Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPP1/4440-3/14-8/EK
z 14 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 Ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 11 lutego 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 1080/14 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 17 lipca 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 25 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.) na wezwanie Organu z dnia 18 listopada 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 21 listopada 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usługi wykonywania zabudowy meblowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2013 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usługi wykonywania zabudowy meblowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.) na wezwanie Organu z dnia 18 listopada 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 21 listopada 2013 r.).

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 17 grudnia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPP1/443-1107/13-4/PR, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że będzie on mógł stosować stawkę 8% do świadczonych usług. Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 17 grudnia 2013 r. znak: IPPP1/443-1107/13-4/PR wniósł pismem z 27 grudnia 2013 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu 30 grudnia 2013 r.).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów pismem z 28 stycznia 2014 r. znak: IPPP1/443-1107/13-6/PR stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 17 grudnia 2013 r. znak: IPPP1/443-1107/13-4/PR złożył skargę z 24 lutego 2014 r. (data wpływu 3 marca 2014 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 11 lutego 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 1080/14 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 17 grudnia 2013 r. znak: IPPP1/443-1107/13-4/PR.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lutego 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 1080/14, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną z dnia 14 kwietnia 2015 r. znak IPA/46-47/15 do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wyrokiem z dnia 15 lutego 2017 r. sygn. akt I FSK 1235/15 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usługi wykonywania zabudowy meblowej wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie realizacji modernizacji lokali mieszkalnych w zakresie zabudów wnękowych oraz zabudów trwale przytwierdzonych do ścian, podłóg i sufitów. Wnioskodawca w działalności korzysta z kupowanych od podmiotów zewnętrznych materiałów: blatów, płyt meblowych, szyb, luster, elementów metalowych, takich jak zawiasy, okucia, prowadnice, uchwyty. Wnioskodawca jest autoryzowanym przedstawicielem I. S.A., producenta systemów przesuwnych, szaf wnękowych i wyposażenia do nich, a więc materiałów wykorzystywanych wyłącznie do robót modernizacyjnych, polegających na trwałej zabudowie meblowej modernizowanego lokalu.

Wykonane przez Wnioskodawcę w ramach usługi meble szafy, systemy przesuwne nie nadają się do demontażu i przeniesienia do innego lokalu. Są one wstawione do konkretnego pomieszczenia, pod indywidualne życzenie Klienta, a sposób ich mocowania powoduje, że próba ich zdemontowania zakończyłaby się zniszczeniem elementów mocujących oraz uszkodzeniem płyt meblowych. Wszystkie elementy są ponadto wykonane tak, by pasowały do siebie w jednym i konkretnym pomieszczeniu, w określonych z góry warunkach (np. obciążenie półek).

Wnioskodawca realizuje usługę kompleksową we własnym zakresie. W ramach owej usługi Wnioskodawca wykonuje następujące prace: po uzgodnieniu wstępnych warunków z Klientem dokonuje pomiaru w lokalu mającym przejść modernizację, na podstawie pomiarów oraz uzgodnień z Klientem Wnioskodawca za pomocą oprogramowania komputerowego wykonuje projekt wizualny, który przedstawia Klientowi do akceptacji, po akceptacji projektu przez Klienta, nabywa elementy niezbędne do wykonania usługi, docina blaty, płyty meblowe itp. następnie montuje tak przygotowane materiały w lokalu Klienta.

Na powyższą usługę Wnioskodawca wystawia paragony fiskalne, obejmując całość prac pod jedną pozycją „Zabudowa stała”.

W ramach powyższych prac Wnioskodawca wykonuje drzwi przesuwne, szafy wnękowe, zabudowy stałe przedpokojów, pawlaczy, kuchnie kompletne, wraz z blatami (bez sprzętu AGD).

Prace modernizacyjne Wnioskodawca wykonuje przez zatrudnionych u niego fachowców, wyposażonych w nowoczesny sprzęt niezbędny do profesjonalnego świadczenia usługi modernizacji - począwszy od sprzętu komputerowego wraz z oprogramowaniem projektowym wysokiej klasy, poprzez maszyny do cięcia i dopasowania płyt meblowych, blatów itp., aż po sprzęt montażowy.

