Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.267.2017.1.AP
z 7 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla transakcji zakupu stopu metali z udziałem złota – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla transakcji zakupu stopu metali z udziałem złota.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonuje zakupu stopu metali z udziałem złota w postaci płatków stosowanych wyłącznie w gabinetach stomatologicznych wykorzystywanych do prac protetycznych o różnych nazwach handlowych, np.:

• S 750 i 910,
• B (stop złota przeznaczony do wykonywania koron i mostów licowanych ceramiką dentystyczną w protetyce dentystycznej o składzie: Au złoto 86,2%, Pt platyna 11,5%, Zn cynk 1,5% i śladowe ilości innych),
• H (stop złota przeznaczony do wykonywania koron pełnolanych, frezowanych, wkładów, nakładów w protetyce dentystycznej o składzie: Au złoto 55,6%, Ag srebro 24,4%, PDpallad 3,7%, Pt platyna 1,0%, Cu miedź 14,0%, Zn cynk 1,0% i śladowe ilości innych).
  
  

Każdy produkt zgłaszany jest do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Departament Informacji o Wyrobach Medycznych.

Produkt jako wyrób medyczny sklasyfikowany został:

• PKWiU 32.50 „Urządzenia, instrumenty i wyroby medyczne, włączając dentystyczne”

i nie jest wymieniony w katalogu towarów załącznika nr 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z dnia 12 czerwca 2017 r., poz. 1221), wobec którego znajduje zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zakup stopu metali z udziałem złota winien być rozliczany przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, używany stop z udziałem złota będący wyrobem medycznym sklasyfikowanym w PKWiU 32.50 nie jest wymieniony w załączniku nr 11 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług, wobec którego nie znajduje zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Na mocy art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przy identyfikacji usług należy mieć na uwadze, że dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) oraz wytyczne metodologiczne do tej klasyfikacji.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Jednocześnie przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

Z kolei w myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Wskazuje się, że powyższe regulacje wprowadzają mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, czyli w takim przypadku transakcję opodatkowuje nabywający. Przy czym należy zauważyć, że powyższy mechanizm znajduje zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy zarówno dostawcą, jak i nabywcą towaru jest podatnik podatku VAT.

W załączniku nr 11 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy”, ustawodawca wymienił w poz. 1-41 towary sklasyfikowane do określonego PKWiU.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonuje zakupu stopu metali z udziałem złota w postaci płatków stosowanych wyłącznie w gabinetach stomatologicznych wykorzystywanych do prac protetycznych o różnych nazwach handlowych, np.:

• S 750 i 910,
• B (stop złota przeznaczony do wykonywania koron i mostów licowanych ceramiką dentystyczną w protetyce dentystycznej o składzie: Au złoto 86,2%, Pt platyna 11,5%, Zn cynk 1,5% i śladowe ilości innych),
• H (stop złota przeznaczony do wykonywania koron pełnolanych, frezowanych, wkładów, nakładów w protetyce dentystycznej o składzie: Au złoto 55,6%, Ag srebro 24,4%, PDpallad 3,7%, Pt platyna 1,0%, Cu miedź 14,0%, Zn cynk 1,0% i śladowe ilości innych).
  
  

Produkt został przez Wnioskodawcę sklasyfikowany do PKWiU 32.50 „Urządzenia, instrumenty i wyroby medyczne, włączając dentystyczne”.

W świetle cytowanego art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia stosuje się w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że stop metali z udziałem złota w postaci płatków stosowanych wyłącznie w gabinetach stomatologicznych wykorzystywanych do prac protetycznych o różnych nazwach handlowych, który nabywa Wnioskodawca i klasyfikuje pod symbolem PKWiU – 32.50 „Urządzenia, instrumenty i wyroby medyczne, włączając dentystyczne” nie został wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy w żadnej z poz. od 1 do 41, zawierającym katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia. Tym samym w analizowanym przypadku norma przewidziana w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy nie znajduje zastosowania.

Podsumowując, zakup stopu metali z udziałem złota w przedmiotowej sprawie nie powinien być rozliczany przez Wnioskodawcę w ramach odwrotnego obciążenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji towarów dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował nabywane towary do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.