Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.171.2017.1.AN
z 18 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów:

• w części dotyczącej możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków na studia magisterskie udokumentowane wydrukiem potwierdzenia operacji z internetowego rachunku bankowego – jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej określenia daty poniesienia kosztu – jest bezprzedmiotowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy i rozlicza podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Przy prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów nie stosuje metody określonej w art. 22 ust. 6 ww. ustawy. Od 2010 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług edukacyjnych (nauka języka obcego) oraz usług związanych z tłumaczeniami. Przedmiotem działalności są również usługi wspomagające edukację (kod PKD 85.60.Z), w zakres których wchodzi doradztwo edukacyjne i pomoc psychologiczno-pedagogiczna. Wnioskodawca posiada wykształcenie wyższe nauczycielskie z przygotowaniem pedagogicznym.

W celu doskonalenia metod nauczania poprawy efektywności procesów edukacyjnych oraz poszerzenia oferty w zakresie poradnictwa psychologiczno-pedagogicznego, Wnioskodawca rozpoczął w 2015 r. studia wyższe magisterskie na kierunku psychologia. Uzyskana w czasie studiów wiedza bezpośrednio wiąże się z wykonywaną działalnością. Pozwala zrozumieć procesy poznawcze towarzyszące przyswajaniu wiedzy, diagnozować ich deficyty i bariery, a tym samym zindywidualizować metody nauczania oraz zwiększyć ich efektywność. Dzięki temu poprawiona zostanie jakość świadczonych usług edukacyjnych oraz poszerzy się możliwość świadczenia usług poradnictwa psychologicznego. Powinno to przełożyć się na wzrost przychodów z działalności gospodarczej.

Wnioskodawca ponosi różne koszty związane ze studiami, głównie opłaty za studia pobierane przez uczelnię (czesne) oraz wydatki na podręczniki i inną literaturę fachową. Jak dotąd wydatków tych nie ujmował w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i nie wykazywał w zeznaniu PIT-36 jako kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca nie występował do tej pory do uczelni o wystawienie faktur za czesne. Opłat z tego tytułu dokonuje przelewem z rachunku bankowego. Nie otrzymuje miesięcznych wyciągów, o których mowa w art. 728 ust. 2 Kodeksu Cywilnego. Posiadanym dowodem poniesienia kosztów jest wydruk potwierdzenia operacji z internetowego rachunku bankowego. Zawiera on adnotację, że jest to dokument elektroniczny sporządzony na podstawie art. 7 ustawy Prawo bankowe i nie wymaga pieczątki ani podpisu. Określone w nim zostały dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r., poz. 1037 ze zm.). Data powstania dokumentu nie jest określona na nim wprost jako data wystawienia, lecz jako data „wygenerowania”. Wnioskodawca posiada wydruki, które wygenerowane zostały w 2017 r., choć operacje bankowe, których dotyczą zostały przeprowadzone w 2015 i 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki poniesione na studia magisterskie na kierunku psychologia mogą stanowić koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej?
2. Czy wydruk potwierdzenia operacji z internetowego rachunku bankowego jest podstawą do zapisu kosztu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz na jaki dzień określić datę poniesienia tego kosztu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, w świetle art. 22 ust. 1 ww. ustawy wydatki na studia na kierunku psychologia w opisanych okolicznościach mogą stanowić koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.

Zgodnie z powołanym przepisem, żeby przedsiębiorca mógł zaliczyć dany wydatek do kosztów prowadzonej działalności muszą być spełnione trzy podstawowe warunki. Po pierwsze musi on być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub jego zachowania, albo zabezpieczenia. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Ponadto wydatek nie może być wymieniony w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz musi być również prawidłowo udokumentowany.

W wydanych interpretacjach organy podatkowe stoją na stanowisku, że dla kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podnoszenie kwalifikacji przedsiębiorcy kluczowe jest ustalenie:

• czy takie wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• czy takie wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.
  
