Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.199.2017.1.DP
z 20 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2017 r. (data wpływu 24 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 2004 r. prowadzi gospodarstwo rolne. W 2011 r. ukończył remont budynku mieszkalnego i utworzył 5 pokoi gościnnych w ramach agroturystyki. Zarejestrował agroturystykę w Urzędzie Gminy w ewidencji innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie i zaczął przyjmować gości. Dochody uzyskane z wynajmu ww. pokoi zwolnione są na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż zwolnione od podatku są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza pięciu. Wnioskodawca spełnia warunki przewidziane w ww. przepisie. Budynek agroturystyki to obiekt mieszkalny położony na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, a ilość pokoi nie przekracza 5.

Wnioskodawca w 2012 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu sali weselnej. Wnioskodawca wybudował budynek – salę weselną. Od 2014 r. organizowane są głównie wesela w obiekcie. Oferty konkurencyjnych firm zajmujących się organizowaniem imprez okolicznościowych zmusiły Wnioskodawcę do wybudowania obiektu hotelarskiego. Od 2016 r. Wnioskodawca rozpoczął modernizację budynku gospodarczego z przeznaczeniem na hotel z ilością 13 pokoi. W tym roku planowane jest zakończenie inwestycji – modernizacji budynku na hotel. Poszerzona zostanie oferta firmy (wynajem sali weselnej) o wynajem pokoi hotelowych. Przychody uzyskiwane z wynajmu pokoi hotelowych opodatkowane będą zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ taką formę opodatkowania Wnioskodawca wybrał dla opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej. Budynek agroturystyki i budynek hotelu to dwa odrębnie funkcjonujące obiekty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji gdy Wnioskodawca ukończy budowę hotelu i będzie wynajmował pokoje hotelowe w ramach działalności gospodarczej, to przychody uzyskiwane z wynajmowania pokoi gościnnych w agroturystyce na cele wypoczynkowe będą nadal zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawca uważa, że Gospodarstwo Rolne i Sala Weselna to dwie odrębne formy działalności, zatem powinny być traktowane osobno. Obiekt agroturystyki nie będzie modernizowany, ilość pokoi nie będzie zwiększona, a Wnioskodawca spełnia warunki wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem będzie nadal przysługiwało mu zwolnienie z podatku dochodowego przychodów uzyskiwanych w agroturystyce pomimo tego, że w drugim obiekcie – hotelu będą wynajmowane pokoje w ramach działalności gospodarczej, z których przychody będą opodatkowane na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została natomiast w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z przepisu tego wynika, że z przychodami zaliczanymi do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza mamy do czynienia wówczas, gdy: podatnik wykonuje w sposób zorganizowany i ciągły czynności o charakterze zarobkowym, niezakwalifikowane do żadnego z innych wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych źródeł przychodów.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl bowiem tego przepisu przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Natomiast w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zawarł zwolnienie przedmiotowe, z treści którego wynika, że wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Z przytoczonego uprzednio przepisu wynika, że podatnik uzyskujący dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych może skorzystać z przedmiotowego zwolnienia, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

• najem musi dotyczyć pokoi gościnnych znajdujących się w budynkach spełniających warunki uznania za budynki mieszkalne,
• budynki, w których pokoje przeznaczone są na wynajem, muszą być położone na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym, co oznacza, że istotne w tym względzie jest wybudowanie budynku mieszkalnego na terenie gospodarstwa rolnego, a nie samo posiadanie przez podatnika statusu podmiotu prowadzącego gospodarstwo rolne,
• przedmiotem usług musi być najem pokoi gościnnych wyłącznie osobom przebywającym na wypoczynku,
• liczba wynajmowanych pokoi nie może przekroczyć 5, we wszystkich stanowiących przedmiot najmu budynkach, w jednym gospodarstwie rolnym.

Wyjaśnić ponadto należy, że użyte w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie „pobyt na wypoczynku” dotyczy pobytów urlopowych, weekendowych, które nie są związane z wykonywaną pracą lub inną działalnością zarobkową.

Ponieważ wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, to przepisy dotyczące zwolnień podatkowych należy interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową, o ile, niebędące przepisami prawa podatkowego ustawy, nie wskazują własnej definicji tych pojęć. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

W związku z powyższym wskazać należy, że jedną z przesłanek, które łącznie należy spełnić aby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest liczba wynajmowanych pokoi w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, która nie może przekroczyć pięciu na jedno gospodarstwo.