Wnioskodawca dokonuje zakupów dużych ilości materiałów koniecznych do montażu stałego wykonywanych przez niego w ramach usługi modernizacji zabudów (złącza typu „komandorki”, kołki, zawiasy).

Usługi modernizacji Wnioskodawca wykonuje w obiektach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (lokale mieszkalne o powierzchni nie przekraczającej 150 m², domy jednorodzinne o powierzchni nieprzekraczającej 300 m²).

W roku 2012 Wnioskodawca stosował do oferowanej usługi podstawową stawkę podatku VAT - 23%. Obecnie stosuje stawkę 8%.

W związku z poważnymi wątpliwościami prawnymi dotyczącymi ustalenia właściwej stawki podatku VAT na oferowaną przez Wnioskodawcę usługę, Wnioskodawca planuje wprowadzić następujące zmiany:

• zmienić opis na paragonie fiskalnym na „Usługa modernizacji”,
  

• pobierać od Klientów oświadczenie (w formie punktu w umowie, bądź osobnego załącznika), że lokal, w którym mają być przeprowadzone roboty modernizacyjne, jest zaliczany od obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z definicją zawartą w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.
  
  

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca dodał, że w ramach usługi wykonuje prace polegające na wykonaniu projektu lokalu z uwzględnioną zabudową, przygotowania materiałów zgodnie z zaaprobowanym przez Klienta projektem (faza prac odbywająca się w zakładzie stolarskim Wnioskodawcy), a następnie montażem przygotowanych materiałów w formie zabudowy w lokalu. Zabudowa jest wykonywana od ściany do ściany szafkami połączonymi ze sobą wspólnymi elementami konstrukcyjnymi zabudowy, takimi jak blaty, listwy, zawiasy, fronty. Elementy te są dopasowane do konkretnego lokalu. Sam montaż polega na odpowiednim dopasowaniu wstępnie przygotowanych elementów do konkretnego lokalu, zamontowaniu ich na ścianach, suficie i innych elementach konstrukcyjnych lokalu i uzupełnieniu elementami łączącymi poszczególne części zabudowy, wymienionymi wcześniej (blaty, zawiasy itp.). Zakres prac jest każdorazowo inny i uzależniony od miejsca wykonywania usługi, wchodzić w niego mogą zarówno wieszanie na osadzonych w ścianach hakach, jak i szynach.

Zabudowa wykonywana będzie w ramach usługi z zakupionych u producentów materiałów, części składowych - płyt meblowych, frontów, blatów, zawiasów i innych części. Zabudowy nie będą, co do zasady, wykonywane z betonu, a z drewna i materiałów drewnopochodnych.

Zabudowa meblowa wykonana w ramach usługi nie może zostać zdemontowana w ścisłym rozumieniu tego słowa - czyli rozłożona on części składowe dające się ponownie wykorzystać. Części te są w trakcie montażu dopasowywane do lokalu i tym samym nie nadają się do ponownego użytku w innych miejscach. Być może niektóre elementy (jak na przykład zawiasy, czy okucia meblowe) mogłyby być użyte ponownie jednakże te elementy stanowią margines.

Wnioskodawca stwierdza natomiast, zgodnie z pytaniem umieszczonym w wezwaniu, że demontaż rozumiany tak, jak Wnioskodawca opisał powyżej, nie spowoduje uszkodzeń konstrukcji budynku. Odpowiedź na to pytanie jest analogiczna do odpowiedzi 3. To znaczy - demontaż rozumiany zgodnie z wyjaśnieniami Wnioskodawcy nie spowoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych lokalu, bądź też budynku.

