Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.265.2017.1.PR
z 4 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2017 r. (data wpływu 11 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nagród przeznaczonych dla uczestników programu lojalnościowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nagród przeznaczonych dla uczestników programu lojalnościowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność polegającą na świadczeniu na rzecz Klientów usług reklamowych i marketingowych. Obecnie na zlecenie podmiotu węgierskiego, będącego na Węgrzech czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, zarejestrowanym w tym kraju do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT-UE), Spółka zamierza świadczyć usługi polegające na kompleksowym zorganizowaniu i przeprowadzeniu programu lojalnościowego, skierowanego do podmiotów sprzedających oraz montujących produkty podmiotu węgierskiego. Podmiotami, do których kierowany jest program lojalnościowy, są wyłącznie podmioty prowadzące działalność gospodarczą, w tym osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą. Mają one siedzibę/miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, bądź innych państw członkowskich UE: Czech, Węgier, Słowacji, Holandii, Rumunii. Na świadczenie takie składają się m.in. przygotowanie koncepcji akcji, jej organizacja i nadzór, na które składają się przykładowo następujące elementy:

• opracowanie koncepcji programu lojalnościowego,
• opracowanie i dostarczenie materiałów promocyjnych,
• konsultacje prawne oraz przygotowanie regulaminów programu lojalnościowego,
• organizacja związanych z programem imprez promocyjnych,
• weryfikacja zasadności przyznania nagród i wydanie ich na rzecz uprawnionych.
  
  

Wszelkiego rodzaju informacje, dane oraz kontakt pomiędzy Spółką a Uczestnikami programu lojalnościowego będzie następował za pośrednictwem upoważnionych przedstawicieli podmiotu węgierskiego.

Wynagrodzenie jakie Spółka otrzyma od zleceniodawcy węgierskiego będzie należnością za świadczenie całej kompleksowej usługi marketingowej. Wynagrodzenie zostało skalkulowane tak, że będzie obejmowało zarówno należność za część dotyczącą wykonywanych przez Spółkę usług ściśle marketingowych, jak i nabycie we własnym imieniu przez Spółkę i przekazanie nagród podmiotom uprawnionym w związku ze spełnieniem przez te podmioty warunków przewidzianych w regulaminie programu lojalnościowego. Zatem możliwe jest precyzyjne wydzielenie jaka część wynagrodzenia dotyczy świadczenia usług w ścisłym znaczeniu, a jaka wydania towarów. Technicznie przekazanie nagród będzie następowało poprzez ich wysyłkę do osób upoważnionych do ich odbioru przez zleceniodawcę węgierskiego, które będą zobowiązane do ich przekazania podmiotom uprawnionym do ich otrzymania (uczestnikom programu lojalnościowego) pod wskazany przez nich w zgłoszeniu do programu adres, który może znajdować się zarówno w Polsce, jak i na terytorium innych państw członkowskich UE.

Realizacja takiej kompleksowej usługi na rzecz Klienta wymaga zatem od Spółki zakupu nagród. Towary będące nagrodami i będące przedmiotem wydania, Spółka będzie nabywać we własnym imieniu, co będzie dokumentowane otrzymywanymi przez nią fakturami VAT. Osoby/podmioty uprawnione do otrzymania nagród nie są z tego tytułu zobowiązane do zapłaty żadnego wynagrodzenia ani dokonania jakiegokolwiek świadczenia na rzecz Spółki, ani podmiotu, który zlecił Spółce wykonanie takiej usługi (poza uprzednim spełnieniem warunków określonych w regulaminie programu lojalnościowego, przede wszystkimi takimi jak: nabycie bądź zamontowanie określonej ilości towarów produkowanych przez zleceniodawcę węgierskiego). Uprawnionymi będą zarówno osoby/podmioty mające miejsce zamieszkania bądź siedzibę na terytorium Polski, jak i w innych państwach członkowskich UE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w związku z nabyciem nagród przeznaczonych dla uczestników programu lojalnościowego, realizowanego w ramach świadczonej kompleksowej usługi marketingowej, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu takich nagród?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, w związku z nabyciem nagród przeznaczonych dla uczestników programu lojalnościowego, realizowanego w ramach świadczonej przez Spółkę kompleksowej usługi marketingowej, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu takich nagród.