  

Opisany we wniosku wydatek spełnia przesłanki, aby uznać go za koszt uzyskania przychodów firmy Wnioskodawcy. Przede wszystkim mieści się w profilu prowadzonej działalności (edukacja, usługi wspierające edukację) a w przyszłości pozwoli na jej rozwinięcie i uzyskanie dodatkowego przychodu. Wiedza psychologiczna jest niezbędna do doskonalenia metod nauczania i poprawy efektywności procesów edukacyjnych oraz poszerzenia oferty w zakresie poradnictwa psychologiczno-pedagogicznego. Pozwala zrozumieć procesy poznawcze towarzyszące przyswajaniu wiedzy, diagnozować ich deficyty i bariery, a tym samym zindywidualizować metody nauczania oraz zwiększyć ich efektywność. Dzięki temu poprawi się jakość świadczonych usług edukacyjnych oraz poszerzy możliwość świadczenia usług poradnictwa psychologicznego. Wszystko to powinno przełożyć się na wzrost przychodów z działalności gospodarczej.

Studiowany przez Wnioskodawcę kierunek nie będzie służył zatem wyłącznie podnoszeniu jego ogólnej wiedzy i wykształcenia na potrzeby osobiste, lecz wiąże się z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej.

Możliwość zaliczenia wydatków na studia psychologiczne przy prowadzeniu działalności w powiązanych branżach potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 1 września 2009 r. nr ILPB1/415-672/09-2/AG (nauka języków obcych) i Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 14 listopada 2014 r. nr ITPB1/415-901/14/MP (fizjoterapia).

W opisanej sprawie spełniony jest również drugi warunek uznania wydatków za koszt podatkowy. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów nie zostały bowiem ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji należy uznać, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na studia magisterskie, jeśli zostaną również prawidłowo udokumentowanie zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania kosztu.

W myśl § 12 ust. 3 pkt i 2 oraz § 13 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dowodami takimi, oprócz faktur, są również dowody poniesienia opłat oraz inne dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 tego rozporządzenia.

Wnioskodawca nie występował do tej pory do uczelni o wystawienie faktur za czesne. Opłat z tego tytułu dokonuje przelewem z rachunku bankowego. Wnioskodawca nie otrzymuje miesięcznych wyciągów, o których mowa w art. 728 ust. 2 Kodeksu Cywilnego. Posiadanym dowodem poniesienia kosztów jest wydruk potwierdzenia operacji z internetowego rachunku bankowego. Zawiera on adnotację, że jest to dokument elektroniczny sporządzony na podstawie art. 7 ustawy Prawo bankowe i nie wymaga pieczątki ani podpisu. Określone w nim zostały dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 przywołanego rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Na wydruku nie pojawia się wprost określenie „data wystawienia”, lecz data jego „wygenerowania”. Wnioskodawca posiada wydruki, które wygenerowane zostały w 2017 r., choć operacje bankowe, których dotyczą zostały wykonane w 2015 i 2016 r.

W świetle przywołanego na wstępie przepisu datą poniesienia kosztu jest data wystawienia dokumentu będącego podstawą do zaksięgowania kosztu. Ponieważ posiadane przez Wnioskodawcę potwierdzenia operacji zostały wygenerowane z internetowego rachunku bankowego z datą 2017, to mimo iż dotyczą wydatków dokonanych w 2015 i 2016 r., powinny zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodów za 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie kosztów uzyskania przychodów:

• w części dotyczącej możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków na studia magisterskie udokumentowane wydrukiem potwierdzenia operacji z internetowego rachunku bankowego jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej określenia daty poniesienia kosztu jest bezprzedmiotowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku wydatków z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano, oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Wydatki związane ze zdobywaniem, czy też podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia wydatków ponoszonych z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu przede wszystkim konieczne jest zaistnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Do stwierdzenia, czy wydatki poniesione w związku z odbywaniem studiów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej niezbędne jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
• czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.
  
  

Zatem, za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy takie wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędne w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca od 2010 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług edukacyjnych (nauka języka obcego) oraz usług związanych z tłumaczeniami. Przedmiotem działalności są również usługi wspomagające edukację (kod PKD 85.60.Z), w zakres których wchodzi doradztwo edukacyjne i pomoc psychologiczno-pedagogiczna. Wnioskodawca posiada wykształcenie wyższe nauczycielskie z przygotowaniem pedagogicznym. W celu doskonalenia metod nauczania poprawy efektywności procesów edukacyjnych oraz poszerzenia oferty w zakresie poradnictwa psychologiczno-pedagogicznego, Wnioskodawca rozpoczął w 2015 r. studia wyższe magisterskie na kierunku psychologia. Uzyskana w czasie studiów wiedza bezpośrednio wiąże się z wykonywaną działalnością. Pozwala zrozumieć procesy poznawcze towarzyszące przyswajaniu wiedzy, diagnozować ich deficyty i bariery, a tym samym zindywidualizować metody nauczania oraz zwiększyć ich efektywność. Dzięki temu poprawiona zostanie jakość świadczonych usług edukacyjnych oraz poszerzy się możliwość świadczenia usług poradnictwa psychologicznego. Powinno to przełożyć się na wzrost przychodów z działalności gospodarczej.