Wnioskodawca jednocześnie, w nawiązaniu do postawionych pytań zauważa, że zgodnie z uchwałą składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 r. o sygnaturze I FPS 2/13 wykonanie trwałej zabudowy meblowej opodatkowane jest stawką obniżoną podatku VAT, wynoszącą w dniu składania niniejszego pisma 8%. Jednocześnie NSA nie sprecyzował pojęcia trwałej zabudowy. Zdaniem Wnioskodawcy zabudowa posiada cechy trwałości bez względu na możliwość, bądź też jej brak, demontażu tejże bez uszkodzenia substancji modernizowanego uprzednio lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, po wprowadzeniu zmian określonych w ostatnim akapicie poz. 68, prawidłowe będzie stosowanie do oferowanej przez Wnioskodawcę usługi preferencyjnej stawki podatku VAT, wynoszącej 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł stosować stawkę 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w z zw. z art. 41 ust. 2 oraz 146a pkt 2 ustawy o VAT.

Art. 41 ust. 12 - „Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.”

Zgodnie z powyższym przepisem, stosowanie stawki obniżonej (wynoszącej w dniu składania wniosku, zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT 8%) obwarowane jest dwoma warunkami:

• usługa świadczona na rzecz Klienta musi zawierać się w enumeratywnie określonym katalogu - dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa.
  

• usługa musi być związana z lokalem zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
  
  
  

Oferowana przez Wnioskodawcę usługa bez wątpienia wypełnia warunek pierwszy - jako usługa modernizacji lokalu. Jako że ustawa o VAT nie zawiera wiążącej definicji modernizacji, Wnioskodawca sięgnął do nieobowiązującego już, lecz wciąż mającego wartość poznawczą rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy.

Rozporządzenie to w załączniku nr 2 (Wykaz robót zaliczanych do remontu i modernizacji lokalu mieszkalnego) w punkcie 1. wymienia wykonanie nowych elementów (np. pawlaczy, trwale umiejscowionych szaf wnękowych, obudowy wanien, zlewozmywaków, grzejników). Katalog ten ma charakter otwarty, a zawarte w nim punkty są jedynie przykładowe.

Zdaniem Wnioskodawcy intencją Ustawodawcy formułującego przepisy art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o VAT było stworzenie preferencji podatkowej dla osób fizycznych w zakresie modernizacji lokali mieszkalnych, a tym samym podnoszenia standardu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zakres prac modernizacyjnych czy to zaprojektowanie, przygotowanie i zamontowanie elementów tworzących na miejscu szafę wnękową, zabudowę garderoby czy też kuchni nie ma znaczenia dla uznania świadczonej przez niego usługi za usługę zaliczającą się do katalogu towarów i usług objętych preferencją podatkową w zakresie podatku VAT.

Tym samym pierwszy warunek (świadczenie usługi polegającej na „modernizacji) Wnioskodawca wypełnia.

Drugi warunek to modernizacja obiektów zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Art. 41 ust. 12a oraz ust. 12b ustawy o VAT precyzują, co należy rozumieć przez to pojęcie.

Zgodnie z powołanymi przepisami przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem, iż nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²; lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Wnioskodawca w dotychczasowym stanie faktycznym wykonywał prace wyłącznie w obiektach spełniających powyższe warunki, jednakże ze względów bezpieczeństwa i dla celów dowodowych ma zamiar pobierać od Klientów oświadczenia potwierdzające ten fakt.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w uchwale siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, podjętej w dniu 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13, w której to skład orzekający zauważył: „W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.).”

Tym samym Wnioskodawca uważa, że wypełnia warunki konieczne do stosowania preferencyjnej stawki podatku VAT na oferowane usługi modernizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z poźn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym w myśl art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy – stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - art. 41 ust. 12b ustawy – nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   
   

W myśl ust. 12c cyt. artykułu – w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto na podstawie § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, z późn. zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem – stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
   – w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.
   