Uzasadnienie

Co do zasady prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje czynnym podatnikom VAT o ile nabywane przez nich towary i usługi służą wykonywaniu czynności opodatkowanych VAT. Przesądza o tym art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zgodnie z którym: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka nabywa towary (nagrody), które zostają następnie przekazane podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą, uprawnionym do ich otrzymania w związku ze spełnieniem warunków wynikających z programu lojalnościowego, które nie są z tego tytułu zobowiązane do zapłaty Spółce wynagrodzenia ani do wykonania na jej rzecz żadnego innego świadczenia. Nie oznacza to jednak, że nabyte towary – nagrody – nie są przez Spółkę wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Nabyte przez Spółkę nagrody są wydawane w związku z realizacją przez nią kompleksowej usługi marketingowej świadczonej na rzecz podmiotu węgierskiego, który zlecił Spółce tę usługę. W tej części otrzyma ona też wynagrodzenie od podmiotu węgierskiego. Zatem ponieważ nabycie nagród przez Spółkę służy wykonywaniu czynności opodatkowanej VAT – świadczeniu kompleksowej usługi marketingowej, przysługuje jej w związku z dokonanym nabyciem prawo do odliczenia VAT.

Stanowisko Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE)

Z orzecznictwa TSUE wynika, że kompleksowe usługi obsługi programów lojalnościowych (takie jak świadczone przez Spółkę w przedstawionym stanie faktycznym) w rozumieniu unijnych regulacji należy wydzielić na część związaną ze świadczeniem usług i część dotyczącą dostawy towarów – tej części wynagrodzenia agencji reklamowej, która dotyczy wydania nagród uczestnikom programu.

Takie stanowisko wynika m.in. z orzeczenia TSUE z dnia 7 października 2010 r. w sprawach połączonych C-53/09 i C-55/09, w którym stwierdzono m.in.:

"W ramach programu lojalnościowego dla klientów, takiego jak programy będące przedmiotem spraw przed sądem krajowym, art. (…), należy rozumieć następująco:

(...) – płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy, w sprawie C-55/09, uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora”.

Z powyższego wynika, że wydanie nagród w związku z realizacją programu lojalnościowego należy kwalifikować dla celów VAT jako dostawę towarów za wynagrodzeniem, jest więc czynnością opodatkowaną VAT. Zatem w związku z nabyciem takich nagród Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT.

Stanowisko organów podatkowych

Stanowisko tożsame do zajętego przez Spółkę zajmują również organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładowo takie stanowisko zajął:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 7 września 2015 r. nr PPP3/443-429/12/15-7/S/JŻ: ,,W związku z faktem, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zatem przyjąć należy, że Wnioskodawca dokonując zakupu nagród, gadżetów, upominków, usług związanych bezpośrednio z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy, będzie uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie nagród, gadżetów, upominków, usług wydawanych następnie uczestnikom konkursów, akcji promocyjnych”.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 20 stycznia 2015 r. nr IPPP2/443-1029/14-2/AO: ,,W niniejszych okolicznościach nabywane przez Wnioskodawcę towary – nagrody, które Spółka w wyniku zobowiązań określonych zawartą ze Zlecającym umową o świadczenie usług marketingowych wyda jako nagrody rzeczowe uczestnikom programów wykorzystywane będą do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wydanie przedmiotowych nagród – jak wskazano wyżej – stanowi dostawę towarów opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Tym samym, w związku z wykorzystywaniem nabywanych towarów w postaci nagród rzeczowych przekazywanych uczestnikom programów do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy uwzględnieniu ograniczeń określonych w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie tych towarów”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym podkreślić, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”, lecz jako własność ekonomiczną. Własność ekonomiczna to sytuacja, w której – z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym – należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. W każdym razie w przypadku przejścia własności ekonomicznej ma miejsce dostawa towarów. Przy czym, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. Dostawa towarów nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. 

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. 

