Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.154.2017.2.MK
z 5 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2017 r. (data wpływu 26 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 25 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej wydatkowania przychodu na prowizję z tytułu sprzedaży mieszkania, zakup lamp, pędzli, folii, taśm ochronnych, zabudowy, mebli i sprzętów AGD,
  
• prawidłowe w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego, uzupełniony w dniu 25 lipca 2017 r.

We wniosku tym, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 22 października 2015 r. Wnioskodawczyni zbyła udziały w lokalu mieszkalnym położonym w … przy …. Udział wynoszący 3/6 w części 1/6 Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku po ojcu zmarłym dnia 11 września 2014 r. oraz w części 2/6 w drodze darowizny z dnia 20 maja 2015 r. Za sprzedane udziały w opisanym lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni otrzymała … zł.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką niezabudowanej działki położonej w … przy ul. …, którą otrzymała w darowiźnie wraz z mężem od jego rodziców w 1995 r. Wnioskodawczyni nie była właścicielką żadnego lokalu mieszkalnego, ani nie posiadała żadnych praw do lokali mieszkalnych. Z uwagi na ten fakt postanowiła środki uzyskane ze sprzedaży lokalu położonego w … przy ul. …. przeznaczyć na realizację własnych celów mieszkaniowych, tj. na zakup nieruchomości bądź lokalu mieszkalnego.

Dnia 7 czerwca 2017 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem lokal mieszkalny położony w … pod numerem … za kwotę … zł. Jako że Wnioskodawczyni nie posiadała z mężem całości kwoty, zdecydowała się zaciągnąć wspólnie kredyt hipoteczny w wysokości … zł, który pokryłby pozostałe koszty zakupu mieszkania oraz koszty remontu i jego wyposażenia w niezbędne sprzęty gospodarstwa domowego. W związku z powyższym w dniu 5 czerwca 2017 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę złotowego mieszkaniowego kredytu hipotecznego z Bankiem …. S.A. na … zł. Zgodnie z zawartą umową Bank przelał na rachunek sprzedawców ww. lokalu mieszkalnego kwotę … zł po zawarciu umowy sprzedaży, natomiast Wnioskodawczyni przekazała zbywcom kwotę … zł do rąk własnych. W akcie notarialnym z dnia 7 czerwca 2017 r. Rep. A nr …. zawierającym umowę sprzedaży i oświadczenie o ustanowieniu hipoteki w § 3 wskazano, że pieniądze w kwocie …. zł stanowią majątek osobisty Wnioskodawczyni i pochodzą ze sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w …. przy ul. …, natomiast pozostała kwota pochodzi z majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Jej męża. Tym samym udział Wnioskodawczyni w nabytym lokalu mieszkalnym stanowiącym obecnie wspólność majątkową małżeńską należałoby określić na 2/3.

Nadto z kwoty uzyskanej ze sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni wydatkowała … zł na rzecz Biura Nieruchomości … w dniu 22 października 2015 r. tytułem prowizji za sprzedaż mieszkania w … ul. …. (faktura VAT ….). Następnie w dniu 7 czerwca 2017 r. Wnioskodawczyni przeznaczyła kwotę …. zł na koszty i opłaty notarialne oraz sądowe związane z zakupem lokalu mieszkalnego położonego w …. (faktura VAT nr …. - Kancelaria Notarialna …. Notariusz). Pozostałą kwotę, tj. …. zł Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na zakup drzwi wejściowych i wewnętrznych do nabytego lokalu mieszkalnego, koszty związane z wymianą bądź odnowieniem podłóg (szlifowanie, cyklinowanie), wymianą urządzeń sieci wodno-kanalizacyjnej (wymiana rur, sedesu, umywalki i zabudowanego brodzika, prysznica), ewentualną wymianę i naprawę sieci elektrycznej w mieszkaniu po dokonaniu odpowiedniej konsultacji (w tym koszty lamp i oświetlenia), koszty odnowienia ścian (koszty usługi, farby, płytki, pędzle i inne związane z tym akcesoria, takie jak folie i taśmy ochronne). Ewentualną pozostałą kwotę Wnioskodawczyni chciałaby przeznaczyć na częściowe wyposażenie mieszkania, które obecnie posiada jedynie zabudowę kuchenną, tj. zabudowę w postaci szafy (lub szaf), zakup podstawowych sprzętów AGD (lodówka, pralka), częściowy zakup mebli w postaci szaf, stołu, krzeseł i kanapy. Wskazane wydatki Wnioskodawczyni zamierza poczynić w najbliższych tygodniach bądź miesiącach, tak aby mogła zamieszkać zakupiony lokal najpóźniej do końca bieżącego roku.

Nabywając lokal mieszkalny położony w … wraz z mężem za kwotę …. zł Wnioskodawczyni przeznaczyła na własne cele mieszkaniowe całą kwotę uzyskaną z tytułu sprzedaży udziałów w mieszkaniu położonym w …. przy ul. ….. Jedynie ze względów logistycznych i procedur wewnętrznych kredytodawcy niemożliwym było przekazanie zbywcom lokalu położonego w … pełnej kwoty ze sprzedaży mieszkania pozostającej w tym czasie w posiadaniu Wnioskodawczyni. Natomiast kwotaf kredytu hipotecznego, który Wnioskodawczyni zaciągnęła wraz z mężem musiała przekraczać kwotę konieczną do zakupu mieszkania, gdyż Wnioskodawczyni nie posiadała wystarczających środków pieniężnych pozwalających na pokrycie opłat notarialnych i przystosowanie lokalu do zamieszkania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni w związku z zakupem przedmiotowego lokalu mieszkalnego może skorzystać z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro wysokość nabytego przez Nią udziału w opisanym lokalu mieszkalnym jest równa kwocie uzyskanej ze sprzedaży udziału w lokalu pochodzącym ze spadku i darowizny, to uznać należy, iż całość tej kwoty została wydatkowana na cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni z uwagi na proceduralne wymogi związane z kredytem hipotecznym nie mogła przeznaczyć pełnej kwoty …. zł na zakup lokalu. Natomiast kwotę …. zł przeznaczyła częściowo na koszty sporządzenia aktu notarialnego, prowizję dla biura nieruchomości, a w dalszej części przeznaczy na remont i umeblowanie lokalu.