W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego przyjąć należy, że Wnioskodawca podjął studia w celu podniesienia umiejętności i wiedzy niezbędnych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec tego, wydatki poniesione na studia, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie zauważyć należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie istnienia takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Szczegółowe warunki, jakie musi spełniać dokument, aby mógł stanowić podstawę wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2017, poz. 728).

Stosownie do treści § 12 ust. 3 pkt 1 i 2 powołanego rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są m.in.:

1. faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej „fakturami”, wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
   1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
   2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
   3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
   4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
   - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
   
   

Natomiast § 13 ww. rozporządzenia stanowi, że za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem,
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi,
3. dowody przesunięć,
4. dowody opłat pocztowych i bankowych,
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
   
   

Ponadto, zgodnie z § 14 ww. rozporządzenia, na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).

W myśl § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia, dowody, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć wyłącznie:

1. zakupu, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt;
2. zakupu od ludności, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych, jagód, owoców leśnych i grzybów leśnych (PKWiU ex 02.30.40.0);
3. wartości produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika;
4. zakupu w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych;
5. kosztów diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących;
6. zakupu od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych;
7. wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele;
8. opłat sądowych i notarialnych;

• 8a. opłaty skarbowej uiszczanej znakami tej opłaty do dnia 31 grudnia 2008 r.;
  

9. wydatków związanych z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami niezawierającymi danych, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2; podstawą wystawienia dowodu wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu.
   
   

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne, stwierdzić należy, że dokumentem będącym podstawą do ujęcia operacji gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów powinna być (co do zasady) faktura, bądź rachunek, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Dokumentami, stanowiącymi podstawę wpisu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów mogą jednak także być dokumenty, o których mowa w § 13 pkt 5 ww. rozporządzenia, tj. dokumenty zawierające dane wymienione w § 12 ust. 3 pkt 2 tego rozporządzenia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nie występował do tej pory do uczelni o wystawienie faktur za czesne. Opłat z tego tytułu dokonuje przelewem z rachunku bankowego. Nie otrzymuje miesięcznych wyciągów, o których mowa w art. 728 ust. 2 Kodeksu Cywilnego. Posiadanym dowodem poniesienia kosztów jest wydruk potwierdzenia operacji z internetowego rachunku bankowego. Zawiera on adnotację, że jest to dokument elektroniczny sporządzony na podstawie art. 7 ustawy Prawo bankowe i nie wymaga pieczątki ani podpisu. Określone w nim zostały dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W ocenie tut. organu wydruk potwierdzenia operacji z internetowego rachunku bankowego, stwierdzający fakt dokonania operacji gospodarczej, zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem może być dokumentem będącym podstawą do ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku objętego tym dokumentem.

Jednakże powyższe nie znajdzie zastosowania w przypadku, gdy podatnik – mimo prawa do tego – nie wystąpił do sprzedawcy towaru czy usługi o wystawienie faktury. Wprawdzie powołane wyżej przepisy zezwalają na zaksięgowanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów kwoty poniesionego wydatku na podstawie innego dokumentu niż faktura, jednak dokument tego rodzaju (faktura) jest w przypadku, gdy podatnik ma podstawy prawne do jej otrzymania, traktowany jako podstawowy dowód poniesienia wydatku. Dopiero spełnienie innych przesłanek, na podstawie których podatnik nie może udokumentować zakupu towaru bądź usługi na podstawie faktury, może stanowić przesłankę do zaksięgowania poniesionego wydatku na podstawie innego dowodu księgowego.

Z związku z powyższym wskazuje się, że w sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji, wydatki poniesione na studia magisterskie na kierunku psychologia mogłyby stanowić koszty uzyskania przychodów, lecz tylko w przypadku udokumentowania poniesienia wydatku fakturą wystawioną przez uczelnię. Brak tego dokumentu powoduje, że wydatek nie może zostać zaksięgowany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie wydruku potwierdzenia operacji przelewu z internetowego rachunku bankowego.

W związku z tym kwestia ustalenia daty poniesienia kosztu jest bezprzedmiotowa.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.