarbu Państwa. W wyniku tej decyzji ustalono linię brzegową potoku graniczącego z działkami wchodzącymi w skład Nieruchomości.

W chwili obecnej Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę zbycia przedmiotowej Nieruchomości na rzecz podmiotu, który chce na planowanej nieruchomości dokonać inwestycji komercyjnej – budowy obiektu handlowo-usługowego. Wnioskodawca wystąpi prawdopodobnie o wydanie pozwolenia na budowę dla zamierzonej przez przyszłego właściciela inwestycji, które po jego uzyskaniu, w ramach umowy zbycia zostanie przeniesione na przyszłego właściciela. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami oraz nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca z tytułu sprzedaży działek dokonanych po upływie ponad 5 lat od daty ich nabycia będzie zobowiązany do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na treść art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości dokonanej po upływie 5 lat od nabycia poszczególnych działek wchodzących w jej skład, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzasadniając swoje stanowisko, Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z przepisem art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 lit. a) ww. ustawy źródłami przychodu są:

• (pkt 3) pozarolnicza działalność gospodarcza,
• (pkt 8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
  
  

Tym samym, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstaje, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2. zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
   
   

W świetle powyższego dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma data ich nabycia, data zbycia oraz dokonanie zbycia w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują również, aby w przypadku działalności gospodarczej czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły.

Przyjmuje się, że wprowadzenie przez ustawodawcę kryterium ciągłości miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej ma oznaczać stały zamiar jej wykonywania. Przez powtarzalność rozumie się zestaw wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Wnioskodawca wskazał, że z powyższych przepisów wynika, iż przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić zasadniczo przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy.

Jednak, w celu zakwalifikowania działań Wnioskodawcy do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z nabyciem oraz z planowanym odpłatnym zbyciem nieruchomości, opisanym we wniosku.

Nieruchomości gruntowe Wnioskodawcy nie zostały nabyte dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nie były w niej wykorzystywane. Nieruchomości gruntowe stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy w przeważającej mierze odziedziczony po ojcu lub darowany przez rodziców.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w ramach obrotu nieruchomościami. W ocenie Wnioskodawcy przeprowadzone przez niego:

1. zmiany w MPZP,
2. regulacja stanu prawnego na obszarze zajętym przez wodę,
3. wystąpienie o pozwolenia na budowę zjazdu i mostu, czy też zamierzonej inwestycji

-nie wykraczają poza zwykłe czynności, które osoba dążąca do sprzedaży działek stanowiących jej osobisty majątek, podejmuje w celu sfinalizowania transakcji sprzedaży. Są to czynności jednorazowe związane ściśle z tą jedną transakcją.

W ocenie Wnioskodawcy, podjęte działania i ich skala nie przesądzają o tym, że można te działania zakwalifikować jako działania handlowca prowadzącego obrót nieruchomościami. Podkreślić należy, że nie ma przy tym znaczenia np. okoliczność kwalifikacji jako podatnik VAT dla danej transakcji, w szczególności w przypadku uznania, że planowana transakcja na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest kwalifikowana jako przejaw działalności gospodarczej. Definicja działalności gospodarczej w ustawie o podatku od towarów i usług i ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych są bowiem odmienne, a ta w ustawie o podatku od towarów i usług jest znacząco szersza niż w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo Wnioskodawca nie dokonywał zakupu działek w celu ich odsprzedaży, co byłoby typowym przejawem prowadzenia działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak jak wskazano wcześniej, Wnioskodawca większość działek nabył w drodze spadku lub darowizny, a tylko niewielki fragment nabył na drodze umowy kupna. Trzeba też zwrócić uwagę, że tak jak opisano to stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym), zakup części nieruchomości dokonany był nie z zamiarem dalszej odsprzedaży, a w ramach odkupu skrawka nieruchomości w związku ze zmianą sytuacji życiowej osoby, której ten kawałek nieruchomości zbyto.

Czynności podjęte przez Wnioskodawcę w zakresie planowanej sprzedaży mieszczą się więc w zakresie zwykłego zarządu majątkiem osobistym i w granicach zwykłego wykonywania prawa własności. Można nawet powiedzieć, że stanowią konsekwencję racjonalnego gospodarowania własnym mieniem, a Wnioskodawca ma zamiar sprzedać Nieruchomość w ramach zarządu majątkiem własnym.