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Na zlecenie podmiotu węgierskiego, Spółka zamierza świadczyć usługi polegające na kompleksowym zorganizowaniu i przeprowadzeniu programu lojalnościowego, skierowanego do podmiotów sprzedających oraz montujących produkty podmiotu węgierskiego. Podmiotami, do których kierowany jest program lojalnościowy, są wyłącznie podmioty prowadzące działalność gospodarczą, w tym osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą. Mają one siedzibę/miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, bądź innych państw członkowskich UE: Czech, Węgier, Słowacji, Holandii, Rumunii. Na świadczenie takie składają się m.in. przygotowanie koncepcji akcji, jej organizacja i nadzór, na które składają się przykładowo następujące elementy:

• opracowanie koncepcji programu lojalnościowego,
• opracowanie i dostarczenie materiałów promocyjnych,
• konsultacje prawne oraz przygotowanie regulaminów programu lojalnościowego,
• organizacja związanych z programem imprez promocyjnych,
• weryfikacja zasadności przyznania nagród i wydanie ich na rzecz uprawnionych.
  
  

Wynagrodzenie jakie Spółka otrzyma od zleceniodawcy węgierskiego będzie należnością za świadczenie całej usługi marketingowej. Wynagrodzenie zostało skalkulowane tak, że będzie obejmowało zarówno należność za część dotyczącą wykonywanych przez nią usług ściśle marketingowych, jak i nabycie we własnym imieniu przez Spółkę i przekazanie nagród podmiotom uprawnionym w związku ze spełnieniem przez te podmioty warunków przewidzianych w regulaminie programu lojalnościowego. Zatem możliwe jest precyzyjne wydzielenie jaka część wynagrodzenia dotyczy świadczenia usług w ścisłym znaczeniu, a jaka wydania towarów. Wszelkiego rodzaju informacje, dane oraz kontakt pomiędzy Spółką a Uczestnikami programu lojalnościowego będzie następował za pośrednictwem upoważnionych przedstawicieli podmiotu węgierskiego. Technicznie przekazanie nagród będzie następowało poprzez ich wysyłkę do osób upoważnionych do ich odbioru przez zleceniodawcę węgierskiego, które będą zobowiązane do ich przekazania podmiotom uprawnionym do ich otrzymania (uczestnikom programu lojalnościowego) pod wskazany przez nich w zgłoszeniu do programu adres, który może znajdować się zarówno w Polsce, jak i na terytorium innych państw członkowskich UE. Nabycie nagród będzie dokumentowane otrzymywanymi przez Spółkę fakturami VAT. Osoby/podmioty uprawnione do otrzymania nagród nie są z tego tytułu zobowiązane do zapłaty żadnego wynagrodzenia ani dokonania jakiegokolwiek świadczenia na rzecz Spółki, ani podmiotu, który zlecił jej wykonanie takiej usługi (poza uprzednim spełnieniem warunków określonych w regulaminie programu lojalnościowego, przede wszystkimi takimi jak: nabycie bądź zamontowanie określonej ilości towarów produkowanych przez zleceniodawcę węgierskiego).

Należy wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi złożonej. 

Z istoty świadczeń złożonych, opartej na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej płynie wniosek, że o świadczeniu złożonym można mówić wówczas, jeśli istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle ścisły, by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Świadczenia te muszą stanowić jedną nierozerwalną całość. Tak więc w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jedną transakcję, jeżeli nie są one od siebie niezależne (wyroki: z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service, Zb.Orz. s. I-897, pkt 51; z dnia 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09 Everything Everywhere, Zb.Orz. s. I-12359, pkt 23). Jedna transakcja występuje w wypadku, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (wyroki: z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen i OV Bank, Zb.Orz. s. I-9433, pkt 22; a także z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN, Zb.Orz. s. I-2697, pkt 23). 

