Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.310.2017.1.AP
z 9 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miasto (dalej: „Gmina”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Gmina zrealizowała projekt pn. „…”. Projekt uzyskał dofinansowanie w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013, Działanie 6.2.2. - Wsparcie działań studyjno- koncepcyjnych w ramach przygotowania terenów inwestycyjnych.

Zrealizowany projekt polegał na sporządzeniu dokumentacji projektowych dla 7 planowanych inwestycji (ulic), polegających na uzbrojeniu terenów w drogi publiczne oraz infrastrukturę im towarzyszącą. Gmina pragnie podkreślić, że projekt nie obejmował żadnych prac budowlanych, a jedynie prace projektowe, w wyniku których Gmina nabyła 9 dokumentacji przyszłych inwestycji.

Dotychczas zrealizowane zostały 2 z 7 zaprojektowanych inwestycji (dróg). W ich wyniku powstały ulice wraz z oświetleniem ulicznym, kanalizacją deszczową oraz elementy sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej.

Gmina występowała w charakterze inwestora wyłącznie w przypadku zadań polegających na wybudowaniu ulic, oświetlenia i kanalizacji deszczowej. Powstała w ten sposób infrastruktura stanowi środki trwałe Gminy i ma charakter ogólnodostępny (drogi publiczne). Natomiast sieć wodociągowa i kanalizacyjna została wykonana przez spółkę miejską z jej własnych środków. Właścicielem i zarządcą powstałej infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej jest spółka, i to spółka wykorzystuje tę infrastrukturę do celów własnej działalności gospodarczej. Dokumentacja projektowa, na podstawie której wybudowano elementy sieci wod.-kan. została nieodpłatnie udostępniona spółce przez Gminę.

Zatem zarówno powstała dokumentacja projektowa, jak i wybudowane na jej podstawie elementy infrastruktury nie były, ani nie są przedmiotem żadnych czynności opodatkowanych dokonanych przez Gminę. Sieć wodociągowo-kanalizacyjna jest natomiast wykorzystywana do czynności opodatkowanych przez spółkę, która jest odrębnym podatnikiem VAT od Gminy.

Powstała infrastruktura, jako drogi publiczne, nie zostanie również w przyszłości przez Gminę sprzedana ani wydzierżawiona innym podmiotom.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktyczny Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie dokumentacji projektowej?

Zdaniem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie dokumentacji projektowej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zatem w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, należy każdorazowo rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku,
• pozostają one w związku z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych.

Gmina jako podatnik VAT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie zaś ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należą sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Zatem mając na uwadze, że projektowanie oraz budowa nowych ulic stanowią zadanie własne gminy, a wybudowana przez Gminę infrastruktura nie jest przedmiotem żadnych umów cywilnoprawnych, należy uznać, że nabywając dokumentację projektową, Gmina nie działała w charakterze podatnika VAT, ale w reżimie publicznoprawnym, jako organ władzy publicznej.

Związek zakupionych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych

Infrastruktura, która powstała na podstawie nabytej przez Gminę dokumentacji projektowej służy wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty i ma charakter ogólnodostępny. Natomiast sama dokumentacja została jedynie nieodpłatnie udostępniona do wykorzystania spółce miejskiej. W związku z powyższym, nabyte przez Gminę usługi sporządzenia dokumentacji projektowej nie mają związku z wykonywaniem żadnych czynności opodatkowanych.

Uwzględniając zatem fakt, iż w związku z poniesionymi wydatkami Gmina nie działała w charakterze podatnika VAT, a wydatki te pozostają bez związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie dokumentacji projektowej.

Mając na uwadze powyższe argumenty, Gmina wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.