   
   

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Przy czym zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 powołanego wyżej § 7 rozporządzenia, nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie realizacji modernizacji lokali mieszkalnych w zakresie zabudów wnękowych oraz zabudów trwale przytwierdzonych do ścian, podłóg i sufitów. Wnioskodawca w działalności korzysta z kupowanych od podmiotów zewnętrznych materiałów: blatów, płyt meblowych, szyb, luster, elementów metalowych, takich jak zawiasy, okucia, prowadnice, uchwyty. Wnioskodawca jest autoryzowanym przedstawicielem I. S.A., producenta systemów przesuwnych, szaf wnękowych i wyposażenia do nich, a więc materiałów wykorzystywanych wyłącznie do robót modernizacyjnych, polegających na trwałej zabudowie meblowej modernizowanego lokalu. Wykonane przez Wnioskodawcę w ramach usługi meble szafy, systemy przesuwne nie nadają się do demontażu i przeniesienia do innego lokalu. Są one wstawione do konkretnego pomieszczenia, pod indywidualne życzenie Klienta, a sposób ich mocowania powoduje, że próba ich zdemontowania zakończyłaby się zniszczeniem elementów mocujących oraz uszkodzeniem płyt meblowych. Wszystkie elementy są ponadto wykonane tak, by pasowały do siebie w jednym i konkretnym pomieszczeniu, w określonych z góry warunkach (np. obciążenie półek).

Wnioskodawca realizuje usługę kompleksową we własnym zakresie. W ramach owej usługi Wnioskodawca wykonuje następujące prace: po uzgodnieniu wstępnych warunków z Klientem dokonuje pomiaru w lokalu mającym przejść modernizację, na podstawie pomiarów oraz uzgodnień z Klientem Wnioskodawca za pomocą oprogramowania komputerowego wykonuje projekt wizualny, który przedstawia Klientowi do akceptacji, po akceptacji projektu przez Klienta, nabywa elementy niezbędne do wykonania usługi, docina blaty, płyty meblowe itp. następnie montuje tak przygotowane materiały w lokalu Klienta.

Na powyższą usługę Wnioskodawca wystawia paragony fiskalne, obejmując całość prac pod jedną pozycją „Zabudowa stała”. W ramach powyższych prac Wnioskodawca wykonuje drzwi przesuwne, szafy wnękowe, zabudowy stałe przedpokojów, pawlaczy, kuchnie kompletne, wraz z blatami (bez sprzętu AGD). Prace modernizacyjne Wnioskodawca wykonuje przez zatrudnionych u niego fachowców, wyposażonych w nowoczesny sprzęt niezbędny do profesjonalnego świadczenia usługi modernizacji - począwszy od sprzętu komputerowego wraz z oprogramowaniem projektowym wysokiej klasy, poprzez maszyny do cięcia i dopasowania płyt meblowych, blatów itp., aż po sprzęt montażowy. Wnioskodawca dokonuje zakupów dużych ilości materiałów koniecznych do montażu stałego wykonywanych przez niego w ramach usługi modernizacji zabudów (złącza typu „komandorki”, kołki, zawiasy).

Usługi modernizacji Wnioskodawca wykonuje w obiektach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (lokale mieszkalne o powierzchni nie przekraczającej 150 m², domy jednorodzinne o powierzchni nieprzekraczającej 300 m²).

W roku 2012 Wnioskodawca stosował do oferowanej usługi podstawową stawkę podatku VAT - 23%. Obecnie stosuje stawkę 8%.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca dodał, że w ramach usługi wykonuje prace polegające na wykonaniu projektu lokalu z uwzględnioną zabudową, przygotowania materiałów zgodnie z zaaprobowanym przez Klienta projektem (faza prac odbywająca się w zakładzie stolarskim Wnioskodawcy), a następnie montażem przygotowanych materiałów w formie zabudowy w lokalu. Zabudowa jest wykonywana od ściany do ściany szafkami połączonymi ze sobą wspólnymi elementami konstrukcyjnymi zabudowy, takimi jak blaty, listwy, zawiasy, fronty. Elementy te są dopasowane do konkretnego lokalu. Sam montaż polega na odpowiednim dopasowaniu wstępnie przygotowanych elementów do konkretnego lokalu, zamontowaniu ich na ścianach, suficie i innych elementach konstrukcyjnych lokalu i uzupełnieniu elementami łączącymi poszczególne części zabudowy, wymienionymi wcześniej (blaty, zawiasy itp.). Zakres prac jest każdorazowo inny i uzależniony od miejsca wykonywania usługi, wchodzić w niego mogą zarówno wieszanie na osadzonych w ścianach hakach, jak i szynach. Zabudowa wykonywana będzie w ramach usługi z zakupionych u producentów materiałów, części składowych - płyt meblowych, frontów, blatów, zawiasów i innych części. Zabudowy nie będą, co do zasady, wykonywane z betonu, a z drewna i materiałów drewnopochodnych.

