2017.09.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.373.2017.2.MPE
z 21 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2017 r. (data wpływu 31 lipca 2017 r.) uzupełnione w dniu 11 września 2017 r. (data wpływu 13 września 2017 r.) na wezwanie organu z dnia 1 września 2017 r. (data doręczenia 5 września 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy /Miasta należącego do Wnioskodawcy gruntu wraz z nakładami - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy /Miasta należącego do Wnioskodawcy gruntu wraz z nakładami. Wniosek został uzupełniony w dniu 11 września 2017 r. (data wpływu 13 września 2017 r.) na wezwanie organu z dnia 1 września 2017 r. (data doręczenia 5 września 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki akcyjnej. Głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest działalność deweloperska, w ramach której Wnioskodawca buduje i sprzedaje domy, lokale mieszkalne i użytkowe. W celu prowadzenia działalności gospodarczej Spółka zakupiła od sześciu właścicieli działki pod inwestycję polegającą na budowie domów wielorodzinnych. Ww. działki zostały ujęte w pięciu księgach wieczystych. Całą omawianą nieruchomość Spółka podzieliła na cztery etapy budowy, wobec których uzyskano cztery oddzielne pozwolenia na budowę. Decyzja o podziale nieruchomości zawiera wzmiankę dotyczącą konieczności wydzielenia działek pod projektowane drogi oraz wewnętrzną obsługę komunikacyjną. W decyzji zawarto zapis następującej treści: „Podziału nieruchomości dokonuje się pod warunkiem, że przy zbywaniu działek inwestycyjnych wydzielonych w wyniku podziału, zostaną ustanowione na działkach nr: 60/6, 60/7, 60/8, 60/9, 60/10 odpowiednie służebności gruntowe. W umowie winny być także zawarte postanowienia dotyczące możliwości przeprowadzenia przez działki stanowiące dojazd, infrastruktury technicznej. Za spełnienie warunku uważa się również sprzedaż wydzielonych działek wraz ze sprzedażą udziału w prawie do działek stanowiących drogę dojazdową do drogi publicznej”. Ze względu na konieczność budowy omawianej drogi i połączenia jej z drogą publiczną Spółka wydzieliła również ze wskazanej nieruchomości działki z przeznaczeniem na działki komunikacyjne i uzyskała pozwolenia na budowę drogi lub zrobiła to na podstawie zgłoszenia wykonania robót budowlanych nie wymagających pozwolenia na budowę wskazanej drogi. Spółka postanowiła wybudować drogę i ponosi w tym celu znaczne nakłady. Wskazać również należy, iż grunt przeznaczony pod budowę drogi stanowi 31% powierzchni pierwotnie zakupionych działek (jeszcze przed podziałami). Nabywcom wszystkich czterech inwestycji opisanych powyżej zapewniono służebność drogi na działkach drogowych tj. 60/6, 60/8, 60/9, 60/10, 62/2, 61/3, 63/6, 63/8, 64/3, 66/8, 66/10, 60/7, dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą zwaną dalej Nieruchomością drogową. W projektach aktów przenoszących własność nieruchomości zawarto zapisy, zgodnie z którymi na nieruchomości drogowej ustanawiana będzie na rzecz każdoczesnych właścicieli (współwłaścicieli) nieodpłatna i nieograniczona w czasie służebność gruntowa, polegająca na prawie przejścia i przejazdu przez całą nieruchomość drogową, przy czym właściciele (współwłaściciele) nieruchomości będą zobowiązani do partycypowania w kosztach utrzymania nieruchomości drogowej. Podkreślić należy, iż nakłady przeznaczone na drogę mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Obecnie Spółka planuje sprzedaż lub nieodpłatne przekazanie gruntów drogowych i nakładów przeznaczonych na drogę na rzecz Gminy/ Miasta. Nie ma jednakże pewności, czy i kiedy nastąpi takie przeniesienie. Podkreślić należy, iż faktyczne zakończenie wszystkich prac nastąpi w 2018 r. Ponadto Spółka w dniu 24 lipca 2017 r zawarła pierwszą umowę przenoszącą własność lokali z I etapu. Kolejne etapy zostaną przeniesione na koniec 2017 r. i w latach kolejnych. W związku z zaistniałą sytuacją powstała wątpliwość w jaki sposób dla celów podatku dochodowego od osób prawnych i ustalenia wartości kosztów uzyskania przychodów rozliczyć grunt i nakłady poniesione na budowę drogi tj. czy należy przyjąć średnią wartość metra gruntu wg ceny zakupu, czy też należy wycenić każdą z wydzielonych