Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.221.2017.3.DA
z 27 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2017 r. (data wpływu 21 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 września 2017 r. (data wpływu 20 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Bułgarii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Bułgarii.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 8 września 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.221.2017.1.DA, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 8 września 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 września 2017 r.). W dniu 20 września 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 13 września 2017 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 22 maja 2007 r. Wnioskodawca skończył 65 lat (wiek emerytalny w Bułgarii) i została przyznana Mu emerytura za wiek (65 lat) i staż w Bułgarii (21,6 lat). Jako obywatel bułgarski mieszkający w Polsce, Wnioskodawca miał możliwość tylko raz w roku (w grudniu) wysyłać deklarację „że żyje”. Emerytura przelewana była co miesiąc na konto w Banku … w …. U Wnioskodawcy zaczęły się problemy zdrowotne (stawy kolanowe), dlatego nie mógł już tak często jeździć. Ostatni raz był w … w październiku 2014 r. Wnioskodawca podjął więc decyzję, żeby emeryturę bułgarską (około 360 zł) otrzymywać na konto w Banku … . Po konsultacjach z Narodowym Instytutem Ubezpieczeniowym w … (NOI), który jest odpowiednikiem polskiego ZUS-u, Wnioskodawca w maju 2017 r. wysłał deklarację „że żyje” i numer konta. Wnioskodawca otrzymał pięć zaległych emerytur za miesiące od stycznia do maja 2017 r. na wskazane konto. Departament rozliczeń Banku … w … pismem z dnia 26 maja 2017 r. poinformował Wnioskodawcę, że jest zobowiązany na mocy art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanej emerytury z Bułgarii.

W dniu 18 lipca 2017 r. ten sam departament Banku … powiadomił Wnioskodawcę, że na podstawie art. 75 ust. 1a ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, otrzymał z Oddziału NFZ w … informację o podleganiu Wnioskodawcy ubezpieczeniu zdrowotnemu w Polsce z tytułu pobierania polskiej emerytury. W związku z powyższym bank rozpoczął pobór składki na ubezpieczenie zdrowotne od otrzymywanego za jego pośrednictwem świadczenia emerytalnego z Bułgarii.

Po wizycie w II Urzędzie Skarbowym … Wnioskodawca uzyskał informację potwierdzającą, że emerytury z Bułgarii są zwolnione z podatku dochodowego.

Wnioskodawca podsumowuje, że od stycznia 2017 r. otrzymuje bułgarską emeryturę za wiek i staż pracy w Bułgarii na konto w Banku … w …. Pomimo, że emerytury bułgarskie są zwolnione z podatku dochodowego (co potwierdził Naczelnik II Urzędu Skarbowego …), Bank … pobiera z konta Wnioskodawcy zaliczki na podatek dochodowy i ubezpieczenie zdrowotne. W Polsce Wnioskodawca jest ubezpieczony zdrowotnie (płaci składki) z tytułu pobierania polskiej emerytury.

Wnioskodawca dodał, że Jego żona pobiera emeryturę z Bułgarii, która od samego początku wpływa na konto Banku … S.A. i jest zwolniona z podatku dochodowego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że posiada obywatelstwo bułgarskie. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mieszka na stałe od 1981 r. (posiada kartę stałego pobytu), tj. 36 lat.

Od października 2004 r. Wnioskodawca jest na emeryturze, regularnie co roku się rozlicza i posiada obowiązek podatkowy w Polsce.

Od dnia 23 maja 2007 r. Wnioskodawcy została przyznana na stałe emerytura przez Państwowy Instytut Ubezpieczeniowy w …, która w Bułgarii jest zwolniona od podatku dochodowego. Emerytura ta wypłacana jest w ramach systemu ubezpieczeń socjalnych państwa Bułgarii i stanowi jedyny dochód Wnioskodawcy z tego kraju.

Od stycznia 2017 r. do dnia 30 listopada 2017 r. Wnioskodawca pracuje na 1/4 etatu, żeby uzyskać 20 lat pracy w Polsce, aby emerytura polska mogła być liczona wg polskiego stażu, a nie jak do tej pory proporcjonalnie, wykorzystując bułgarski i polski staż pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy emerytura wypracowana w Bułgarii, a otrzymywana w Polsce, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, emerytury wypłacane przez Państwowy Instytut Ubezpieczeniowy w …, w ramach systemu ubezpieczeń socjalnych państwa Bułgarii, są zwolnione z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem stosownych postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiada obywatelstwo bułgarskie. Od 1981 r. mieszka na stałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (karta stałego pobytu) i posiada obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca w Bułgarii przepracował 21 lat, za który to staż od dnia 23 maja 2007 r. została przyznana Mu przez Państwowy Instytut Ubezpieczeniowy w … na stałe emerytura, która wypłacana jest w ramach obowiązującego w Bułgarii systemu ubezpieczeń socjalnych i stanowi jedyny dochód Wnioskodawcy z tego kraju. Emerytura ta jest zwolniona w Bułgarii z opodatkowania. Pierwszy przekaz pieniężny za pośrednictwem banku w Polsce Wnioskodawca otrzymał za okres od stycznia do maja 2017 r. Wcześniej, tj. do końca 2016 r. emerytura Wnioskodawcy była przekazywana na konto banku w …. Wysokość emerytury z Bułgarii wynosi około 360 zł miesięcznie. Bank kierując się ogólnie obowiązującymi przepisami podatkowymi w Polsce pobrał zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconego Wnioskodawcy świadczenia emerytalnego z Bułgarii. Wnioskodawca otrzymuje także emeryturę polską. Od stycznia 2017 r. pracuje na 1/4 etatu, żeby uzyskać staż 20 lat pracy w Polsce.

W myśl art. 18 ust. 1 Umowy z dnia 11 kwietnia 1994 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1995 r. Nr 137, poz. 679) z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszej pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Stosownie natomiast do art. 18 ust. 2 ww. Umowy polsko – bułgarskiej z uwzględnieniem postanowień ustępu 1, emerytury i inne świadczenia, wypłacane w ramach systemu ubezpieczeń socjalnych Umawiającego się Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Jakakolwiek emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba fizyczna jest obywatelem tego Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania (art. 19 ust. 2 ww. Umowy).

Mając na uwadze powyższe, dochody uzyskane przez Wnioskodawcę – obywatela Bułgarii, mającego miejsce zamieszkania w Polsce, z tytułu emerytury wypłacanej z bułgarskiego systemu ubezpieczeń socjalnych, stosownie do art. 18 ust. 2 polsko – bułgarskiej Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, podlegają opodatkowaniu jedynie w Bułgarii, a zatem bank jako płatnik nie był obowiązany do pobrania zaliczek na podatek dochodowy od ww. świadczenia wypłacanego Wnioskodawcy.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent, pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).

Stosownie do art. 35 ust. 3 ustawy, zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1e, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty. Jeżeli zatem z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika, że dana emerytura (renta) nie powinna być w Polsce opodatkowana, płatnik nie jest zobowiązany do pobrania zaliczek na podatek dochodowy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że emerytura przyznana Wnioskodawcy od dnia 23 maja 2007 r. z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych państwa Bułgarii, zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), gdyż stanowi to element ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że stan faktyczny opisany we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.