Zabudowa meblowa wykonana w ramach usługi nie może zostać zdemontowana w ścisłym rozumieniu tego słowa - czyli rozłożona on części składowe dające się ponownie wykorzystać. Części te są w trakcie montażu dopasowywane do lokalu i tym samym nie nadają się do ponownego użytku w innych miejscach. Być może niektóre elementy (jak na przykład zawiasy, czy okucia meblowe) mogłyby być użyte ponownie jednakże te elementy stanowią margines. Wnioskodawca stwierdza natomiast, zgodnie z pytaniem umieszczonym w wezwaniu, że demontaż rozumiany tak, jak Wnioskodawca opisał powyżej, nie spowoduje uszkodzeń konstrukcji budynku. Odpowiedź na to pytanie jest analogiczna do odpowiedzi 3. To znaczy - demontaż rozumiany zgodnie z wyjaśnieniami Wnioskodawcy nie spowoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych lokalu, bądź też budynku.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT na wykonanie trwałej zabudowy wnękowej w budynkach (lokalach) mieszkalnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Należy wskazać, że w przypadku preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług istotne jest określenie, czy i w jakim zakresie ustawodawca odwołuje się w nim do klasyfikacji statystycznych, a w przypadku braku takiego odwołania, jakie znaczenie należy przypisać normie tam zawartej.

W ww. przepisie ustawodawca wymienił czynności oraz wskazał, że muszą one dotyczyć określonych obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W przypadku czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT ustawodawca nie powołał symboli statystycznych, a zatem dla celów stosowania tego przepisu czynności te nie powinny być identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych. Natomiast, jak już zaznaczono, przy definiowaniu ww. obiektów w jakich wykonywane są usługi ustawodawca, co do zasady, odwołuje się do klasyfikacji statystycznych (PKOB), jednakże kwestia ta w analizowanych okolicznościach nie budzi wątpliwości. Wnioskodawca jako element stanu faktycznego podał, że usługę opisaną we wniosku wykonuje w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – stosownie do cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Z kolei „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie, jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma również przedmiot sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy też świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

W tym miejscu należy wskazać, że w wyroku WSA w Warszawie z dnia 11 lutego 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1080/14 Sąd stwierdził, że: „(...) w rozpatrywanej sprawie decydujące znaczenie ma treść uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 czerwca 2013 r.,sygn. Akt I FPS 2/13 (…). W powołanej uchwale z 24 czerwca 2013 r., zawarto tezę, że w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe polegające za zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwała zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 2 ustawy o VAT.