W takim stanie rzeczy przychody uzyskane przez Wnioskodawcę w wyniku sprzedaży działek należy zaliczyć do przychodów uzyskanych ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie nabycie nieruchomości gruntowych nastąpiło najpóźniej w 2010 r., a zatem pięcioletni termin, o którym mowa w przywołanym przepisie, już upłynął.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, z tytułu sprzedaży nieruchomości, dokonanej po upływie pięciu lat od nabycia, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl natomiast art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy – przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Jednakże brak dochodu z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów.

Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Z kolei ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań. Kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej ma na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Nie wyklucza ono jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia pożądanego efektu.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej składającej się z dziesięciu działek (Nieruchomości), która pozostaje w jego majątku osobistym. Obecnie Nieruchomość tworzy jednorodną całość, jednak sposób nabycia poszczególnych działek był różny i rozłożony w czasie. Wnioskodawca wyróżnił następujące tytuły nabycia poszczególnych fragmentów Nieruchomości:

• umowa przekazania gospodarstwa rolnego od rodziców Wnioskodawcy w 1986 r.,
• umowa darowizny od rodziców Wnioskodawcy w 1996 r.,
• spadek po ojcu Wnioskodawcy w 2000 r.,
• zwrot wywłaszczonej nieruchomości w 2001 r.,
• postanowienie sądu o zasiedzeniu w 2007 r.,
• umowa zamiany w 2008 r.,
• umowa kupna w 2010 r.
  
  

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca uzyskuje dochody m.in. z działalności gospodarczej wykonywanej w formie spółki jawnej, ale działek składających się na Nieruchomość nie wykorzystywał nigdy w działalności gospodarczej. Na Nieruchomości nie wzniesiono żadnych budynków i budowli. Wnioskodawca dodał również, że nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto nieruchomości gruntowe Wnioskodawcy nie zostały nabyte dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca zaznaczył, że większość działek nabył w drodze spadku lub darowizny a tylko niewielki fragment nabył w drodze umowy kupna. Obecnie Wnioskodawca planuje zbyć Nieruchomość na rzecz podmiotu, który chce na tej Nieruchomości dokonać budowy obiektu handlowo-usługowego.

W tym miejscu stwierdzić należy, że z ww. przepisów wynika, iż aby przychód uzyskany ze sprzedaży Nieruchomości (składającej się z dziesięciu działek) mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

W przypadku zatem gdy co najmniej jedna z ww. przesłanek nie zostanie spełniona wówczas przychód ze sprzedaży nieruchomości podlegać będzie zaliczeniu do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, określonego przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w niniejszej sprawie skutki podatkowe planowanej sprzedaży Nieruchomości (nieruchomości gruntowej) należy rozpatrywać na gruncie wskazanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ spełnione zostaną dwie podstawowe przesłanki, a mianowicie nieruchomość nie będzie przedmiotem sprzedaży w wykonaniu działalności gospodarczej oraz nieruchomość jest co prawda nieruchomością niemieszkalną, na której – jak wskazał Wnioskodawca – nie wzniesiono żadnych budynków i budowli (jest nieruchomością gruntową) lecz nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, która nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Jeżeli natomiast sprzedaż nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie tego okresu, przychód ze sprzedaży nie będzie podlegać w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Termin „nabycie”, którym posługuje się ustawodawca w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca Nieruchomość składającą się z dziesięciu działek nabywał na przełomie wielu lat, przy czym ostatnie nabycie miało miejsce w 2010 r. Tym samym planowana sprzedaż Nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym nabyto ostatnią część Nieruchomości.

Podsumowując, skutki podatkowe planowanej sprzedaży Nieruchomości (nieruchomości gruntowej składającej się z dziesięciu działek) należy rozpatrywać na gruncie wskazanego wcześniej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem podjęte działania i ich skala nie przesądzają o tym, że można te działania zakwalifikować jako działania osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Ponieważ jednak w niniejszej sprawie sprzedaż ma nastąpić po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości –nieruchomości gruntowych (poczynając od 1986 r. a kończąc na 2010 r.), to sprzedaż ta w świetle okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę i przyjętych za podstawę orzekania przez Organ, nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy źródła przychodu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy i tym samym nie będzie w ogóle podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.