Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.486.2017.2.MW
z 26 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 25 lipca 2017r. (data wpływu 26 lipca 2017r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2017r. (data wpływu 29 sierpnia 2017r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności użyczenia obiektów

• w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego użyczenia obiektów wymienionych w punktach 1) – 5) – jest prawidłowe

• w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego użyczenia obiektów wymienionych w punktach 6) – 7) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego użyczenia obiektów.

Wniosek został uzupełniony w dniu 29 sierpnia 2017r. o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT ze względu na uzyskiwanie przychodów z tytułu sprzedaży i najmu lokali, sprzedaży gruntów oraz sprzedaży wody i ścieków. Jest to jedyne źródło dochodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Gmina świadczy również usługi polegające na bezpłatnym użyczeniu dysponowanych obiektów, którymi są:

1. Część działki (1050 m²) nr ewidencyjny 53/2 obręb ewidencyjny …, położonej w miejscowości … z przeznaczeniem na budowę ogólnodostępnego placu zabaw oraz niewielkich urządzeń rekreacji codziennej w ramach projektu pn. "…", Wnioskodawca użycza Stowarzyszeniu … w …. Status prawny Stowarzyszenia … w … - stowarzyszenie. Użyczenie części działki (1050m²) nr ewidencyjny 53/2 obręb ewidencyjny …, położonej w miejscowości … związane jest z wykonywaniem zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2016r. poz. 446) pkt 10, dot. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Użyczenie obiektu następuje do celów rekreacyjno-sportowych, tj. budowa ogólnodostępnego placu zabaw dla dzieci, wyposażonego także w urządzenia codziennej rekreacji. Z tytułu nabycia ww. obiektu, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
2. Dwa pomieszczenia o powierzchni 46 m², znajdujące się na parterze w Wiejskim Domu Kultury w …, który służy Młodzieżowemu Klubowi Sportowemu "…" …. Status prawny Młodzieżowego Klubu Sportowego „…” … - stowarzyszenie. Użyczenie dwóch pomieszczeń o powierzchni 46m², znajdujących się na parterze w Wiejskim Domu Kultury w …, które służą Młodzieżowemu Klubowi Sportowemu „…” …, związane jest z wykonywaniem zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2016r. poz. 446) pkt 10 dot. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Użyczenie obiektu następuje do celów sportowych. Pomieszczenia służą zawodnikom oraz zarządowi klubu sportowego. Z tytułu nabycia ww. obiektu, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego.
3. Pomieszczenia o łącznej powierzchni 138,48 m² usytuowane w budynku przynależnym do Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji w miejscowości …, składających się z siłowni, schowka, dwóch szatni, pomieszczenia sędziowskiego, toalety oraz łaźni. Obiekt użyczany jest na rzecz Ludowego Klubu Sportowego "…" z siedzibą w …. Status prawny Młodzieżowego Klubu Sportowego „…” z siedzibą w … - stowarzyszenie. Użyczenie pomieszczeń o łącznej powierzchni 138,48 m² usytuowanych w budynku przynależnym do Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji w miejscowości …, składających się z: siłowni, schowka, dwóch szatni, pomieszczenia sędziowskiego, toalety oraz łaźni, które służą na rzecz Ludowego Klubu Sportowego „…” z siedzibą w …, związane jest z wykonywaniem zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2016r. poz. 446) pkt 10, dot. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Użyczenie obiektu następuje do celów sportowych. Pomieszczenia służą zawodnikom oraz zarządowi klubu sportowego. Z tytułu nabycia ww. obiektu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