Jak wyjaśnił dalej Naczelny Sąd Administracyjny, w przypadku świadczeń kompleksowych, jakie opisano w stanie faktycznym, na tle którego zadano pytanie składowi siedmiu sędziów, występuje szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzą jedną całość. Taka transakcja, co potwierdza zarówno orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości, jak i krajowych sądów administracyjnych, z podatkowego punktu widzenia nie powinna być w sposób sztuczny dzielona. Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (np. wyroki Trybunału Sprawiedliwości: z 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg–Gelting Linien; z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd przeciwko Commissioners of Custom and Excise; z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV,OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien). Jeżeli więc elementem dominującym w danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, a pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, czynności składające się na świadczenie kompleksowe polegające na trwałej zabudowie meblowej z uprzednio nabytych komponentów, które polegają na montażu elementów mebli do zabudowy kuchennej, wnękowej, łazienkowej itp., przygotowanych na konkretny wymiar i wbudowanych w budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym w sposób trwały, mają charakter usługi, jeśli polegają na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową. W takim przypadku elementem dominującym jest bowiem ulepszenie lub unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części (lokalu mieszkalnego), a wydanie towaru w postaci elementów mebli wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania usługi, tak jak zamontowanie okien lub drzwi w obiekcie budowlanym lub jego części. Wykonane na wymiar do konkretnego budynku lub lokalu i trwale powiązane z jego elementami konstrukcyjnymi komponenty meblowe nie funkcjonują w obrocie tak, jak ma to miejsce w przypadku mebli wolnostojących. Z tego względu do celów podatkowych nie można ich utożsamiać z dostawą towarów w postaci gotowych mebli, które nie mają żadnego trwałego związku z obiektem budowlanym lub jego częścią.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). Nie chodzi przy tym o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy, montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu, mieszcząc się w pojęciu modernizacji (...)”

W niniejszej sprawie, czynności wykonania zabudowy wnękowej z zakupionych elementów są świadczeniem kompleksowym (złożonym), którego wysokość opodatkowania VAT należy ustalić na podstawie elementu dominującego w tym świadczeniu (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV,OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010).

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę składające się na świadczenie kompleksowe, którego celem jest stworzenie zabudowy wnękowej, dopasowanej i zamontowanej do podłoża, ścian lub innych elementów konstrukcyjnych lokalu, wykonanej z nabytych elementów niezbędnych do wykonania zabudowy należy uznać za świadczenie usług. Istotą wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności jest montaż zabudowy z uprzednio zakupionych komponentów. Zatem z charakteru wykonywanych czynności obiektywnie wynika, że dominująca w tym przypadku jest usługa, której efektem finalnym jest wykonanie zabudowy wnękowej.

Ponadto, jak wynika z ww. orzeczenia, określając czy do zabudowy meblowej montowanej w budynku/lokalu może mieć zastosowanie obniżona stawka podatku od towarów i usług należy przede wszystkim badać stopień konstrukcyjnego połączenia komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego/lokalu. Nie chodzi tutaj o badanie powiązania elementów zabudowy meblowej z konstrukcyjnymi w rozumieniu techniki budowlanej elementami obiektu budowlanego/lokalu, lecz o tak silne połączenie konstrukcyjne komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego/lokalu, że powstaje trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że zabudowa jest wykonywana od ściany do ściany szafkami połączonymi ze sobą wspólnymi elementami konstrukcyjnymi zabudowy, takimi jak blaty, listwy, zawiasy, fronty. Sam montaż polega na odpowiednim dopasowaniu wstępnie przygotowanych elementów do konkretnego lokalu, zamontowaniu ich na ścianach, suficie i innych elementów konstrukcyjnych lokalu i uzupełnieniu elementami łączącymi poszczególne części zabudowy. Zakres prac jest każdorazowo inny i uzależniony od miejsca wykonywania usługi, wchodzić w niego mogą zarówno wieszanie na osadzonych w ścianach hakach, jak i szynach. Wnioskodawca wskazał również, że zabudowa meblowa wykonywana w ramach usługi nie może zostać zdemontowana w ścisłym rozumieniu tego słowa, czyli rozłożona na części składowe dające się ponownie wykorzystać. Części te są w trakcie montażu dopasowywane do lokalu i tym samym nie nadają się do ponownego użytku w innych miejscach.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro w omawianym przypadku - jak wskazał Wnioskodawca - montaż komponentów meblowych nastąpi z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) spełniając jako całość określoną funkcję użytkową to konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę. Tak więc wobec konstrukcyjnego połączenia przez Wnioskodawcę komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) tworzących trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Tym samym, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że opisana we wniosku kompleksowa usługa dotycząca wykonania zabudowy wnękowej wykonywana w budynkach i lokalach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.