Dokonując powyższej oceny Wnioskodawczyni kierowała się twierdzeniami przywołanymi przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 kwietnia 2012 r. sygn. akt II FSK 2067/10, z których wynika że warunkiem uzyskania ulgi podatkowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest wydatkowanie przez podatnika wyłączne przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, a cel tego wydatkowania i termin.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe w części dotyczącej wydatkowania przychodu na prowizję z tytułu sprzedaży mieszkania, zakup lamp, pędzli, folii, taśm ochronnych, zabudowy, mebli i sprzętów AGD oraz prawidłowe w pozostałym zakresie.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Niemniej jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Z treści art. 21 ust. 26 ww. ustawy wynika, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Uwzględniając treść zacytowanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie otrzymanego przychodu w ustawowym terminie i wyłącznie na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania, ma bowiem charakter wyczerpujący (enumeratywny).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „budowy”, „rozbudowy”, „nadbudowy”, „przebudowy”, czy „remontu”. Ustawa nie określa także katalogu konkretnych wydatków kwalifikowanych do tych pojęć.

Zasadnym jest zatem posiłkowanie się definicjami zawartymi w ustawie z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Zgodnie z treścią art. 3 pkt 8 wskazanej ustawy - Prawo budowlane poprzez „remont” należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 marca 1998 r. sygn. akt I SA/Gd 886/96 Sąd stwierdził, że za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.

Należy uznać, że za remont uważa się wykonanie w istniejących już budynkach czy lokalach takich robót budowlanych, które mają na celu wymianę dotychczas użytkowanych „elementów technicznych” budynków czy lokali, np. podłóg, drzwi, okien, instalacji (wodnej, gazowej, grzewczej, kanalizacyjnej, elektrycznej) bądź ich elementów cząstkowych.

Remontem nie będą natomiast wydatki poniesione na wyposażenie lokalu czy budynku, (np. na meble, sprzęty AGD/RTV) - nawet jeśli wyposażenie to, z uwagi na jego specyfikację techniczną, łączy się z elementami rozpatrywanymi w charakterze remontu (np. lampa, lodówka lub pralka, która działa poprzez podłączenie do instalacji elektrycznej). Umeblowanie (nawet to w trwałej zabudowie) nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tych wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac budowlanych. Stanowisko to potwierdza orzecznictwo, przykładowo wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Go 3/13 oraz wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2006 r. sygn. akt II FSK 639/05.

A zatem, należy przyjąć stanowisko, zgodnie z którym wydatki poniesione na zakup i montaż sprzętów i urządzeń AGD/RTV (np. pralki, lodówki) oraz mebli (np. lamp, szaf, stołu, krzeseł, kanap) nie stanowią wydatków na remont budynku lub lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe można natomiast zaliczyć przykładowo wydatki na zakup baterii, umywalki, kabiny prysznicowej, brodzika, muszli oraz zlewozmywaka, gdyż nie są to meble ani sprzęty AGD, a jedynie elementy instalacji wodno-kanalizacyjnej. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 21 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 99/14 potwierdził, że prawidłowe jest stanowisko umożliwiające rozliczenie wydatków na zakup i montaż zlewu.

Mając na względzie przywołane wyżej przepisy oraz ugruntowane orzecznictwo sądowoadministracyjne za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawczyni w odniesieniu do wydatkowania przychodu z tytułu sprzedaży udziałów w lokalu mieszkalnym na:

• zakup dokonany w dniu 7 czerwca 2017 r. lokalu mieszkalnego,
• koszty (opłaty) notarialne i sądowe związane z zakupem lokalu mieszkalnego,
• zakup drzwi wejściowych i wewnętrznych,
• koszty związane z: wymianą bądź odnowieniem podłóg (szlifowanie, cyklinowanie), wymianą urządzeń sieci wodno-kanalizacyjnej (rury, sedes, umywalka, brodzik prysznica), wymianą lub naprawą sieci elektrycznej, odnowieniem ścian, tj. zakup usługi, farb i płytek.

Natomiast stanowisko Wnioskodawczyni, iż podstawę do przedmiotowego zwolnienia dają również wydatki poniesione na: prowizję z tytułu sprzedaży mieszkania, zakup lamp, pędzli, folii, taśm ochronnych, zabudowy, mebli (w szczególności szaf, stołu, krzeseł, kanapy), sprzętów AGD, jest nieprawidłowe.

Prowizja z tytułu sprzedaży mieszkania jako koszt odpłatnego zbycia tego mieszkania siłą rzeczy nie stanowi wydatku na nowy cel mieszkaniowy.

Podkreśla się, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie sądowoadministracyjnym poglądem przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej. Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) stanowi, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego. Katalog źródeł prawa zawarty w art. 87 Konstytucji wyraźnie wyklucza orzecznictwo sądów jako źródło prawa powszechnie obowiązującego, a zatem zasady konstytucyjne nie nadają orzecznictwu sądów administracyjnych mocy powszechnie obowiązującej. Żaden przepis nie nakazuje bezwzględnego stosowania w postępowaniu w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych orzecznictwa sądowego, stosowania go niejako „z urzędu”. Wyroki sądowe, co do zasady, nie stanowią źródła prawa i wiążą strony postępowania w konkretnej indywidualnej sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.