Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.184.2017.2.MK
z 12 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 10 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.) oraz pismami z dnia 4 września 2017 r (data wpływu 5 września 2017 r.) i z dnia 8 września 2017 r. (data wpływu 8 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem statuetek okolicznościowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem statuetek okolicznościowych.

Natomiast w dniu 9 sierpnia 2017 r. wpłynęło uzupełnienie ww. wniosku.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 29 sierpnia 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.184.2017.1.MK, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 29 sierpnia 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 sierpnia 2017 r.). W dniu 8 września 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Gmina …..) jest organizatorem uroczystości miejskich, na których wręczane są nagrody honorowe w postaci statuetek. Wnioskodawca przyznaje nagrody zarówno dla osób fizycznych niebędących pracownikami Wnioskodawcy, nieprowadzących działalności gospodarczej, a także prowadzących działalność gospodarczą.

Nagroda może być przyznawana w dziedzinie:

• kultury (statuetka …..),
  

• sportu (statuetka ….),
  

• społecznej (statuetka …..).
  
  

Nagrodę przyznaje Prezydent Miasta na wniosek kapituły, która opiniuje z kolei wnioski złożone przez podmioty zewnętrzne, tj.: organizacje społeczne, instytucje, Prezydenta i jego zastępców.

W przypadku wymienionych nagród, osoby nie rywalizują ze sobą, ponieważ:

• są zgłaszane przez inne podmioty,
  

• nie mają w żaden sposób wpływu na wyniki wyboru, ponieważ oceniane są ich działania sprzed nominacji, które poczynili nie wiedząc, że będą uczestnikami takich wydarzeń.
  
  

Nagrodą jest statuetka okolicznościowa. Na każdej statuetce jest wygrawerowane nazwisko laureata, jak również data uhonorowania. Nagroda może być przyznawana również dla całych zespołów artystycznych, jak i klubów sportowych, czy podmiotów sprawujących opiekę społeczną. Nagrody te nie stanowią nagród przyznawanych w konkursach.

W uzupełnieniu wskazano, że Wnioskodawcą jest Urząd Miejski … jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych. Gmina ….. bowiem nie jest płatnikiem tego podatku, dlatego w jej imieniu zadania wykonuje Urząd Miejski jako aparat pomocniczy Prezydenta Miasta, czyli organu wykonawczego Gminy.

Organ stanowiący Gminy nie bierze udziału we wręczaniu statuetek, natomiast Prezydent Miasta, jako organ wykonawczy i jednocześnie pracodawca Urzędu Miasta, wręcza statuetki, które mają charakter symboliczny i honorowy, nie mają konkretnego wymiaru materialnego ani użytkowego dla uhonorowanych. Nie zwiększają tym samym majątku osób wyróżnionych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez laureatów nagrody – statuetki okolicznościowe, stanowią dla obdarowanych przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, i w związku z tym Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia informacji o wysokości osiągniętych przychodów i przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu?

Zdaniem Wnioskodawcy, statuetki okolicznościowe nie stanowią źródła przychodu, gdyż nie posiadają charakteru nieodpłatnego świadczenia powodującego przysporzenie w majątku obdarowanego mającego konkretny wymiar materialny – użytkowy lub finansowy. Są jedynie formą symbolicznego wyróżnienia za wybitne osiągnięcia w danej dziedzinie. Zdaniem Wnioskodawcy, przekazane statuetki okolicznościowe nie powodują powstania obowiązku podatkowego u osób nimi obdarowanych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 – 15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku innej osobie mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12 – 14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem jest każda forma przysporzenia majątkowego, zarówno forma pieniężna, jak i niepieniężna, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Przy czym, dla celów podatku dochodowego nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „niewymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są przychody z innych źródeł.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca jest organizatorem uroczystości miejskich, podczas których wręczane są nagrody honorowe w postaci statuetek. Wnioskodawca przyznaje nagrody zarówno dla osób fizycznych niebędących pracownikami Wnioskodawcy, nieprowadzących działalności gospodarczej, a także prowadzących działalność gospodarczą. Nagroda może być przyznawana w dziedzinie kultury, sportu oraz społecznej. Nagrodę przyznaje się na wniosek kapituły, która opiniuje z kolei wnioski złożone przez podmioty zewnętrzne, tj.: organizacje społeczne, instytucje, Prezydenta Miasta i jego zastępców. W przypadku wymienionych nagród, osoby nie rywalizują ze sobą, ponieważ są zgłaszane przez inne podmioty oraz nie mają w żaden sposób wpływu na wyniki wyboru, gdyż oceniane są ich działania sprzed nominacji, które poczynili nie wiedząc, że będą uczestnikami takich wydarzeń. Nagrodą jest statuetka okolicznościowa, na każdej statuetce jest wygrawerowane nazwisko laureata, jak również data uhonorowania. Nagroda może być przyznawana również dla całych zespołów artystycznych, jak i klubów sportowych, czy podmiotów sprawujących opiekę społeczną. Nagrody te, nie stanowią nagród przyznawanych w konkursach. Prezydent Miasta, jako organ wykonawczy i jednocześnie pracodawca Urzędu Miasta, wręcza statuetki, które mają charakter symboliczny i honorowy, nie mają konkretnego wymiaru materialnego ani użytkowego dla uhonorowanych. Nie zwiększają tym samym majątku osób wyróżnionych.

Przenosząc przedstawiony we wniosku stan faktyczny na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można stwierdzić, że w analizowanej sytuacji laureat, który otrzyma statuetkę, otrzyma „nieodpłatne świadczenie”. W świetle przedstawionego stanu faktycznego nagrodę ma stanowić statuetka okolicznościowa. Tego rodzaju wyróżnienie nie ma charakteru materialnego, a wyłącznie stanowi wyraz uznania za osiągnięcia w danej dziedzinie.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w okolicznościach opisanych we wniosku związanych z organizowaniem uroczystości miejskich, z tytułu przekazania statuetek okolicznościowych (nagród honorowych nieprzyznawanych w konkursach) na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki płatnika. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia informacji o wysokości osiągniętego przychodu i przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu. Należy wskazać, że otrzymanie przez laureata statuetki okolicznościowej za osiągnięcia w zakresie kultury, sportu i działalności społecznej, nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie osoby uhonorowanej. Skoro bowiem nagrody te są tylko i wyłącznie formą uhonorowania o charakterze symbolicznym (pamiątkowym), nie mają charakteru materialnego, to w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowią one przychodu podatkowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego jest prawidłowe.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …… w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.