części oddzielnie przyjmując ich faktyczną wartość. Ponadto Wnioskodawca rozważa czy w przypadku przeniesienia własności gruntu oraz nakładów na rzecz Gminy czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Spółka nabyła grunt od osób fizycznych i nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia gruntu, na którym ponoszone są wydatki na wybudowanie drogi. Z tytułu ponoszonych wydatków na wybudowanie drogi Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynność nieodpłatnego przekazania gruntu wraz z nakładami na rzecz Gminy/ Miasta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność nieodpłatnego przekazania gruntu wraz z nakładami na rzecz Gminy/ Miasta jako nieodpłatne świadczenie usług ściśle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 13 stycznia 2017 r.. sygn akt: I SA/Kr 1819/15 „Definicję dostawy towarów zawartą w art. 7 ust. 1 u.p.t.u należy rozumieć szerzej niż przeniesienie własności w rozumieniu prawa cywilnego, a więc przy klasyfikacji danego zdarzenia gospodarczego należy przeanalizować, czy doszło do przekazania szeroko pojętej kontroli ekonomicznej nad towarem w taki sposób, że nabywca może nią rozporządzać jak właściciel.” Podkreślić należy, iż Wnioskodawca zamierza przenieść na rzecz Gminy własność gruntu drogowego wraz z nakładami poniesionymi na budowę drogi, jednakże w momencie przejścia własności nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Wskazać należy, iż pomimo, że Wnioskodawca jest właścicielem omawianej nieruchomości, to zdaniem Wnioskodawcy już w momencie wydzielenia drogi na omawianym gruncie Wnioskodawca niejako utracił prawo do dysponowania omawianym gruntem jak właściciel. Warunkiem wydzielenia odpowiednich działek celem realizacji inwestycji było ustanowienie służebności na rzecz każdoczesnych właścicieli planowanych inwestycji. Podkreślić należy, iż wydzielenie drogi spowodowało, iż grunt przeznaczony na ten cel stał się niejako gruntem publicznym. Obecnie każdy ma prawo przejść lub przejechać po wydzielonej drodze. Nie ma przy tym możliwości ograniczenia prawa do korzystania z drogi przez osoby trzecie. Fakt, iż Spółka wydzieliła grunt i wybudowała drogę spowodował, iż nie tylko właściciele mają prawo korzystania z drogi, ale ze względu na publiczny charakter dróg dojazdowych każdy ma prawo przejazdu. Co więcej wskazać należy, iż również w projektach aktów przenoszących własność nieruchomości (domów wielorodzinnych) zawarto zapis zgodnie, z którym na nieruchomości drogowej ustanawiana będzie na rzecz każdoczesnych właścicieli (współwłaścicieli) nieodpłatna i nieograniczona w czasie służebność gruntowa, polegająca na prawie przejścia i przejazdu przez całą nieruchomość drogową. Na podstawie powyższego zapisu stwierdzić należy, iż Wnioskodawca przeniesienie na Gminę własność omawianej nieruchomości, jednakże nie zostanie przeniesione prawo dysponowania nieruchomością jak właściciel. Omawiana nieruchomość ma bowiem służyć nabywcom domów wielorodzinnych, którzy będą mieli nieograniczone prawo do korzystania z tej nieruchomości celem przejazdu. W stosunku do omawianej nieruchomości drogowej Gmina nie będzie mogła podejmować swobodnych decyzji w zakresie przeznaczenia tego gruntu. Skoro Wnioskodawca przeniesie na Gminę grunt z określonym już przeznaczeniem, a ponadto z ustanowioną służebnością która to służebność była warunkiem udzielenia pozwolenia na budowę domów wielorodzinnych, to nie można uznać, że nastąpi dostawa towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż pomimo przeniesienia własności, na Gminę nie przejdzie pełna kontrola ekonomiczna nad omawianym gruntem, a zatem nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Z uwagi na fakt, iż w opisanym we wniosku stanie faktycznym nie dojdzie do dostawy towarów na rzecz Gminy, należy rozważyć, czy czynność nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości drogowej będzie stanowiła nieodpłatne świadczenie usług. Jak wynika z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Skoro więc nieodpłatne przekazanie własności gruntu drogowego wraz z poniesionymi nakładami nie będzie stanowiło dostawy towarów, to zgodnie z powyższym przepisem możliwe jest uznanie tego za świadczenie usług.

