Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPTPB2/415-604/13-6/17-S/KK
z 19 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późń. zm.) w związku z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późń. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 164/15 (data wpływu wyroku 19 lipca 2017 r., data wpływu akt sprawy 9 sierpnia 2017 r.) uchylającym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 380/14 oraz interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2013 r., Nr IPTPB2/415-604/13-4/KSM, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 listopada 2013 r. (data wpływu 14 listopada 2013 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności uzyskanej z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia się Skarbu Państwa (pytanie nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2013 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności uzyskanej z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia się Skarbu Państwa wraz z ustawowymi odsetkami.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późń. zm.), w związku z czym pismem z dnia 30 października 2013 r., Nr IPTPB2/415-604/13-2/KSM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawcy o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 4 listopada 2013 r., natomiast w dniu 14 listopada 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 12 listopada 2013 r.).

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 30 grudnia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wydał indywidualną interpretację Nr IPTPB2/415-604/13-4/KSM, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe stwierdzając, że otrzymana przez Wnioskodawcę należność z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia się stanowi dla Niego przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, w związku z czym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego, pismem z dnia 17 stycznia 2014 r. zostało wniesione wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 11 lutego 2014 r., Nr IPTPB2/415W-3/14-2/KSM, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 30 października 2014 r., Nr IPTPB2/415-604/13-4/KSM, złożył skargę z dnia 10 marca 2014 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 380/14, oddalił skargę.

Wnioskodawca, po otrzymaniu nieprawomocnego wyroku sygn. akt I SA/Łd 380/14 z dnia 11 września 2014 r., złożył skargę kasacyjną z dnia 29 października 2014 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 2 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 164/15, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił interpretację indywidulaną z dnia 30 października 2014 r., Nr IPTPB2/415-604/13-4/KSM i uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 380/14 oraz zasądził na rzecz Wnioskodawcy zwrot kosztów postępowania sądowego. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zwrot Wnioskodawcy uzyskanej bez podstawy prawnej majątkowej korzyści na podstawie art. 405 Kodeksu cywilnego (bezpodstawne wzbogacenie) nie stanowi dla Niego, jako osoby otrzymującej ten zwrot, przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w dniu 9 sierpnia 2017 r. zwrócił Organowi podatkowemu akta sprawy wraz z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 164/15.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, ponownemu rozpatrzeniu przez tutejszy Organ podlega wniosek Strony z dnia 25 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.), uzupełniony pismem z dnia 12 listopada 2013 r. (data wpływu 14 listopada 2013 r.), o wydanie interpretacji indywidulanej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności uzyskanej z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia się Skarbu Państwa.

Zgodnie z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) postępowania dotyczące wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, przejmuje dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w ….II Wydział Cywilny z dnia 13 lutego 2013 r. Wnioskodawca uzyskał odszkodowanie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia się Skarbu Państwa w wysokości 124 050 zł wraz z odsetkami od tej kwoty, od dnia 11 stycznia 2012 r., w łącznej wypłaconej kwocie 30 048 zł 71 gr. Wnioskodawca podał, że zasądzona wyrokiem należność została wypłacona w dniu 9 marca 2012 r. Zasądzenie wskazanej wyżej należności dokonane zostało wobec zaistnienia następujących okoliczności. Ojciec Wnioskodawcy (…) był właścicielem nieruchomości położonej w …przy ul. …, uregulowanej w latach 40-tych XX wieku, początkowo w księdze wieczystej Rep. hip. …, zaś później w KW nr …. Nieruchomość tę ojciec otrzymał na własność w trybie aktu nadania z reformy rolnej w 1945 r. W późniejszym okresie, mocą dwóch wpisów z 1949 r. i 1956 r. w dziale II KW nr …, prawo własności ….zostało wykreślone i zastąpione wpisem Skarbu Państwa.

W latach 2008 – 2009 spadkobiercy …przeprowadzili postępowanie sądowe kwestionując powództwem o ustalenie zaistnienia stanu prawnego przejścia prawa własności na Skarb Państwa. Jak ustalił Sąd w prawomocnie zakończonej sprawie przed Sądem Rejonowym w…, sygn. akt …, nie zaistniało przejście prawa własności od ojca Powoda na rzecz pozwanego Skarbu Państwa w 1949 r. i 1948 r., co Pozwany wywodził w swoich wnioskach do Sądu wieczystoksięgowego w 1949 r. oraz 1956 r.