4. Jedno pomieszczanie w budynku "…" o powierzchni około 15 m², z przeznaczeniem na siedzibę dla Koła Gospodyń Wiejskich w …. Status prawny Koła Gospodyń Wiejskich w … - stowarzyszenie. Użyczenie jednego pomieszczenia w budynku „Świetlicy Wiejskiej w …” o powierzchni około 15m² z przeznaczeniem na siedzibę dla Koła Gospodyń Wiejskich w …, związane jest z wykonywaniem zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2016r. poz. 446) pkt 18 dot. promocji gminy. Użyczenie obiektu następuje do celów związanych z krzewieniem życia kulturalnego na wsiach. Z tytułu nabycia ww. obiektu, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
5. Część działki (460 m²) nr ewidencyjny 113/3 obręb ewidencyjny …, położonej w miejscowości … z przeznaczeniem na budowę ogólnodostępnego placu zabaw w ramach projektu pn. "…", Wnioskodawca użycza Kołu Gospodyń Wiejskich w …. Status prawny Koła Gospodyń Wiejskich w … - stowarzyszenie. Użyczenie części działki (460m²) nr ewidencyjny 113/3 obręb ewidencyjny …, położonej w miejscowości … z przeznaczeniem na budowę ogólnodostępnego placu zabaw w ramach projektu pn. „…” związane jest z wykonywaniem zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. l ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2016r. poz. 446) pkt 10 dot. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Użyczenie obiektu następuje do celów rekreacyjno-sportowych, tj. budowa ogólnodostępnego placu zabaw dla dzieci. Z tytułu nabycia ww. obiektu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
6. Sala widowiskowa oraz pomieszczenie biurowe Gminnego Ośrodka Kultury w … na potrzeby realizacji celów statutowych Stowarzyszenia Emerytów i Rencistów w …. Status prawny Stowarzyszenia Emerytów i Rencistów w … - stowarzyszenie. Użyczenie sali widowiskowej oraz pomieszczenia biurowego Gminnego Ośrodka Kultury w … na potrzeby realizacji celów statutowych Stowarzyszenia Emerytów i Rencistów w … nie jest związane z wykonywaniem zadań własnych Gminy. Użyczenie obiektu następuje do celów statutowych Stowarzyszenia Emerytów i Rencistów w …. Z tytułu nabycia ww. obiektu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
7. Gabinet stomatologiczny wraz z wyposażeniem oraz część poczekalni łącznie o powierzchni 32,4 m² w budynku Ośrodka Zdrowia w …. Obiekt używany jest z przeznaczeniem na usługi stomatologiczne świadczone w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia. Status prawny gabinetu stomatologicznego – działalność gospodarcza. Użyczenie gabinetu stomatologicznego wraz z wyposażeniem oraz część poczekalni łącznie o powierzchni 32,4 m² w budynku Ośrodka Zdrowia w …, z przeznaczeniem na usługi stomatologiczne świadczone w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia nie jest związane z wykonywaniem zadań własnych Gminy. Użyczenie obiektu następuje do celów tj. działalność gospodarcza. Z tytułu nabycia ww. obiektu, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Umowy użyczenia zawierają określone postanowienia, z których wynika, że Biorący w używanie korzystają z nieruchomości w celach niekomercyjnych i służącym lokalnej społeczności. Wyjątek stanowi umowa użyczenia gabinetu stomatologicznego, w którym prowadzona jest stomatologiczna działalność usługowa udzielana świadczeniobiorcom w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