Wskazać należy, iż zgodnie z przepisami ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem będzie podlegała odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak wskazywano Wnioskodawca rozważa nieodpłatne przeniesienie własności gruntu drogowego na rzecz Gminy. Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów czynności nieodpłatne są wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie jednak z art. 8 ust. 2 za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Podkreślić należy, iż omawiane przekazanie gruntu ma ścisły związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Aby możliwym było podjęcie inwestycji budowy domów wielorodzinnych Wnioskodawca zobowiązany został do zapewnienia poszczególnym działkom drogi dojazdowej. Celem zapewnienia przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej i zrealizowania zaplanowanej inwestycji Wnioskodawca zdecydował się na wydzielenie odpowiedniego gruntu, ustanowienie na nim służebności i pobudowanie drogi. Jedynie takie działanie umożliwiało wybudowanie domów wielorodzinnych i zapewnienie dochodu Spółce. W związku z powyższym stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie gruntu na rzecz Gminy nie spełnia przesłanki, o której mowa w art. 8 ust. 2 i nie może zostać uznane za odpłatne świadczenie usług. Tym samym wskazać należy, iż czynność przekazania gruntu wraz z nakładami poniesionymi na budowę drogi jako zmierzająca do zapewnienia przychodu Wnioskodawcy i ściśle związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, będzie stanowiła nieodpłatne świadczenie usług, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawodawca - w myśl art. 7 ust. 2 ustawy – zaliczył również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Powyższe oznacza, że przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika w formie darowizny uznaje się za odpłatną dostawę towarów, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie rodziło obowiązków w zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z dyspozycją art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części są opodatkowane podatkiem VAT według właściwej stawki to również sprzedaż gruntu będzie opodatkowana tym podatkiem według tej samej stawki podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności deweloperskiej buduje i sprzedaje domy, lokale mieszkalne i użytkowe. W celu prowadzenia działalności gospodarczej Spółka zakupiła od sześciu właścicieli działki pod inwestycję polegającą na budowie domów wielorodzinnych. Całą nieruchomość Spółka podzieliła na cztery etapy budowy, wobec których uzyskano cztery oddzielne pozwolenia na budowę. Decyzja o podziale nieruchomości zawiera wzmiankę dotyczącą konieczności wydzielenia działek pod projektowane drogi oraz wewnętrzną obsługę komunikacyjną. Ze względu na konieczność budowy drogi i połączenia jej z drogą publiczną Spółka wydzieliła również ze wskazanej nieruchomości działki z przeznaczeniem na działki komunikacyjne i uzyskała pozwolenia na budowę drogi lub zrobiła to na podstawie zgłoszenia wykonania robót budowlanych nie wymagających pozwolenia na budowę wskazanej drogi. Spółka postanowiła wybudować drogę i ponosi w tym celu znaczne nakłady. Grunt przeznaczony pod budowę drogi stanowi 31% powierzchni pierwotnie zakupionych działek (jeszcze przed podziałami). Nabywcom wszystkich czterech inwestycji zapewniono służebność drogi na działkach drogowych tj. 60/6, 60/8, 60/9, 60/10, 62/2, 61/3, 63/6, 63/8, 64/3, 66/8, 66/10, 60/7. W projektach aktów przenoszących własność nieruchomości zawarto zapisy, zgodnie z którymi na nieruchomości drogowej ustanawiana będzie na rzecz każdoczesnych właścicieli (współwłaścicieli) nieodpłatna i nieograniczona w czasie służebność gruntowa, polegająca na prawie przejścia i przejazdu przez całą nieruchomość drogową, przy czym właściciele (współwłaściciele) nieruchomości będą zobowiązani do partycypowania w kosztach utrzymania nieruchomości drogowej. Nakłady przeznaczone na drogę mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Spółka nabyła grunt od osób fizycznych i nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia gruntu, na którym ponoszone są wydatki na wybudowanie drogi. Z tytułu ponoszonych wydatków na wybudowanie drogi Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy czynność nieodpłatnego przekazania gruntu wraz z nakładami na rzecz Gminy/ Miasta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1440, z późn. zm.), budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