Zgodnie z art. 2 ust. 4 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 617 ze zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1 (sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza) o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca od 2004 r. prowadzi gospodarstwo rolne. W 2011 r. ukończył remont budynku mieszkalnego i utworzył 5 pokoi gościnnych w ramach agroturystyki. Zarejestrował agroturystykę w Urzędzie Gminy w ewidencji innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie i zaczął przyjmować gości. Budynek agroturystyki to obiekt mieszkalny położony na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, a ilość pokoi nie przekracza 5. Wnioskodawca w 2012 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu sali weselnej. Wnioskodawca wybudował budynek – salę weselną. Od 2014 r. organizowane są głównie wesela w obiekcie. Oferty konkurencyjnych firm zajmujących się organizowaniem imprez okolicznościowych zmusiły Wnioskodawcę do wybudowania obiektu hotelarskiego. Od 2016 r. Wnioskodawca rozpoczął modernizację budynku gospodarczego z przeznaczeniem na hotel z ilością 13 pokoi. W tym roku planowane jest zakończenie inwestycji – modernizacji budynku na hotel. Poszerzona zostanie oferta firmy (wynajem sali weselnej) o wynajem pokoi hotelowych. Przychody uzyskiwane z wynajmu pokoi hotelowych opodatkowane będą zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Agroturystyka w znaczeniu językowym oznacza prowadzenie działalności turystycznej na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, zapewniające noclegi, często wraz z usługami gastronomicznymi. Dla celów podatkowych przychody z agroturystyki zalicza się do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już wskazano zwolnienie wynikające z cytowanego uprzednio art. 21 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy dotyczy podatników zajmujących się agroturystyką na niewielką skalę. Liczba pokoi gościnnych przeznaczonych na działalność agroturystyczną nie może przekraczać pięciu. Jeżeli podatnik prowadzi działalność w większym rozmiarze, zwolnienie nie będzie miało zastosowania. W rezultacie opodatkowaniu będzie podlegać cały uzyskany dochód, w tym z wynajmu wszystkich pokoi oraz z tytułu zapewnienia wyżywienia.

Oceniając warunki ww. zwolnienia, pod uwagę należy brać m.in. liczbę wynajmowanych pokoi gościnnych. Przez pokoje gościnne należy rozumieć umeblowane pomieszczenia i lokale w mieszkaniach i domach osób fizycznych lub prawnych (z wykluczeniem obiektów zbiorowego zakwaterowania jak hotele, pensjonaty, ośrodki wczasowe i wypoczynkowe, pola biwakowe i inne), wynajmowane turystom na noclegi za opłatą – Informacje i Opracowania Statystyczne Głównego Urzędu Statystycznego (Warszawa 2017 r.) – Turystyka w 2016 r.

Natomiast w myśl § 3 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1422) przez budynek zamieszkania zbiorowego należy rozumieć budynek przeznaczony do okresowego pobytu ludzi, w szczególności hotel, motel, pensjonat, dom wypoczynkowy, dom wycieczkowy, schronisko młodzieżowe, schronisko, internat, dom studencki, budynek koszarowy, budynek zakwaterowania na terenie zakładu karnego, aresztu śledczego, zakładu poprawczego, schroniska dla nieletnich, a także budynek do stałego pobytu ludzi, w szczególności dom dziecka, dom rencistów i dom zakonny.

Zatem mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że prowadzenie przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu 13 pokoi hotelowych – w nowo powstałym hotelu – nie spowoduje utraty zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z tytułu wynajmu 5 pokoi gościnnych w agroturystyce na cele wypoczynkowe. Jednakże podkreślić należy, że jeżeli którykolwiek z warunków zwolnienia od opodatkowania, uzyskanych przez Wnioskodawcę przychodów z najmu pokoi gościnnych, określony w art. 21 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy, nie zostanie spełniony, to uzyskane z tego najmu dochody należy opodatkować stosownie do wybranej przez Wnioskodawcę metody opodatkowanie dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej (tj. podatkiem liniowym).

Jednocześnie nadmienić należy, że w kontekście zadanego pytania oraz własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie, wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia była wyłącznie kwestia dotycząca możliwości zwolnienia od opodatkowania przychodów uzyskanych w związku z wynajmem pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych położonych na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku. Nie była natomiast przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej ocena okoliczności zaistniałych w sprawie (dotyczących m.in. uznania budynku za mieszkalny, czy ustalenia liczby pokoi gościnnych oddanych w najem). Powyższe informacje przyjęto jako niepodlegający weryfikacji element opisu zdarzenia przyszłego sprawy.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Mając powyższe na względzie, z ww. zastrzeżeniami, stanowisko Wnioskodawcy, uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.