Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.202.2017.3.JKU
z 19 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lipca 2017 r. (data wpływu – 7 lipca 2017 r.), uzupełnionym 4 sierpnia oraz 7 września 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych pozostawienia w spółce zysku niewypłaconego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych pozostawienia w spółce zysku niewypłaconego. Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w pismach z 21 lipca oraz 24 sierpnia 2017 r. znak: 0111-KDIB4.4014.202.2017.1.JKU wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 4 sierpnia oraz 7 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

E. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (Wnioskodawca) jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Wspólnikami E. sp. z o.o. sp.k. są: Jerzy P. – komandytariusz oraz E. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – komplementariusz. Wspólnicy uczestniczą w zyskach zgodnie z umową Spółki w następujących proporcjach: Jerzy P. 99 % oraz E. sp. z o.o. 1 %. Spółki komandytowe nie mają obowiązku tworzenia kapitału zapasowego, wobec tego Wnioskodawca go nie tworzy.

Za 2016 rok spółka wygenerowała zysk, który uchwałą wspólników z 29 czerwca 2017 r. przeznaczony został na wypłaty. Dotychczas wspólnicy wypłacili 34,27% zysku za 2016 rok w formie zaliczek. Pozostałej części zysku wspólnicy nie zamierzają wypłacać w całości, lecz będą ją pobierać na żądanie w transzach i terminach bliżej nieokreślonych. Zysk, który zgodnie z uchwałą przeznaczony jest na wypłaty dla wspólników, w całości zaksięgowano na indywidualnych kontach wspólników. Wspólnicy nie wypłacając pozostałych 65,73% kwot zysku, nie uszczuplają też rachunku bankowego spółki i pośrednio przyczyniają się do tego, że Spółka tymi pieniędzmi obraca w działalności gospodarczej. W związku z tym, że Wspólnicy określili, iż termin wypłat jest nieokreślony i odroczony w czasie, według dyspozycji wspólników, do tego czasu spółka dysponuje tymi środkami ale nie powstaje dla spółki przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Nie jest to pożyczka ani też wniesienie wkładu czy podwyższenie sum komandytowych, czyli nie jest to zmiana umowy spółki.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał ponadto, że zysk wypracowany przez spółkę za 2016 rok, przeznaczony uchwałą wspólników z 29 czerwca 2017 r. do wypłaty wspólnikom, pozostaje wyłącznie do dyspozycji wspólników. Zysk ten będzie wypłacany w odroczonym czasie, zaś prawo do dysponowania tymi środkami przysługuje wyłącznie wspólnikom.

Powyższe doprecyzowanie opisu stanu faktycznego nastąpiło w wyniku prośby Organu o wyjaśnienie kto faktycznie dysponuje zyskiem i na jakiej podstawie, skoro w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że „Zysk w całości zaksięgowano na indywidualnych kontach Wspólników, który zgodnie z Uchwałą przeznaczony jest na wypłaty dla Wspólników. Wspólnicy nie wypłacając pozostałych 65,73% kwot zysku, nie uszczuplają też rachunku bankowego spółki i pośrednio przyczyniają się do tego, że Spółka tymi pieniędzmi obraca w działalności gospodarczej. W związku z tym, że Wspólnicy określili, iż termin wypłat jest nieokreślony i odroczony w czasie, według dyspozycji Wspólników, do tego czasu spółka dysponuje tymi środkami.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwota niewypłaconego zysku za 2016 rok postawiona do dyspozycji wspólników, która mocą uchwały przekazana jest do wypłaty, stanowi pożyczkę lub zwiększenie wkładów i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypracowany zysk przeznaczony uchwałą wspólników na wypłaty, nie powoduje zwiększenia wkładów, a tym samym nie powoduje zmiany umowy spółki, gdyż zysk ten może być w każdej chwili wypłacony ze spółki.

Jak wskazał Wnioskodawca, to wspólnicy decydują, kiedy i jakie kwoty zysku wypłacą. Zysk może równie dobrze być wypłacony przez wspólników w całości (bądź nie). Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, zostawiając część wypracowanego zysku w spółce nie wnosi się ani nie podwyższa wkładu, którego wartość powodowałaby zwiększenie majątku spółki ani też nie udziela się spółce pożyczki. Zdaniem Wnioskodawcy nie powstanie więc zobowiązanie wobec budżetu z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem.

Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w przypadku umowy spółki, za zmianę umowy spółki uważa się przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Zgodnie z art. 1a pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną. Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Art. 4 pkt 9 cyt. ustawy stanowi, że obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie spółki cywilnej – na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki – na spółce.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy podstawę opodatkowania stanowi przy umowie spółki:

• przy zawarciu umowy – wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego – lit. a),
• przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego – wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy – lit. b),
• przy dopłatach – kwota dopłat – lit. c),
• przy pożyczce udzielonej spółce przez wspólnika – kwota lub wartość pożyczki – lit. d),
• przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania – roczna wartość nieodpłatnego używania, którą przyjmuje się w wysokości 4% wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego oddanego do nieodpłatnego używania – lit. e).
  
  

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stawka podatku wynosi od umowy spółki – 0,5%.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wspólnikami Wnioskodawcy – spółki komandytowej są: Jerzy P. – komandytariusz oraz E. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – komplementariusz. Za 2016 rok spółka wygenerowała zysk, który uchwałą wspólników z 29 czerwca 2017 r. przeznaczony został na wypłaty. Dotychczas wspólnicy wypłacili 34,27% zysku za 2016 rok w formie zaliczek. Pozostałej części zysku wspólnicy nie zamierzają wypłacać w całości, lecz będą ją pobierać na żądanie w transzach i terminach bliżej nieokreślonych. Zysk ten w całości zaksięgowano na indywidualnych kontach wspólników. Wspólnicy nie wypłacając pozostałych 65,73% kwot zysku, nie uszczuplają też rachunku bankowego spółki i pośrednio przyczyniają się do tego, że Spółka tymi pieniędzmi obraca w działalności gospodarczej. W związku z tym, że Wspólnicy określili, iż termin wypłat jest nieokreślony i odroczony w czasie, według dyspozycji wspólników, do tego czasu spółka dysponuje tymi środkami ale nie powstaje dla spółki przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Nie jest to pożyczka ani też wniesienie wkładu czy podwyższenie sum komandytowych czyli nie jest to zmiana umowy spółki. Zysk wypracowany przez spółkę za 2016 rok, przeznaczony uchwałą wspólników z 29 czerwca 2017 r. do wypłaty wspólnikom, pozostaje wyłącznie do dyspozycji wspólników.

Z cyt. art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają ściśle określone czynności, definiowane jako umowa spółki: wniesienie lub podwyższenie wkładu, pożyczka udzielona przez wspólnika, dopłata lub oddanie przez wspólników spółce rzeczy (praw majątkowych) do używania.

Zgodnie z art. 51 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1577) każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

Stosownie do treści art. 51 § 2 Kodeksu spółek handlowych, określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach (art. 51 § 3 ww. Kodeksu).

W myśl art. 52 § 1 cyt. Kodeksu wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego.

Art. 52 § 2 powołanego Kodeksu wskazuje że, jeżeli wskutek poniesionej przez spółkę straty udział kapitałowy wspólnika został uszczuplony, zysk przeznacza się w pierwszej kolejności na uzupełnienie udziału wspólnika.

Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Jak stanowi art. 845 Kodeksu cywilnego – jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu; przepisy te zawarte są w art. 835-844 Kodeksu cywilnego.

Depozyt nieprawidłowy uznawany jest albo za odmianę zwykłej umowy przechowania, instytucję odrębną od umowy pożyczki, albo odrębny typ umowy nazwanej. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego ma obowiązek oddać taką samą ilość pieniędzy (rzeczy), ale niekoniecznie tę samą.

Depozyt nieprawidłowy ma miejsce wtedy, gdy z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Upoważnienie do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi jest dla bytu umowy depozytu nieprawidłowego konieczne – sam fakt oddania na przechowanie pieniędzy nie tworzy bowiem jeszcze stosunku depozytu nieprawidłowego z prawem rozporządzania nimi.

Przechowawca „nieprawidłowy” nabywa na własność przedmiot depozytu i może nim rozporządzać tak, jak w umowie pożyczki. Depozyt nieprawidłowy różni się jednak od pożyczki tym, że jest zawierany w interesie składającego. Nie można utożsamiać depozytu nieprawidłowego z pożyczką. Depozyt nieprawidłowy może być odpłatny lub nieodpłatny.

Stosownie natomiast do treści art. 252 Kodeksu cywilnego, rzecz można obciążyć prawem do jej używania i do pobierania jej pożytków (użytkowanie).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w zysk wypracowany przez spółkę za 2016 rok i przeznaczony do wypłaty wspólnikom uchwałą wspólników z 29 czerwca 2017 r., pozostaje wyłącznie do dyspozycji wspólników spółki.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż jeżeli istotnie Wnioskodawca w żaden sposób nie może dysponować środkami pieniężnymi pozostawionymi jako zysk niepodzielony do dyspozycji wspólników, to w przedstawionym zdarzeniu nie doszło do zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego, pożyczki, oddania rzeczy do użytkowania czy też wniesienia dopłat, ani innej umowy enumeratywnie wymienionej w ustawowym katalogu czynności określonych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze tak przedstawione zagadnienie stwierdzić należy, że pozostawienie w spółce części niewypłaconego zysku, którym prawo do dysponowania przysługuje wyłącznie wspólnikom nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.