TSUE w orzeczeniu z dnia 7 października 2010 r. w sprawie C-55/09 pomiędzy Commissioners for Her Majesty´s Revenue and Customs a B. Group Ltd. stwierdził, że aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczeniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie przez podatnika działającego w takim charakterze. TSUE powołał art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, który stanowi, że za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. TSUE stwierdził, że z brzmienia tego przepisu wynika, że pojęcie dostawy towarów obejmuje nie tylko przeniesienie własności w formie przewidzianej przez dane prawo krajowe, lecz obejmuje ono także wszelkie przeniesienie władztwa nad rzeczami, które pozwala drugiej stronie na rozporządzanie nimi jak właściciel. Następnie TSUE powołał art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, zgodnie z którym „świadczenie usług” należy rozumieć jako każdą czynność niestanowiącą dostawy towarów. Dalej TSUE wskazał, że z przedmiotowej sprawy wynika, że Spółka @1 Ltd, której Spółka Baxi Group Ltd zleciła zarządzanie programem lojalnościowym, zaopatruje się w prezenty lojalnościowe, a ich zasób stanowi własność tej spółki. Wobec tego Spółka @1 Ltd nie tylko ma prawo do przekazywania prezentów lojalnościowych klientom jak właściciel, ale w rzeczywistości jest ona ich właścicielem. Ponadto w przedmiotowej sprawie Spółka @1 Ltd dostarcza prezenty lojalnościowe. 

TSUE stwierdził też, że odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem. Szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, by wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę. Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej. 

W konsekwencji, TSUE stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora. 

W niniejsze sprawie Spółka zamierza świadczyć usługę marketingową polegającą na kompleksowym zorganizowaniu i przeprowadzeniu programu lojalnościowego. W ramach tej usługi, jak wskazała Spółka, będzie wykonywała usługi ściśle marketingowe, jak i będzie nabywała we własnym imieniu i przekazywała nagrody podmiotom uprawnionym w związku ze spełnieniem przez te podmioty warunków przewidzianych w regulaminie programu lojalnościowego. Zatem świadczona przez Spółkę usługa marketingowa będzie obejmować różne elementy, będzie świadczeniem o charakterze niejednorodnym, złożonym, stanowiącym pewnego rodzaju zestaw czynności. Jednym z elementów tego świadczenia będzie przekazywanie przez Spółkę nagród podmiotom uprawnionym do ich otrzymania (uczestnikom programu lojalnościowego), które należy – w przedmiotowej sprawie – uznać za odrębne i samodzielne świadczenie, a co za tym idzie oddzielnie opodatkować na gruncie podatku od towarów i usług.

W stosunku do nabytych nagród Spółka będzie ich właścicielem i będzie posiadała ich własność ekonomiczną. Zatem w przypadku wydania nagród Spółka przeniesie prawo do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami (nagrodami) na podmioty uprawnione, dokona więc dostaw towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Pomimo, że wydanie nagród będzie odbywać się bez pobrania wynagrodzenia od otrzymujących nagrodę podmiotów to czynności te nie będą czynnościami nieodpłatnymi, ponieważ jak wskazała Spółka, otrzymane wynagrodzenie od podmiotu węgierskiego będzie obejmowało zarówno należność za część dotyczącą wykonywanych przez Spółkę usług ściśle marketingowych, jak i nabycie we własnym imieniu i przekazanie nagród podmiotom uprawnionym w związku ze spełnieniem przez te podmioty warunków przewidzianych w regulaminie programu lojalnościowego. W konsekwencji czynność wydania nagród, jako odpłatna dostawa towarów, będzie podlegać odrębnemu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy. 

Przechodząc do wątpliwości Spółki związanych z prawem do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nagród przeznaczonych dla uczestników programu lojalnościowego należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. 

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powołanych przepisów ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki:

1. odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług,
2. towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
3. faktura dokumentuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, czyli została na niej wskazana kwota podatku.
   
   

W przedmiotowej sprawie powyższe przesłanki będą spełnione. Jak już wyjaśniono w niniejszej interpretacji, wykonywane przez Spółkę przekazania nagród podmiotom uprawnionym będą stanowić odrębne od usługi marketingowej odpłatne dostawy towarów, które jak wskazała Spółka, będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Zatem Spółka będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego na fakturach dokumentujących nabycie nagród.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym, w związku z nabyciem nagród przeznaczonych dla uczestników programu lojalnościowego, realizowanego w ramach świadczonej kompleksowej usługi marketingowej, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu takich nagród.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym należy zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o informację, że czynności przekazania nagród uprawnionym podmiotom będą stanowić odpłatne dostawy towarów opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.