Czy Gmina jest zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu bezpłatnego użyczenia dysponowanych obiektów?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów. Czynność w postaci nieodpłatnego użyczenia lokali, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie podlegała opodatkowaniu, zgodnie z dyspozycją wyżej przytoczonego przepisu.

Z przywołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. W przedmiotowej sprawie taka sytuacja nie ma miejsca, a co z tym idzie, stanowisko Wnioskodawcy jest takie jak przedstawione na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe – w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego użyczenia obiektów wymienionych w punktach 1) – 5)
  

• nieprawidłowe – w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego użyczenia obiektów wymienionych w punktach 6) – 7).
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Ponadto w myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza , stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
  

• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonując wykładni powołanych wyżej przepisów art. 15 ust. 6 ustawy i art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE należy rozgraniczyć sferę imperium, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Powyższy przepis nie jest samodzielną podstawą do określenia, kiedy organ władzy publicznej bądź obsługujący ten organ urząd jest podatnikiem VAT. Nie można go bowiem interpretować w oderwaniu od wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy definicji podatnika jako podmiotu wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu ust. 2 tego artykułu, przy czym działalność ta musi być wykonywana samodzielnie – we własnym imieniu i na własny rachunek.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 10 i pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym).

Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459), dalej K.c.

Zgodnie z art. 710 K.c., przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zatem umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Dla ustalenia, czy konkretna, nieodpłatna czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z uznaniem jej za odpłatne świadczenie usług, istotny jest cel jej świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Ponadto z powyższego wynika, że opodatkowaniu VAT podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług, które nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu podlega jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie.

Analizując natomiast treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Przy czym, za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza) należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Podkreślić należy, że przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy ma zastosowanie tylko do tych spośród usług nieodpłatnych, które nie spełniają warunku w nim wymienionego, tj. dotyczy tych usług nieodpłatnych, które służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika. Jeśli ww. warunek nie jest spełniony, nie może być mowy o potraktowaniu usługi świadczonej nieodpłatnie jako usługi odpłatnej i objęcie jej zakresem opodatkowania VAT.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, świadczy m.in. usługi polegające na bezpłatnym użyczeniu dysponowanych obiektów, którymi są części działek lub pomieszczenia. Udostępnianie części działki nr 53/2 położonej w …, nr 113/3 położonej w …, dwóch pomieszczeń znajdujących się w Wiejskim Domu Kultury w …, pomieszczenia usytuowanego w budynku przynależnym do Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji w …, pomieszczenia znajdującego się w budynku Świetlicy wiejskiej w …, jest związane z wykonywaniem zadań własnych Gminy, przewidzianych w art. 7 ust. 1 pkt 10 lub pkt 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, tj. dotyczących kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz promocji gminy. Natomiast udostępnianie sali widowiskowej oraz pomieszczenia biurowego Gminnego Ośrodka Kultury w … na potrzeby realizacji celów statutowych Stowarzyszenia Emerytów i Rencistów w … oraz gabinetu stomatologicznego wraz z wyposażeniem oraz części poczekalni w budynku Ośrodka Zdrowia w … na potrzeby świadczenia usług stomatologicznych w ramach działalności gospodarczej, nie jest związane z wykonywaniem zadań własnych Gminy. Z tytułu nabycia ww. obiektów, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Umowy użyczenia zawierają określone postanowienia, z których wynika, że biorący w używanie korzystają z nieruchomości w celach niekomercyjnych i służącym lokalnej społeczności. Wyjątek stanowi umowa użyczenia gabinetu stomatologicznego, w którym prowadzona jest stomatologiczna działalność usługowa udzielana świadczeniobiorcom w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego udostępnienia obiektów, o których mowa w stanie faktycznym.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. Organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy należy zauważyć, że świadczenie polegające na nieodpłatnym użyczeniu majątku (części nieruchomości gruntowych, lokali) na rzecz stowarzyszeń wymienionych w punktach 1) – 5) stanu faktycznego, będącego własnością Wnioskodawcy, realizowane w ramach wykonywania zadań własnych gminy w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz promocji gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 i pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym, niewątpliwie stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej.

Zatem w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem nieodpłatne udostępnianie ww. obiektów wymienionych w punktach 1) – 5) odbywa się w związku z wykonywaniem zadań publicznych przez Gminę.

Mając na uwadze powyższe, w kontekście niniejszej sprawy należy stwierdzić, że wykonywana przez Wnioskodawcę ww. czynność, tj. nieodpłatne użyczenie części nieruchomości gruntowych oraz lokali na rzecz stowarzyszeń wymienionych w punktach 1) – 5) stanu faktycznego, realizowane jest poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym nieodpłatne użyczenie części nieruchomości gruntowych oraz lokali na rzecz stowarzyszeń wymienionych w punktach 1) – 5) stanu faktycznego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego użyczenia obiektów wymienionych w punktach 1) – 5), pomimo odmiennej argumentacji, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnośnie udostępniania pomieszczeń wymienionych w punktach 6) – 7) stanu faktycznego należy stwierdzić, że z uwagi na to, że udostępnianie tych obiektów nie jest związane z działalnością Gminy, tj. jak wskazał Wnioskodawca, z wykonywaniem zadań własnych, o których mowa w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, to nieodpłatne udostępnianie tych obiektów stanowi nieodpłatne świadczenie usług, które na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego użyczenia obiektów wymienionych w punktach 6) – 7), należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.