Co najistotniejsze dla niniejszej sprawy, w 2004 r. Pozwany (Skarb Państwa) zadysponował nieruchomością – działką nr 176, uregulowaną w KW nr…, zaspokajając „za jej pomocą” roszczenia Gminy…. W dniu 9 lutego 2004 r. w…., przed Komisją Regulacyjną do spraw Gmin …, przedstawiciele Pozwanego (Skarbu Państwa) zawarli ugodę obejmującą zaspokojenie roszczeń Gminy …, co do własności dwóch nieruchomości w…., w zamian za prawo własności nieruchomości - działki nr 176 o pow. 6 274 m², położonej w...

W sprawie o sygn. akt …, toczącej się przed Sądem Okręgowym w …II Wydział Cywilny, Wnioskodawca - jeden ze spadkobierców…., uzyskał rozstrzygnięcie aprobujące Jego roszczenie o zwrot bezpodstawnego wzbogacenia, skorygowane co do wielkości wyrokiem Sądu Apelacyjnego w … I Wydział Cywilny, wydanym w sprawie sygn. akt … z dnia 7 lutego 2012 r., do kwoty 124 050 zł wraz z ustawowymi odsetkami.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że podstawą zasądzonego roszczenia był art. 405 Kodeksu cywilnego. Wypłacona należność stanowi zwrot wartości uzyskanych przez Skarb Państwa korzyści majątkowych, wynikających ze zubożenia majątku powoda. Wnioskodawca podał, że z chwilą dokonania przez Skarb Państwa rozporządzenia przedmiotową nieruchomością nastąpiło jego bezpodstawne wzbogacenie. Zasądzona należność związana jest ze zwrotem wartości uzyskanych przez Skarb Państwa w związku z rozdysponowaniem na rzecz innego podmiotu nieruchomości, której własność nie przysługiwała Skarbowi Państwa. Zubożenie Wnioskodawcy i wzbogacenie pozwanego Skarbu Państwa to dwie strony tego samego przesunięcia określonej wartości z jednego majątku do drugiego, co za tym idzie istnieje adekwatny związek pomiędzy wzbogaceniem a zubożeniem. Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że należność została wypłacona w wysokości określonej w wyroku Sądu w dniu 9 marca 2012 r. i na podstawie wyroku z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie o sygnaturze ….

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy kwota wypłacona tytułem bezpodstawnego wzbogacenia, tj. 124 050 zł stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym co do tej kwoty nie istnieje obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C za 2012 r.?
2. Czy kwota wypłaconych odsetek stanowi przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i winna być wykazana w wyżej wymienionej informacji PIT-8C za 2012 r.?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast w zakresie pytania nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata należności z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia się Skarbu Państwa dokonana na rzecz spadkobiercy (osoby fizycznej), zgodnie z wyrokiem Sądu, nie stanowi przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem.

Według Wnioskodawcy, w przypadku zaistnienia bezpodstawnego wzbogacenia powstaje – w myśl art. 405 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) – obowiązek wydania przez stronę wzbogaconą uzyskanych korzyści, które winno nastąpić w naturze, a gdyby to nie było możliwe (np. rzecz uległa zniszczeniu lub została sprzedana), do zwrotu jej wartości (Komentarz do Kodeksu cywilnego. Księga trzecia. Zobowiązania, red. G. Bieniek, Warszawa 2006, str. 211-212). Celem roszczenia o wydanie bezpodstawnego wzbogacenia jest przywrócenie równowagi zachwianej nieuzasadnionym przejściem jakiejś wartości z jednego majątku do drugiego, co potwierdza konstytucyjna zasada równości stron wobec prawa. Na takiej podstawie Sąd wydał wyrok nakazujący Skarbowi Państwa wypłatę kwoty 124 050 zł na rzecz Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w art. 10 ww. ustawy, określono szereg źródeł przychodów, np.: stosunek służbowy, stosunek pracy, emerytura lub renta, działalność wykonywana osobiście, pozarolnicza działalność gospodarcza, działy specjalne produkcji rolnej, nieruchomości lub ich części, najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa, kapitały pieniężne i prawa majątkowe, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości oraz inne źródła.

Nadto, stosownie do treści art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami – z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 – są otrzymywane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że w języku potocznym „zwrot” rozumiany jest jako „oddanie komuś jego własności”. Tym samym, brak jest przysporzenia majątkowego w sytuacji otrzymania zwrotu bezpodstawnego wzbogacenia od Skarbu Państwa na podstawie wyroku Sądu. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym, mającym konkretny wymiar finansowy. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł są takie czynności w wyniku, których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe. To uniemożliwia traktowanie otrzymanego zwrotu w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, z powyższych względów, uzasadnione jest stanowisko, że kwota wypłacona tytułem bezpodstawnego wzbogacenia nie stanowi przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym, co do tej kwoty nie istnieje obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C za 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania należności uzyskanej z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia się Skarbu Państwa jest prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku ostatecznego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 164/15.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.