W myśl zaś art. 47 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przepis art. 48 tej ustawy stanowi natomiast, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z nieodpłatnym przekazaniem na rzecz Gminy/ Miasta infrastruktury drogowej wybudowanej przez Wnioskodawcę na należącym do niego gruncie.

Zdaniem Wnioskodawcy w niniejszej sprawie nie dojdzie do dostawy towarów na rzecz Gminy/ Miasta, gdyż w momencie przejścia własności nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Zdaniem Wnioskodawcy, wydzielenie drogi na gruncie należącym do Wnioskodawcy spowodowało, że grunt przeznaczony na ten cel stał się niejako gruntem publicznym, gdyż każdy ma prawo przejść lub przejechać po wydzielonej drodze i nie ma przy tym możliwości ograniczenia prawa do korzystania z drogi przez osoby trzecie. Z faktu, że na nieruchomości drogowej ustanawiana będzie na rzecz każdoczesnych właścicieli (współwłaścicieli) nieodpłatna i nieograniczona w czasie służebność gruntowa, polegająca na prawie przejścia i przejazdu przez całą nieruchomość drogową Wnioskodawca wywodzi, że przenosząc na Gminę własność omawianej nieruchomości nie przeniesie prawa dysponowania nieruchomością jak właściciel, gdyż w stosunku do omawianej nieruchomości drogowej Gmina nie będzie mogła podejmować swobodnych decyzji w zakresie przeznaczenia tego gruntu.

Analizując treść wniosku nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy.

Kluczową rolę w rozstrzygnięciu niniejszej sprawy odgrywa właściwe rozumienie sformułowania jakim posłużył się ustawodawca podatkowy w treści art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, wskazując na „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel”, co w istocie determinuje uznanie danej czynności za dostawę towarów. W związku z faktem, że z treści cytowanego przepisu nie wynika jednoznacznie, czy odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT ma miejsce jedynie w przypadku, gdy sprzedawca przenosi na nabywcę własność rzeczy w sensie cywilistycznym, czy też wystarczającą przesłanką do uznania, że doszło do dostawy towarów jest przekazanie nabywcy przedmiotu dostawy do swobodnej dyspozycji, powyższa kwestia została poddana ocenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Odnosząc się do powyższego zagadnienia TSUE, w orzeczeniu C-320/88 (Staatssecretaris van Financiën v. Shipping & Forwarding Enterprise Safe BV), stanął na stanowisku, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów nie ma znaczenia okoliczność, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje możliwość korzystania z rzeczy jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się ono z cywilnoprawnym przeniesieniem własności. W przytoczonym orzeczeniu Trybunał posłużył się terminem „przeniesienia własności w sensie ekonomicznym” (praktyczna kontrola nad rzeczą; możliwość swobodnego dysponowania), uniezależniając jednoznacznie opodatkowanie podatkiem VAT od przeniesienia własności rzeczy w sensie cywilnym.

W związku z powyższym, pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że oderwanie pojęcia „dostawa towarów” od skutków konwencjonalnych powstających na gruncie prawa prywatnego od ekonomicznych aspektów transakcji pozwala także na uznanie danej czynności za dostawę towarów nawet mimo pewnych nałożonych na nabywcę ograniczeń we władaniu towarem.

Konfrontując powyższą argumentację z przedstawionym opisem sprawy należy stwierdzić - wbrew stanowisku Wnioskodawcy, że w niniejszej sprawie dojdzie do dostawy towarów na rzecz Gminy/ Miasta. Wnioskodawca przekazując towary (nieruchomość drogową) dokonuje bowiem przeniesienia władztwa ekonomicznego nad nimi, co wypełnia definicję dostawy towarów. Od momentu otrzymania od Wnioskodawcy opisanej nieruchomości gruntowej Gmina/ Miasto będzie mogła swobodnie rozporządzać otrzymanym majątkiem przy czym bez znaczenia dla rozpatrywanej sprawy jest ustanowienie na niniejszej nieruchomości drogowej służebności gruntowej polegającej na prawie przejścia i przejazdu przez całą nieruchomość drogową. W wyniku bowiem ustanowienia służebności nie doszło do przeniesienia prawa do swobodnego dysponowania gruntem np. poprzez jego sprzedaż lub dzierżawę na rzecz współwłaścicieli.

W niniejszej sprawie dojdzie do nieodpłatnego przekazania towarów należących do Wnioskodawcy. Z art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że wszelkie nieodpłatne przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa bez wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu, jeżeli podatnikowi z tytułu ich nabycia, importu lub wytworzenia przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części.

Jak wskazał Wnioskodawca, nakłady przeznaczone na drogę mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Spółka nabyła grunt od osób fizycznych i nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia gruntu, na którym ponoszone są wydatki na wybudowanie drogi, jednakże z tytułu ponoszonych wydatków na wybudowanie drogi Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy wytworzeniu części składowych nieruchomości, tj. przy wytworzeniu infrastruktury drogowej. Bez znaczenia w tej sytuacji jest to, że Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku przy nabyciu gruntu.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy/ Miasta infrastruktury drogowej wybudowanej przez Wnioskodawcę na należącym do niego gruncie, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Spółki, że przekazanie na rzecz Gminy/ Miasta gruntu wraz z nakładami będzie stanowiło nieodpłatne świadczenie usług ściśle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin